Nog niet zo lang geleden bestond er hoop. Hoop dat alles terug zou komen, hoop dat we weer een leven zouden kunnen leiden na de droogte.
De hoop vervulde zich onder de vorm van koelte, de afkoeling die jaar na kwam. Hoop op een normaal leven onder normale temperaturen.
De hoop ging al snel verloren als het niet stopte met afkoelen. Jaar na jaar koelde het verder en verder af. Tot nu. Het hoogte punt.
De zonnevloed was een periode van honger en droogte, warmte en ongemak. Maar de hoop dat het ging afkoelen hield de mensen in leven.
Het klimaat waar we nu in leven heeft al aan menig mens het leven gekost, net als ze zonnevloed. Maar nu willen mensen niet langer leven, mensen koesteren niet langer de hoop dat het beter wordt in de toekomst.
Overleven is geen noodzakelijkheid meer. De mensheid is met uitsterven bedreigd en de enigste vraag dat ik me kan stellen:
Is dat wel degelijk het ergste dat kan gebeuren?