Me Thuaj Te DUA

Von The_daydreamer12

32.3K 2.2K 813

"Shiko une jam mesuar te nderroj fisheket e nje pistolete per 3 sekonda ne erresire te plote perpara se te me... Mehr

kapitulli 1
Kapitulli 2
Kapitulli 3
Kapitulli 4
Kapitulli 5
Kapitulli 6
kapitulli 7
Kapitulli 8
Kapitulli 9
Kapitulli 10
Kapitulli 11
Kapitulli 12
Kapitulli 13
Kapitulli 14
Kapitulli 15
Kapitulli 16
Kapitulli 17
Kapitulli 18
Kapitulli 19
Kapitulli 20
Kapitulli 21
Kapitulli 23
Kapitulli 24
Kapitulli 25
Kapitulli 26
Kapitulli 27
Kapitulli 28
Kapitulli 29
Kapitulli 30
Kapitulli 31
Kapitulli 32
Kapitulli 33
Kapitulli 34
Kapitulli 35
Kapitulli 36
Kapitulli 37
Kapitulli 38
Kapitulli 39
Kapitulli i Fundit

Kapitulli 22

688 52 21
Von The_daydreamer12

"A je e sigurte qe je mire? Ti e di qe nuk e kam problem te qendroj ketu dhe te te tregoj barsaleta gjate gjithe nates" po thoshte Danieli me grimca humori ne ze,me nje ze te embel qe shpesh e vinte ne gjume por sot ama nuk po funksiononte. Sikur dikush e ka prishur magjine e ketij zeri,ose koka e saj kishte ikur per lesh dhe nuk po punonte me.

Kjo e dyta do te jete me siguri

U kthye nga ana tjeter dhe mbuloi koken me batanije

Ai e kuptoi mesazhin dhe u ngrit nga krevati.

"Naten Krist flasim neser, ne qofte se do te flasesh me mua,ose per cfare dolloj gjeje qe te kesh nevoje dije qe une jam gjithmone ketu per ty" me tha ai embel dhe mbylli deren lehtaz perpara se ajo te filloj te qaj.

U tregua shme e keqe me te,la boten e jashtme te ndikonte tek ajo dhe ja nxora Danielit te shkrete te gjitha,ai se meriton kete,ajo se meritonte ate.

U ngrit nga krevati dhe shkoi drejt pasqyres. Drita e henes edhe pse e dobet e lejonte ta shikonte qarte fytyren e saj,fytyren tashme te shperfytyruar,te vrare. E urrente veten por me kete pamje te re,me gjurmet e dhunes se Lukasit ne fytyten dhe u peshtiros nga vetja.

'Cfare I kam bere ketij djali qe me trajtoi ne kte menyre? Ja bera te qarte qe ne fillim qe nuk doja te kisha te beja fare me te,qe nuk isha e interesuar per shoqerine e tij dhe aspak per te qene dicka me shume' mendoi me vete

Ne djall te gjitha keto

Nuk eshte faji I saj qe ai eshte nje tr*p qe duhet te mjekohet. Duhet te kontollohet se mos eshte prishur sistemi nervor qendror.

Ishte merzitur,jo e inatosur,jo e dobet.

Nga e gjithe kjo e kuptoi qe e gjithe kjo nuk eshte faji I saj,jo aspak. Ajo kishte bere dy gabime te medha ne kete jete.

1. Nuk I kishte treguar Danielit per ndjenjat qe kishte karshi tij

2. Qe I kerkoi Tobiasit ta mbronte.

Nuk ishte penduar per asnje veprim,sepse sado te gabuara te ishin sepse e kane ndihmuar ta shohi boten me ngjyrat e verteta,ashtu sic jane ...BARDHE E ZI.

Preku syrin dhe e la doren ta pershkonte te gjithe ate vijen e nxirjes qe ishte krijuar rreth saj. Mbizoteronte nje contrast kete nate ne dhome,drita e bardh e henes me syrin e nxire. Ja pra,bardhe e zi.

Vazhdoi ta mbante doren mbi sy edhe kur ai ju njom nga lotet e kripur,edhe kur degjoi kercitjet ne dritare,edhe kur harroi te merrte fryme.

Ajo e dinte se cdo te ndodhte.

ASGJE

Ajo skishte asnje fuqi mbi te dhe ishte e sigurte qe ai do tja hidhte pa u lagur.

Ja se cfare do te ndodhte. Do ta mbulonte te nxiren me krem puder dhe do ta harronte kete gje te shemtuar qe I ndodhi. Te gjitha do te fshiheshin. Sic tretet dhe trupi ne varre dhe kjo do te harrohesh,ndoshta edhe me shpejt. Por tani sdonte te bente me analizen e gjerave,ashtu sic bente cdo nate,ishte e lodhur nga gjithcka dhe nga te gjithe.

Ishte nje nder ato momentet te cilat nuk ke shpetim. Edhe pse ajo mendonte se kishte. Sa e pafat. Sa naive. Besonte se do te kalonte,por e kishte gabim. Cdo veshtiresi le nje shenje,disa te cilat nuk do mundesh dot ta kapercesh,nje nga ato shenjat qe ngelen perjete dhe madje harrone sesi ishe para saj

U ule ne gjunje dhe vendosi doren mbi pasqyre per te zene me dore pjesen e syrit. Ishte e lodhur. Ishte e veshtire te ishe nxensia me e mire,ishte e lodhshme te silleshe sikur nuk ishe ne fundin e forcave.

Jeta eshte e veshtire,me shume sec na paralajmerojn prinderit tane,me keq sec na tregojne librat,me te dhimbshme nga ato qe shohim ne televior.

"Kristal a je mire?" e pyeti nje ze I larget. Nje ze I embel qe fshihte ne vetvete shqetesim. U perpoq ta krahasonte me ate te Danielit por ishte e pamundur,ndryshimi ishte I dallueshem ashtu sic eshte nata me diten. Sec kishte nje deshire te zjarrte te ishte ai aty,por kthehu koken u perball me zhgenjim.

Ishte Tobiasi ai qe po e shikonte me ngulm syrin e saj te nxire dhe qe ju ule ne gjunje per ta pasur me afer vetes. Jo prinderit ose Danieli,por Tobiasi. Asnje nga personat qe ajo donte afer vetes e kishin braktisur.

Kur ishte hera e fundit qe e ema e kishte marre?

Apo indijimi I tea tit kur ajo morri vesh per tradhetine e tij te vogel?

Mos te lem pa permendur edhe Danielin qe parapelqen te beje heroin por perfundon poshte tavolines duke u fshehur.

Dhe si perfundim gjejme Tobiasin. Djali qe u pshterua dhe e poshteroi para shkolles. Ai ishte I vetmi qe po I qendron prane. Lind pyetja perse po e ben ai gjithe kete? Nuk ka as me te voglin detyrim ndaj saj por ja tek gjendet aty duke pare me ngulmim teska lotet I pershkonin fytyren e saj imcake

Pse po e ben ai kete? 

Weiterlesen

Das wird dir gefallen

43.4K 1.8K 31
Oliveri mori fryme thelle... -Oliver?-murmuriti presidenti -Me kerkuat zoteri?-pyeti duke marre posturen e tij te zakonshme -Po,po...hyr Ai hapi pak...
51.3K 3.1K 60
Dy bote te ndryshme , dy njerez te kundert ne gjithcka , Si e bardha me te zezen Dy njerez qe jeta i takon ne nje moment te caktuar Ai nje njeri...
35.2K 1.6K 38
Ishte egoiste ama nuk dëshironte ta lëshonte... deshironte ta priste fundin perkrah tij!
Parajsë e pafund Von 🕊

Historische Romane

13.6K 1K 41
Vetëm tre-katër centimetra e ndanin prej fytyrës së tij. S'mundej ta hiqte shikimin prej atyre dy syve që i dukeshin si e gjithë bota, nga ajo blu pe...