Happy Reading!!
❤
❤
Votes and comments❤
"I'M MARRIED "
❤PROLOGUE❤
Masayang naglalakad si Farrah pauwi sa kanilang bahay galing sa paaralang pinapasukan. Araw niya itong nilalakad dahil nais niyang makaipon sa pamamagitan pagtitipid. Marami din namang mga estudyante ang naglalakad kaya hindi siya nakakaramdam ng kahit ano mang takot. Gusto niyang magtipid dahil naawa siya sa kanyang ina na nag-iisang tumataguyod sa kanya.
Lumaki siya ng walang kinikilalang ama dahil matagal na raw itong pumanaw ayon sa kanyang ina subalit sa tuwing tinatanong niya ang kanyang ina kung ano ang panglan ng kanyang ama at kung saan ito nakalibing ay iniiba ng kanyang ina ang usapan. Hindi na niya daw kailangan pang malaman ang tungkol sa kanyang ama dahil hindi naman ito babangon sa hukay at masasaktan lamang daw siya. Wala siyang kaalam alam tungkol sa kanyang ama dahil wala pa siyang kamuwang muwang sa mudo ng pumanaw daw ito. Nasa loob pa lamang siya ng sinapupunan ng kanyang ina.
Sakit at lungkot ang nakikita niya sa mga mata ng ina sa tuwing nababanggit niya ang kanyang ama kaya mas pinili na lamang niyang hindi na ulit tatanungin ang kanyang ina dahil ayaw niya nakikitang nasasktan dahil nasasktan rin siya. Siguro nga hindi pa talaga nakapag move on ang kanyang ina sa pagpanaw ng kanyang ama kaya naiintindihna niya ito.
"Magandang hapon po Aling Gemma.!" Masiglang bati ni Farrah kay aling Gemma nagpapaypay ng mga binabarbikyung isaw, batikulon, ulo ng manok, Ruben at paa ng manok.
"Oh Ikaw pala Farrah , mukhang Napa aga ang uwi mo ngayon?"
Tanong naman ng ale sa kanya.
"Ahm... Ano po kasi, maaga kaming pinauwi dahil may meeting daw ang mga guro."
Sagot ni Farrah. "Sige po along Gemma tutuloy na po ako."
"Oh siya, Ito, kainin mo muna itong dalawang isaw na luto na luto." Alok sa kanya ng Ale.
"Wag na po." Tanggi naman ni Farrah.
"Asus! Nahiya ka pang bata ka, kainin mona bago pa lumamig. At saka kulang pa nga ito sa kabaitan mo sa akin kaya kunin mona."
Mabait si Farrah kaya halos lahat ng tao sa kanilang lugar nila ay kasundo niya at palagi niyang tinutulungan si Aling Gemma
Kung namamalenke ito sa bayan.
"Sige na nga po, baka magtatampo pa kayo sa akin." Wika ni Farrah at kinuha ang dalawang isaw.
"Eh talagang magtatampo talaga akong bata ka." Natatawang turan naman ng matanda sa kanya.
"Hi ma.!" Bati ni Farrah sa ina at
sabay mano dito.
"Magbihis kana at nang makamag meryenda ka. Alam Kong gutom kana."
"Paano mo nahulaan ma." Nakangiting tanong niya sa ina.
"Hay nakung bata ka, binibigyan din naman kita ng pera para sa pamasahe pero mas pinili mong maglakad papunta sa eskwela pati sa pag-uwi kaya wag ka ng magtaka kung bakit alam Kong nagugutom ka dahil sigurado akong naglakad ka lang pauwi. "
Wika ng kanyang ina na si Martha.
"Nagtitipid lang po nay." Nakangitibg sagot niya sa ina.
Maingay ang buong classroom
nila Farrah dahil sinabi ng kanilang guro na wala silang pasok buong isang linggo dahil may seminars lahat ng kanilang guro.
Naghihiyawan ang iba niyang kaklase dahil sa saya. Ganyan naman talaga kapag sinabi ng guro ng walang klase halos lahat magdidiwang sa sobrang saya maliban sa kanya dahil mas gusto niyang palaging may pasok dahil wala rin naman siyang gagawin sa kanilang bahay. Hindi rin naman siya pinapayagan ng kanyang ina na tumulong sa pagtitinda ng isda sa palengke dahil hindi raw siya nababagay doon.
May sariling dahilan si Amelia kaya ayaw niyang tumulong ang kanyang anak sa palengke dahil halos lahat ng mga mata ng mga binatilyo doon ay nakatuon sa kanyang anak at natatakot siyang na maagang makapag asawa ang anak dahil sa hirap ng buhay. Gusto niyang makapagtapos ito dahil ayaw niyang maranasan ni Farrah ang kanyang pinagdaanang hirap.
"Farrah gusto sana kitang imbitahan sa birthday ko." Wika ni Kurt sa kanyang tabi.
Galing si Kurt sa mayamang pamilya sa kanilang lugar at nag iisang anak ito nina Don Sebastian De Lucca at Donya Romina De Lucca. Isang transferee student si Kurt noong nasa grade 8 sila at ngayon ay nasa ika-labing isang baitang na sila. Senior high school.
" huh? Eh saan ba gaganapin ang selebrasyon?" Tanong naman ni Farrah Kay Kurt.
"Alam mo yung bagong bukas na resort?" Kurt asked her.
Tumango lang siya sa lalaki. Sino ba naman ang hindi nakaka alam sa bagong bukas na resort beach sa kanilang lugar. Eh balitang balitang iyon at sa mga narinig niya ay taga Manila ang nagmamay-ari dito.
"Doon gaganapin at sipleng party lang naman ang magaganap dahil tayo tayo lang magkaklase ang nanduon. And don't worry, pinayagan ako ang nina mommy at daddy na doon ako mag celebrate ng aking kaarawan. Over night tayo dun." Pakiwanag sa kaniya ni Kurt.
"Eh kasi Kurt, alam mo namang Hindi ako papayagan mama sa ganyang bagay eh. Kilala mo naman gun diba.?"
"Hayst, madali lang naman yang girl, eh di sabihing mong may gagawin tayong group project at sigurado akong papayagan kana. Galing ko diba?" Maarteng sagot naman ng kaklase nilang bakla na Kristofer pero Krista ang tawag nila dito.
"Huh? Ako? Magsinungluing kay mama? Ayaw ko, pag nalaman nun nagsinungaling ako, nangugurot gun sa singit." Farrah said.
"Eh Hindi naman niya malalaman kung walang magsusumbong." Seryosong wika naman ni Alex.
"Yes, tama si fafa Alex girl. Minsan lang naman ito kaya pumayag kana." Segunda naman ni Krista/Kristofer.
"Pero....."
"No more but friend, sasama rin naman ako kaya pumayag kana." Kumbinsi pa ni Hailey sa kanya.
"Magtatampo talaga ako pag hindi ka pumayag Farrah." Madramang wika ni Kurt sa tabi kaya napatawa siya dito.
"Oo na nga, baka iiyak pa yung isa diyan." Pagpayag niyang sagot.
Nagpalakpakan ang silang lahat sa pagpayag niya maliban sa kanya.
"Okay guys, kitakits nalang tayo bukas ng hapon sa entrance ng resort bukas. Siguradohin nitong makakapunta kayo lalo na ikaw Farrah." Pahayag ni Kurt sa kanila.
"Bakit ako talaga."
"Ikaw ang lucky charm ko eh kaya wag lang mawawala dun. Okay lang kung si Hailey amasona ang wala wag lang ikaw." Kinindatan pa siya ni Kurt at napatili naman ang kasama nilang bakla. Samantalang mabilis naman ang ginawang kilos ni Hailey upang batukan si Kurt.
"Ouch!! Amasona ka nga." Asar ulit ni Kurt Kay Hailey.
Akmang babatukan pa sana ulit ni Hailey si Kurt ng biglang tumayo si Kurt sa tabi niya.
"Subukan mo ulit amosona, hahalikan na talaga kita." Banta ni Kurt Kay Hailey.
Napatawa naman si Farrah sa dalawa dalawa parang aso't pusa kapag magkasama.
"Waaahhhh.... Fafa Kurt.... Akits neleng eng ikikiss mo.. Kahig lagpas pa dun di ako papalag...." Tili naman ulit ng bakla.
"Malandi ka talagang bakla ka.,! Bulyaw naman ni Yerin kay Kristofer.
" Hoy wag ka ngang epal diyan Nirey!!" Pabalik na bulyaw ni Kristofer Kay Yerin.
"Wooww...... Dumating na rin ang ating miss universe . Girl nasira na ang beauty ko sa kahihintay sayo." Malakas na sabi ni Kristofer sa kanya ng dumating siya.
"Hindi lang naman po ikaw ang naghintay bakla at saka wag ngang OA jan eh halos kararating mo lang din." Bara naman ni Yerin Kay Kristofer.
"Salot ka talaga sa buhay Kong babae ka.!!" Malditang wika ni Kristofer dito.
"Pasensya na, nahirapan kasi akong magpa alam Kay mama."
Pagpapaumanhin ni Farrah sa mga kasamahan niya.
"Okay lang Farrah, ang importante ay dumating ka. Tara na." Kurt said.
Nagawa sila ng bonfire pagsapit ng gabi at doon sila nagkumpulan.
"Laro tayo ng spin the battle guys, masaya yun.." Masayang yaya ni Kristofer sa kanilang lahat.
"Paano naman yun laruin baklita?" Tanong ni Ruru.
"Eh malamang, paikutin ang bote kaya nga tinawag na spin the bottle. Gaga." Mataray na sagot ni Kristofer.
"Bet ko yun. Tapos tatanungin ng nag ikot ng bote ang taong kung saan nakasentro ang ulo ng botelya. Kapag Hindi ito sinagot ang in 5 seconds ay iinom siya ng alak." Masiglang sabi Tina.
"Sasali ako." Presinta ni Farrah.
"Ako din." Presinta rin ni Hailey.
"Hay naku, para masaya lahat sasali." Yerin said.
Si Kristofer ang unang nag spin ng bote at Kay Alex huminto.
"Okey, dapat magsabi ka ng totoo. Sino ang crush mo dito.?"
"Si Jasmine." Seryosong sagot ni Alex na ikinapula ng pisngi ni Jasmine.
Napansin kaagad ni Farrah ang biglang paglungkot ng mukha Hailey. Hindi naman siya ganoong kabobo para Hindi niya alam na may pagmamahal si Hailey Kay Alex.
Kinilig ang iba nilang kasamahan dahil sa naging sagot ni Alex.
Si Alex sumunod at Kay Hailey ito huminto.
"Same question with Kristofer."
Alex said.
Hindi na hinintay ni Hailey ang ang limang sigundo at mabilis nitong kinuha ang baso na may alam at ininom iyon.
Naiintindihan ni Farrah kung bakit pinili nalang ni Hailey na manahimik.
"Kung manliligaw ba ako sayo Farrah, may pag asa ba ko?" Tanong ni Kurt sa kaniya ito ang nag ikot ng bote.
Hindi niya ito sinagot dahil ayaw niyang masaktan ito sa kaarawan niya. Mabilis niyang ininom ang naghihintay ng baso na may alak. Hanggang kaibigan lang talaga ang tingin niya Kay Kurt.
Naka walong na tagay na siya dahil maramin siyang Hindi sinagot na tanong. Nahihilo na rin siya.
Maraming nagka aminan sa larong iyon at may mga nasaktan rin at isa na dun si Hailey dahil nalaman nilang lahat na mag-on na pala sila Alex at Jasmine.
Hindi makatulog si Farrah kaya na isipan niyang maglakad lakad mona sa labas. Lumabas siya sa kanilang tent at pumunta sa malalaking bato, malayo ito sa kanilang tent.
Napangiti si Farrah nang tumingala sa kalangitan. Maliwanag ang buwan at may mga butuing nagbibigay kulay sa kalangitan. Kay gandang pagmasdan.
Biglang sumagi sa kanyang isipan ang kanyang lamang pumanaw kaya biglang nawala ang mga ngiti sa kanyang mga labi.
Namimiss niya ang ama at gusto niyang maranasan na may matawag siyang papa dahil Hindi niya alam kung ano ang pakiramdam ng may ama. Masaya naman siya sa kanyang ina pero parang kulang parin sa iyon. She really want to have a complete family.
"Papa kahit saan ka man ngayon sana masaya ka, mahal na mahal kita kahit hindi ko alam ang pangalan mo at mukha mo. Sana palagi mo kaming gagabayan ni mama. Miss na miss kita papa and really want to hug you tight but I can't do that anymore because you are already gone."
Hindi namalayan ni Farrah na umaagos na ang kanyang mga luha dahil sa pangungulila sa ama.
"I love you papa..." Bulong nito ay napahagulhol na siya ng iyak.
Nagulat si Farrah ng may bigla siyang narinig na pagbasag ng bote malapit sa kanyang kinaroroonan kaya napahinto siya sa pag iyak. Nakaramdam bigla siya ng takot dahil iniisip niya na baka may masamang gawin ito sa kanya kapag nakita siya.
Kumuha siya ng maliit na bato dahil kung sakaling makita siya ng lalaki at balak siyang gawan ng masama ay may pangdepensa siya dito.
Nagtago siya sa malaking bato at sinilip kung sino ang nagbasag ng bote.
Napaawang ang kanyang mga labi ng makita niya ito. Isang lalaki na magulo ang at mukhang lasing na lasing ito.
Kitang kita niya ang gwapong mukhang ng lalaki dahil sa liwanag ng buwan sa kalangitan.
Kahit magulo ang buhok nito ay hindi nakabawas sa taglay nitong kagwapuhan.
Mabilis ang tibok ng puso ni Farrah at mukhang na love at first sight siya sa lalaki. Alam niyang mas matanda ang lalaki kaysa sa kanya base sa itsura nito.
Parang dinudurog ang puso ni Farrah ng makita niyang biglang humahaguhol ng iyak ang lalaki. Nakakarandam siya awa at lungkot para sa dito. Alam ni Farrah na mabigat ang dinadalang problema ng lalaki
dahil nakikita niya sa mukha nito ang sakit at pagkawalan ng pag asa.
May sinasabi ang lalaki ngunit hindi marinig ni Farrah kaya naman mas lumapit pa siya ng konti.
"Da...rrah...." Wika ng lalaki.
"Darrah? " Wika ng nasa isip ni Farrah. Magkatugma ang pangalan niya sa pangalang binabanggit ng lalaki.
Biglang nagsink sa utak ni Farrah na bigo ang lalaki sa pag-ibig. Nakaramdam siya kaagad ng selos sa babaeng tinutukoy ng lalaki.
"Babe....please... come... back to me..don't leave...me...babe....." Iyak na sabi ng lalaki.
Napaluha din si Farrah. Seeing the man crying hard makes her heart broke. She really want to
hug and comfort the man but she can't, Hindi naman kasi close or magkakilala ng lalaki. Pinapakinggan niya lamang ang bawat salitang lumalabas sa bibig ng lalaki.
"I'd rather to choose to end my life than living without you babe." Seryosong wika ng lalaki at tumayo mula sa pagka upo.
Nataranta si Farrah sa sinabi ng lalaki. She didn't know what to do. Gusto niyang humingi ng tulong sa mga kasamahan ngunit natatakot siyang iwan ang lalaki dahil baka pagbalik niya ay napahamak na ito at Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag nangyari ang bagay na iyon.
Humakbang ang lalaki papunta sa dagat at mabilis namang tumakbo si Farrah upang pigilan niya ito sa masamang blalak sa sarili.
Mahigpit na yakap ang ginawa ni Farrah mula likuran ng lalaki. She hug him tight and the man froze.
"Please don't do this to your self." Bulong na wika ni Farrah habang yakap yakap parin niya ang lalaki.
"No.. I need to do this because I'm already tired. Baka sakaling mahalin at piliin niya ako." Wika naman ng lalaki habang pilot na tinatanggal ang mga kamay ni Farrah sa kanyang bewang.
"Then how she can choose you if your gone and please don't end your life just because of one person who are not deserve your love. Just live for yourself and for someone who love you and care for you." Naiiyak na wika ni Farrah sa lalaking yakap niya.
"But how can I leave if she's already gone and she never come back to me because he choose someone that better than me. She's my life and my everything." Pabulong na wika ng lalaki.
Ang hirap sa sitwasyon ng lalaki dahil nagmahal siya ng sobra sobra at walang itinira para sa sarili. Ginawa niyang mundo ang taong mahal niya kaya nahihirapan siyang tanggapin ang katotohanan.
"Isipan mo ang maramdaman ng mga taong nagmamahal sayo kapag tinapos mo ang sarili nang dahil sa isang tao. And always put in your mind na hindi lang ikaw ang may ganitong problema, yung iba nga mas malala pa ang problema nila kesa sayo, so don't act like you are most problematic person on earth because the truth, your not.!!" Medyo may kalakasan na ang boses ni Farrah dahil sa dahilan ng lalaki at dahil rin sa nararamdamang galit sa babaeng minahal ng lalaki at iniwan lamang siya.
Malakas ang ginawa ng puwersa ng lalaki upang matanggal nito ang kamay ni Farrah at Hindi ito nabigo dahil tuluyan niyang natanggal ang kamay ni Farrah sa kanyang bewang. Humarap ang lalaki Kay Farrah at biglang nagulat ito ng makita siya.
" B....ba..be?" Nauutal na wika ng lalaki habang tumutulo ang mga luha nito.
"Huh?"
Nagulat rin si Farrah sa pagtawag sa kanya ng lalaki at bigla siya nitong niyakap ng mahigpit.
"oh God, I thought you leave me but your here. I love you ..I love you my Darrah and don't leave me again. Hindi ko kaya...Hindi kaya na mawala ka...I can't ..."/Umiiyak na wika ng lalaki habang yakap yakap niya ng mahigpit si Farrah.
Napatulala si Farrah sa inasta ng lalaki at hindi siya makapaniwala na napagkamalan pa siya.
"" I love you...I love you.. I love you...I love you..I love you...I love you.." Paulit ulit na sabi ng lalaki. Gusto sanang kiligin ni Farrah ngunit alam niyang hindi para sa kanya ang mga salitang iyon.
Inilayo ng lalaki ang sarili at sinakop ang mga labi ni Farrah na siyang ikinagulat niya. Wala na ang kanyang first kiss dahil nakuha na iyon ng lalaki. She didn't know what to do, basta sinabayan na lamang niya ang paggalaw ng mga labi ng lalaki at ipinikit ang mga mata.
When they stop kissing, Farrah froze she she heard what the man said.
"Marry me... Let's continue our weeding tonight. Marry me tonight babe."
"Sandali lang po....."
"Please babe...marry me..tonight" Putol ng lalaki sa sasabihin ni Farrah.
"I'm sorry but I am not...." Hindi rin natapos ni Farrah ang sasabihin ng biglang lumuhod ang lalaki sa harapan niya.
"I'm begging please... Marry me babe..I can't loose you."
Pagmamaka away ng lalaki.
"Marry me or I'm gonna die. I don't think twice to end my life if I loose you. If you can't marry me tonight then ready yourself to see my dead body tomorrow."
Natakot si Farrah sa sinabi ng lalaki kaya napatango na lamang ito.
Mabilis ang pangyayari sa gabing iyon at naikasal sila ng Mayor sa lugar nila Farrah at kapwa silang pumerma sa kanilang marriage certificate.
Tinakot pa ng lalaki ang Mayor para lamang maikasal silang dalawa.
Hindi na napasin o naitanong ni Farrah ang pangalan ng lalaking
pinakasalan niya dahil nagmamadali siyang umalis ng narinig niya ang pinag uusapang sunog ng mga tauhan ng mayor.
Lakad takbo ang ginawa ni Farrah upang makauwi lamang siya sa kanilang tahanan dahil base sa kanyang narinig ay banda sa kanilang lugar ang nangyaring sunog.
Gumuho ang mundo ni Farrah ng madatnan niya ang malamig na bangkay ng ina.
Nag iisang "what if" lang ang nasa isip ni Farrah.
What if kung hindi nalang siya
sumama sa resort eh di sana buhay pa ang kanyang ina at hindi siya maikakasal sa lalaking estranghero. Nailigtas nga niya ang lalaki pero Hindi naman niya nailig ang kanyang ina mula sa sunog.
Hindi sukat akalain ni Farrah na sa gabing iyon ay maraming mangyayari sa kanyang buhay.
Ang maikasal siya sa isang estranghero at ang pag-iwan sa kanya ng ina.