"My Oppa"
Arianne's POV
Nang mapakalma ko na si Yelle ay inaya ko muna siyang pumunta sa restroom ng mga babae paa makapag retouch siya pati narin ako. Nang matapos kami ay inaya ko na siyang pumunta ng classroom.
Unang pumasok si Yelle at sumunod naman ako. Nakita ko na masamang nakatingin sila Kaelin sa amin kaya tinaasan ko siya ng kilay at inirapan.
Wait and see, babawi ako.
Napangisi ako sa naisip ko at napailing bago ako umupo sa upuan ko. Napatingin ako sa katabi at halatang puffy parin yun eyes niyang nakatingin sa akin kaya napaiwas ako ng tingin. Nang may maalala ako. Patay! Lagot kami. Agad kong kinuha yung cellphone. Waaaah! May text!
◇---------------------------------◇
maiTIM ×|× (Timothy Forest)
Bunso. Saan na kayo? We're waiting for the both of you in the cafeteria. Bigla nalang kasi kayo nawala eh.
Hindi kayo ng lunch!? Ano bang nasa isip niyo ah? Hey! Trip niyo bang magpalipas ng gutom huh?
Hey? Why are you not answering my texts!? Dammit Arianne!
Mianhe Oppa hindi kami nakasama sa inyo mag lunch. Babawi kami next time, something came up kasi Oppa.
What happened? We noticed that ang puffy ng eyes niyo. Umiyak ba kayo?
Yes Oppa umiyak kami. Its for me to know and for you to find out *bleh*
Psh. Nag tatampo parin kami.
◇---------------------------------◇
Nilibot ko ang tingin ko at hinanap si Timothy Oppa at ng makita kong nakatingin siya sa akin ay binelatan ko siya. Nakita ko naman na napairap ito.
Natatawa ako para siyang bakla, pero mas bakla parin si Marvin HAHAHAHA.
Honestly kahit na bwesit na bwesit ako sa kanilang lima lalo na kay Marvin ay natutuwa parin ako dahil nakilala namin sila. May bago kaming mga Oppa's. They are Yelle's favorite while me I'm loyal to Khaizer's Oppa group mwehehhe.
Wanna know why? Everyday they are checking me up if I'm okay or not pero hindi nila alam na may sakit ako that time. Ang alam lang nila ay kailangan lang namin ng pahinga ni Yelle.
One day sasabihin ko din sa kanila.
《After five hours》
Tapos na ang klase namin at lumabas na ang prof namin kaya lumapit ako kayla Timothy Oppa at nakita ko na nandoon na si Yelle.
"Hey wassup!" Bati ko sa kanila kaya lang sinamaan lang nila ako ng tingin.
"What?" Tanong ko masama parin ang tingin nila sa akin kaya napairap ako.
"Nga pala Timothy Oppa, diba may lakad tayo today?" Tanong ko at nakita ko naman na napatango si Timothy Oppa.
"Hindi ako makakasama Oppa." Ngiting paalam ko kaya napasimangot ang iba at tinaasan ako ng kilay ni Yelle.
"Why?" Tanong ni Matt Matt Oppa.
"I have to mend things with my brother. Ingat ka Yellie ah? Text mo ko pag nakauwi kana. Sige na babye na mga bakla!" Paalam ko sa kanila narinig ko naman ang pag rereklamo nila kaya napailing nalang ako.
Uh-oh! Saktong pagkatalikod ko, ansama ng tingin sakin nila Khaizer Oppa kaya dali dali akong lumapit sa kanila at yumakap. Nang lumayo ako onti ay sabay sabay silang napairap kaya napangiti ako.
"Jealous aren't we?" Ngising tanong ko kaya inirapan lang nila ako.
"Don't worry nobody can replace all of you. All of you are still mah favorite Oppa kaya huwag na kayong magtampo." Sabi ko at nakita ko naman na pangiti ang mga tukmol.
"Binobola mo lang kami eh." Natatawang sabi ni Sceven Oppa kaya pabiro akong umirap. Nag paalam na kami ni Oppa sa kanila. Dumiretso kami ni Oppa sa parking lot.
"Saan mo gusto pumunta? " Tanong ni Oppa kaya napatingin ako sa kanya kasi katatapos ko palang mag seat belt.
"Doon sa dati Oppa." Nakita ko ang pagtango niya at nagsimula ng magmaneho.
Waahhh! Awkward!
Ang awkward kasi ang tahimik naming dalawa kaya tumingin nalang ako sa may bintana hanggang sa dinalaw na ako ng antok.
Maya maya lang ay nakaramdam na ako ng pagyugyog kaya minulat ko ang mga mata ko at nakita kong si Oppa pala yung nagyuyugyog sa akin.
"Were here." Yun nalang ang sinabi niya bago bumaba kaya bumaba narin ako. Sinundan ko lang siya hanggang sa tumambad sa amin ang isang bahay. Kinuha ni Oppa ang susi sa bulsa niya at binuksan ang bahay atsaka pumasok.
"Waaah! Namiss ko itong house natin Oppa! It's been a long time and now we are finally here." Sabi ko ng makapasok kami. Tumango lang si Oppa bilang response. Dumiretso siya sa kusina habang ako naman ay umupo sa sofa.
Hindi ko na kaya yung cold treatment sa akin ni Oppa. I can't take it anymore. Naiiyak ako.
Baliw din kasi ako eh. Ano bang nasa isip ko? Bakit ba ayaw kong malaman niya yung sakit ko?
Nang makita kong palabas na siya ay dali daling yumakap kay Oppa na umiinom ng softdrinks in can. Naramdaman kong natigilan siya at nabitawan niya yung softdrinks in can niya.
"Mianhe... Mianhe... I'm sorry Oppa. I'm really sorry. I'm dumb! I'm so dumb for hidding it Oppa. I'm really sorry... Oppa..."
That's was the first thing that came out from my mouth after Oppa gave me a smile telling that it is okay. Yung ngiti na nag sasabing naiintindihan niya kung bakit ko itinago sa kanya yung sakit ko. Napailing ako dahil hindi iyon ayos para sa akin. Magkapatid kami kaya dapat alam niya kung ano ang nangyayari sa akin at dapat wala kaming tinatagong sekreto sa isa't isa.
I hugged him so tight at paulit ulit akong nag sosorry habang walang tigil yung pag patak ng luha ko.
"Hush down little Sis.. It's okay..." Sabi ni Oppa using his soothing voice kaya kumawala ako sa yakap at pinunasan ko yung luha ko gamit ang hanky na nasa bulsa ng palda ko.
Tiningnan ko si Oppa.
"You're just waiting for me to tell you, am i right Oppa?" Tanong ko at nakita ko ang marahan niyang pagtango. Hinawakan niya yung pisngi ko bago pinunasan yung mga luhang patuloy na lumalabas sa mata ko.
"And it's okay with you?" Tanong ko ulit kay Oppa. Siguro ang puffy na naman ng eyes ko.
"It's not really okay --"
"Waahhh! I'm really sorry Oppa..." I was about to tear up again ng marinig ko ang mahinang pag tawa ni Oppa. Kaya tiningnan ko siya ng masama at humalukipkip.
"Nasa tantrums mode na ang Lil Sis ko." Natatawa niyang sabi kaya nag papapadyak ako. Kitang nag dradrama ako tapos tatawanan ako.
"Psh! Halika nga dito." Hinila ako ni Oppa at niyakap ako ulit kaya yumakap ako pabalik.
"It is really okay Lil Sis. I know that there is a valid reason why you wouldn't like to tell that you have sickness. I'm just waiting for you to tell me. I know that you 've tell me what kind of sickness you have but that's not enough. I want to know your reason why you wouldn't like to tell me. But looking at it now, it looks like your not ready to tell me." Sabi ni Oppa at hinigpitan ang yakap sa akin.
"Ofcourse, I would tell you! Yah! Let's sit doon." Sabi ko at bumitaw sa yakap at hinila si Oppa papunta sa sofa.
"So first Oppa before I start I'm really sorry." Sabi ko kay Oppa. Tiningnan ko siya pero ang seryoso niya kaya napalunok ako.
"So ayun na nga diba Oppa.. You know naman na yung sakit ko, why not tell you the reason?" Sabi ko kay Oppa. Umayos ako ng upo at hinarap si Oppa.
"Oppa matagal ko na nalaman na may sakit ako.." I confessed kaya kumunot ang noo niya.
"How long?" Tanong nito sa akin.
"When we were little." Kinakabahang sabi ko kaya napahilot siya sa sentido niya at alam ko na he is starting to control his anger kasi nawawalan na ng ekspresyon ang mukha niya.
"Oppa don't get mad.. I didn't want to tell you that time because you are having a tour with your friends. I don't want you to worry about me while you were far away. That time I want you too enjoy and not to think about me." Napayuko ako. Alam kong mali ako pero iniisip ko lang din naman yung kalagayan ni Oppa.
Tumingin ako sa kanya at para bang sinasabi niya na ituloy ko na yung pag kwento.
"When we were at the age of six diba nakita mo kung paano ako nahirapan lumanghap ng hangin at muntikan na akong umubo ng dugo? You were worried sick. Iyak ka ng iyak at hawak mo lang ang kamay ko habang dinadala ako sa Hospital. Natatakot akong sabihin sayo kasi ayaw kitang masaktan. Nakita ko kung paano ka umiyak. Nakita ko kung paano ka nasaktan dahil sa sitwasyon kong iyon. Binantayan mo ako sa hospital yung tipong ikinasasama na ng katawan mo. Ginagawa mo ng bahay ang Hospital kakabantay sa akin. I already told you to go home already pero hindi ka nakikinig. Lagi kang napupuyat tapos tuwing umaga pumapasok ka sa school. Nakita ko kung paano bumagsak yung katawan mo. Hindi ka kumakain ng maayos. You always skipped meals at lagi ka lang tulala according to our teacher before. Nakita ko kung ano yung epekto sayo Oppa kaya natatakot ako. Natatakot ako na baka mangyari yun uli sakaling malamab mo yung sakit ko or mas lalong mas malala ang mangyayari sa iyo." I stated kaya nakita ko kung paano siya nagulat.
Naiyak na ako dahil hindi ko na napigilan. Naalala ko yung itsura noon ni Oppa. Sobrang payat niya at ang pale ng mukha niya. Hindi siya nakain at ang lalim ng eyebags niya. Lahat ng nangyari sa kanya ay dahil sa akin.
I'm a bad sister.
"How'd you know?" Sabi ni Oppa at lumapit siya sakin. Sinandal ko ang ulo ko sa balikat ni Oppa. Ako naman ay yumakap.
"I have my ways Oppa. I asked Mommy kung anong ginagawa mo pag natutulog ako sa gabi at sinasabi niyang binabantayan mo ako tuwing magdamag. Hindi ka daw natutulog. Kaya nagulat ako noon kasi ang sabi mo pag natutulog ako ay natutulog ka na din. Nung malaman ko iyon ay tumawag ako sa adviser natin and I asked her kung anong ginagawa mo sa school at iyon na nga sinabi niya sa akin na bumababa daw yung grades mo at lagi ka daw nakatulala." He smiled sheepishly ng marinig niya kung paano ko nalaman ang mga nangyari sa kanya.
"Did you remember yung time na makasalubong mo ako at nakita mong galit na galit ako dahil kay Yelle. Yung di niya pinaalam na sila na ni Pendelton. Kinausap mo ako that time at nakita mo kung paano ako nahirapan huminga after natin mag usap. Natatakot ako na baka malaman mo yung sakit ko kaya tumakbo ako palayo sa iyo. One day akong nawala diba? That time nasa ospital ako dahil naconfine ako. Nahirapan silang imaintain yung normal na paghinga ko. Natatakot ako kasi mas lalong lumalala yung sakit ko. Natatakot ako na baka hindi maging sucessful yung operasyon at ayaw kong mawala dahil alam ko ang magiging epekto noon sa iyo Oppa kaya hindi ako pumayag." Noon pa ako pinipilit nila Daddy at Mommy na mag pa opera pero hindi ako pumapayag dahil may chance na hindi magiging sucessful yung operasyon ko at baka ikamatay ko iyon.
"W-what?" Sabi ni Oppa at nakita ko kung paano tumulo yung mga luha niya. Nilagay ko ang mga kamay sa pisngi niya at pilit na pinupunasan yung mga luhang tumutulo sa mata niya.
"Don't cry Oppa. It's not your fault. It is my fault. Don't put the blame in you Oppa kasi wala kang kasalanan. Kaya huwag mong isisi sa sarili mo." Alam ko ang takbo ng isip ni Oppa.
"You know me too well Lil sis." Napangiti ako sa sinabi niya.
"Back to the story naalala mo ba nung time na I confessed yung sakit ko sayo, nakita kong umiyak at nagalit ka at the same time. Nakita ko yung pagkadismaya sa mga mata mo nung malaman mong matagal ko ng itinatago sa iyo yun. Sa sobrang sama ng loob ko noon ay bigla na lang ako nahirapan huminga. Noong una bearable pa yung sakit kaya nakatulog ako. Pero exactly 12 PM bigla ako nagising dahil sa uncontrolable pain sa may bandang puso kaya napasigaw ako. Dahil sa pagsigaw ko mas bumilis yung paghinga ko. Nawawalan na ako ng hangin sa sobrang kirot ng puso ko. Ang sakit sakit Oppa. I was crying for help at dahil walang nakakarinig sa akin at nagsisigaw ako. Nang maka apat na beses ako ng sigaw ay biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at iniluwa noon si Daddy. Sinugod nila ako sa Hospital at dinala nila ako sa OR. That time kinakabahan ako sa mangyayari dahil kalalaman mo palang noong sakit ko that time. Ayaw kong mahiwalay sa inyo pero kailangan kong pumunta ng ibang bansa para magamot ako and It almost break my heart nung ayaw mo akong pakawalan dahil gusto mong sumama pero hindi pwede." Sabi ko pa, naramdaman ko ang mahinang pag hikbi ni Oppa.
"Sorry... Sorry Sis.. Hindi ko alam na ganoon na pala ang epekto ng pagkatakot ko. Sorry kung lagi mong inaalala yung kalagayan ko. Mas lalo kang nahihirapan ng dahil sa akin sa kakaintindi mo sa akin. I'm sorry sis. I promise from now on, aalagan na kita. Hindi na kita pababayaan." Sabi ni Oppa at hinigpitan pa yung pagkakayakap sa akin at hinalikan ako sa buhok.
"Don't say sorry Oppa. Normal lqng na mag alala ka sa akin kasi kapatid mo ko. I'm so thankful na ikaw ang naging kapatid ko. Sobrang swerte ko dahil I have a caring brother like you. Mas pipiliin mo na sumaya ako kaysa ang sumaya ka. Kaya simula ngayon sabay natin aabutin yun. Wala ng bibitaw ah? Wala ng panghihinaan ng loob." Nagtaka naman siya sa sinabi ko.
"Let's win her heart back Oppa." Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin at tiningnan ako.
"If you really want to have her back, you need to earn her trust again. Now, that alam kong alam mo na mahal ka parin niya." Nakangising sabi ko kaya natigilan siya.
"Paano mo nalaman?" Nagtatakang tanong ni Oppa kaya ngumiti ako.
"Eavesdropping is not good Oppa. Akala mo ba hindi kita nakita noon? Para kang baliw doon na nakatayo habang malawak ang ngiti. Honestly ang creepy mo that time." Nandidiring sabi ko.
"Oppa! Let's do it! Wala ng atrasan to!" Masiglang sabi ko. Excited na ako.
It's na para sila naman na ang sumaya.
"You still are my baby sister." Pahayag
niya na ikinangiti ko. Lumapit siya akin at hinalikab ako sa noo bago ako niyakap.
"No more secrets from now on. We need to be vocal on what we feel? Is that okay?" Sabi ni Oppa.
"I'm okay with that Oppa, atleast magiging open tayo sa isa't isa." Sabi ko.
"So.... Are we okay now Oppa?" Tanong ko sa kanya.
"Yup! Were now okay. Halika ka nga dito." Oppa said and pulled me for another hug.
Ngayon alam kong okay na kami. Hindi na siya nag tatampo or what kasi I can see his genuin smile yung kita gilagid niya.
"I love you sis." Sabi ni Oppa kaya napangiti ako.
"I love you din bro! Huwag ka ng totopakin please." Sabi ko at narinig ko ang malutong niyang pag halakhak.
Team Khairisse is back! We're back!
After namin patawarin ang isa't isa ay napagdesisyonan namin na mag movie marathon at doon na kami magpapalipas ng gabi. Nasa kalagitnaan na kami ng movie ng makaramdam kami ng gutom kaya pinatay namin yung pinapanood namin at nagtungo kami sa kusina at nagsimulang magluto.
One fact about us is we're good at cooking!
Habang nag luluto kami ay pinagusapan namin kung paano susuyuin si Queen Unnie. I ask permission kay Oppa kung pwede kami humingi ng tulong sa iba. I chatted Bad Burn which is Oppa's group (including Alexander at Pendelton), our group which is twice (excluding Queen Unnie) and lastly cruel which is the group of Marvin the bakla and luckily they all agreed kaya nag set ako ng plan na bukas na agad namin ito pag uusapan.
Being vocal on what you feel makes you free. Don't let those misunderstanding ruin your relationship with anyone.
+×-------------------------------------------------×+
SPOILER:
"I love you" I said and look directly in her eyes.
"W-what?" Shock is written in her face kaya napangiti ako.
"I said I love you." I said at nakita kong natigilan siya at tinitigan ako.
"I love you too." She flash her sweetest smile kaya napangiti narin ako.
●~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~●