الشخص : صباح الخير
سارة : هيثم !!
هيثم (سحب كرسى وقعد) : انا اول مرة اعرف انك بتجى هنا ، انا عضو هنا من زمان
سارة : ممكن تقوم
هيثم : ليه بس ؟
سارة : عشان مينفعش نقعد مع بعض
هيثم : عادى يا بنتى احنا اصحاب عادى يعنى
سارة : مفيش حاجة اسمها كده لو سمحت قوم من هنا
هيثم : حاضر هقوم بس بجد انا نفسى اتعرف عليكي اكتر
سارة : هيثم من فضلك متتكلمش معايا تانى ومتنساش ان ميار صاحبتى
هيثم : اهو انا بقى نفسى اعرف ازاى ميار دى صاحبتك
سارة : ابقى اسألها
هيثم : انا بسألك انتِ
(. قامت سارة وخدت حاجتها وراحت عند سلمى .)
سارة لـ سلمى : ممكن لو سمحتى اقعد معاكى
سلمى : اتفضلى
(. قعدت سارة ، وحالة صمت فى المكان .)
سلمى : انتِ كويسة
سارة : اه
سلمى : امال ليه سبتى مكانك وجيتى هنا
سارة : لو مضياقكى اقوم
سلمى : لا طبعاً مقصدش بس انا لاحظت انك جاية وانتِ مضايقة ومتوترة
سارة : اصل كان فى واحد بيضايقنى وخوفت اقعد لوحدى
سلمى : انتِ مفيش حد معاكى هنا
سارة : لا
سلمى : خالص ؟ يعنى مفيش حد من اهلك او من اصحابك
سارة : لا هو مُـعـ .... قصدى اخويا جابنى ومشى
سلمى : انا سلمى وانتِ
سارة : اسمى سارة
سلمى : عندك كام سنة
سارة : ٢٠ وانتِ
سلمى : ٢٣ وشوية
سارة : بتدرسى ولا بتشتغلى
سلمى : انا مُهندسة ديكور
سارة : وانا فى كلية اعلام
(. بعد شوية من اللت والعجن بتاع البنات اللى ملوش اى تلاتين لازمة ، تبادلوا ارقام الموبايلات .)
سلمى : خلاص سيڤته وان شاء الله يوم ما اجى هنا هكلمك
سارة : ياريت لانى معرفش حد خالص وماليش الا اخويا وهو مبيفضاش
سلمى : خلاص يا حبيبتى هكلمك اكيد
سارة : هستناكى
سلمى : معلش بقى انا مضطرة اقوم اروح عشان اتأخرت
سارة : اوكى مع السلامة (ومشيت)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت سارة ...
مُعتز : انتِ ليه مخلتنيش اجى اخدك من النادى
سارة : افرض سلمى كانت لسه ممشيتش تشوفك بقى وكل اللى عملناه يبوظ
مُعتز : يا جامد انت ايوة كده شغلى دماغك معايا
سارة : بس تصدق طلعت لذيذة
مُعتز : اتكلمتوا فى ايه
سارة : كلام عادى جداً عن العيلة والدراسة
مُعتز : مسألتيهاش مرتبطة ولا لا
سارة : اكيد لا يعنى مش من اول قعدة
مُعتز : طيب
سارة : المهم انى خدت رقم موبايلها وقالتلى لما اروح النادى هبقى اكلمك نتقابل
مُعتز : بجد يا سو
سارة : اه والله بجد
مُعتز : يارب الموضوع يظبط يا سارة
سارة : يارب يا وزة ، انا هدخل بقى اذاكر شوية
مُعتز : طيب انا هنزل مش عايزة حاجه
سارة : سلامتك (ونزل)
*_____________________________________________**___________________________*
فى احدى الكافيهات ....
مُعتز : سنة عشان تجى تقابلينى
لليان : شو بدك
مُعتز : عايز افهم فى ايه
لليان : انا اللى بدى افهم انت شو بتريد
مُعتز : هو عشان اتكلمت معاكى بصراحة تبقى الدنيا اتهدت
لليان : هيدى وقاحة مو صراحة ، تقلى انك ما عدت تحبنى وبدك تبعد عنى وتقلى صراحة
مُعتز : مش احسن ما اشتغلك وامثل عليكي
لليان : انا قلتلك قبل ، لو راح تتركنى ما راح اسيب حقى
مُعتز : انت بتهددينى
لليان : ايه (اه) عم هددك
مُعتز : كده يعنى ، خلاص اعلى ما فى خيلك اركبيه ومن اللحظة دى يا لليان مفيش حاجة بينا عن اذنك (ومشى)
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى شغل مُعتز ....
رامى : انت مجنون
مُعتز : ليه يعنى
رامى : مكنش ينفع تعمل معاها كده كان لازم تسايسها
مُعتز : استفزتنى لما لقيتها بتهددنى
رامى : ماهى قاصدة تستفزك يا ابنى لليان ممكن فعلاً تعملك مشكلة
مُعتز : مش للدرجة دى هتعمل ايه يعنى وبعدين دى بنت يعنى مش هتقدر تعمل حاجة
رامى : بنت اه لكن لبنانية وعايشة هنا لوحدها وبتعمل اللى هى عيزاه يعنى مش هتخاف من حاجة بالعكس دى مش هيمها الا انها تنتقم منك
مُعتز : المشكلة انى اتخنقت منها مش قادر استحملها
رامى : انت حصل بينكم حاجة
مُعتز : لا طبعاً ، مانت عارف انى مبعملش الحاجات دى ، انا اخرى بوسة حضن مش اكتر من كده
رامى : مانا عارف بس قولت اسألك للتأكيد
مُعتز : لا يا عم اطمن انا مقدرش اعمل كده عشان مفيش واحدة تدبسنى انا ناقص
رامى : طيب تمام خد بالك بقى
مُعتز : متخفش ، بس اعمل ايه مع لليان
رامى : انا بقول تسايسها، خد على قد عقلها لحد ماهى تزهق
مُعتز : طيب
رامى : كنت عايز اتكلم معاك فى حوار
مُعتز : خير
رامى : عايز اخطب
مُعتز : الف مبروك يا برنس مين بقى
رامى : هقولك بس متزعلش
مُعتز : سلمى ؟
رامى : لا لا مش سلمى والله
مُعتز : امال مين ؟
رامى : سارة اختك
مُعتز : نعم !!
رامى : فى ايه يا مُعتز دى خطوبة وجواز يعنى على سُنة الله ورسوله
مُعتز : يعنى انا ادخلك بيتى وآمنلك وانت بتبص لاختى
رامى : لا والله ، طول عمرى ببص لـ سارة انها اختى زى ماهى اختك بس لما اتكلموا معايا فى موضوع الخطوبة ده انت عارف انى مش مرتبط ومعرفش حد فـ جه فى دماغى سارة اختك بس والله
مُعتز : خلاص يا رامى انا هتكلم معاها واشوف وهرد عليك
رامى : ماشى
__**__**__**__
بعد شوية فى كـافتريا الشركة ...
مُعتز : اذيك يا سلمى
سلمى : يووووووه
مُعتز : اسمعى بس للاخر
سلمى : خير
مُعتز : انا مش هقرب منك تانى ولا هتكلم معاكى ولا هفتح الموضوع ده ، ومش هنكون اكتر من مجرد زمايل فى الشغل
سلمى : وايه اللى غيرك يعنى
مُعتز : اولاً عشان الحب مش بالعافية ، ثانياً لو خسرتك كـ حبيبة مخسركيش كـ صديقة او زميلة شغل
سلمى : ماشى يا مُعتز
مُعتز : لا مش ماشى ، لازم توعدينى ان المعامله بينا كـ زمايل تبقى احسن من كده
سلمى : اوكى اوعدك :)
مُعتز : وانا اوعدك انى مش هضايقك تانى
سلمى : مُتشكرة اوى بجد
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت سلمى ....
منصور : قومى يالا البسى
سلمى : خير يا بابا
منصور : عمك واهله جايين دلوقتى
سلمى : طيب حاضر هقوم البس
منصور : خدى بالك ان ماهر ابن عمك متكلم عليكي
سلمى : نعم !!
منصور : اللى سمعتيه وهتقابليهم وهتعامليهم كويس
سلمى : يا بابا انا مش عايزة اتجوز بالطريقة دى
منصور : امال بانهى طريقة ان شاء الله عايزة تحبى وتتمهيصى
سلمى : هو فى ايه بس يا بابا
منصور : فى انك قولتى متقدريش تتجوزى واحد متعرفهوش ادينى جبتلك واحد تعرفيه
سلمى : يا بابا اصبر عليا شوية
منصور : مفيش صبر هتتجوزى يعنى هتتجوزى فاهمه (وخرج)
__**__**__**__
بعد شوية دخلت مها ....
مها : معلش يا سلمى قومى قابلى بيت عمك مش عايزين فضايح
سلمى : يا ماما انتِ قولتى انك هتساعدينى فين بقى
مها : معلش قومى عدى اليوم ده وبعدين هنتكلم
سلمى : يعنى هتسيبينى اتجوز واحد وانا بحب واحد تانى
مها : هو يعنى المأذون قاعد بره دى مقابلة عادية كأنهم جايين عادى بعدها بقى هنتصرف
سلمى : مش خارجة واللى يحصل يحصل بقى
مها : قومى يا سلمى عدى يومك مش عايزين مشاكل مع ابوكى يالا اسمعى الكلام
سلمى : ماشى يا ماما بس اعملى حسابك مش هتجوزه
مها : يالاا قومى (وخرجت)
سلمى لنفسها >> هتفضلى لحد امتى يا سلمى مستنية السراب ، مستنية واحد بتحبيه بس بقالك سنة متعرفيش عنه حاجة مبيسألش عليكي متعرفيش مكانه ، هتضيعى عمرك عشان ايه ولا عشان مين !! (وقامت تغير هدومها)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت مُعتز ......
مُعتز : بتعملى ايه يا سو
سارة : بذاكر
مُعتز : طيب ممكن اعطلك شوية
سارة : خير فى حاجة ولا ايه
مُعتز : انتِ متقدملك عريس
سارة : عريس !! مين ده
مُعتز : رامى
سارة : رامى صاحبك
مُعتز : ايوة هو
سارة : انت رأيك ايه
مُعتز : لا انا عايز اعرف رأيك انتِ
سارة : مش عارفة انا اصلاً مش عايزة اتجوز دلوقتى
مُعتز : طب ليه مش عايزة دلوقتى
سارة : عشان انت عارف انى متفوقة فى دراستى فـ عايزة اخلص الكلية الاول كمان عشان ........ (سكتت)
مُعتز : عشان ايه ؟ كملى متخافيش بتحبى حد تانى ؟
سارة : لا والله يا مُعتز مبحبش حد بس عايزة اتجوز عن حب وفى نفس الوقت مش عايزة احب دلوقتى عشان متعطلش
مُعتز : طيب مش يمكن لما تتخطبى لـ رامى تقربوا لبعض وتحبيه
سارة : اصلاً رامى بالنسبة ليا اخويا عمرى ما فكرت فيه اكتر من كده
مُعتز : مش عايزة حتى تدى نفسك فرصة
سارة : لا لا مش عايزة ، وياريت يا مُعتز لو فى اى عرسان اتقدمولى ارفض على طول
مُعتز : خلاص اللى يريحك يا حبيبتى
(. خرج مُعتز وبعد شوية رجع تانى .)
مُعتز : هى سلمى مكلمتكيش
سارة : لا ، تحب اكلمها انا
مُعتز : لا استنى لحد ماهى تكلمك وتطلب تقابلك
سارة : حاضر
(. بعد شوية اتصلت ميار بـ سارة .)
ميار : ايوة يا سارة اذيك
سارة : تمام
ميار : بتعملى ايه
سارة : بذاكر ، انتِ مال صوتك
ميار : بتصل بـ هيثم مبيردش عليا وفى الاخر كنسل عليا وقفل الموبايل
سارة : يمكن عنده ظروف
ميار : ظروف ايه يعنى
سارة : معرفش يمكن عنده حد عيان ولا حاجة
ميار : مش سبب لان يوم ما خاله توفى بعتلى مسج قالى عشان مقلقش
سارة : طيب فكك يعنى هتعملى ايه
ميار : انا خايفة يكون زهق منى
سارة : انتوا بقالكم قد ايه مع بعض
ميار : حوالى شهرين
سارة : انتِ متأكدة انه بيحبك بجد
ميار : لا
سارة : طب وانتِ حبتيه
ميار : لا برضه
سارة : بصى يا ميار احنا اصحاب بقالنا سنين وانا دايماً بقول ان كل واحد حر فى تصرفاته وعمرى ما قولتلك ان اللى بتعمليه ده صح ولا غلط لان ماليش دعوة ، بس لازم اقولك ان تصرفاتك كلها غلط فى غلط وكده هتسيئ لسمعتك وسمعة اهلك
ميار : انتِ ليه بتقولى كده
سارة : عشان مُعتز اخويا قالى ان البنت اللى بتصاحب ولاد كتير واللى بتصاحب لمجرد انها تعرف ولد كل الولاد اللى بتعرفهم واصحابهم بتكون نظرتهم ليها وحشة اوى وبيشوفها بنت مش كويسة
ميار : اذا كان مُعتز اخوكى ده مفيش بنت عدت من تحت ايده
سارة : اكيد اللى مُعتز عمله غلط بس هو يوم ما فكر يتجوز فكر فى واحدة مرتبطش بيها اصلاً
ميار : ايوة بس اللى انا بعرفهم دول مش نيتنا جواز احنا متصاحبين مش اكتر
سارة : ياريتك بتحبى واحد وبتخططه للجواز لكن اللى بتعمل ده ازفت وانيل ، خدى بالك من تصرفاتك يا ميار ماشى
ميار : اوكى ماشى باى (وقفلت)
ميار لنفسها >> هتعملى فيها واعظ ست سارة واخوها اصيع واحد
سارة لنفسها >> ربنا يهديكى يا ميار
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت سلمى ....
منصور : ايه اللى هببتيه ده
سلمى : عملت زى مانت قولتلى لبست وخرجت وقابلتهم
منصور : عملتى ايه خلى ابن عمك ياخد منك موقف
سلمى : معملتش حاجة
منصور : انت يا بت هتفضلى تعبانى دايماً كده من وانتِ صغيرة وانتِ تعبانا
سلمى : ريحوا دماغكوا من موضوع الجواز ده عشان اتخنقت (ومشيت)
منصور : شايفة بنت الكلب بتعمل ايه هتموتنى ناقص عمر
مها : اهدى يا منصور هو الجواز بالعافية
منصور : هجوزها غصب عنها عشان تتربى
__**__**__**__
فى اوضة سلمى ....
(. اتصلت سلمى بـ هدير صاحبتها .)
سلمى : انا اتخنقت يا هدير خلاص
هدير : اهدى بس يا سلمى مانتِ عارفة ان بباكى عصبى والجواز اهم عنده من اى حاجة
سلمى : والله يا هدير كذا مرة فكرت اطفش منهم
هدير : بطلى جنان ببقى واهدى انتِ لازم تلاقى حل يهدى ابوكى شوية
سلمى : اعمل ايه يعنى
هدير : معرفش بس فكرى اوصلى لاى حاجه تخلى ابوكى يسكت عنك شوية
سلمى : انا تعبت يا هدير ، حاسة انى مستنية سراب
هدير : انا مش مع انك تستنى واحد مبيسألش عليكى ولا تعرفى مكانه حتى
سلمى : بس هو قالى انه هيرجع وانا وعدته استناه
هدير : انتِ بنفسك قولتى انك حاسة انك مستنية سراب
سلمى : انا اخرى السنة دى لو مرجعش هتجوز
هدير : اتجوزى يا سلمى قبل ما الفرص الكويسة دى تروح عليكي
سلمى : كله نصيب يا هدير وانا مش هاخد اكتر من نصيبى
هدير : ربنا يريحك يا حبيبتى (وقفلوا)
سلمى لنفسها >> اعمل ايه بس ؟ اسكت بابا ازاى عن موضوع الجواز ده على الاقل لحد السنة دى ؟ اتصرف ازاى بس واحل المشكلة دى ازاى ؟ يارب ساعدنى
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى جامعة سارة ....
(. سارة قاعدة فى كافتريا الكلية لوحدها .)
هيثم : صباح الخير
سارة : صباح النور
هيثم : مشوفتيش ميار
سارة : لسه مجتش
هيثم : ممكن اقعد استناها
سارة : اه ممكن بس مش على التربيزة دى
هيثم : اوكى لو جت خليها تكلمنى
سارة : حاضر
(. مشى هيثم قعد على تربيزة قصاد سارة ولبس نضارة الشمس وبدأ يبصلها ويركز فى كل ملامحها وسارة مش واخدة بالها .)
بعد شوية جت ميار ......
ميار : صباح الخير
سارة : صباح النور ، هيثم سأل عليكي وقال لما تجى كلميه
ميار : اوكى (واتصلت عليه وهو كنسل وجه عليها)
هيثم : حمدالله على السلامة
ميار : انا ولا انت
هيثم : ممكن نخرج بره الجامعة نتكلم شوية
ميار : الصبح كده
هيثم : معلش حاجة مينفعش تتأجل
ميار : اوكى ، مش عايزة حاجة يا سارة
سارة : لا شكراً (ومشيوا)
*_____________________________________________**___________________________*
فى شغل مُعتز ......
رامى : اتكلمت مع سارة
مُعتز : اه
رامى : طيب وايه الاخبار
مُعتز : معلش يا رامى مفيش نصيب
رامى : خالص
مُعتز : هى مش عايزة ترتبط دلوقتى خالص
رامى : طيب ربنا يكرمها ، معندكش عروسة
مُعتز : ياريت
رامى : طيب ممكن تحاول مع سارة محاولة اخيرة
مُعتز : انت ممكن تستنى بقى لحد ما تخلص الكلية
رامى : هى فى سنة كام
مُعتز : تالتة
رامى : انا ممكن استنى بس اكون مُتأكد انها هتوافق لكن مستناش على الفاضى
مُعتز : طيب اسبوع كده وهتكلم معاها تانى
هنا دخلت سلمى ......
سلمى : هاى يا جماعة
رامى ومُعتز : وعليكم الهاى
سلمى : رامى ممكن اقابلك فى الـ break
رامى : خير
سلمى : هتعرف لما تجى ، هستناك فى الكافتريا (وخرجت)
مُعتز : عايزة ايه دى
رامى : معرفش شوية وهنعرف
__**__**___**__**__
فى كافتريا الشركة ......
رامى : خير
سلمى : مش انت قولت ان احنا اصحاب
رامى : طبعاً
سلمى : طب ممكن اطلب منك طلب
رامى : اتفضلى
سلمى : بس عيزاك تقف جنبى وتساعدنى
رامى : اكيد لو حاجة فى استطاعتى هعملها
سلمى : .......................