( Unicode)
ညအချိန်အား ဖြင့် ၁၀ နာရီ ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံး
ကလဲ တိတ်ဆိတ် လျှက် ကုမ္မဏီ တခုလုံး မှာဆို
လို့ ကျွန်တော် Min Yoongi နှင့် လုံခြံ ုရေး
ပဲ ရှိလိမ့်မည် ထင်သည်။
"အတွင်းရေးမူး ဆိုတဲ့လူက ဒီည သူ့မင်္ဂလာဦးညပါဆိုပြီး အလုပ်တွေ အကုန်လုံးကို သူဌေး ဖြစ်သူကိုပြန်ခိုင်းတဲ့ အကောင် ဒင်း ကို လစာရမှာတဝက်နူတ်ပစ်မယ်"
ထိုအချိန် လုပ်ငန်းခွင် တခုလုံး မှောင်မဲလျှက် ငြိမ်
ကြသွားသည်။
"Oh shit မီးပျက်သွားပြီ "
ဗေဒင်တွက်ထားသလား အောင့်မေ့ရသည့် အလားမိုးကလဲသဲကြီးမဲကြီးရွာလာလေသည်။
ထို့နောက်ဘေးနားမှ လက်ကိုင် ဖုန်း ကိုယူပြီး အလင်းကိုမှီခိုရန်အတွက် ဖွင့်လိုက်သော်လဲ Battery လေးကDown နေရဲ့
"Oh shit သေလိုက်ပါတော့လား "
အမှောင်ထဲ မှာ ၁နာရီလောက် ထိုင်နေရင်း မီးကို
မျှော်နေမိသည်။သို့သော် မီးက မလာ။ ကျွန်တော်
ထိုင်နေရာ မှ ထလိုက်ပြီး မီး change ခိုင်းရန်
လုံခြံ ုရေးဆီကို သွားရန် ပြင်လိုက်လေသည်။
"ဒုံးးးး"
အသံ တခုခု ကြားမိလိုက်တော့ ထိုအသံ နောက်ကို ခြေရာခံ လိုက်သည်။
"ဘယ်သူလဲ !!! ငါမေး နေတယ်နော်"
သို့သော် ဘာအသံမှ မကြား။ထိုအချိန် ခေါင်းထဲ ဝင်လာတာက ဟိုတစ်ပတ်က သေတ္တာဗုံး ပိပြီးသေသွားတဲ့ဝန်ထမ်းကိုပြန်မြင်ယောင်မိသည်။ကြက်သီးမွေး ညင်းများလဲ ခန္ဒာ ကိုယ်ပေါ်မှယ ယွစိ ယွစိ
"သေ...သေ...သွား..တ ဲ့... တယောက်လား"
"အီးးးးး...ဟီးးးးး...."
"ဘာ....အသံ....ကြီးလဲ ငြီးသံကြီးလား shit
မဟုတ်မှ လွှဲရော ...... သ....ရဲ"
ကျွန်တော် ဘာမှ ကိုမစဉ်းစား ခြေဦးတည့်ရာကို
ပြေးလာခဲ့သည်။
"ဟင်...သူဌေး ဘာဖြစ်သွားတာလဲ transfer
ဗုံး ပြင်နေတဲ့ ဟာကို သူဌေး!"
"သူဌေး !"
"WTF ငါ့ကို ခေါ်လိုက်တာလား"
"သူဌေး!!"
"ငါ့အနား မလာနဲ့ ငါအနား မလာနဲ့ ငါသွားပြီ"
ကျွန်တော် ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။ကုမ္မဏီ အပြင်
ဘက်ရောက်တော့ မိုးကရွာ ထီးကမပါ ဟိုသရဲ ကလဲလိုက်လာပြီ အထင်နဲ့ မိုးရေထဲ ပြေးထွက်လာခဲ့ သည်။
"အမလေးး ..လေး TaeHyung ဒင်း တွေ့မယ်"
အနား ကို ရောက်လာတဲ့ ကားမီးရောင်ကြောင့်
ခဏ မင်သတ်မိပြီး ရှောင်ဖို့ကိုမေ့နေလေသည်။
"ဟေ့ လူသတိထားး!!"
ကျွန်တော် လေပေါ်ထဲ ကိုမြောက်တက်သွားသလို
ခံစား လိုက်ရပြီး သေပြီ ဆိုသည့် အထင်နှင့် မျက်လုံး မှိတ်ထားလိုက်သည်။
"ဟေ့လူ...ဟေ့လူ သတိထားအုံး"
ကျွန်တော့် ပါးကို ခပ်စပ်စပ် လာရိုက်သော ကြောင့်
မျက်လုံးလေးဖြည်းဖြည်းခြင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်
မိသည်။
"ငါ မသေဘူး သေးဘူးပဲ "
"ဒီမှာ သတိရပြီလား ဗျ"
ကျွန်တော့်ကြည့်လိုက်တော့ အသက်ခပ်ငယ်ငယ် ကောင်လေး တယောက် မိုးရေထဲမှာ ဆိုတော့ သူမျက်နှာကို သိပ်မမြင်ရ ထို့နောက်သူက ဘေးနား မှာကျနေတဲ့ ကျွန်တော့် မျက်မှန်လေးကို
ယူပြီး တက်ပေး လိုက်တော့ တော်တော် ချောတဲ့
ကောင်လေးပဲ
"သတိရလာပြီ ပဲ အဆင်ပြေရဲ့လား တော်သေးတယ်ခင်ဗျား သေတော့ မလို့ပဲ "
"......"
"ကျွန်တော် ပြောတာ ကြားရဲ့လား "
"........"
"ခင်ဗျား အနေတာလား စောနက ကိစ္စကို လန့်သွားပြီး စကား မပြောတက်တော့တာလား"
"ကျေး...ကျေး..ဇူး"
"သူဌေး !! သေကောင်း မပျောက်ကောင်း "
"ဒါ ခင်ဗျားလူလား?"
"ဟုတ်ကဲ့ ခင်ဗျ"
"သူ စောနက ဟာကို အတော်လေး လန့်သွားပုံ
ပေါက်တယ် သူ့ကို ရေလေး တိုက်လိုက်အုံး ပြီးတော့ ရေစိုဝတ်ကို လဲပေးလိုက်အုံး "
"ဟုတ်ကဲ့ ဒါနဲ့ ကောင်လေး ရော အဝတ်စားတွေ
ဆို နေတယ် မလား "
"ရတယ် သူ့ကိုသာ ဂရုစိုက်ပေးလိုက် ပါ "
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူး တင်ပါတယ် "
"ကျွန်တော့်ကို သွားခွင့်ပြ ုပါအုံး "
ထိုကောင်လေးထွက်သွား တော့ ကျွန်တော်ကတော့လမ်းမ ပေါ်မှာ ပက်လပ် ကြီး သူ့ကို ကြည့်ရင်း
"သူဌေး အဆင်ပြေရဲ့လား "
"......."
"ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူူး အသွားပြီလား မသိဘူး"
=========
"သူဌေး ဝင်လာပြီနော် "
တံခါး ဆွဲဖွင့်ကာ အခန်းထဲ ဝင်လာသော အတွင်းရေးမူးလေး Kim TaeHyung
"ဘယ်လိုလဲ ညက အတော်လေးမှ ပျော်ခဲ့ရဲ့လား"
"သူဌေး ကလဲ ဘာတွေမေး မှန်းလဲ မသိဘူး
ကျွန်တော် ရှက်လာပြီ "
"မင်းကတော့ စည်းစိမ်ခံစား နေ ငါက တော့ မင်း
ကြောင့် သေတော့မလို့ "
"ဗျာ "
"အေး ကံကောင်းလို့ ပေါ့ ငါမသေတာ "
"တော်သေးတာပေါ့ ဒါဆို ကုမ္မဏီသွား ရအောင်
အောက်မှာ ကားအဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ"
"Kim TaeHyung "
" ဗျာ "
" ငါ ဘာလို့မသေတာလဲ မမေးတော့ဘူး "
"မေးစရာ လိုသေးလို့လား မသေလို့ အခုလို
တွေ့တာပေါ့ အရှင်လတ်လတ်ကြီး"
"အော် မင်းက ငါသေမှ မေးမယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"
"မဟုတ်ပါဘူး... သူဌေး "
"တော်ပြီ သွားတော့မယ် မင်းဒီနေ့ night duty ရှိတယ် "
"ဗျာ "
"မဗျာ နဲ့ သွားမယ် "
"ဟုတ် "
========
"ဒီက အကိုက interview လာဖြေတာလား"
"ဟုတ် ဒီက ညီကရောလာဖြေတာလား "
"ဟုတ်တယ် အကို "
"ဒီက ကုမ္မဏီ က သူဌေး Min Yoongi က
တော်တော် ဇီဇာ ကြောင်တယ်ဆိုပဲ "
"ဟုတ်လား ဗျ"
"ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် လဲ ဒီက လစာ တော်တော်လေး ကောင်းလို့ လာလျှောက်တာ "
ကျွန်တော် တို့ စကားပြောနေရင်း အရှေ့က interview ဖြေပြီး ထွက်လာသော လူတယောက်က.....
"တောက်စ် အရေးမပါတွေ လာမေးတယ် ဒီအလုပ်
နဲ့ ဟိုးရှေးက သမိုင်းဘုရင် အကြောင်းအတွေနဲ
ဘာဆိုင်လို့လဲ "
"တွေ့လား ငါ့ညီ သူဌေးက အဲ့လိုမျိူးကြီး"
========
"သူဌေး အားလုံးကို ဘာလို့မကြိုက်တာလဲ "
" တယောက်မှ စိတ်တိုင်းမကျဘူး ကွာ "
"သူဌေး အကုန်လုံးက Hr ဘွဲ့ တွေ deplo
တွေ အကုန်ရထားတာ ဒါအပြင်......"
"Kim TaeHyung နောက်တယောက် ခေါ်
လိုက်တော့ "
"ဟုတ်ကဲ့ သူဌေး "
=======
"ငါ့ ညီ မင်းလဲ သူမေးတာ ရအောင်ဖြေနိုင်
အောင်ကြိုးစား အကိုလဲ စာအုပ်ပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင် ကို ဖတ်လာရတယ် "
"Jung Hoseok ရှိလားး"
"ရှိတယ် ဒီမှာ "
"အထဲဝင် လို့ရပါပြီ "
"ငါ့ညီ အကို သွားပြီနော် "
"ဟုတ် အကို fighting"
"fighting !!"
========
"မင်းနာမည်က ....."
"Jung Hoseok ပါ နိုင်ငံခြားကနေ
Hr ဘွဲ့ရထား ပါတယ် "
မျက်မှန်ကို အောက်သို့ အနည်းငယ်ချလိုက်ပြီး ရှာရှည်ပြီး ဖြေနေသော သူကိုကြည့်လိုက်သည်။
"ငါ မေးတာ မင်းနာမည် နော် "
"ဟုတ်ကဲ့ သိပါတယ် "
"ငါမေးတာ ကို မင်းဖြေ ရမယ် အဖြေမှန်ရင် အလုပ်တန်းခန့်မယ် "
"ဟုတ်ကဲ့ "
"ကျီးကန်း တွေ ဘာကြောင့် မဲနေတာလဲ??"
"ဗျာ!!!"
ထိုမေးခွန်းကြားတော့ ဘေးနားက Kim TaeHyung က
"သူဌေး... ဒီမေးခွန်းကြီးက "
"ဖြေလေ Jung Hoseok နားမလည်လို့လား မကြားလိုက်ရလို့လား?"
"ဒီမေးခွန်းက နည်းနည်းတော့"
"မင်းပြောတော့ နိုင်ငံခြားက Hr ဘွဲ့ ထိတောင်ရ
လာတာဆို "
"ကျွန်တော် ဘွဲ့ရပြီး သင်ယူခဲ့တဲ့ ကျောင်းမှာ အဲ့
မေးခွန်း မသင်ရဘူး ဗျ "
"Out"
"ဗျာ "
==========
ကျွန်တော် အလှည့်ရောက်တော့မှာကို တွေးပူမိ၍ လက်ဖျား ခြေဖျား များလဲ အေးစက် နေလေသည်။
မကြာမီ မျက်စိပျက် မျက်နှာပျက်ထွက်လာသော
အကို Hoseok
"အကိုဘယ်လိုလဲ "
"ကျတယ် "
"ဘာမေးလိုက်လို့လဲ "
"ကျီးခန်း ဘာလို့မဲတာလဲတဲ့ "
"ဟင့် ဘာကြီးလဲ "
"ငါ့ညီ ကံကောင်းပါစေ "
"ကျွန်တော့် အလှည့် ဘာတွေ မေးအုံးမလဲ မသိပါ
ဘူး"
"Park Jimin ရှိပါလား "
"ဒီမှာ ပါ "
"အထဲဝင်လို့ ရပါပြီ "
==========
"TaeHyung ငါနားချင်ပြီ"
"သူဌေး နောက်ဆုံး တယောက်ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်"
"သူလဲ ဘယ်လိုလာအုံးမလဲ မသိဘူး ခေါ်လိုက်"
"ကျွန်တော့် နာမည်က Park Jimin ပါ"
နောက်ဆုံး တယောက်ကို ခက်တာမေးပြီး အလုပ်
ဖြုတ်ရန် အတွက် ထိုလူကိုကြည့်လိုက်မိတော့ မနေ့ညက ကျွန်တော့်ကို ကူညီလိုက်တဲ့ ကောင်လေး အိုးး ချစ်စဖွယ်အမူရာလေး မျက်လုံး မှိတ်အောင်ရယ် လိုက်သည့်ကောင်လေး ပုံစံလေး
ပုပု သေးသေး လုံးလုံးလေး ရယ်
"သူဌေး....သူဌေး"
"အော် အင်း ...အင်း "
"မင်းနာမည်က Park Jimin နော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
မျက်လုံးလေး မှိတ်အောင် ရယ်ပြီး ဟုတ်ကဲ့ လို့
ပြောလိုက်တဲ့ သူ့ပုံစံလေးက နှလုံးသားကို
မြားအစင်း ၁၀၀၀၀၀ မက စိုက်သွားသလိုပဲ
"မနက် ဖြန်က စပြီး အလုပ်ဆင်းတော့ "
"သူဌေး..."
"ဗျာ တကယ်လား"
"မင်း မနက်ဖြန်က စပြီး အလုပ်ဆင်းနိုင်ပြီ အခု
ထွက်သွားလို့ ရပြီ "
ကျွန်တော် ခေါင်းထပ်ကာ ထပ်ကာ ကုပ်ရင်းစဉ်းစား မိသည်။ဘာကြောင့် အလုပ်ခန့်
သလဲ သူများ တွေလို မေးခွန်းမျိူး မမေးဘဲ နှင့်
အလုပ် ဘာကြောင့် ခန့်သလဲ ဟုတွေးတောရင်း
"ဘယ်လို လဲ ငါ့ညီ မင်းလဲ မဖြေနိုင်ဘူးမလား"
"မဟုတ်ဘူး ကျွန်တော် အလုပ်ဆင်းလို့ရပြီတဲ့ "
"ဘာ ငါ့ကျတော့ ဘာလို့မရလဲ မင်းကို ဘာမေးခွန်းမေးလဲ"
"ဘာမှ မမေးဘူး ဗျ "
"ဒါတော့ မတရားဘူး ငါသွားပြောမယ်"
========
"သူဌေး ဒါမဟုတ်ဘူး နော်"
"ဘာကို မဟုတ်တာလဲ TaeHyung"
"စောနက တယောက်ကို အလုပ်ခန့်တာလေ"
"မင်ဘာမှ မသိဘဲဘနဲ့ မပြောနဲ့ သူက ငါ့ အသက်သခင် ကျေးဇူး ရှင် ဖြစ်နေလို့"
"ဘာကိုလဲ ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ "
"ဒီမယ် Min Yoongi "
"မင်း စောနက "
"ဟုတ်တယ် စောနက interview ဖြေသွားတဲ့
တယောက် Jung Hoseok ပဲ"
"ဘာလာလုပ်တာလဲ "
"စောနက ခင်ဗျားမေးတဲ့ မေးခွန်းကို အဖြေလာပေးတာ ခင်ဗျားက ကျပ်မပြည့်ဘူးလား
ဒီကုမ္မဏီက အရူးမေးခွန်းတွေပဲ မေးတဲ့ ကုမ္မဏီလား ကျူပ်လို ပညာတက် တယောက် ကို
အခြားကုမ္မဏီတွေမှာ လိုချင်တဲ့သူတွေ ပေါလို့"
"ဟုတ်လား ဒါဆို သွားလုပ်လေ "
"ခင်ဗျားက ကျူပ်ကို အရူးမေးခွန်းတွေ မေးပြီး ကျွန်တော့် ညီ Park Jimin ကိုတော့ ဘာမှ မမေးဘဲ အလုပ်တန်းခန့်တယ် ကျပ်မပြည့်တဲ့သူ
ကြီး ကျူပ်သွားပြီ"
"Park Jimin?? ကျွန်တော့် ညီ??
နေအုံး စောနက လူ "
"ကျွန်တော် နာမည်စောနက လူမဟုတ်ဘူး
Jung Hoseok"
" အေး မင်း မနက် ဖြန်ကစပြီး အလုပ်ဆင်းနိုင်
ပြီ "
"........."
"သူဌေး ချက်ချင်းကြီး"
"မင်း ထွက်သွားလို့ ရပြီ "
========
"TaeHyung ရေ ငါ့ကို "
"ဘာလဲ သူဌေး ဘာခိုင်းမလို့လဲ ဗိုက်ဆာ နေပြီ
နောက်မှ ခိုင်း"
"မင်း ဘယ်လို ပြောလိုက်တယ်"
"ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာနေလို့ပါ "
"ငါ့ကို ဒီနေ့လာလျှောက်တဲ့ Jimin ရဲ့ cv
Form ပေး"
"သူဌေး ကျွန်တော့် စားပွဲပေါ်က အမဲလေး အဲ့တာ သူ့ဟာ "
"အေး မင်းသွားတော့ "
ကျွန်တော် သူ့ cv ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ထက် တော်တော်လေး ငယ်တဲ့ ကလေး
ပဲ ။ ကျွန်တော် သူ့အတွက် စဉ်းစား မိတာက
Sugar Daddy တယောက် လုပ်ပေးမယ် ဆို
တာပဲ ။
-------------------------------------------
( Zawgyi )
ညအခ်ိန္အား ျဖင့္ ၁၀ နာရီ ပတ္ဝန္းက်င္ တခုလံုး
ကလဲ တိတ္ဆိတ္ လ်ွက္ ကုမၼဏီ တခုလံုး မွာဆို
လို႕ ကြ်န္ေတာ္ Min Yoongi နွင့္ လံုျခံ ုေရး
ပဲ ရွိလိမ့္မည္ ထင္သည္။
"အတြင္းေရးမူး ဆိုတဲ့လူက ဒီည သူ႕မဂၤလာဦးညပါဆိုျပီး အလုပ္ေတြ အကုန္လံုးကို သူေဌး ျဖစ္သူကိုျပန္ခိုင္းတဲ့ အေကာင္ ဒင္း ကို လစာရမွာတဝက္နူတ္ပစ္မယ္"
ထိုအခ်ိန္ လုပ္ငန္းခြင္ တခုလံုး ေမွာင္မဲလ်ွက္ ျငိမ္
ျကသြားသည္။
"Oh shit မီးပ်က္သြားျပီ "
ေဗဒင္တြက္ထားသလား ေအာင့္ေမ့ရသည့္ အလားမိုးကလဲသဲျကီးမဲျကီးရြာလာေလသည္။
ထို႕ေနာက္ေဘးနားမွ လက္ကိုင္ ဖုန္း ကိုယူျပီး အလင္းကိုမွီခိုရန္အတြက္ ဖြင့္လိုက္ေသာ္လဲ Battery ေလးကDown ေနရဲ႕
"Oh shit ေသလိုက္ပါေတာ့လား "
အေမွာင္ထဲ မွာ ၁နာရီေလာက္ ထိုင္ေနရင္း မီးကို
ေမ်ွာ္ေနမိသည္။သို႕ေသာ္ မီးက မလာ။ ကြ်န္ေတာ္
ထုိင္ေနရာ မွ ထလိုက္ျပီး မီး change ခိုင္းရန္
လံုျခံ ုေရးဆီကို သြားရန္ ျပင္လိုက္ေလသည္။
"ဒံုးးးး"
အသံ တခုခု ျကားမိလိုက္ေတာ့ ထိုအသံ ေနာက္ကို ေျခရာခံ လိုက္သည္။
"ဘယ္သူလဲ !!! ငါေမး ေနတယ္ေနာ္"
သို႕ေသာ္ ဘာအသံမွ မျကား။ထိုအခ်ိန္ ေခါင္းထဲ ဝင္လာတာက ဟိုတစ္ပတ္က ေသတၲာဗံုး ပိျပီးေသသြားတဲ့ဝန္ထမ္းကိုျပန္ျမင္ေယာင္မိသည္။ျကက္သီးေမြး ညင္းမ်ားလဲ ခႏၵာ ကိုယ္ေပၚမွယ ယြစိ ယြစိ
"ေသ...ေသ...သြား..တ ဲ ့... တေယာက္လား"
"အီးးးးး...ဟီးးးးး...."
"ဘာ....အသံ....ျကီးလဲ ျငီးသံျကီးလား shit
မဟုတ္မွ လႊဲေရာ ...... သ....ရဲ"
ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွ ကိုမစဥ္းစား ေျခဦးတည့္ရာကို
ေျပးလာခဲ့သည္။
"ဟင္...သူေဌး ဘာျဖစ္သြားတာလဲ transfer
ဗံုး ျပင္ေနတဲ့ ဟာကို သူေဌး!"
"သူေဌး !"
"WTF ငါ့ကို ေခၚလိုက္တာလား"
"သူေဌး!!"
"ငါ့အနား မလာနဲ႕ ငါအနား မလာနဲ႕ ငါသြားျပီ"
ကြ်န္ေတာ္ ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။ကုမၼဏီ အျပင္
ဘက္ေရာက္ေတာ့ မိုးကရြာ ထီးကမပါ ဟိုသရဲ ကလဲလိုက္လာျပီ အထင္နဲ႕ မိုးေရထဲ ေျပးထြက္လာခဲ့ သည္။
"အမေလးး ..ေလး TaeHyung ဒင္း ေတြ႕မယ္"
အနား ကို ေရာက္လာတဲ့ ကားမီးေရာင္ေျကာင့္
ခဏ မင္သတ္မိျပီး ေရွာင္ဖို႕ကိုေမ့ေနေလသည္။
"ေဟ့ လူသတိထားး!!"
ကြ်န္ေတာ္ ေလေပၚထဲ ကိုေျမာက္တက္သြားသလို
ခံစား လိုက္ရျပီး ေသျပီ ဆိုသည့္ အထင္နွင့္ မ်က္လံုး မွိတ္ထားလိုက္သည္။
"ေဟ့လူ...ေဟ့လူ သတိထားအံုး"
ကြ်န္ေတာ့္ ပါးကို ခပ္စပ္စပ္ လာရုိက္ေသာ ေျကာင့္
မ်က္လံုးေလးျဖည္းျဖည္းျခင္းဖြင့္ျကည့္လိုက္
မိသည္။
"ငါ မေသဘူး ေသးဘူးပဲ "
"ဒီမွာ သတိရျပီလား ဗ်"
ကြ်န္ေတာ့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္ခပ္ငယ္ငယ္ ေကာင္ေလး တေယာက္ မိုးေရထဲမွာ ဆိုေတာ့ သူမ်က္နွာကို သိပ္မျမင္ရ ထို႕ေနာက္သူက ေဘးနား မွာက်ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္မွန္ေလးကို
ယူျပီး တက္ေပး လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတဲ့
ေကာင္ေလးပဲ
"သတိရလာျပီ ပဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား ေတာ္ေသးတယ္ခင္ဗ်ား ေသေတာ့ မလို႕ပဲ "
"......"
"ကြ်န္ေတာ္ ေျပာတာ ျကားရဲ႕လား "
"........"
"ခင္ဗ်ား အေနတာလား ေစာနက ကိစၥကို လန္႕သြားျပီး စကား မေျပာတက္ေတာ့တာလား"
"ေက်း...ေက်း..ဇူး"
"သူေဌး !! ေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း "
"ဒါ ခင္ဗ်ားလူလား?"
"ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်"
"သူ ေစာနက ဟာကို အေတာ္ေလး လန္႕သြားပံု
ေပါက္တယ္ သူ႕ကို ေရေလး တိုက္လိုက္အံုး ျပီးေတာ့ ေရစိုဝတ္ကို လဲေပးလိုက္အံုး "
"ဟုတ္ကဲ့ ဒါနဲ႕ ေကာင္ေလး ေရာ အဝတ္စားေတြ
ဆို ေနတယ္ မလား "
"ရတယ္ သူ႕ကိုသာ ဂရုစိုက္ေပးလိုက္ ပါ "
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ "
"ကြ်န္ေတာ့္ကို သြားခြင့္ျပ ုပါအံုး "
ထိုေကာင္ေလးထြက္သြား ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့လမ္းမ ေပၚမွာ ပက္လပ္ ျကီး သူ႕ကို ျကည့္ရင္း
"သူေဌး အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"......."
"ဘာမွလဲ ျပန္မေျပာဘူူး အသြားျပီလား မသိဘူး"
=========
"သူေဌး ဝင္လာျပီေနာ္ "
တံခါး ဆြဲဖြင့္ကာ အခန္းထဲ ဝင္လာေသာ အတြင္းေရးမူးေလး Kim TaeHyung
"ဘယ္လိုလဲ ညက အေတာ္ေလးမွ ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား"
"သူေဌး ကလဲ ဘာေတြေမး မွန္းလဲ မသိဘူး
ကြ်န္ေတာ္ ရွက္လာျပီ "
"မင္းကေတာ့ စည္းစိမ္ခံစား ေန ငါက ေတာ့ မင္း
ေျကာင့္ ေသေတာ့မလို႕ "
"ဗ်ာ "
"ေအး ကံေကာင္းလို႕ ေပါ့ ငါမေသတာ "
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဒါဆို ကုမၼဏီသြား ရေအာင္
ေအာက္မွာ ကားအဆင္သင့္ ျဖစ္ေနျပီ"
"Kim TaeHyung "
" ဗ်ာ "
" ငါ ဘာလို႕မေသတာလဲ မေမးေတာ့ဘူး "
"ေမးစရာ လိုေသးလို႕လား မေသလို႕ အခုလို
ေတြ႕တာေပါ့ အရွင္လတ္လတ္ျကီး"
"ေအာ္ မင္းက ငါေသမွ ေမးမယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"
"မဟုတ္ပါဘူး... သူေဌး "
"ေတာ္ျပီ သြားေတာ့မယ္ မင္းဒီေန႕ night duty ရွိတယ္ "
"ဗ်ာ "
"မဗ်ာ နဲ႕ သြားမယ္ "
"ဟုတ္ "
========
"ဒီက အကိုက interview လာေျဖတာလား"
"ဟုတ္ ဒီက ညီကေရာလာေျဖတာလား "
"ဟုတ္တယ္ အကို "
"ဒီက ကုမၼဏီ က သူေဌး Min Yoongi က
ေတာ္ေတာ္ ဇီဇာ ေျကာင္တယ္ဆိုပဲ "
"ဟုတ္လား ဗ်"
"ဟုတ္တယ္ ကြ်န္ေတာ္ လဲ ဒီက လစာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းလို႕ လာေလ်ွာက္တာ "
ကြ်န္ေတာ္ တို႕ စကားေျပာေနရင္း အေရွ႕က interview ေျဖျပီး ထြက္လာေသာ လူတေယာက္က.....
"ေတာက္စ္ အေရးမပါေတြ လာေမးတယ္ ဒီအလုပ္
နဲ႕ ဟိုးေရွးက သမိုင္းဘုရင္ အေျကာင္းအေတြနဲ
ဘာဆိုင္လို႕လဲ "
"ေတြ႕လား ငါ့ညီ သူေဌးက အဲ့လိုမ်ိဴးျကီး"
========
"သူေဌး အားလံုးကို ဘာလုိ႕မျကိုက္တာလဲ "
" တေယာက္မွ စိတ္တိုင္းမက်ဘူး ကြာ "
"သူေဌး အကုန္လံုးက Hr ဘြဲ႕ ေတြ deplo
ေတြ အကုန္ရထားတာ ဒါအျပင္......"
"Kim TaeHyung ေနာက္တေယာက္ ေခၚ
လိုက္ေတာ့ "
"ဟုတ္ကဲ့ သူေဌး "
=======
"ငါ့ ညီ မင္းလဲ သူေမးတာ ရေအာင္ေျဖနုိင္
ေအာင္ျကိုးစား အကိုလဲ စာအုပ္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ကို ဖတ္လာရတယ္ "
"Jung Hoseok ရွိလားး"
"ရွိတယ္ ဒီမွာ "
"အထဲဝင္ လို႕ရပါျပီ "
"ငါ့ညီ အကို သြားျပီေနာ္ "
"ဟုတ္ အကို fighting"
"fighting !!"
========
"မင္းနာမည္က ....."
"Jung Hoseok ပါ နုိင္ငံျခားကေန
Hr ဘြဲ႕ရထား ပါတယ္ "
မ်က္မွန္ကို ေအာက္သို႕ အနည္းငယ္ခ်လိုက္ျပီး ရွာရွည္ျပီး ေျဖေနေသာ သူကိုျကည့္လိုက္သည္။
"ငါ ေမးတာ မင္းနာမည္ ေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ သိပါတယ္ "
"ငါေမးတာ ကို မင္းေျဖ ရမယ္ အေျဖမွန္ရင္ အလုပ္တန္းခန္႕မယ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ "
"က်ီးကန္း ေတြ ဘာေျကာင့္ မဲေနတာလဲ??"
"ဗ်ာ!!!"
ထိုေမးခြန္းျကားေတာ့ ေဘးနားက Kim TaeHyung က
"သူေဌး... ဒီေမးခြန္းျကီးက "
"ေျဖေလ Jung Hoseok နားမလည္လို႕လား မျကားလိုက္ရလို႕လား?"
"ဒီေမးခြန္းက နည္းနည္းေတာ့"
"မင္းေျပာေတာ့ နုိင္ငံျခားက Hr ဘြဲ႕ ထိေတာင္ရ
လာတာဆို "
"ကြ်န္ေတာ္ ဘြဲ႕ရျပီး သင္ယူခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းမွာ အဲ့
ေမးခြန္း မသင္ရဘူး ဗ် "
"Out"
"ဗ်ာ "
==========
ကြ်န္ေတာ္ အလွည့္ေရာက္ေတာ့မွာကို ေတြးပူမိ၍ လက္ဖ်ား ေျခဖ်ား မ်ားလဲ ေအးစက္ ေနေလသည္။
မျကာမီ မ်က္စိပ်က္ မ်က္နွာပ်က္ထြက္လာေသာ
အကို Hoseok
"အကိုဘယ္လိုလဲ "
"က်တယ္ "
"ဘာေမးလိုက္လို႕လဲ "
"က်ီးခန္း ဘာလို႕မဲတာလဲတဲ့ "
"ဟင့္ ဘာျကီးလဲ "
"ငါ့ညီ ကံေကာင္းပါေစ "
"ကြ်န္ေတာ့္ အလွည့္ ဘာေတြ ေမးအံုးမလဲ မသိပါ
ဘူး"
"Park Jimin ရွိပါလား "
"ဒီမွာ ပါ "
"အထဲဝင္လို႕ ရပါျပီ "
==========
"TaeHyung ငါနားခ်င္ျပီ"
"သူေဌး ေနာက္ဆံုး တေယာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္"
"သူလဲ ဘယ္လိုလာအံုးမလဲ မသိဘူး ေခၚလိုက္"
"ကြ်န္ေတာ့္ နာမည္က Park Jimin ပါ"
ေနာက္ဆံုး တေယာက္ကို ခက္တာေမးျပီး အလုပ္
ျဖုတ္ရန္ အတြက္ ထိုလူကိုျကည့္လိုက္မိေတာ့ မေန႕ညက ကြ်န္ေတာ့္ကို ကူညီလိုက္တဲ့ ေကာင္ေလး အိုးး ခ်စ္စဖြယ္အမူရာေလး မ်က္လံုး မွိတ္ေအာင္ရယ္ လိုက္သည့္ေကာင္ေလး ပံုစံေလး
ပုပု ေသးေသး လံုးလုံးေလး ရယ္
"သူေဌး....သူေဌး"
"ေအာ္ အင္း ...အင္း "
"မင္းနာမည္က Park Jimin ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
မ်က္လံုးေလး မွိတ္ေအာင္ ရယ္ျပီး ဟုတ္ကဲ့ လို႕
ေျပာလိုက္တဲ့ သူ႕ပံုစံေလးက နွလံုးသားကို
ျမားအစင္း ၁၀၀၀၀၀ မက စိုက္သြားသလိုပဲ
"မနက္ ျဖန္က စျပီး အလုပ္ဆင္းေတာ့ "
"သူေဌး..."
"ဗ်ာ တကယ္လား"
"မင္း မနက္ျဖန္က စျပီး အလုပ္ဆင္းနုိင္ျပီ အခု
ထြက္သြားလို႕ ရျပီ "
ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းထပ္ကာ ထပ္ကာ ကုပ္ရင္းစဥ္းစား မိသည္။ဘာေျကာင့္ အလုပ္ခန္႕
သလဲ သူမ်ား ေတြလို ေမးခြန္းမ်ိဴး မေမးဘဲ နွင့္
အလုပ္ ဘာေျကာင့္ ခန္႕သလဲ ဟုေတြးေတာရင္း
"ဘယ္လို လဲ ငါ့ညီ မင္းလဲ မေျဖနုိင္ဘူးမလား"
"မဟုတ္ဘူး ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္ဆင္းလို႕ရျပီတဲ့ "
"ဘာ ငါ့က်ေတာ့ ဘာလို႕မရလဲ မင္းကို ဘာေမးခြန္းေမးလဲ"
"ဘာမွ မေမးဘူး ဗ် "
"ဒါေတာ့ မတရားဘူး ငါသြားေျပာမယ္"
========
"သူေဌး ဒါမဟုတ္ဘူး ေနာ္"
"ဘာကို မဟုတ္တာလဲ TaeHyung"
"ေစာနက တေယာက္ကို အလုပ္ခန္႕တာေလ"
"မင္ဘာမွ မသိဘဲဘနဲ႕ မေျပာနဲ႕ သူက ငါ့ အသက္သခင္ ေက်းဇူး ရွင္ ျဖစ္ေနလို႕"
"ဘာကိုလဲ ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ "
"ဒီမယ္ Min Yoongi "
"မင္း ေစာနက "
"ဟုတ္တယ္ ေစာနက interview ေျဖသြားတဲ့
တေယာက္ Jung Hoseok ပဲ"
"ဘာလာလုပ္တာလဲ "
"ေစာနက ခင္ဗ်ားေမးတဲ့ ေမးခြန္းကို အေျဖလာေပးတာ ခင္ဗ်ားက က်ပ္မျပည့္ဘူးလား
ဒီကုမၼဏီက အရူးေမးခြန္းေတြပဲ ေမးတဲ့ ကုမၼဏီလား က်ဴပ္လို ပညာတက္ တေယာက္ ကို
အျခားကုမၼဏီေတြမွာ လိုခ်င္တဲ့သူေတြ ေပါလို႕"
"ဟုတ္လား ဒါဆို သြားလုပ္ေလ "
"ခင္ဗ်ားက က်ဴပ္ကို အရူးေမးခြန္းေတြ ေမးျပီး ကြ်န္ေတာ့္ ညီ Park Jimin ကိုေတာ့ ဘာမွ မေမးဘဲ အလုပ္တန္းခန္႕တယ္ က်ပ္မျပည့္တဲ့သူ
ျကီး က်ဴပ္သြားျပီ"
"Park Jimin?? ကြ်န္ေတာ့္ ညီ??
ေနအံုး ေစာနက လူ "
"ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ေစာနက လူမဟုတ္ဘူး
Jung Hoseok"
" ေအး မင္း မနက္ ျဖန္ကစျပီး အလုပ္ဆင္းနုိင္
ျပီ "
"........."
"သူေဌး ခ်က္ခ်င္းျကီး"
"မင္း ထြက္သြားလို႕ ရျပီ "
========
"TaeHyung ေရ ငါ့ကို "
"ဘာလဲ သူေဌး ဘာခိုင္းမလို႕လဲ ဗိုက္ဆာ ေနျပီ
ေနာက္မွ ခိုင္း"
"မင္း ဘယ္လို ေျပာလိုက္တယ္"
"ကြ်န္ေတာ္ ဗိုက္ဆာေနလို႕ပါ "
"ငါ့ကို ဒီေန႕လာေလ်ွာက္တဲ့ Jimin ရဲ႕ cv
Form ေပး"
"သူေဌး ကြ်န္ေတာ့္ စားပြဲေပၚက အမဲေလး အဲ့တာ သူ႕ဟာ "
"ေအး မင္းသြားေတာ့ "
ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ cv ကို ျကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ငယ္တဲ့ ကေလး
ပဲ ။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕အတြက္ စဥ္းစား မိတာက
Sugar Daddy တေယာက္ လုပ္ေပးမယ္ ဆို
တာပဲ ။