Η φύλακας Άγγελος μου

By lyra17kuqi

4.1K 1K 341

Η ιστορία ενός αγοριού, ο οποίος δέχεται εκφοβισμό στο σχολείο, όπως και άλλα παιδιά. Το αγόρι είναι μίσος Κο... More

Κεφάλαιο 1
Κεφάλαιο 2
Κεφάλαιο 3
Κεφάλαιο 4
Κεφάλαιο 5
Κεφάλαιο 6
Κεφάλαιο 7
Κεφάλαιο 8
Κεφάλαιο 9
Κεφάλαιο 10
Κεφάλαιο 11
Κεφάλαιο 12
Κεφάλαιο 13
Κεφάλαιο 14
Κεφάλαιο 15
Κεφάλαιο 16
Κεφάλαιο 17
Κεφάλαιο 18
Κεφάλαιο 19
Κεφάλαιο 20
Κεφάλαιο 21
Κεφάλαιο 22
Κεφάλαιο 23
Κεφάλαιο 24
Κεφάλαιο 25
Κεφάλαιο 26
Κεφάλαιο 27
Κεφάλαιο 28
Κεφάλαιο 29
Κεφάλαιο 30
Κεφάλαιο 31
Κεφάλαιο 32
Κεφάλαιο 33
Κεφάλαιο 34
Κεφάλαιο 35
Κεφάλαιο 36
Κεφάλαιο 37
Κεφάλαιο 38
Κεφάλαιο 39
Κεφάλαιο 40
Κεφάλαιο 41
Κεφάλαιο 42
Κεφάλαιο 44

Κεφάλαιο 43

63 12 11
By lyra17kuqi

Επιτέλους ήρθε αυτή η μέρα. Σήμερα θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω την Αγγελική να ξεπεράσει τους φόβους της.

Κατά της 4:20 ήρθε η Αναστασία, με δύο κοπέλες και κάτι σακούλες.

Seo: Κυρία Αναστασία τι είναι αυτές οι σακούλες;

Αναστασία: Θα δεις σε λίγο!

Οι δύο κοπέλες με βάλανε να καθίσω σε μία καρέκλα και με κοιτούσα πολύ προσεκτικά.

Κοπέλα 1: Πιστεύω πως το γκρι χρώμα θα του πήγαινε.

Κοπέλα 2: Μπορούμε να του κάνουμε ένα κούρεμα για να μοιάζει πιο σοβαρός.

Κοπέλα 1: Με μαύρα παπούτσια και γραβάτα, κυρίως θα γίνει.

Κοπέλα 2: Μαζί με την μαύρη μάσκα θα είναι υπέροχος.

Λέγανε και δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα.

Seo: Με συγχωρείτε αλλά για πιο πράγμα μιλάτε;

Αναστασία: Αυτές οι δύο κοπέλες θα σε ετοιμάσουν για την πρωτοχρονιά.

Seo: Εε... Εντάξει.

Μου έδωσα να δοκιμάσω 3 κοστούμια, 4 ζευγάρια παπούτσια, 6 γραβάτες και 7 μάσκες, όλα πανάκριβα.
Μου πήρε μία ώρα μέχρι να αποφασίσουμε. Ύστερα τους πήρε μία ώρα ακόμα για να μου φτιάξουν το μαλλί. Ούτε και για γάμο να ετοιμαζόμουν.

Τελικά αφού τελειώσαμε με όλα και οι τρεις με κοιτούσαν περήφανες και η μία μου έφερε ένα καθρέφτη να δω τον εαυτό μου μετα από τόση ώρα.

Είχα μείνει να κοιτάω τον εαυτό μου με γουρλωμένα ματιά. Δεν μου φαινόταν ότι αντίκριζα τον εαυτό μου, σαν να ήταν κάποιος άλλος στο καθρέφτη και όχι εγώ.

Seo: Σας ευχαριστώ πολύ που με βοηθήσατε.

Είπα και υποκλίθηκα.

Αναστασία: Ωραία τώρα θα έρθει ένα αμάξι να σε πάρει για να σε πάει στο μέρος.
Θέλω να προσέχεις μην σε καταλάβουν, κυρίως οι συγγενείς της Αγγελικής, γιατί μετά θα έχουμε μεγάλα προβλήματα και θα επιστρέψεις μόλις θα δεις τα πυροτεχνήματα. Είσαι έτοιμος να το κάνεις.

Seo: Ναι είμαι!

Είπα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Όταν ήρθε το αμάξι, με πήγε στο μέρος που θα γιορτάσουν την πρωτοχρονιά.
Σήμερα θα κάνω μία καινούρια αρχή σε αυτό το καινούριο χρόνο.

Το μέρος εδώ είναι τεράστια και στολισμένο για την πρωτοχρονιά.
Έχω κοιτάξει παντού για την Αγγελική αλλά δεν την βλέπω πουθενά. Έχουν έρθει πάρα πολύ άνθρωποι, ακόμα και ξένοι.
Τώρα βρίσκομαι σε ένα τεράστιο σαλόνι νομίζω...

Δεν φανταζόμουν ποτέ να πατήσω σε ένα τέτοιο μέρος. Το λατρεύω!
Ύστερα από μερικά λεπτά είδα την Αγγελική να κατεβαίνει τις σκάλες.

Είναι πανέμορφη και μοιάζει σαν μία πριγκίπισσα.
Όλοι την κοιτούσαν που κατέβαινε μία μία τις σκάλες.
Δεν μπορώ να βγάλω τα μάτια μου από πάνω της.

Δεν θα την πλησιάσω από τώρα. Καλύτερα να την παρατηρώ προς το παρόν.

Αγγελική pov.

Μόλις κατέβηκα όλες τις σκάλες όλοι μου γύρισαν πλάτη και άρχισαν να ψιθυρίζουν... λογικά για εμένα.

Το μισό αυτό το μέρος. Δεν ήθελα με τίποτα να ξανά έρθω και να δω τους συγγενείς μου. Νιώθω ότι δεν ανήκω σε αυτή την οικογένεια. Η οικογένεια του Seo μου φαινόταν πιο οικία σε σχέση με αυτούς τους.

Πήρα ένα ποτό από το τραπέζι και έκατσα σε ένα καναπέ. Όλοι εδώ νοιάζονται μόνο για τα λεφτά. Έχουν περιουσίες και θέλουν να αποκτήσουν και άλλες.

Τους κοιτούσα όλους διακριτικά και σε μία στιγμή το μάτι μου έπεσε πάνω σε κάποιον που μου φαινόταν γνώριμος... σαν τον Se....

Συγγενείς: Καλός ήρθατε δεσποινίς Αμαρυλλίς Αγγελική Βασιλοπούλου.

Είπε ειρωνικά ο θείος μου και μας πλησίασαν και άλλοι.
Τώρα πρέπει να του απαντήσω...

Αγγελική: Χαίρομαι που σας βλέπω σήμερα θείε και θεία. Τι κάνετε;

Θεία: Καλά... Εσύ ακόμα δεν πέθανες βλέπω. Κοίτα πως είναι το σώμα σου, όλα πληγές.

Είπε και έκανε ένα ειρωνικό χαμόγελο.
Δεν της απάντησα και σηκώθηκα φύγω.

Θείος: Άμα δεν υπήρχες εσύ, οι γονείς σου θα ζούσαν ακόμα. Άρα, ποιος φταίει για το θάνατο τους;

Είπε και τα πόδια μου πάγωσαν.
Οι γονείς μου... Μα-μά... Μπα-μπά...
Νιώθω να ματιά μου να υγραίνουν... Όχι!

Χωρίς να το καταλάβω ο θείος μου, μου έχυσε το ποτήρι του στο κεφάλι μου.
Όλοι άρχισαν να γελάνε και μουρμουρίζουν.

Θέλω τόσο πολύ να τον χτυπήσω. Αλλά αν το κάνω θα υπάρχουν μεγάλα προβλήματα.

Θείος: Σίγουρα και ο αδερφός σου θα έχει πεθάνει. Τσάμπα τον ψάχνεις...

Αρκετά!

Σήκωσα την μπουνιά μου έτοιμη να τον χτυπήσω στα μούτρα του.
Αλλά ένα άτομο με σταμάτησε και μπήκε ανάμεσα μας.

??: Τι συμπεριφορά είναι αυτή προς την δεσποινίς Αμαρυλλίς Αγγελική Βασιλοπούλου. Θα ερέπει να ντρέπεστε που της φέρεστε.

Θείος: Ποιος είσαι εσύ νεαρέ που ανακατεύεσε;

??: Το όνομα μου είναι Στέφανος Καλλιώρας. Ανήκω στε μία εταιρεία ηλεκτρονικών συσκευών.

(Δεν ήξερα τι ονοματεπώνυμο να του βάλω για να έχει τα αρχικά Kim Seojun. Ελπίζω να σας αρέσει😂)

Θείος: Καλύτερα να μην ανακατεύεσε με εμάς μικρέ.

Στέφανος: Γιατί; Πιστεύετε ότι έχετε το δικαίωμα να έχετε τέτοια συμπεριφορά σε αυτό το μέρος. Δηλαδή ήρθαμε εδώ για να κάνετε αυτό που θέλετε... Τότε, αν είναι έτσι.

Πήρε ένα ποτήρι και το έχυσε στο θείο μου.

Στέφανος: Εδώ θα συμπεριφερθείτε σαν κύριος. Πιστεύω έγινα κατανοητός!

Είπε άγρια και ο θείος μου απομακρύνθηκε.
Το αγόρι με τράβηξε και με πήγε κοντά στο τραπέζι. Πήρε κάτι χαρτομάντιλα και μου σκούπισε το μαλλί μαζί με τα δάκρυα μου.

Στέφανος: Πως νιώθεις;

Είπε και μου έδωσε να πιω λίγο νερό.

Αγγελική: Καλά! Γιατί με υπερασπιστήκατε;

Στέφανος: Και να σας άφηνα με εκείνους να σας υποτιμούν... Δεν είναι του στυλ μου.

Αγγελική: Σας ευχαριστώ για την βοήθεια.

Είπα έκανα να φύγω αλλά με έπιασε από την μέση.

Στέφανος: Καλύτερα να μείνετε μαζί μου, για να μην σας συμβεί κάτι άλλο.
Σας ορκίζομαι ότι θα σας προστατεύσω εγώ σήμερα.

Η τελευταία φράση που είπε μου φάνηκε ότι την είχα ξανά ακούσει... σε ένα... όνειρο.

Άρχισε να παίζει μουσική και κάποιοι χόρευαν.

Στέφανος: Μπορώ να έχω την τιμή να χορέψω μαζί σας;

Είπε και χωρίς να του απαντήσω με τράβηξε για να χορέψουμε.
Τώρα δεν μπορώ να του αρνηθώ.

Ακολουθούσαμε το ρυθμό και τα φώτα πέσανε πάνω μας.
Χορεύαμε στο κέντρο και όλοι μας κοιτούσαν.
Νιώθω κάπως περίεργα στο κράτημα του, ο τρόπος που με κοιτάει και χαμογελάει. Είναι όλα τόσο γνώριμα... Μου θυμίζουν τον... Seo.
Δεν υπάρχει περίπτωση όμως να είναι αυτός. Αν έρθει εδώ ο Seo, μπορεί να καταλήξει στην φιλάκι. Αυτό ο τύπος είναι πιο θαρραλέος και πιο τολμηρός σε σχέση με εκείνον.
Επίσης που θα τα έβρισκε ο Seo τόσο ακριβά ρούχα.

Στέφανος: Γιατί δεν χαμογελάτε δεσποινίς;

Αγγελική: Απλά δεν μπορώ να χαμογελάσω.

Ξαφνικά καθώς χορεύαμε με έπιασε από την μέση και με σήκωσε στον αέρα. Άρχισε να το κάνει και άλλες φορές στο ρυθμό της μουσικής.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτός ο χορός αρχίζει να μου φτιάχνει την διάθεση, αν και ζαλίζομαι έτσι.

Στέφανος: Τι ωραία που χαμογελάτε τώρα.

Είπε και μου πείραξε την μύτη.

Σταμάτησε η μουσική και όλοι πήγαμε στο άλλο δωμάτιο για το δείπνο.

Ο Στέφανος πριν καθίσω, μου τράβηξε την καρέκλα μου και μου είπε να κάτσω. Εκείνος έκατσε δίπλα μου και αρχίσαμε να τρώμε.
Για μια στιγμή κάποιος πήγε να μου πετάξει ένα κομμάτι από το φαγητό του, αλλά ο Στέφανος το έπιασε στον αέρα.

Στέφανος: Νομίζω πως το να πετάτε το φαΐ σας στους άλλους δεν είναι τρόπο αυτός κυρία μου.

Είπε και το πέταξε πίσω στο πιάτο της.

Με τράβηξε και με πήγε σε ένα τυχαίο δωμάτιο που είχε ένα πιάνω μέσα. Το κοίταζα και ασυνείδητα άρχισα να παίζω πιάνο.

Καθώς έπαιζα, αναμνήσεις ήρθαν στο μυαλό μου. Κακές αλλά και καλές. Θυμήθηκα τις στιγμές με τον αδερφό μου, όταν έκλαιγα μόνη μου, τους φίλους που έχω κάνει, τους ανθρώπους που τους βλέπω σαν οικογένεια και το... Seo.

Γύρισα το κεφάλι μου εκείνη την στιγμή και είδα τον Στέφανο.
Μακάρι να ήταν ο Seo εδώ.

Σταμάτησα να παίζω και ο Στέφανος χειροκρότησε.

Στέφανος: Που έμαθες να παίζεις τόσο ωραία;

Αγγελική: Η μητέρα μου της άρεσε να παίζει πιάνω και έμαθε στον αδερφό μου, μετά εκείνος σε εμένα.

Kim Seo Jun pov.

Κοίταξα την ώρα και σε 5 λεπτά θα ρίξουν τα πυροτεχνήματα. Την τράβηξα στο μπαλκόνι και περιμέναμε.
Τώρα έρχεται ο καινούργιος χρόνος.... Η καινούργια μας αρχή.

Κοιτούσα την Αγγελική στα μάτια και την στιγμή που ο ουρανός φωτίστικε από τα πυροτεχνήματα, την φίλησα στα χείλη της. Στην αρχή προσπαθούσε να αντισταθεί αλλά μετά αφέθηκε στο φίλη μου.

Μετά από λίγο όμως τραβήχτηκε και με κοιτούσε σοκαρισμένη.

Αγγελική: ...Το πρώτο μου...
.... Γιατί με... φίλησες...;

Στέφανος: Μία μέρα θα το μάθεις γιατί. Τώρα με συγχωρείτε αλλά πρέπει να φύγω.

Αγγελική: Περίμενε.

Είπε και με έπιασε από το μπράτσο.

Αγγελική: Γιατί φεύγεις τώρα... Ποιος είσαι ακριβώς;

Στέφανος: Δεν μπορώ να σας εξηγήσω ποιος είμαι τώρα. Ίσως όταν ξανά συναντηθούμε. Αντίο!

Είπα και της φίλησα το χέρι. Μετά άρχισα να τρέχω για να φύγω. Μπήκα στο αμάξι και επέστρεψα σπίτι μου.
Αφού έκανα μπάνιο βγήκα στο μπαλκόνι μου. Κοίταζα τα αστέρια και ένιωθα μία χαρά μέσα μου.

Την φίλησα!
Δεν το πιστεύω!
Θα είμαι εδώ για εσένα Αγγελική...
Σε αγαπώ μικρέ μου άγγελε.
____________________________

Γειά σας😃

Τι κάνετε παίδες
Ελπίζω να περνάτε καλά και να σας άρεσε το κεφάλαιο.
Πείτε μου στα σχόλια την γνώμη σας.

Το ετοίμασα σήμερα το κεφάλαιο όπως υποσχέθηκα😁

Τώρα για το επόμενο δεν νομίζω να δημοσιευτεί σύντομα😅

Αύριο η μικρή μου αδερφή έχει γενέθλια. Και εννοείται ότι θα την κάνω ρεζίλι στο ινσταγραμ!🎂😜

Τσάγια ❤️

Continue Reading

You'll Also Like

1.2K 184 16
Η Έμμα είναι ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Στα δέκα της χρόνια όμως, η ζωή της αλλάζει, όταν υιοθετείται μαζί με τρεις φίλους και αρχίζ...
143K 9.9K 30
Δύο γείτονες. Ένα κορίτσι που κάθε βράδυ, την ίδια ώρα, βγαίνει στο μπαλκόνι της για να τον αντικρίσει. Ένα αγόρι που δεν έχει ιδέα για την ύπαρξή τ...
132K 3.9K 18
" Πάω στοίχημα Πως δε θα αντισταθείς και θα με φιλήσεις πρώτη" "Δεν είμαστε λίγο μεγάλοι για μαλακίες Και στοιχήματα?" "Προσπάθησε να μη με φιλήσεις...
96.5K 3.1K 21
Υποτίθεται πως θα ήταν ένα κανονικό πρωινό όπου εγώ και η Άρια θα τρώγαμε γελώντας όπως κάθε μέρα . Ξαφνικά όμως η ζωή σου αλλάζει ο 26χρονος Κριστιά...