O Ayaz Barkın'dı işte. Bir sürtüğü seven, uğruna kötü olan havalı çocuk. Arabasıyla çarptığı kızla başlayan atışmalı ilişkilerinde zamanla kendini bulan, uyuz.
Bense Masal Sayer'dim. Aksiyonu olmasada heyecanlı hayatında yaşayan Damon'ist kız. Sevgilimi, en yakın arkadaşımla bastığım gece bana çarpan çocuğa aşık olan, kedicik.
Önümüze çıkan engeller bizi yıldırmak yerine, hislerimizi arttırdı. Egemen'in oyunları, Selin'in sürtüklükleri, Mert'in bana karşı olan hisleri, kavgalar..
Ama öyle bir şey vardı ki, hislerimizi arttırmakla kalmamış, aşkımızı anlatmıştı bize. Kiraz Mevsimi'nde aşkı yaşamış, bizim için her mevsimi kiraz yapmıştık.
"Sen, seni yakıp kül edicek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yaşamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birisini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun."
© Tüm Hakları Saklıdır.