Dwight POV
"Goodmorning handsome" ngumiti ako sa sariling repleksiyon at bahagya kumindat. ang saya at gaan ng pakiramdam ko ngayong umaga dahil sa nangyari kagabe
Ang lambot ng labi HAHAHA.
Napangiti ako ng naalalang natutulog-tulogan ako kagabe at sinadya koring mahalikan niya ako
Galawang hokage!
"Hmm..hmm..hmm" masaya akong lumabas ng kwarto at bumaba
"Goodmorning!" nakangiting saad ko at pumunta sa kusina upang tignan kong nandoon si ugly maid
"Bwesit ka! Bakit hindi ka natatangal" napahinto ako at takang tumingen sa babaeng nakatalikod, parang kahit nakatalikod siya sakin ay ang ganda niya parin HAHAHA
Hayyss..Ugly maid kinulam mona ata ako
"Goodmorning" pasimpleng bati ko sakaniya ngunit hindi ako nito pinansin
"Aham.. Goodmorning?" pag-uulit ko ngunit hindi parin ito lumingon kaya tinignan kona siya. Nagulat ako nong makitang may itim 'yong mukha niya na nagkalat kahit saan
"Pftt..BWAHAHA" hindi ko napigilang tumawa habang nakatingen sakaniya at nakaturo pa sa mukha niyang madami ang dumi
nakakunot noo naman itong tumingen sakin kaya isenenyas ko'yong mukha niya habang tumatawa. napatigil ako sa pagtawa nang makita itong nakangisi at parang may binabalak
"Wh-what?" Kinakabahang tanong ko sakaniya
lumapit naman ito sakin habang nakataas ang mga kamay na itim na itim ang kulay kaya napaikot ako sa maliit na lamesa dito sa kusina nang malaman ang binabalak niya
"Geez! don't you dare ugly maid!" kinakabahang sabi ko habang nakaturo sakaniya ngunit nakangisi parin ito sakin
oh f*ck!
Bebang POV
Maaga akong nagising at nag ayos muna nang sarili bago lumabas ng kwarto, dumiretso ako sa kusina at nakita si manang na nakukoskos ng kaldero kaya nagpresenta akong ako nalang ang gagawa dahil mukhang hindi madaling matangal ang itim sa kaldero
Ilang minuto konang kinikiskis pero hindi parin matangal tangal at nagsisimula narin akong mainis
"bwesit ka! Bakit hindi ka natatangal" kiniskis ko pa nang mabilis ngunit walang epek! medyo napuwing pa ako kaya kinusot ko yong mata ko
Bwesit talaga
"Goodmorning" napatigil ako sa pagkiskis ng marinig ang boses na iyon
Master
Hindi ako lumingon dahil nahihiya ako sa nagawa ko kagabe kahit aksidente lang iyon
"Ahem. Goodmorning?" hindi ko pinansin si master at kiniskis nalang iyong kaldero, napatalon ako sa gulat nong tumawa ito nang malakas
Eh?
Nagtaka akong napalingon kay master at kinunotan siya ng noo
tumatawa kasi ito habang nakaturo sa mukha ko
Siya kaya pakiskisin ko? kong hindi mangitim mukha niya
Napangisi ako nong may maisip na katarantaduhan. Tignan kolang kong matatawa kapa sa gagawin ko, Inangat ko yong kamay ko tsaka dahan dahan lumapit sakaniya habang nakangisi
"Wh-what?" Nanlalaking matang tanong niya muntik na akong matawa ngunit pinigilan kolang
Tumakbo ito at umikot sa maliit na lamesa na nasa gita ng kusina kaya hinabol ko siya
"Geez! don't you dare ugly maid!"ramdam ko ang pandidiri nito sa kulay ng kamay ko pero hindi ko siya tinantanan at naghabulan kami
"Hahaha stop! He-hey" tawa ito nang tawa kaya mismong ako ay nahahawa narin sa kaniya ngunit hinabol koparin siya
"Ya! Stop that nakakadiri kaya" napapangiwi pa ito kaya natawa naman ako sa itchura niya
Tumigil ako sa paghabol sa kaniya at napatingen kay spasol na seryusong nakatingen samin
napatigil narin si master sa pagtakbo at tumingen sa tinitignan ko "Dwight, can we talk?" nagulat pa ako ng bahagya dahil Hon naman ang kalimitang tawag nito kay master. Tinignan naman ako ni master tsaka umalis na kaya napapabuntong hininga akong tinignan sila
Tama ngasila... bagay kayo
Dwight POV
Nasa garden kami ni sandra at bahagya itong tumitingen tingen sa mga bulaklak
"Hinintay kita kagabe pero wala kana akala ko nakauwi kana pero pag-dating ko dito wala kapa" napaiwas ako nang tingen nakalimutan kong dapat pala sabay kami kagabe umuwi pero dahil nagmadali akong pumunta sa bar kagabe ay nakalimutan ko siya.
"Sorry" paumanhin ko sakaniya.
Lumingon naman ito sakin ng nakangiti
"Uuwi na ako sa bahay, nakakahiya na kasi sayo kong dito pa ako tutuloy" tumingen ako sa kaniya nang may pagtataka.
"dwight, wala na ba talaga?" hindi ako nakapagsalita sa sinabe niya at Nagiwas ako nalang nabg tingen sakaniya.
"What do you mean?" Nagugulohang tanong ko.
"Wala kana bang nararamdaman sakin kahit kunti lang? Wala naba akong pag-asa?" napalunok ako at yumuko, napag-isipan korin naman ang ganito and i don't i have.
And i dont know what to say..
Hindi ako nakasagot sa tanong niya at pinakiramdaman ang sarili
"kanina ngalang ulit kita nakitang tumatawa, i cant remember that laughed while you're with me" malungkot ang boses nito kaya parang nakaramdam ako nang guilt
"Sandra, you have a boyfriend at hindi tamang ako ang lalapitan mo kapag may problema ka" nakita ko ang pag lungkot ng mukha nito at tumalikod sakin
"Do you like her?" Napatingen ako sakaniya
"Why would i like bebang she's not beautiful and smart"
Because she's pretty and cool
"Nakakatuwang wala akong binanget na pangalan pero parang alam mona kong sino yong nagugustohan mo" nabigla ako sa sinabi niya at doon lang narealize ang nasabi ko
How stupid i am!
Lumingon itong umiiyak kaya mas lalo akong nakaramdam nang guilt
"do you still remember when our first anniversary came?" Napaiwas ako ng tingen dahil ayaw konang alalahanin ang nakita nong gabeng iyon.
"It was a nice prank right?" Agad akong napalingon at nagtaka sa sinabi niya
Prank?
"What do you mean" nagugulohang tanong ko sakaniya.
"That night planado ang lahat Hahaha. i was so stupid para maisip iyong prank na'yon at sinabutahe pa si welliam" nakatingen lang ako sakaniya, i'm confuse and starting to hit me.
So its just a prank?
"I know... playgirl ako, but i get serious nong dumating ka sa buhay ko" she looked at me while her eyes telling me i'm sorry.
"Actually ayaw pumayag ni welliam sa plan ko dahil alam niyang magagalit ka. but i take advantage dahil gusto niya ako"
"napapayag ko siya that night to make that stupid prank. and yeah as i expected nasaktan ka"
She started to cry while i dont know how to react, i'm certainly sure if this is a white lie or a excuse?
"I was so stupid that i planed that, dinamay ko pa si welliam. i know na masisira ang pagkakaibigan niyo but i do it anyway"
"I'm really sorry if i hurt you for that stupid mindsite i have"
Hindi ko alam kong pano mag rereact sa lahat nang sinabi sakin ni sandra parang bumalik ulit yong sakit na naramdaman ko nong gabeng nakita ko silang magkasama
Why are you doing this to me?
"Now i'm facing my price"
"Seeing my man laughing, but its not me the reason anymore that making him laugh but other does"
Tumingen ako sakaniya, i'm trying na steady ang emosyong makikita sa mukha ko.
Bakit ang sakit parin?
"I'm happy dwight. You find your happines while i'm starting to move on" tumingen ako sa kaniya at nagulat ng yakapin niya ako
"Thank you for everything narealize kong hindi na ako ang tinitibok ng puso mo, kong hindi ang babaeng palagi mong nakasama nong oras na tinitignan lang kita sa malayoan. Goodbye dwight" hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan nong magsimulang umalis si sandra sa harapan ko narinig ko nalang ang pag andar ng sasakyan.
Bakit? Bakit hindi mo sinabi
My tears slowly burst.
It was a nice prank. You hurt me so much, but you hurt your self most.
THANK YOU FOR READING! PLEASE DO LEAVE A VOTE AND COMMENT❣
LOVELUTS- NOONA❣