HIHIHI. Na miss niyo ko? Sana naman. HAHAHA. T^^T
SORRY DAHIL NGAYON LANG NAKAPAG UD. School stuffs, sorry talaga. Ay oo nga pala! NEW COVER FOR "SB" --->
Dedicated kay itsKhimmy23. Thank you sa pag fan saakin, ah? :)
Vote/Comment? Thanks! *u*
Enjoy! ;)
=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=
-CHAPTER 38-
Aria's POV:
This. Is. The. Day.
Makikipag bati na ko kay Kath, ewan. Lumabas nalang bigla eh... sa puso at isip ko. My bestfriend...
To: Chandy<3
Chandy, can we talk? I'm on my way sa school. Txt me kung nandyan ka na ba.
*sent*
Maya maya...
Fr: Chandy<3
Nandito na ko sa room. Hmm. May problem ka? Present akong makinig. Sige kita nalang tayo sa student's park. :* :)
Hindi na ko nag reply. Dahil sakto naman eh andito na kame sa school... bumaba na ko at dumiretso sa student's park.
Pagdiretso ko dun... napahinto ako. Pero napangiti na rin... DUUUH? Hahahaha. Wala naman ako dapat ika-selos eh. In fact... ni wala nga akong karapatan eh. Andun kasi si Khalil nakaupo at si Chandy nakatayo nakaharap kay Khalil habang naka ngiti.. maybe nagtatawanan sila?
Inayos ko yung sarili ko... GAAAA! Aria! Tapos ka na diyan sa feelings mo para kay Khalil di ba? Actually kakatapos lang nga di ba? Tas ano? balik agad? AGAD AGAD? Di man lang lumipas yung isang linggo, ganon? T^^T
"Kath!" tawag ko sakanya causing her to look around, para hanapin kung sino yung tumawag sakanya.
Nung nakita niya ko napangiti siya lalo, not just her... kundi pati si Khalil.
Unti unti akong lumapit sakanya... hanggang sa na-realize ko nalang na nasa harapan na nila ako, anebeyen. Ganun ba ko ka lutang dahil sa ngiti----AAAAAAAAAACK! NGITI NIYA? NOOOOOOO. EWW. TT__TT
*POOOOOOOOOK*
"Oww!" sabay himas ko sa noo ko. Walanjo! ginising ako ng pitik ni Chandy! Huhuhuhu. Masakit! =3=
Nung nawala na yung sakit nung PITIK ni CHANDY. Tinignan ko siya ng masama... pero syempre joke lang yun. Tinatakot ko lang, MEHEHEHE~ nag peace sign naman ang loka!
(___ ___________"")
"Harhar. Eh kasi nganga ka, tinatanong kita kung bakit mo ko sinendan ng text na ganun eh. Tas ngangahan mo lang ako?"
"Uhm, Chands? pwedeng... a-uhm. P-paano ko ba sasabihin.... Ah... K-kasi ano eh... Gusto ko t-tayong dalawa l-lang... kung pwede lang naman paalisin mo siya? Hehehe." mahiya hiyang sabe ko. EHH! nakakahiya kaya! Awkward mode kameng dalawa ni Khalil eh. -_____________-
Napa- 'ahh' naman si Chandy tas sinenyasan si Khalil sa pamamagitan ng nguso at ulo niya na parang "Uy dun ka na! shoo!". Mukhang na gets ni Khalil kaya kumamot siya sa ulo tas umalis na sa harapan nameng dalawa.
"Sus. Yun lang pala... kaya di ka makapagsalita? Kasi nganga kay Khali---AWW! Gantihan ganun?!"
Hahahahahaha!! Pinitik ko kasi eh! Aba aba! hindi lang siya ang may karapatan mamitik huh.
"Hihihi." hagikgik ko tas nag peace sign din. Ayguuuu~ cute kaya ako pag nagpe-peace sign.
"Psh. Sa tingin ko? wala ka naman atang problema eh? Mukhang trip mo lang ako!"
"Hahahahaha. Actually, wala naman talaga akong problema. Kasi... I'm back."
Sa sinabe kong iyon... nawala yung ngiti niya tas parang iniintindi niya yung sinabe ko.
"Hello? Earth to Kathryn? Alam kong nagbu-buffer pa sa utak mo yung sinabe ko... Pero ehem. Di ako nagjo-joke. THIS IS REAL, THIS IS ME... I'M EXACTLY WHERE I'M SUPPOSED TO BE N----" kanta ko, pero naputol. Thanks to her, kasi niyakap niya ko. *FULL OF SARCASM HERE!* HAHAHAHAHA. Eh kasi! =_____________= Kay sarap sarap sarap ng pagkanta ko! Alam niyo yung parang nakatutok sayo yung spotlight? tas naka mic ako. HAHAHA. Lol.
"Oy! tama na yakap. Anubeyyy~ Daig ko pa balikbayan eh. Hekhek." pang aasar ko kay Kath na kakakalas lang sa yakap nameng dalawa.
"WAAAAAAAAA! Sobrang masaya lang kasi talaga ako. Sobra! As in!"
"Hmm. Di nga halata, te." pagbibiro ko.
"Ito naman eh! puro biro puro biro. KYAAAAAA! Pero okay lang! Miss na talaga kita!"
Yayakap pa sana siya ng umepal. SRSLY. Umepal si Khalil.
"Psh. Epal ka forevs! Hahahaha. Ano?" Kath.
"A-ah. P-pede bang... mah-mahiram si Aria?"
Napataas naman yung dalawa kong kilay nun, parang nagulat ba.
"A-ako? B-bakit ako?" turo ko pa sa sarili ko.
"Eh kasi ikaw? hindi siya?" sabay turo niya kay Kath.
"Eh hindi nga siya, kaya nga ako di ba? Eh bakit nga ako at hindi siya?" turo ko saaming dalawa ni Chandy.
Sasagot pa sana siya ng umentra si Kath.
"HEPHEP. Ginugulantang niyo utak ko! Kung kayo'y mag uusap edi sige, hala! Mag usap. Di yung ganyan, para kayong engot eh. SWEAAAAAAAAAR." sabe niya tas ngintian kame parehas ng nakakaloko.
Halaaaaaaaaaaaa? Chura! (______ "" ___________)
"Oy ah? alis muna ko. Epalogs ako eh. Hahaha!" sabe niya tas tumayo na at umalis.
Natawa nalang ako... at least... unti unting bumabalik yung dating siya.
"Uhm. Oo nga pala, Khal? bakit?" pagbalin ko sakanya.
"Ah-ahh kasi... kasi nung last time na... nag usap tayo eh... medyo m-malabo." sabay kamot niya sa ulo.
"Hmm. And yeah? about that nga pala? Sorry ha? Masungit ako nung araw na yun, hehehe. Di ko lang alam kung bakit..."
Kahit naman pinira-piraso niya yung puso ko eh, sanay pa rin ako magbaba ng PRIDE at alam ko yung salitang SORRY. Sana siya... alam din niya. You know? I'm still expecting... siguro hindi yung pagmamahal... kahit isang sorry lang naman. Yung... galing sa puso? Yun lang, okay na ako. Yun lang sapat na.
"Ah.. Ako rin sorry.. Hindi lang dahil dun, kundi sa lahat ng ginawa ko sayo. I'm really really really really sorry... for everything... Sa hindi sa pagtingin sa paligid ko na may isang ikaw... na totoong nagmamahal saakin. Sa pagiging manhid ko... everytime na nandyan ka? lagi nalang si Kath... Kaya I'm here, Aria... Andito ako... humihingi ng second chance? Mabibigay mo ba saakin yun?"
H-huh? A-ano daw? SECOND... CHANCE?
"S-seryoso ka ba?"
Seryoso ba siya? AS IN? Eh kasi! Parang imposible to'! Parang... hindi kapani-paniwala. Yung dating may gusto sa bestfriend ko... hinihingan ako ng second chance?!
"I'm serious. Di ako nagloloko, at wala akong balak mag loko." seryoso niyang sabe.
"Gusto kitang paniwalaan... pero pag naiisip ko na minahal mo ng sobra sobra yung bestfriend ko... naiisip ko na baka rebound lang ako. Khalil, kung ganun lang naman ako para sayo? mabuti pang maging magkaibigan nalang tayo... hindi yung liligawan mo ko dahil lang gusto mo mapawi ko yung sakit na nararamdaman mo."
Patayo na sana ako ng hawakan niya yung kamay ko at tumayo rin siya.
"Mukha ba kong nagloloko?! Bakit ba hindi mo makita! SERYOSO AKO. Kung manhid ako noon, bakit ba nagpapakamanhid ka din ngayon? Aria... ewan pero it just hit me. Bigla nalang paggising ko ng isang araw... na realize kong ikaw... ikaw lang talaga."
ikaw lang talaga.
ikaw lang talaga.
ikaw lang talaga.
Ako lang talaga? Ako nga lang ba talaga?
"I can't blame you... basta ang saakin? Mahal kita. Kung mahal ko noon si Kath? pwes kaya nga NOON eh. Iba ang noon sa ngayon... ibang iba." sabe niya at unti unting binitawan yung mga kamay ko.
Sorry... Khalil? give me time... time to think.
Ayoko ng masaktan pa ulit... masyadong masakit. Masyadong mahirap mag move on sa taong mahal mo... hanggang ngayon? I still love him. Siya at siya pa rin... kaya bigyan mo muna ako ng oras para makapagisip.
-------------------------------------------------------
Daniel's POV:
// Lunch time
Nagulat kame ng bigla nalang sumulpot si Khalil sa likuran namen... he looks hurt. Anong meron? Hindi siya yung Khalil na masigla, na nakangiti, na makulit... basta ibang Khalil to'.
"Oh bro? daig mo pa nanalo sa lotto tas masayang masayang uuwi sa bahay pero dahil sa tanga ka eh ayon naiwan mo sa jeep pagsakay mo." sabe ni Neil.
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Grabe ha? Wala kang naiitulong, Neil." ako
"Sorry. Pinapatawa ko lang itong si liver lover boy." At talagang ginaya pa niya yung pagsalita ni Robin Padilla!
Binatukan tuloy siya ni Albie.
"Aray ko! Leche ka ah! Kala mo close tayo!"
"Aba. Bakit hindi ba? Wag kang magpapalibre mamaya ah!" Albie.
"Ay oo close tayo. Sobrang close, daig pa si... hmm? Sino ba? Ah! si Kath at Dj nalang. Hahaha!"
"Ugok. Pati ako dinamay niyo sa kalokohan niyo eh." tawa tawa kong sabe.
Imbis na si Khalil patawanin nila kameng dalawa ni John yung natatawa eh. Pagtingin ko kay Khalil... wala. BLANGKO. Hindi man lang nangiti.
"Khal? may problema ba?" seryoso kong tanong
"AY! Wala! Wala siyang problema, Daniel. Kaya nga ganyan itsura di ba? malamang lamang siguro may problema siya? Pooots! akala ko walang tanga na nilikha ang Diyos pero dahil sa sinabe mo parang ngayon... meron na." Neil.
Sinamaan ko talaga siya ng tingin... yung tipong masisindak ka talaga.
"Neil? alam mo yung epal? IKAW YUN EH. Sapul na sapul ka dun sa word na EPAL. Mawalang galang na noh? Dun ka nga muna, at oo nga pala? isama mo na ireng si Albie." sabay tulak ko sakanilang dalawa.
Nagpagpag sila at tumayo.
"Ito kasing si Neil eh! Pati ako tuloy napalayas ni Fafa. Bwiset. Uy, John? Sumama ka dine! Wag kang chismoso!"
"Uy pre? hindi ako pinaalis, kayo lang. At hiyang hiya naman ako sayo noh? ako ba yung chismoso o ikaw? Hahahaha!" tukso ni John.
Bineletan lang siya ni Albie at Neil tas umalis na. Pupunta yung canteen, gutom yung mga yun. Forever gutom.
"So pre... ano? what's your problem? Call me maybe? Hahahaha!" pagbibiro ko.
Oo joke yun, kaya dapat tumawa kayo. =___________="
"Takte! akala ko si Neil at Albie lang yung corny. Yun pala mas corny ka." Khal.
"AYON! sa wakas nagsalita din ang lover boy." John.
"Lover boy?! Ano ba naman yan! Si Neil kasi eh, pasimuno yung lalaking yun."
"Hahahaha. Oy oy! ang layo ng nilipad ng topic naten. Balik tayo ulit sayo... ano nga? anong problema?"
Huminga siya ng malalim at nagsalita.
"Si Aria."
Nagkatinginan kame ni John at sabay na nagsabe ng...
"WHOAAAAAAAAAAAA! Congrats pre!"
"H-huh!? Anong congrats?!"
"Ay shunga. Hahahaha! De kasi inlove ka na kay Aria. PARTEEEEEEEEEEH!" sigaw ni John.
Uy tamo to'? sabe sainyo eh... Hyper yang si John, tinalo lang nila Neil at Albie kaya minsan tahimik siya. Hahahaha!
"H-huh? o-oo nga. Inlove na ako... kaso siya naman yung hindi na inlove saakin ngayon eh."
"Patay. Diyan lang tayo sumablay... kung kelang ayaw na niya eh saka naman gusto mo na." sabe ko.
"Ang tanong... ayaw na ba talaga niya?" John. Ehem ehem... mag ready na kayo dahil sumi-seryoso na si John.
"Ewan... pero basta. Nung humingi ako ng second chance? ang tanong lang niya rebound daw ba siya na ganyan ganyan.. Di ba parang yun na nga rin yun? parang ayaw na nga niya." Khal.
"Tanga! Hindi naman ibig sabihin nun ayaw na niya... ano lang yun... nagiisip? Siguro kasi iniisip niya na kaya mo siya hinihingan ng second chance eh dahil sa... sa gusto mong maka move on. Yun yung nasa isip niya... SA NGAYON. Pero kung babawi ka? patunayan mo yung sarili mo na seryoso ka sakanya. Patunayan mo na totoo talaga lahat ng sinabe mo. It depends naman sayo pre." pagpapaliwanag ni John.
Wala akong masabe eh, nakanganga lang ako dito. Ang lalim kasi nila, di ko ma reach. Saka... may sarili rin akong problema.
"Hay. Hayaan muna natin si Aria. Baka kailangan niya ng space, at ibibigay ko yun." sabe ni Khalil.
"Ikaw bahala... basta? wag kang maging katulad ni Daniel. Sa sobrang katorpehan? ayon. Ang ending? Iwasan 101 sila ni Kath." sabay iling iling pa ni John.
"Oo na, wag mo na ipamukha saakin yung katangahan ko, Okay?" sabe ko naman.
"Speaking of katangahan pare... ano? kelan ka gagawa ng move kay Kath?" Sabay akbay saakin ni Khalil.
Napabuntong hininga ako...
"Ewan. Masyadong complicated yung mga bagay bagay. Masyadong magulo yung mundo para saaming dalawa." sabe ko habang nakatingin sakanya..
Dumaan kasi siya at napahinto sa bulletin board. Ang close namen sa isa't isa... na sa sobrang close? kahit kelan pedeng mag usap... pero kabaliktaran yung amin eh... malapit nga kame sa isa't isa... pero ang hirap niyang kausapin, ang hirap hawakan, ang hirap lapitan.... parang... parang malabong maging maayos yung salitang 'kame'.
--------------------------------------------------------------------
Kathryn's POV:
Naglalakad sana kame ni Ria papunta sa room ng mapahinto ako sa bulletin board. Wala, napansin ko lang yung mga picture namen dito. Kasi pag seniors kayo, madalas kayo ang laman ng bulletin board. Marame kasing mahilig mag picture picture kaya ayan... puro mukha namen laman ng bulletin board.
Nagulat ako ng kalabitin ako bigla ni Ria kaya napatingin ako sakanya... eh nasa likuran ko kasi siya.
"Bakit?"
"Ah wala lang naman... may isang lalaking matangos ang ilong at matangkad na nagngangalang Daniel ang nakatitig sayo at siguro naman... wala siyang balak tunawin ka." sabay nginuso niya sila... Daniel, Khalil, at John.
Napatitig kame sa isa't isa... Ang daling isipin na masabe ko sayong mahal kita... pero pag tina-try kong gawin yun? ang hirap eh... sobra. Parang... parang ang hirap sabihin sayo na... 'Mula noon hanggang ngayon? Mahal pa rin kita... Dj, hindi naman nawala yun eh.'
"A-ah. Ria? tara na." sabay napatungo ako at naglakad papalayo.
Ang sabe ko sayo nung huling magkausap tayo? "Maging masaya ka... sakanya." pero bakit... bakit parang hindi ka naman masaya?
Tama ba yung ginawa kong iwasan ka? tama ba?
=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=.=
Hmm. Ano tama daw ba? ;)
----simplengbabae:***