Spoken Poetry by WarriorMulan
Dedicated to my co- wattpaders who fell in love with the fictional characters of the story that they are reading.
Ang tulang ito ay produkto ng malikot na isip ni J. The warrior mulan
"Kailan Man ay Hindi Magiging Tayo".
Sa hindi maipaliwanag na dahilan ika' y aking nagustuhan
Pinilit kong tuldukan itong aking nararamdaman, dahil alam ko... alam ko sa sarili ko na wala itong patutunguhan.
Nasa bandang huli ako at rin lang yong masasaktan at maiiwang luhaan.
Pero susugal na ako kahit gaano pa kasakit yan💘
Kahit sabihin man ng iba na ito'y isang kabaliwan 💘
Dahil ang pag- ibig ko sayo ay kaligahayan💘
Kaligahayan na sayo'y aking natagpuan.
Kanlungan ko ang iyong mainit na bisig 😘
Puso ko' y panatag, sa kayakap mong kay higpit.😘
Mga ngiti sa labi mo' y inspirasyon sa bawat saglit 😘
Mahal, kahit as panaginip ay hindi ka mawawaglit
Lumipas man ang panahon hindi mabubura sa aking isip mga pinagsaluhan nating matatamis na halik
Pero paano ko panghahawakan ang mga karanasang iyon kung ang mga ito ay puro lang ilusyon.
Mga pangyayari na binuo ko gamit ang malawak kong imahinasyon.
Produkto ng ang aking isip na dadalhin sa susunod na mga taon.
Maniniwala na ba ako na kailan man ay hindi magiging tayo.
Kailangan ko na bang tanggapin na hindi ako nakatadhana sayo.
Sapagkat nabubuhay ako rito sa mundo
At ika' y nariyan sa loob ng libro
FICTIONAL character ka sa binabasa kong istorya
Sa loob ng libro nariyan ang iyong kapahera.
Paano naman ako... Paano naman ang pag- ibig na nais kong ilaan sayo?
Wala na bang pag- asa?
Pag- asa na magiging akin ka, Pag- asa na tayo rin ay maging masaya? Wala na ba?
Oo, isa lang akong mambabasa
Iiyak, kapag nasasaktan ka, dahil iyon lang ang kaya kong magawa at walang iba.
Hindi kita mayayakap para sabihing "magpagkatatag ka"
Napakalabong mangyari, dahil wala ka, dahil mundo nati'y magkaiba.
Ang pag- iibigan natin ay suntok sa buwan.
Walang puwang sa mundo kong gingalawan at isa lang malaking kahibangan.
Ito ay pag- iibigang, walang patutunguhan... Ang pag- iibigang kailan ma'y hindi maiisakatuparan.
Sapagkat ika'y kathalang isip lamang at sa mundo' y sa aklat ka lang matatagpuan.
Oo, walang tayo, at kailan ma' y hindi magiging tayo.
Sapagkat ika' y nasa libro at nasa reyalidad naman ako.
Kailangan ko na bang sumuko at tanggapin itong aking pagkabigo.
O patuloy nalalaban kahit resulta' y unti- unti pagkabiyak ng aking puso.
Lalaban pa ba ako at susugal sa pag- ibig na alam ko sa huli' y ako ay talo?
At kahit kailan ay walang salitang panalo.
Dahil napakalabong maging tayo.
TAYO, isang salita na binubuo ng apat na letra.
Pero kahit anong pilit ay hindi maaring magsama.
Dahil alam natin na hindi tayo nakatadhana para sa isa't - isa.
Napakasakit isipin, napakahirap tanggapin na ang mga pangarap nati' y ay hindi kayang tuparin.
Pangarap na habang buhay ika' y mamahalin
Pangarap na bawat umaga'y sabay nating sasalubungin.
Pangarap na sabay tayong tatanda at uubanin.
Subalit ang mga pangarap na iyon ka' y hirap abutin.
At sa tuwing sumasagi sa aking isipan ang mga pangarap
Tila ba sinasampal ako ng katotohanan na kailan man ay hindi ito magaganap.
Makailang ulit nya rin ipinamumukha sa akin na ang kaligayahan ay hindi natin malalasap.
Masakit umasa na magiging tayo kahit hindi naman,
Pero mas masakit yong katotohanan na umasa ako kahit wala namang aasahan.
Dapat noong una palang ang pag- ibig na ito ay akin ng winakasan
Di sana maliit lang ang sugat na maiiwan
Hindi sana ako gaanong nahihirapan.
Marahil ito ang pagkakamali ko, Umibig ako ng todo - todo at dumating sa punto nawasak ang puso ko.
Sana Fictional character narin lang ako.
Di sana kahit papaano ay may pag- asa maging tayo.
Dahil pareho tayong nasa loob ng libro
At kung nagkagayon ako ang kapareha mo sa kinapapalooban nating kwento.
Isa na naman itong malaking kahibangan.
At ang kahilingan ito ay kailan man ay 'di mapagbibigyan
Kailangan ko na sigurong buksan ang sarado kong puso at isipan
Maharil ay kailangan ko ng tanggapin ang katotohanan
Na ako' y tao at ika' y kathang isip lamang
At kailan ma'y hindi mabibigyan ng puwang ang ating pag - iibigan.
Salamat sayo dahil masasabi kong minsa' y umibig ako;
Na minsa' y bumilis ang tibok ng puso ko;
Na minsa' y kinilig ako dahil sa mga lintanya mo.
Dahil sayo hindi ko naramdaman na nag- iisa sa mundo
Na kahit ika' y nariyan sa libro ay napapangiti mo ako.
Salamat, dahil sayo naramdaman ko ang mga ito.
Salamat naranasan kong minsa' y maging buo.
Kailangan kong tanggapin na kailan ma' y hindi magiging tayo.
Pero kahit gayon ay hindi ka mawawala sa puso ko.
Hanggang matagpuan ko ang lalaking magbibigay buhay sa Fictional character mong pagkatao.
END