Jin's pov
YG:"Hyung.. Hyung.. Hyung."
Άκουσα τη φωνή του Yoongi μέσα στον ύπνο από μακριά αλλά τον αγνόησα.
Τελικά όμως δεν έπιασε γιατί ήρθε από πάνω μου και άρχισε να με σκουντάει για να ξυπνήσω.
YG:"Jin hyung..!"
SJ:"Μμμμ τι θες;"
YG:"Ξύπνα γιατί έχουμε πρόβα."
SJ:"Πέντε λεπτά ακόμα. Τι ώρα είναι;"
YG:"9:20 και έχουμε πει 10 με τους άλλους, οπότε βιάσου."
SJ:"Ωωω! Καλά!"
YG:"Ωραία έλα να ετοιμάσεις και πρωινό γιατί πεινάω."
Σηκώθηκα και του πέταξα ένα μαξιλάρι στην πλάτη καθώς έβγαινε από το δωμάτιο.
YG:*ΑΑΪ*
Ούρλιαξε σαν τρομαγμένο γατί κι εγώ άρχισα να γελάω μαζί του..
Μπήκα στο μπάνιο για την καθημερινή μου ρουτίνα, ντήθηκα και πήγα στην κουζίνα για να φτιάξω πρωινό.
Καθώς είχαμε καθίσει στο τραπέζι να φάμε, μου ήρθε μία αναλαμπή..!
Σηκώθηκα απότομα από το τραπέζι, έτρυξα καλά καλά τις καρέκλες πέφτοντας πανω τους από τη βιασύνη μου και έτρεξα στο δωμάτιό μου.
Είμαι τόσο βλάκας που εχθές ξέχασα τελείως να πάρω την Μαρία. Έφυγα από το σπίτι της το πρωί χωρίς να πω τίποτα και το χειρότερο είναι πως ήμουν χαμένος και όλη μέρα.. Γαμώτο και το σκεφτόμουν καθώς επέστρεφα σπίτι να της στείλω έστω ένα μήνυμα, αλλά όταν γύρισα κοιμήθηκα αμέσως....
Πήρα το κινητό μου στα χέρια και είδα πως μου είχε στείλει και μήνυμα αλλά δεν το είχα δει καν.. Σκατά!
Ελπίζω τουλάχιστον να καταλάβει...
Μ:《Oppa μου, τι κάνεις; Όλα εντάξει;》 Χθες 10:06π.μ
SJ:《Καλημέρα μωρό μου. Σου ζητώ αλήθεια συγνώμη για εχθές που έφυγα έτσι και που χάθηκα όλη μέρα, απλώς το πρωί με πήραν από την δουλειά και μου ζήτησαν να πάω αμέσως εκεί. Μετά είχα πρόβα μέχρι αργά το βράδυ, οπότε δεν είχα χρόνο να δω το κινητό μου και ξεχάστηκα τελείως. Ελπίζω να καταλαβαίνεις..❤》 09:40π.μ
YG:"Καλά τι έπαθες ξαφνικά??"
Σήκωσα το κεφάλι μου από το κινητό και είδα έναν ανήσυχο Yoongi να στέκεται στην πόρτα.
SJ:"Έκανα μια βλακία και τώρα την διορθώνω."
YG:"Αα κατάλαβα. Τελείωνε όμως γιατί πρέπει και να φύγουμε."
SJ:"Έρχομαι σε ένα λεπτό."
Μαρία's pov
Η ώρα ήταν 9:20 κι εγώ ήμουν ήδη στο γραφείο μου για να ξεκινήσω να τακτοποιώ τις εκρεμότητες που είχα αφήσει από χθές.
Καθώς εξέταζα έναν ασθενή άκουσα τη δόνηση του κινητού μου αλλά δεν μπορούσα να το δω εκείνη τη στιγμή, και όταν τελείωσα με τον συγκεκριμένο κύριο είδα πως απέξω με περίμεναν ακόμα τρεις ασθενείς...
Με λίγα λόγια, έπεσε πολλή δουλειά μαζεμένη και έτσι δεν πρόλαβα να κάνω καθόλου διάλειμμα μέχρι τις 12 περίπου, όπου έκοψε ο κόσμος.
Jin's pov
Μετά το dance practice είχα λίγο χρόνο μόνος μου για να ξεκουραστώ.
Κοιτούσα και ξανακοιτούσα το κινητό μου, μήπως μου στείλει μήνυμα αλλά η ώρα περνούσε και δεν είχε απαντήσει.
Έτσι είπα να την πάρω ένα τηλέφωνο..
Το άφησα να χτυπήσει αρκετές φορές όμως δεν το σήκωσε.
Λίγη ώρα αργότερα, έκανα ακόμα δύο προσπάθειες αλλά τίποτα.
*Λες να το είδε αλλά έχει θυμώσει μαζί σου και γι' αυτό να μην απαντάει;.. Τέτοια ώρα θα είναι σπίτι και αποκλύεται να μην έχει ξυπνήσει.*
"Δεν πιστεύω ότι η Μαρία θα με έγραφε.."
*Κοίτα, εδώ που τα λέμε, έχει λόγο να θυμώσει... Το κάνατε και μετά εξαφανίστηκες. Και ναιι το ξέρω οτι είχες δουλειά αλλά εκείνη δεν το ξέρει... Ένα μήνυμα θα μπορούσες να το έχεις στείλει μέσα σε μία ολόκληρη μέρα.. Δεν είναι πως δεν έκατσες τον κώλο σου λεπτό.*
"Ευχαριστώ για το κύριγμα και τις τύψεις."
*Τίποτα, στη διάθεσή σου. 🙂*
"Μην βρίσκεις μόνο αρνητικά σενάρια, μπορεί να έχει δουλειές.."
*Λες να πήγε στο νοσοκομείο επειδή δεν ήταν καλά;*
"Ωχ μπορεί.. Θα πάρω να δω."
. . .
??:"Ιδιωτικό νοσοκομείο 'HLTClinic', πως μπορώ να σας βοηθήσω;"
SJ:"Γεια σας. Θέλω να κάνω μία ερώτηση. Βρίσκεται εκεί η κα Μαρία;"
??:"Μάλιστα, είναι εδώ. Την χρειάζεστε κάτι; Θέλετε να κλείσετε κάποιο ραντεβού μαζί της;"
SJ:"Δεν ήταν σε άδεια;"
??:"Η γιατρός είχε πάρει άδεια λόγω κάποιων θεμάτων υγείας που αντιμετώπισε, όμως γύρισε νωρίτερα στην δουλειά από ότι υπολογιζόταν."
*Τι;! Πότε πρόλαβε να αναρώσει πλήρως για να πάει και δουλειά;; Για άλλον λόγο την έψαχνα εκεί πέρα και για άλλο την-*
??:"Παρακαλώ;; Με ακούτε;"
SJ:"Ναι ναι. Μπορείτε να με συνδέσετε με το γραφείο της;"
??:"Λυπάμαι δεν γίνεται, έχει δουλειά. Θέλετε να της μεταφέρω κάτι;"
SJ:"Πείτε της να επικοινωνήσει μαζί μου μόλις τελειώσει. Την είχα καλέσει και πριν αλλά μάλλον θα είχε δουλειά."
??:"Τι όνομα να της μεταφέρω κύριε;"
SJ:"Jin, θα καταλάβει."
??:"Βεβαίως, να μείνετε ήσυχος. Καλή σας μέρα."
. . .
"Στο είπα πως δεν θα με έγραφε και πως κάτι θα είχε."
*Ναι μπράβο σου Αϊνστάιν αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.*
HS:"Seokjin hyung, είσαι καλά;;" Άκουσα τη φωνή του Hoseok πίσω μου, καθώς προσπαθούσε να κρατήσει τα γέλια του.
Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τα maknae και τον Hoseok να στέκονται παραδίπλα μου και να έχουν πεθάνει στα γέλια μαζί μου.
JΚ:"Πάει τρελάθηκε αυτός."
JM:"Ο έρωτας τον κάνει να παραμιλάει."
SJ:"Σκάστε βρε θα μας ακούσει και κανένας."
. . .
Μαρία's pov
Είχε φύγει και ο τελευταίος μου ασθενής κι έτσι βρήκα λίγο χρόνο πάω τουαλέτα σαν τον άνθρωπο.
Όταν γύριζα λοιπόν από την τουαλέτα, πέρασα από τον reception να πω ένα γεια στην Yongmi, που δεν είχαμε μιλήσει καθόλου σήμερα.
Μ:"Καλημέρα Yongmi, πως πας σήμερα;"
YM:"Άσε πολύ δουλειά έχει πέσει αυτές τις μέρες."
Μ:"Εμένα μου λες.. Μόλις έκανα το πρώτο μου διαλειμματάκι από το πρωί."
YM:"Αισθάνεσαι σίγουρα καλά για να δουλεύεις έτσι; Πώς είναι τα τραύματα στην πλάτη σου καλή μου;"
Μ:"Τα τραύματα....; Εμ βασικά είχα χτυπήσει τη μέση μου."
Που ξέρει για τις πληγές στην πλάτη μου;... Είχα πει έπεσα από τις σκάλες και χτύπησα τη μέση μου..
YM:"Αμ ναι σωστά. Τέλος πάντων μπερδεύτηκα.. Το θέμα είναι πως είσαι καλύτερα
Αα και πριν φύγεις ήθελα να σου πω. Με πήραν τρία άτομα από το πρωί που σε ζητούσαν. Σου τα έχω σημειώσει σε χαρτάκια. Όνομα και το τι ήθελε ο καθένας."
Μ:"Αα σε ευχαριστώ πολύ Yongmi."
ΥΜ:"Τίποτα καλέ. Επίσης μου είπαν ότι σε χρειάζονται στην καρδιολογική πτέρυγα τώρα, δεν μου είπαν γιατί αλλά είναι κάτι επείγον."
Μ:"Καλά γιατί δεν μου το είπες από την αρχή. Τρέχω και τα λέμε."
[...]
Ανέβηκα τις σκάλες μέχρι τον 2ο όροφο όσο πιο γρήγορα μπορούσα και διέσχισα τον διάδρομο τρέχοντας μέχρι που έπεσα πάνω σε κάποιον.
Τελικά αυτός ο κάποιος ήταν η Hyora.
HR:"Σιγά παιδάκι μου. Που πας έτσι μανιασμένα;"
Μ:"Μου είπαν από κάτω πως με χρειάζονται για κάτι επείγον." Είπα λαχανιασμένει ψάχνοντας για ανάσες.
HR:"Τι επείγον;"
Μ:"Δεν ξέρω μου είπαν πως πρέπει να έρθω εδώ γρήγορα."
HR:"Είμαι ολη μέρα σε αυτή την πτέρυγα και τα πράγματα είναι πολύ ήρεμα. Ποιος σου το είπε αυτό πάλι;"
Μ:"Η Yongmi. Είπε ότι της ζήτησαν να με φωνάξει για κάτι, που δεν ξέρει τι, επείγον στην καρδιολογική πτέρυγα."
HR:"Όντως; Οι ασθενείς είναι ευτυχώς όλοι μία χαρά γιατί τους έλεγξα έναν έναν μόλις."
Μ:"Περίεργο.."
HR:"Δεν ξέρω... ίσως η καημένη η Yongmi μπερδέυτηκε με τόσα που έχει στο κεφάλι της."
Μ:"Ναι, θα έκανε λάθος μάλλον. Τέλος πάντων πάω κάτω."
HR:"Ookay bye."
. . .
Κατέβηκα πάλι κάτω, αλλά πριν πάω στο γραφείο μου πέρασα από την υποδοχή.
M:"Yongmi, είσαι σίγουρη ότι υπάρχει επείγον περιστατικό στην καρδιολογική πτέρυγα;;"
YM:"Μαρία μου, όχι έκανα λάθος. Συγνώμη για την ταλαιπορία μπερδέυτηκα κι εγώ με τέτοιο άγχος που είχα σήμερα. Ήταν στην χειρουργική και ζήτησαν άλλον γιατρό απλώς μπέρδεψα τα περιστατικά."
Μ:"Καλά αφού το πρόβλημα λύθηκε, δεν πειράζει απλά μην ξαναγίνει."
YM:"Εντάξει, ευχαριστώ για την κατανόηση."
. . .
Γύρισα στο γραφείο μου, κάθισα στην καρέκλα μου και άπλωσα στο γραφεία μου επάνω τα χαρτάκια που μου είχε δώσει η Yongmi.
Πριν ξεκινήσω να παίρνω τηλέφωνα, θυμήθηκα ότι πριν είχε χτυπήσει αλλά δεν το είχα δει και μάλιστα το άκουσα να χτυπάει.
Κοίταξα από 'δω, έψαξα από 'κει αλλά το κινητό άφαντο... Δεν μπορώ να καταλάβω που το άφησα.. Θα ορκιζόμουν ότι πριν το είδα πάνω στο γραφείο.
Τέλος πάντων θα το ψάξω σε λίγο, αφού πάρω τα τηλέφωνα που πρέπει.
Πήρα λοιπόν ξανά τα χαρτάκια στα χέρια μου και το σταθερό τηλέφωνο για να καλέσω τον πρώτο ασθενή...