LET ME BE THE ONE?
by blacksnap09
***********
MAIKLI LANG PO ITO KAYA SANA PAG TIISAN NYO NA.
[ISANG LOVE STORY TO NA PAWANG KATHANG ISIP LAMANG.PERO KUNG MAY GANITO MAN PO SA TOTOONG BUHAY.MALAMANG HINDI KO PO YUN GINAYA...OKAY,OKAY,OKAY] *____*v
NOTE: Bago nyo to basahin ,i play nyo muna yung song sa side para mas ramdam nyo ung binabasa nyo.........................................................................................---------->
********
mika: wala dito! wala dito ! wala dito!
halos tinaob ko na ang bag ko at nagkahulugan yung gamit ko pero wala pa din yung cellphone ko,.halos wala na mang paki alam sakin yung mga kaklase ko eh,kaya ito walang tumutulong sakin.Dito kasi sa pinapasukan ko,kung hindi ka sikat hindi ka rin kilala.Swerte mo na lang kung may pumansin o kumausap sayo.
''Mika!mika!''
sino naman to at tumakbo pa para puntahan lang ako,ano kaya kaylangan nya?
mika: bakit?
boy:may nagpapa-bigay!
tsk.bigla na lang tumakbo.
sulat?sino kaya nag papabigay?basahin ko na nga.
PUNTA KA SA LIBRARY.NANDUN ANG HINAHANAP MO.
hmm? pumunta ako sa library at nakita ko tong cellphone ko nakaipit dun sa may mga libro.Sino kayang nagbigay ng sulat.Hindi man lang ako naka pag pasalamat.
(kriing,kring,kri---)
mika:sino to?
(secrete......see you mika.)
sino kaya yun?may pangalan bang secrete?parang wala naman ah.
.naka uwi na ko sa bahay at biglang may tumawag ulit.tsk.
halos isang linggo na ang nakalipas at araw-araw tumatawag parin sakin yung mysterious guy na yun.
at yan nanaman tumatawag nanaman sya.
mika:what is the point of calling me everyday?
(you're in the way)
mika:we're friends right?then tell me youre name and what year and class you're in.
(ah,you've started becoming interested in me.)
at tumagal ang usapan namin hanggang sa dinrawing ko na sya.
mika:then ,how about you're eyebrows?
(very thick.)
mika:very thick.
at dinrawing ko na ulit yung mga sinabi nyang details.
mika:it does'nt matter what you look like.Huh? .how about inside?What kind of personality do you have?
(inside?im a kind man.......i even helped return your cellphone)
mika:liar.
at biglang napa tawa ako.
(Do you want to meet me?)
mika:that's not it,i just want to know who you are?
...at tumagal pa ang tawagan namin.Ngayon na rin ang araw na mag kikita kami.kanina pa ako dito sa may roof top pero wala pa sya?
biglang may sumulpot na lalaki,isang blonde at may dalang bulaklak at iniaabot nya sakin.tinitigan ko lang yung bulaklak na hawak nya habang inaabot sakin ng mag salita sya.
hiro: my name is,hiro.
at tinignan ko na sya.May itsura naman sya.Pero hindi ko alam ang gagawin ko kaya bigla nalang akong tumakbo.
ilang araw na ang nakalipas na hindi ko sya nakikita at hindi rin sya tumatawag.Nakaka panibago.
pauwi nako ng bigla ko syang makita ,tumatakbo sya at parang nagmamadali kaya sinundan ko nalang sya.
Nandito sya ngayon sa isang garden at nakita kong nilalagyan nya to ng maraming fertilizer ng biglang lumingon sya sa likuran nya kaya nakita nya ko.
hiro:woh.. mika. ..i gave them a lot of fertilizer.
tinitignan kolang sya nun.tumayo na sya at Kinuha nya yung host at nagdilig. Tinaas nya yung host at parang umaambon na ang lagay.
hiro:look.
nakita ko may biglang nabuong rainbow at napangiti ako.
hiro:its your birthday present
at sabay kaming nagtawanan.
***
halos tatlong buwan na ang nakaraan at may nabuong pagmamahalan sami.
nandito kami ngayon sa kwarto nya at nag pipicturan .
hiro:one,two..
at nag picturan lang kami.Bigla nya kong tinitigan at bigla nya kong hinalikan.
at nauwi yon sa matagal na halik hanggang sa may mangyari samin.It was the first time i experienced such gentle pain.
*****
isang linggo na ang nakalipas pero maraming nagbago .I texted him but he does'nt reply.Even pag punta sa tinitirhan nya araw-araw pero laging sabi ng kasama nya wala daw sya.Napapaisip tuloy ako minahal ba talaga nya ako? o baka naman ginawa nya lang na laruan at yung nangyari samin para sa kanya ba wala lang yun.Ang sakit ng nararamdaman ko sobra. :'(
,Lagi ko syang inaabangan sa klase nya umaasa na baka magkita ulit kami.
.One time nagkasalubong kami pero bat ganun parang wala syang nakita parang hindi nya ko kilala at parang wala lang ako sa buhay nya.Ang sakit sobrang sakit ng nararamdaman ko parang gustong sumabog ng puso ko. bukas na ang graduation namin pero bat ganito Hindi nya ba ako papansinin.Gusto kong umiyak nung time na yun,feeling ko siguro nagsawa na sya sakin kaya siguro tingin nya sakin basura ngayon.Hindi ako makapag isip ng mabuti.
graduation day na at kanina ko pa sya hinihintay ,kanina ko pa din tinitignan ang upuan nya pero hindi man lang sya pumunta.
good bye ,hiro. yun nalang ang nasabi ko.
first time ko lahat halos ang mga nangyari samin.Si hiro ang First love ko,siya ang first kiss ko pati ang first holdind hands ko at sya din ang naka una sakin.Kung aalalahanin yung mga yun ang sasaya ng mga ala-ala namin pero nauwi lang sa wala.
.......
(tok,tok,tok)
pag bukas ko ng pintuan may isang lalaki at sabi nya na ''pinapunta ako dito ni Hiro..si Hiro ..baka malapit na syang mamatay..may cancer sya..lagi ka nyang hinihintay,habang lumalaban sya mag isa.''
ng sinabi nya ang mga bagay na yan unti unting nadurog ang puso ko mas masakit pa to kesa sa pag iwas nya sakin.Kaya ba nya ko iniiwasan para hindi ako mas lalong masaktan kapag nawala sya.Pero ano tong ginagawa nya sakin ,mas masakit ngayon yung nararamdaman ko bat di nalang nya sinabi sakin para nasamahan ko syang lumaban sa sakit nya.
............
papunta ako ngayon sa hospital para dalawin si Hiro.
ng nasa may bintana ako Nakita ko syang nakahiga dun at may benda yung ulo nya habang papalapit ako sa kanyang sabay sabay na pumatak yung mga luha ko.Naiinis ako sa sarili ko ni hindi ko man lang naisip na mas nahihirapan sya kesa sakin.
pumasok ako sa loob at kitang kita ko na gulat sya
hiro:im sorry.
at nakita ko sa mga mata nya na seryoso sya sa paghingi ng sorry sakin,pero hindi dapat.Ako ang dapat na humingi sa kanya ng sorry.
**************
nakalabas na sya sa hospital at magkasama kami ngayon sinusulit namin ang pagkakataon habang malakas pa sya at habang magkasama pa kami.
Nakikita ko kung pano nya nilalabanan ang sakit nya,nakikita ko rin na hirap na hirap na sya at nahihirapan pero kinakaya nya para sakin ..................at para samin.Pag nakikita ko syang nahihirapan,iniisip ko nalang na sana sakin nangyari yon at hindi sakanya.ang sakit sobra.Mahal na Mahal ko si hiro at ayaw ko syang mawala dahil ikamamatay ko.
nandito ulit sya sa hospital at binabantayan ko sya
''its time for your check up'' sabi nung nurse habang papalapit samin.
''Hiro '' tawag ko sakanya
''mika,pwede mo bang kunin to at ipa develop lahat ng litrato jan.
at binigay nya sakin ang isang camera.Kinuha ko ito at bigla na syang sinakay sa wheelchair at umalis na.
nandito ako sa may daan ngayon kakatapos ko ipa develop yung mga picyure gaya ng sabi ni hiro ng may tumawag "Mika,si Hiro........punta ka ngayon dito sa ospital bilisan mo''
bigla nalang ako tumakbo ng mabilis habang kausap parin yung kaibigan ni hiro ,nilapit nung kaibigan nya yung cellphone para marinig ako ''hiro,hiro can you hear me?''
nadapa ako sa kaka takbo and it hurts ,nakita kong dumudugo yung tuhod ko pero di ko pinansin.
''hiro,hintayin moko malapit nako '' pinagpatuloy ko ang pagka usap sa kanya at pagtakbo pero naputol ang linya.
at nang nakarating ako dun huli na ang lahat .Wala na si Hiro ,wala ang taong mahal ko.Nawala sya ng hindi nya man lang ako nakita.Sa sobrang sakit hindi ko na alam ang nangyayari sakin. Hindi ko kayang mabuhay kung wala sya.Wala ng saysay ang buhay ko.
''peep,peep...peeeeeeeeeep" (booogsh)
ngayon masaya na kami dito ni Hiro sa langit ,magkasama na kami ngayon at masaya.
THE END.
KAHIT NA MASAKIT YUNG MGA NANGYARI SA KANILA ATLEAST SA BANDANG HULI NAGKA TULUYAN PARIN SILA. ;)