Yzada's POV
Hindi na surprise ang pagdating namin. I forgot god nga daw pala sa Dad kaya siguro nalaman niya agad. Kami ang nasurprise. Nakahilera ang mga kawal at sa dulo ay nandoon siguro sina Mom and Dad.
"Maligayang pagbabalik. Prinsipe Yko, Prinsipe Yvan, Prinsesa Yzada, Prinsipe Jade ng Saffira, Prinsesa Irene ng Musica, Lord Jeff, at Lord Kris. Maligayang pagbabalik sa aming palasyo mga kamahalan." saad ng gate. High tech sila dito gosh.
Dumaan naman kami sa hilera ng mga kawal. Tanaw ko na mula rito ang isang napakagandang babae at napakakisig na lalaki ngunit wala akong matanaw na bata. Violet.
Masaya nila kaming sinalubong. Nagmano ang ibang royalties at hinagkan naman nila kaming magkakapatid. I guess they are my parents.
Ng ako na ang yakapan nila ay naiyak silang dalawa.
"Nakakaalala ka na ba anak?" tanong ni Mom at umiling lang ako. Wala pa talaga akong maalala. Niyakap naman nila ako ng mahigpit. Alam kong wala akong maalala ngunit kilala sila ng pusp ko kaya hinagkan ko sila pabalik.
"Gusto mo bang makita ang anak mo baby?" saad ni Dad habang nagpupunas ng luha. Tumango naman ako. Matagal ko na talaga siyang gustong makita kaya sinundan ko na sila. Dinala nila ako sa ikatlong palapag sa tapat ng kulay Lilac na pinto.
"Maiwan ka na muna namin anak." saad ni Mom at hinalikan ako sa noo. Ganoon din si Dad.
Hindi na ako nagabalang kumatok at pinihit ko na ang seradura na pinto at doon nakita ko ang isang batang babae na mahimbing na natutulog. Lumapit naman ako para mas mapagmasdan siya at doon na ako tuluyang binalot ng mga ala-alang matagal ko ng hindi maalala.
****
"Ako po si Violet Black. Hindi ko po alam ang last name ko. Dada and Mama." Ahh. Favorite color ko. Yieee.
Nagkaroon kami ng instant anak. Ang saya. Ang cute niya.
"Pwede po bang kayo na lang si Mama at Dada ko?" Tanong ng bata. Nagkatinginan naman kami ni Apoy.
Nginitian niya ako.
Binalik ko ang tingin ko sa bata.
"Oo naman. Violet Black Slytherin Mortel."
****
"Purple. Flower Crown on Mama's Head." Saad niya. May naramdaman akong nakapatong sa ulo ko.
Kinapa ko ito at may flower crown nga.
"Mama. I killed my parents. The real one. Aren't you scared?" Malungkot na saad niya sa akin.
"I am not scared baby. Kailangan mo lang ng proper training para makontrol mo iyang powers mo okay?"
Nagsmile naman siya at tumango.
I hug her tight. And kiniss sa noo. Ang saya talaga kapag may bata sa bahay.
****
"Mama! I miss you!" Masayang saad ni Violet at pumunta sa akin.
"Where's Dada?" Malungkot na saad nito. Tinutukoy niya ata ay so Jade.
"He is with someone anak." Malungkot na sagot ko sa kaniya.
"Someone? Is it a girl?" Tanong nito. Tumango naman ako. What is the sense of denying?
May tumulong luha sa mata ni Violet at nakita ko ang pagkuyom niya ng kamao. Hinawakan ko naman ito. Hindi siya dapat magalit sa Dada niya.
"I hate Dada! Pinapalungkot ka niya!" Sigaw nito.
"Don't hate your dada. We are on a mission baby. You won't understand." Binuhat ko naman si Violet at inihiga ito sa kama. Nagcast naman ako ng spell pampatulog.
****
"Mama. Please don't hate Dada." Pakiusap niya sa akin. I look at her and smile.
"I don't hate your Dada. It's just.... It's just we're not in good terms right now sweety. Nagalit ako sa kanila at first but napatawad ko na sila." Saad ko sa kaniya.
"But Mama bakit hindi na kayo friends? Bakit hindi ka bumalik sa kanila?" Saad niya sa akin.
"Anak. It's hard to trust them. I hope you understand." Saad ko.
"Mama do you still love Dada?" Naestatwa naman amo sa tanong niya. Hay. Buhay nga naman. Hindi pwedeng takasan ang problema.
"I do baby but, h-he loves that Azul." Saad ko at tumulo ang luha ko. Masakit pa rin pala. Akala ko nakalimutan ko na. Nagcrack ang boses ko ng sinabi ko iyan sa kaniya
"Mama. Dada loves you!"
****
"Kambal." Malungkot na saad niya. Tss.
"Sorry to burst out your bubble. I don't have a twin." Saad ko. Tuluyan ko ng inagaw ang kamay ko. May umakbay naman sa akin. Tss. Si Kris lang naman.
"Ihatid niyo sila sa dorm nila royalties." Tss. Para saan pa?
"Tss. Kaya na namin." Saad ni Sandy.
"Hindi niyo alam kung nasaan iyon. Sige na. Ihatid niyo na." Nanguna kami sa paglalakad ni Kris.
****
"Ilabas mo ang tunay mong kapangyarihan. Yvory." Saad ko at lumayo sa kaniya. Halata pa rin ang gulat sa mukha niya.
"You damn bitch!" Saad niya at pilit nagpapalabas ng Air ball. Itinapat ko ang kamay ko sa kaniya.
"Pain." Saad ko. Namilipit naman siya sa sakit.
"M-madaya k-ka. Ahhhh!" Nahihirapang saad niya.
"Kinuha mo ang lahat sa akin! Mga kaibigan ko! Kambal ko! At mahal ko." Saad ko at may luhang lumabas sa nga mata ko.
****
"Hindi. Hindi maaari. Darling!" Saad nito habang lumalandas na ang mga luha sa kaniyang mata. Lumandas na rin ang luha sa mga mata nilang lahat ganoon na rin ako.
"Ano ka ba. Magpapakasal pa tayo. Lumaban ka ha. Pagagalingin kita." Itatapat na sana nito ang kaniyang kamay sa akin ng hawakan ko ito at sabay na umiling. Napaluha na lang sila.
"S-sabi mo w-walang mamatay?" Nanghihinang saad ni Kambal sa akin.
"K-kuya" nanghihinang saad ko sa kaniga. Napangiti ng malungkot si Kambal sa tinawag ko sa kaniya. Nasasaktan siya dahil baka ito na ang huli. Sana hindi pa ito ang huli.
"Baby, don't leave us, don't go please. Mom will cry so hard, baby don't leave." Umiiyak na saad ni Kambal sa aki at hinalikan ako sa noo. Pinunasan naman ni Kambal ang mga luha na galing sa mukha ko.
Napangiti naman ako ng mapait.
"M-mahal ko kayo." Saad ko sa nahihirapang boses. Napahagulgol naman silang lahat.
"P-pinapatawad ko na k-kayo. Kambal. S-sabihin mo kila Mom m-mahal na mahal ko sila." Saad ko dahil sobra na akong nahihirapan. Humarap naman ako kay Jade at pinilit na abutin ito at halikan. Nahalikan ko naman ito.
ng boses. Napahagulgol naman silang lahat.
****
Bigla naman akong nabalik sa realidad at nalaman ko na lumuluha na pala ako. Nakita ko naman ang unti-unting pagbukas ng mata ni Violet. Napatingin naman siya sa akin ng gulat na gulat. Kinusot niya ulit ang mata niya para siguro makasigurado.
Agad niya naman akong dinamba ng yakap at tuluyan na kaming napahagulgol dalawa.
"Mama! You're alive! I miss you." saad niya habang umiiyak. Hinagod ko naman ang likod niya.
"I'm so sorry baby if Mama leaves you." saad ko habang yakap ko pa rin siya.
"Don't be sorry Mama. I understand all. I miss you. Just don't leave me agin Mama." saad niya at mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin.
"I promis baby. I miss you too. I love you." saad ko at hinalikan siya sa noo.
"I love you too Mama."
dreamhope_s