Chapter 7
Pucha!
Hindi ako makatulog. Grabe naman talaga yung babaeng yun. Pinakanta pa ko hanggang sa malobat na lang itong selpown ko. At tama bang hinihintay ko pa tawag nya hanggang ngayon? Ano ba naman kasing sumpa yung feeling piling mahal na princesa na yun. Baka kasi naman nagpakamatay na yun. Magui-guilty ba ako kapag nangyari yun? Pero sana huwag naman nyang gawin yun.
Pero. Tama ba yung kinanta ko? Nobela? Anak ng… si Kathy nanaman ang naiisip ko ngayon oh. Asan na ba ko kanina bago ko makatulog sa pagmumuni-muni ng nakaraan naman ni Kathy? Ah yung pustahan namin...
"Ano ba Kathy, pano ako magkakasyota niyan kung lagi kang nakadikit saken?" breaktime nun at nakakuyabit pa saken na nag-aaya sa canteen.
"Hoy kentot masyadong malaki ang isasakripisyo ko pag natalo ako sa pustahan, kaya normal lang naman na gumawa ako ng paraan para wag matalo di ba?"
Ewan ko ba kung bakit naisipan ng hitad na yun na dugtungan ng tot ang pangalan ko, ang sagwa na tuloy pakinggan. Ang dame niyang mga pausong alyas, pati ang napapanot pa lang na titser namin sa mathematics ay tinawag nyang kalbo. Kay inay ay mamita at saken nga ay kentot, ang sagwa talaga!
"Eh paano nga ako sasagutin ng mga liligawan ko kung nakikita tayong gento sira-ulo!"
“Eh di aminin mo na lang na talo ka na, at kalimutan na lang naten ang pustahan."
"Hinding hindi, ihanda mo na ang sarili mo dahil siguradong matatalo ka!" pagtitiyak ko kay Kathy habang pinipindot ng gitnang daliri ko ang kanyang noo.
Naging ganun ang set-up namin araw-araw sa iskul. Kasalo sa recess, kasama sa lahat ng oras na kulang na lang eh pati sa kubeta ay sumama. Baka daw takasan ko siya. At ito pa ang mas malupit, hiniling nya sa titser na ilipat sya ng upuan malapit saken. Ewan ko lang kung anong hokus pokus ang ginawa nya at napapayag nya ang balo naming maestra.
Kasabay sa pagpasok sa umaga, at sa hapong uwian. Palibhasa'y magkapitbahay lang kame at dalawang kanto lang ang pagitan ng mga bahay namin. Laging nakakuyabit ang hitad. Para aninong bubuntot-buntot.
"Anong iniisp mo?" tanong ni Kathy pagkatapos akong gulatin mula sa likod ng inuupuan kong stage. Awasan na nuon at pinapanuod ko ang mga estudyanteng nag-uunahan sa paglabas ng gate. Ayoko kasi ng nakikipagsiksikan. Nakakatanga lang isipin kung bakit ayaw isagad ang pagkakabukas ng gate upang hindi magsiksikan sa paglabas ang mga mag-aaral. Tanging yung maliit na pintuan lang ang pinapadaanan, pero pag may darating namang sasakyan eh nakikita kong binubuksan ng guard, hanep!
"Wala naisip ko lang 'yung tungkol sa pustahan naten." sagot ko.
Wala naman talaga akong iniisip eh, kaya iyon na lang ang sinabi ko. Sa totoo lang kasi iniintay ko lang na magluwag sa gate at gusto ko na ding umuwe, manonood pa ako ng ghost fighter.
"Bakit naman?" sagot nya.
"Anong bakit naman, mukhang matatalo nga ako." Sabi ko habang umupo na din siya tabi ko. "Eh matanong ko lang Kathy, wala ka bang nagugustuhan sa mga admirers mo?" pag-iiba ko ng usapan.
"Actually meron akong gustong guy eh, pero i think hindi nya ako gusto." sabi nya na nagpalingon saken at nagkadikit ang aming mga mukha.
Parehas kaming natulala. Akala ko eh itutulak nya ako, pero imbes na magalit, ipinikit nya ang kanyang mga mata. Hindi ko maintindihan kung bakit nya yon ginawa.
At lakas ng tibok ng puso ko habang nakatitig lang sa kanyang mukha. Ngayon ko lang nagawang titigan ng malapitan si Kathy. Madalas kasi tinatakbuhan ko siya pag nasa iskul na kame na kinakayamot nyang palagi. At ang siste, habulan sa campus. Para kaming mga batang nagtatayaan. Walang pakialam sa mga nakakakita.
Palibhasa'y solong anak kaya spoiled ang kumag. Possesive, hindi ko makakalimutan kung paano niya agawin ang brickgame ko kahit nga nilalaro ko pa. Ano pa daw silbi ng existence nya kung hindi siya ang kalaro ko. Ang taray lang ng mga banat eh!
"Kathy ang ganda mo." bulong ko at dali-daling tumayo at tinakbo ang gate.
Totoo ang sinabi ko, ang ganda ni Kathy ngayong hayskul na kame. Maalam na kasing mag-ayos, ang bag na dala ay laging may lamang pulbos.
"Ha anong sabi mo?!" habang tumatakbo din sa paghabol saken.
"Wala sabi ko bukas may parada ng mga binge!!" sigaw ko ding pabalik sa kanya.
Kinotongan nya ako pagkatapos maabutan. Hanggang ngayon hindi pa din ako sure kung babae ba siya talaga, bukod sa ang bilis nyang tumakbo, ang lakas pa niya manuntok.
"Gago ka ah, nakakasakit ka na!" sabay hila kong pataas sa kanyang suot na uniporme.
Namula siya pagkatapos, nakalimutan ko dalaga na pala siya. Pakiramdam ko nama'y may mga libo-libong boltahe ng kuryente ang nanulay sa aking katawan makaraang madakma ko ang maumbok nyang dibdib.
"Kathy sorry!" ako naman ngayon ang naghahabol sa kanyang mabilis na paglalakad.
"Kathy, Kathy sorry na please, hindi ko sinasadya!”
"Sorry-hin mo'ng mukha mo!" yamot nyang sagot.
Hindi na ako nag-taka kinabukasan. Hindi sumabay pagpasok ang kumag, akala ko eh magpapalipas lang ng sama ng loob ang walangya. Pero natapos ang 2nd year ng wala ng pansinan. Iniirapan nya ako pag nagkakasalubong kame. At hindi na din siya sumasabay sa pagpasok at pag-uwe.
Sa unang pagkakataon ay namiss ko siya. Napapangiti na lang ako pag binalikang tanaw ko ang mga nakaraan namin, dalaga na nga ang bilot. Tawag ko kay Kathy pag nang-aasar ako. Hindi nya lang alam na kaya ganun ang tawag ko, kasi para siyang tuta. Ang liit at ang kyut.
Hindi ko naman sinasadya eh ay ang selan as in grabe. Eh noon namang mga bata kame, hubo't hubad kameng pinapaliguan sa gripo ni inay. Ano pa ba'ng itatago nya sa'ken?
Kelangang magkabati kame, isang hapong uwian inabangan ko siya sa gate. Iiwas pa sana pero nahila ko kagad ang bag nya.
"Hoy boyfriend ka ba ni Kathy? Bitawan mo nga siya!"
Halos pasigaw na sabi ng isang estudyanteng lalake. Sasagot pa sana ako pero, lumapat na sa mukha ko ang swelas ng suot nyang rubbershoes. Mahihimatay na sana ako sa sakit ng tadyak buti na lang nahawakan ako ni Kathy.
"Langya kelangan pa talagang magpasipa ako sa mukha, bago ka makipagbati ha?" singhal ko kay Kathy nung masolo na namin ang crimescene. Sumawa na sa panonood ang mga usisero, ang hina daw kasi ng bidang lalake. Bumagsak sa isang flying kick lang.
"Hahaha…” tawa ang naging tugon nya sa tanong ko.
Gusto ko pa sanang mag-alburuto pero ok na din atlis nagkabati kame. Gasino lang ba ang putok na nguso, buti nga hindi ako nabingutan.
"Tara na umuwe." hila nya saken mula sa pagkakaupo sa gater ng kalsada.
"Uy ibabad mo kagad sa klorox yan ha?" turo nya sa polo kong naduguan.
"Wow salamat sa concern. Wag na, itatapon ko na ito." napipikon kong sagot.
Akala ko'y maglalambing siya dahil sa sinabi ko pero imbes na manuyo, binatukan pa ako.
"Gago matatanggal pa yan, ibabad mo lang kagad"
Naging ok na ulet kame. Kinabukasan balik sa dati ang lahat, pero minsan naiisp ko na sana ay hindi na lang pala kame nagkabati. Pagkatpos kasi mangyare 'yung pinag-awayan namin, parang naiilang na ako na hindi ko naman pinapahalata sa kanya.
Halos nasuybaybayan ko naman ang paglaki at pagdadalaga nya pero pakiramdam ko'y araw-araw siyang gumaganda. Palihim na akong kinikilig sa bawat pag-akbay nya. Buti hindi nya nahahalata ang pasimple ko'ng paghawak sa kanyang kamay, kunyare apir. At nung minsang pinahigop nya ako sa sofdrinks nya, hindi ko na naitago ang saya.
"Uy KF!" sabi ko
"Anong KF?"
Buti hindi nya nagets na kinikilig ako.
"It means ang kind mo friend." pagsisinungaling ko pero Kilig Factor naman talaga ang ibig sabihin nun. Natatawa na lang ako kasi ginamit na nya din ang term na yun pag may ginagawa ako para sa kanya. KF Much naman eh, pramises!
Sa wakas tao na ako, sabi kasi ng kaklase ko hindi daw ako tao kasi hindi pa daw ako naiinlab. Pero hindi ko alam kung paano ko aaminin kay Kathy, malamang hagalpak lang yun ng tawa pag sinabi kong gusto ko siya. Aakalain lang nun eh nanggugoodtime ako. Suntok sa buwan ang isiping magiging kame, para lang akong umakyat sa punong malapit ng matumba.
Hindi pa man ako nag-uumpisa, alam ko na ang kakahinatnan. Kikimkimin ko na lang, baka sakaling maging kabag atlis pag-utot ko ok na ako. Ngayon ako naniniwalang weak si kupido, papana lang hindi pa asintado. Bukas talaga hindi na ako maniniwala sa valentines day!
Pero sabi nga ng mga makata, mapagbiro daw ang tadhana. At hindi ko inakala na sa mismong araw ng mga puso ito magbibiro sa mga puso namin ni Kathy. JS namin nun eh, wala sana akong balak umatend, napakiusapan lang ako ni ninang. Wala daw makaksabay pag-uwe si Kathy, aabutin nga naman ng hatinggabi.
Tatanggi pa sana ako pero hindi ko na matagalan ang panghihipo ni ninang, akala ata totoy pa din ako. Siya na lang ddaw ang babayad sa aarkilahin kong amerikana. Kaya oo na lang ako.
Eh tutal wala naman talaga akong balak dumalo, pinatos ko na lang ang kalokohan ng mga kaklase kong gaya ko'y wala namang kadate. Kanya kanyang labasan ng sama ng loob, ganun pala epekto ng alak. Nagiging madrama at madaldal ang isang tao. Nasasabi ang lahat ng gusto, walang preno.
"Lagot ka dude, yan na ang syota mo." at nilingon ko din ang babaeng tinutukoy nila. Si Kathy sa may pintuan ng classroom..
"Gago anong ginagawa mo, pag nahuli kayong nainum lagot kayo." sermon nya habang hinihila na ako pauwe.
"Ayoko pang umuwe!" tutol ko."Saka di ba usapan naten akong last dance mo ha, tara sayaw tayo." walang preno kong pagsasalita.
"Bakit may naisayaw ka ba kahit isa, di ba wala? Anong last dance pinagsasabi mo. Uuwe na tayo lasing ka na!"
"Ok uuwe tayo after naten magsayaw" na naipilit ko naman.
Magkadikit ang aming katawan sa saliw ng magandang awitin.
"Kathy mahal kita, nuon pa."
"Lasing ka lang."
"Hindi ako lasing, nuon pa kita gusto natatakot lang akong aminin sayo baka isipin mong nagbibiro ako"
Inilapiit ko pa ang ang mukha sa kanyang mukha dahil baka hindi nya madinig ang sasabihin ko, malakas ang tugtog. At muli pinikit nya ang kanyang mga mata kagaya lang nung unang nagkadikit ang aming mga mukha, uulitin ko sanang mahal ko siya pero sa halip na magsalita, nahalikan ko siya.
------------------------x
Authors Note:
KF naman....kilig factor daw?
San ba mas nakakakilig? Si Ken at Kathy or si Ken at si Caller? HHmmmmm!