Chapter 10 : Scars From The Past
Althea's PoV
"Ahmm Prince!"sabi ko
"Ye--" bago pa man niya matapos yung sasabihin niya. I step forward and kiss his cheeks. He was stunned for a minute.
"Sige akyat na ako. Bye!" sabi ko at tumalikod na. Naglakad ako papunta sa pinto ng bahay namin. Bago ko paman mapihit yung doorknob, narinig kong sumigaw si Prince.
"Thanks for the kiss!" sigaw niya. I don't know but a smile was plastered in my face.
What a great Day!
What did I just say? Great day? Oh well, maybe. Maybe, I'm just happy that once in my life there is someone that understands me. Umakyat na ako at pumunta sa kwarto ko. Agad akong humiga extending my arms to each side of the bed.
I smiled with the thought na nabawasan na yung sakit. I think I need to forget the past. Ika nga nila PAST IS PAST and it will always stays just a memory. A memory not to be forgotten but to be Cherish. I slowly close my eyes and fall into a deep sleep.
Napabalikwas ako sa pagbangon nang may marinig akong bagay na nabasag. Then paglingon ko sa baba kinabahan ako nang makita ko yung picture frame ng family namin. I took a deep sigh.
Did I said family?
Yes, I do have a family.
A fake one.
Bigla nalang tumulo yung luha ko, nang maalala ko na naman yung pamilya na akala ko pamilya ko. Pero yung totoo hindi ko sila tunay na pamilya.
Walang sila,
Walang kami,
Ako lang,
Ako lang.
Hindi ko na napigilang maluha. I cover my face at humagulgol sa pagiyak.
©introvertwizard
[Flashback : 5 Months Ago]
Kasalukuyan akong bumabyahe pabalik sa bahay namin. Masaya ako dahil 1st anniversary namin ni Red ngayon, kaya balak ko siyang surpresahin mamaya. Pumunta muna ako ng bahay para magbihis. Nang malapit na ako, rinig ko ang mga boses nina Mama. Mukhang nagaaway na naman sila. Nawala tuloy yung saya ko at napalitan ng lungkot. Nagpatuloy lang ako hanggang sa makarating ako sa may pintuan. I was going to open the door when Mom say something that crushes my world.
"Ano Dave? Yung anak-anakan mo na naman yung kakampihan mo?Do you love her instead of Jasmine?" rinig kong sigaw ni Mama.
"Maria, she's still our daughter!"sabi naman ni papa
"She's not our daughter! Alam mo yan Dave. Ampon lang yung batang iyon! " Ayan yung mga salitang nagpaguho sakin. Mga salitang dumurog sa puso ko. Hindi ko na napigilan. My tears started to fall. Wari mo'y may karera at naguunahan silang bumuhos.
"Hon, you cant under---"
"No! I understand you Dave! I know na mahal mo yung gagang nanay ng batang iyan. Kahit ako yung pinakasalan mo siya parin yung mahal mo. Hindi ba? Siya parin?"sabi ni Mama na halatang pinipigilan ang pagiyak.
Hindi ko na napigilan at binuksan ko yung pinto. Alam kong gulat na gulat sila ngayon lalo na si Papa. I can't see their expression cause i can't bare to see it. Yumuko lang ako at tiningnan yung sahig.
"Kanina ka paba diyan Althea?" tanong sa akin ni dad. How could he lie to me?
"Yes Dad. I was able to hear everything! EVERYTHING THAT YOU SAID!" Napatingin ako kay papa. Lungkot at awa yung nakita ko sa kaniyang mga mata. Then, tiningnan ko si Mama. You can't see any emotions in her eyes. I bet this is the reason why she didn't like me from the start. No! She dont like me SHE HATED ME. "Now, I finally know the truth. The truth that you are not my real parents and I'm not your real daughter. That all this time, all these was a lie. That there was never us. There was never a family. No! Let me rephrase it. There was a family, but I was never part of that family. Dad, Why? Why did you lie? Akala ko ba walang secrets papa? Pero ano to?"s abi ko na puno ng galit at inis. Of all people, bakit si papa pa talaga ang nagawang lokohin ako.
"Huwag kang magsasalita ng ganyan sa Papa m----" I cut her.
"So that's why you don't like me. That you never loved me. Kaya pala pagnakikita mo ako palagi kang naiinis. Na kahit anong gawin ko wala lang halaga sayo. Alam niyo ba Ma? Noong graduation ko noong elementary, umiiyak ako sa isang sulok. Dahil ni isa sa inyo walang dumalo. Pero inintindi ko iyon, kasi alam kung inuna niyo yung graduation ni Jasmine. Kaya pala ako lang yung nagaaral sa Public at silang lahat sa Private Schools. I thought dahil lang sa hindi niyo ako kayang pag-aralin sa private. Tiniis ko iyon. Kahit feeling ko ang daya niyo. ANG DAYA DAYA NIYO! Pagsila yung may birthday bongga yung handaan. Pero pag ako, wala! NI ISA WALA! Pero okey lang. Kahit ako lang yung nagpapaaral sa sarili ko. Kasi ni katiting na pera para sa pagaaral ko, wala kayong ibinibigay. Okay lang! Kahit pagdating ko rito maglilinis na naman ako. At sa huli ako yung gagawa ng lahat ng gawain dito sa bahay! Okay lang! I was okay dealing with those shts! I'm okay. Pero alam niyo, kahit gaano kasakit yung nararamdamam ko, mahal ko parin kayo. Mahal na mahal" I said between sobs. Hindi ko na nakayanan ang panghihina ng aking tuhod dahilan para mapaluhod ako. Patuloy parin yung pagdaloy ng mga luha ko. Natahimik sila mama at papa. Pinilit kong tumayo at lumabas.
Rinig ko pa yung pagtawag ni Papa sa pangalan ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hindi ko namalayan na nasa apartment na pala ako ni Red. Hindi ko alam pero gusto kung pumunta roon. Kaya napagdesisyunan kong baka siya lang makakaintindi sa akin. Pinihit ko yung doorknob, pero bago ako pumasok pinunasahan ko yung luha ko. Huminga nang malalalim at binuksan ang pinto.
Natigilan ako nang makita ko si Red. He was kissing someone. They were kissing passionately.
"Urgh Baby! Ugh, I love you!!" Ungol nung babaeng hinahalikan ni red. I was shocked nang mapagtanto na it was Chesca, my bestfriend.
Gusto ko silang sugurin. Gusto ko silang saktan pero hindi ko magawa. I was stuck! Mas nasaktan ako nang nagsalita si Red
"I love you too---"sinara ko agad yung pinto. Pinilit kong makaalis kahit hinang hina na ako. My knees were trembling.
Rinig na rinig ko parin kong paano sila nasasarapan sa ginagawa nila. Every time they moan in pleasure, my heart screams in pain. Nang malapit na sana ako sa pintuan napaluhod ako. Hindi kona kaya yung sakit na nararamdaman ko.
Wala na yung pamilya ko!
Wala narin siya!
Niloko nila ako!
Pareho nila akong niloko!
All this time I thought the people around me loves me.
But I'm to stupid to know that it was just a lie.
My heart feels, like it was broken into small pieces. Kung kanina para lang tinutusok yung puso ko ngayon dinudurog na ito kahit durog na.
Bakit siya pa?
Akala ko mahal niya ako?
I thought he loves me?
Oh yes!
It was just my thought!
I laugh bitterly.
It was what I think.
Ako lang yung nagiisip na mahal niya ko.
Iyon pala, isa lang ako sa mga babaeng niloko niya.
Isa lang ako sa mga babaeng pinaasa niya.
Ayaw kona!
Ayaw kona!
I want to die!
I want to die now!
Pinilit kong tumayo, humawak ako sa table na nasa gilid. When I insert force sa table para makatayo ako bigla nalang natumba ito at nahulog yung vase.
When the vase landed in the floor and scattered into pieces, the noise formed fill the whole place.
My heart stops from beating for a few second and rapidly beats after the stop. Parang umatras yung luha ko dahil sa takot.
Paano pag nakita niya ako?
I didnt notice that the shattered vase leave me wounds in my legs.
Bigla nalang bumukas yung pinto ng kwarto ni Red. Then, niluwa nito si Red na walang pang itaas na sablot at si Chesca na dala ang kumot na nakabalot sa katawan niya.
Red was shocked when he saw me lying in the ground. Kinusot kusot niya pa yung mata niya. Wari'y hindi makapaniwala na nakita niya ako.
He gaze at me, then back to Chesca then back to me again.
Is he shock that I caught them!
? Hindi ba siya makapaniwala na nahuli ko at nakita ko kung paano niya ako lokohin.
"Althe?"he said when he gain consciousness. Lumapit siya sa akin at lumuhod para magkapantay kami. Akmang hahawakan niya yung legs ko pero tinabig ko ang kamay niya.
"Don't you ever touch me!You liar!" Sigaw ko sa kaniya at pinipilit paring tumayo. Inalalayan niya ako at tinulungang tumayo. Nang nakatayo na ako, tinulak ko siya at napahawak ako sa pader nung muntikan na naman akong matumba. "Don't come near me you cheater. And you Chesca! Why did you do this? I thought you were my bestfriend? Pero wala kang pinagkaiba sa mga pokpok. Huwag na huwag mo akong lalapitan. Mga taksil! Ang baboy niyo!"singhal ko sa kanila. Tinulungan naman siya ni Red na tumayo. Nandidiri ako sa kanila.
" A! Let me explain!" he said
[Ps. A is Red's endearment to Althea which is pronounce as "ey" ]
"Don't ever call me A, cause as far as I know. The person that call me with that name is the person who loves me and I love the most. Pero wala na siya. Cause he turned into a womanizer. A man that want sex all night long. Ano? Masarap ba siya? Kaya mo ba siya pinili dahil ayaw ko? You bastard! Sabihin mo nga, yung habol mo lang ba sa akin is that fcking sex?"Lintaya ko habang pinupunasan yung luha kong kanina pa pala bumubuhos. Lumapit siya sa akin, pero umatras ako.
I turned my back and started walking away.
He was screaming my name but I won't face him.
Before I totally leave, I face him.
"And by the way, we're OVER!" Pagkasabi ko noon mas bumilis yung pagbuhos ng mga luha mula sa mata ko. Umalis ako at iniwan lahat nang hinanakit. I hope na iwan ko nga.
[End of flashback]
And thats the end of our story--- I guess. Yes, I still hope for a part 2 of our lovestory. I never disregard the chance of loving him again. And I'm still in love with him.
Kahit katangahan itong ginagawa ko. So what? Atleast nagmamahal ako.
I don't even care if I look stupid. Even I will be hurt for a thousand times, I will always love someone.
Tanga na kung tanga may magagawa kaba!?
Nagmamahal lang naman ako ha!
So katangahan na pala ang magmahal?
Mas pipiliin kong magpakatanga sa pagmamahal kesa hindi magmahal. Tama na nga itong kadramahan ko. Hayst. Nilinis ko na yung nabasag na picture frame at natulog na.
©introvert_wizard
Follow me on my social media accounts:
Facebook: Timothy Jeon
Twitter: @timothyjeon23
My other Wattpad Account: @introvert_wizard