Aşıklar yakasından,
kırık kalpler
yakasına
bir tren.
Yalnızlar garında,
boş bir bavul.
Düşünme sen.
Son sürat hüznümle,
çığlık çığlığa gidiyorum.
Aşıklar tepesini terkederken
Susmak
zor mu gelir harbiden?
Sahi, benden başka
yok trene binen.
Raydan çıkmak üzere
vagonlar.
Unutmadan diyeyim ;
Bir gûn şiire susarsan eğer,
birkaç yudumluk
mısra bıraktım başucuna.
Beni mi soruyorsun ?
Boşver dedim ya,
Düşünme sen.