Kirsten
Halos magtayuan ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa paraan nang pagtitig niyang iyon sa akin. Wala pa ako sa sariling napasinghap nang kabigin niya ako sa batok at madikit ang kanyang pribadong parte sa aking tiyan.
He felt so warm all over.
Marahan niya akong hinalikan sa mga labi kasabay nang paglalakbay ng kanyang mga kamay sa aking leeg pababa sa balikat.
I'd been dreaming about this. Him, touching me like this.
Ibinuka niya ang aking mga labi at banayad na ginalugad iyon. Halos mag-apoy ang aming pakiramdam dahil doon. His manhood was poking my stomach multiple times. Wala ako sa sariling ikinulong iyon sa aking mga kamay. Napasinghap siya sa ginawa ko at manipis pang napamura. Ikinulong niya ako sa kanyang mga braso habang hinahalikan sa mas mariin at senswal na paraan.
Iginiya niya ako palapit sa bed nang hindi naghihiwalay ang aming mga labi. Inangat niya ang aking isang hita at ipinatong iyon sa dulo ng bed dahilan para mabitiwan ko ang sa kanya. Buong ingat niya akong inihiga habang nakaalalay sa aking katawan.
Nang pumatong siya sa akin ay mas lalo kong natanto ang init ng kanyang katawan.
He's burning.
"This is hard, Baby Girl, but I need to stop. I wanted to save this after our wedding. Ilang oras na lang ang ipaghihintay ko. Matitiis ko pa 'yon."
"But Chance-" desperadong maktol ko pa.
I couldn't believe this!
He chuckled.
"Ayokong madaliin ang bagay na 'to, Baby Girl. I wanted to kiss every inch of you."
Mariin kong kinagat ang aking labi. Sinasabi pa lang niya iyon ay parang hindi na ako makapaghintay.
"For now..." mapang-akit pang aniya bago mapanuksong paglakbayin ang kanyang kamay sa aking pagitan. He carefully traces my slit and I immediately gasped for air. "Let's get you dressed..." nakangising aniya sabay tanggal ng kanyang kamay doon.
"Chance!" maktol ko pa.
Naiiling siyang humalakhak at maingat na umalis sa pagkakadagan sa akin.
He sensually licked his finger and wickedly smiled at me. Did he just taste my-
"Sweet..." nakangising aniya.
Agad na nag-init ang aking mukha.
That was hot!
Lumapit siya sa closet at kinuha ang puting dress pati na rin puting stiletto. Inilapag niya iyon sa bed bago muling bumalik sa closet at nang bumalikwas pabalik ay hawak na niya ang bra at panty.
"I asked Yuri to buy these for you. I think she got your size right," makahulugan pa niyang sabi sabay nakalolokong sumulyap sa aking dibdib.
Ibinaba niya ang mga iyon sa bed bago saglit na yumuko at mabilis akong hinalikan sa mga labi.
"I'll be back. I just need to take care of my wood," natatawang aniya sabay sulyap sa pagitan ng kanyang mga hita.
Oh my!
"Get dressed, Baby Girl. Don't make this any harder for me," mahigpit na bilin pa niya bago tuluyang tumalikod at pumunta sa banyo.
Tinakpan ko ang aking mukha gamit ang mga palad at impit na sumigaw.
Ugh, he's such a tease!
Matapos na makapagbihis ay dali-dali kaming umalis ni Chance at nagpunta sa hotel na pag-aari ng pamilya niya. I was feeling really nervous. Hindi ko alam kung tama bang ganito kami kabilis magdesisyon sa pagpapakasal. At papaanong napapayag niya sina Daddy? That was a little surprising.
Nasa lobby pa lang kami ng hotel ay agad na sumalubong sa amin ang ilang staff. Abot-tainga ang kanilang ngiti na para bang alam na rin nila ang magaganap sa lugar na iyon.
Kinakabahan akong kinagat ang aking labi at mabilis na pinasadahan ng tingin ang paligid. May kung iilang beses pa lang akong nakapunta sa hotel nila, pero masasabi kong sa tuwing punta ko ay mas lalo yatang nag-i-improve iyon. Manilaw-nilaw ang kulay ng mga ilaw na tila krsytal naman kapag tumama sa granite floor. Ultimo ang nag-iisang chandelier sa sentro katapat ng concierge ay nakadagdag kasosyalan sa ambiance ng lugar. Spacious iyon at malamig sa mga mata.
Naantala na lang ako sa pagmamasid nang maramdaman ang paghigpit ng hawak niya sa aking kamay.
"Are you okay, Baby Girl?" nag-aalala pa niyang tanong.
Tumango ako at kabadong ngumiti.
Iginaya niya ako papunta sa nakasarang function hall at ganoon na lang ang pagkamangha ko nang makita ang pinakamalalapit na tao sa pamilya namin ni Chance.
Oh my God... This is real. We are getting married!
Mabilis na lumapit sa amin ang parents ko pati na rin si Kuya. They were all smiling widely, well, except for my brother. He was serious most of the time, but at least I saw a glint of smile in there.
Binati nila kami ni Chance at hinalikan sa pisngi.
Sa sobrang gulat ko sa mga pangyayari, pakiramdam ko ay nakalutang ako sa alapaap. Marami pang mga nagsilapit at nagsipagbatian. Wala akong ibang naisagot kundi ngiti at tango.
I was too overwhelmed to even speak a word.
"You don't look okay, Baby Girl..." bulong pa ni Chance habang iginigiya ako palapit sa sentro kung saan nakaset-up ang dalawang upuan at sa harapan ay tila isang judge.
"I am nervous..." Hindi na rin ako nagkaila.
"I'm sorry if I-"
"Don't." Umiling ako at pinisil ang kanyang braso. "I am happy, Chance Daniel. Just nervous."
Tumango siya at tipid na ngumiti.
"But tell me... How did you convince my parents?"
Mabilis na naglaro ang ngiti sa kanyang mga labi.
"Can you promise me that no matter what I told them, we will push thru our wedding?" nakangiwi pang aniya.
Now, that's intriguing.
"Okay. Tell me." Banayad ko pa siyang tinampal sa braso at pigil naman ang ngiti niyang umiling-iling.
"I told them that something happened between us and I wanted to take responsibility for my actions."
"You what?!" Nanlalaki ang mga mata kong tumitig sa kanyang mukha.
He was crazy!
"Relax, Baby Girl. Remember? You promised," natatawa pang paalala niya habang inaalalayan akong maupo. "For now, stop asking questions and let's get this over with," maagap na dugtong pa niya kasunod ang mapaglarong kindat.
My crazy soon to be husband.
Our wedding was pretty simple and private. Hindi ko naisip na sobrang sarap pala sa pakiramdam na magpakasal hindi man ganoon kagarbo ang selebrasyon. Both our parents wanted a grand wedding at the church, but it would take time for preparations. At iyon ang wala pa kami.
"What are your plans after this?" seryosong tanong ni Daddy habang halinhinan kaming tinitingnan ni Chance.
Mukhang hindi naman galit si Daddy sa biglaan naming pagpapakasal, pero hindi rin maitatago sa kanyang mukha ang lungkot. Maging si Mommy man ay parang medyo tulala.
"After graduation po, we'll get married in the church. That's one thing I wanted to give Kirsten," maagap din namang sagot ni Chance at makahulugan pa akong tinapunan ng tingin.
"Where will you live?" tanong din naman ni Tito Gideon. I mean Daddy Gideon.
"For now, sa condo muna po. We didn't want to publicize this yet."
"You can stay in our mansion, Chance," suhestiyon pa ni Daddy.
"I was suggesting the same with him, Balae, but looks like he made up his mind," kibit-balikat pang sabat ni Daddy Gideon.
"We'll be comfortable at my suite. After graduation po siguro, maghahanap kami ng bahay ni Kirsten," pormal namang sagot ni Chance. He sounded so mature. Mas lalo siyang nakaka-inlove kapag ganoon.
Malalim na humugot ng buntong hininga si Daddy at makahulugan pang nakipagpalitan ng tingin kay Daddy Gideon. Para bang may pag-uunawaan silang hindi namin alam ni Chance.
"Sino nga bang mag-aakala na magiging magkabalae talaga tayo, huh?" naiiling pang sabi ni Daddy Gideon kay Daddy na tipid namang ngumiti.
"Yeah. Though, hindi naman na nakagugulat ang pangyayari. My wife already predicted that they both belonged to each other." Nakangiti pa niyang inakbayan si Mommy na pasimple pang kumindat sa akin.
"Hindi na rin masama. Mabibigyan na nila tayo ng apo," excited pang sabi ni Mommy Evie.
Agad na nag-init ang aking mukha at makahulugang tumingin kay Chance na nakaloloko lang na ngumiti sa akin.
I wonder kung may nakakaalam ng totoo? Siraulo rin talaga 'tong lalaking 'to!
"Chance, take good care of our baby, okay?" malungkot pang bilin ni Mommy na mukhang kagagaling lang din sa iyak.
"With all I can, Tita," sinsero rin namang sagot ni Chance sabay banayad na pisil sa aking balikat.
"Mommy, Chance," pagtatama pa ni Mommy kasunod ang matipid na ngiti.
"Yes, Mommy," pag-uulit din naman ni Chance na bahagya pang namula.
Wala ako sa sariling kumalas muna sa hawak ni Chance at naiiyak na lumapit sa parents ko. I would definitely miss them. Hindi ko alam na ganito pala ang pakiramdam na tuluyan nang mawalay sa kanila.
"Please call us more often, sweetheart," bulong pa ni Daddy sabay halik sa aking ulo.
Umiiyak akong tumango at mas lalong hinigpitan ang yakap sa kanilang dalawa. Alam kong wala akong pagsisihan sa pagpapakasal ko kay Chance.
We loved each other deeply and irrevocably.