Kookie
Jak ci minął dzień, hyung?
Yoongi
O wiele lepiej. Zwłaszcza, że spotkałem się wczoraj z tobą, ale stało się coś jeszcze świetnego.
Kookie
Och? Co się stało?
Yoongi
Park Jimin przyszedł do kawiarni niedługo po tym jak wyszedłeś. Zapytał mnie czy wyjdziemy kiedyś gdzieś razem. Jestem pewny, że to będzie randka!
Kookie
Och?
Yoongi
Wiesz, myślę, że [on] nie zostanie jeszcze za długo moim kraszem. Jestem taki szczęśliwy!
Kookie
Och. Czyli, że tracę teraz czas? To jest dla mnie już takie trudne.
Yoongi
O czym ty mówisz?
Kookie
Po prostu myślę. O życiu generalnie. Nie martw się.
Kiedy będzie mieć tą randkę?
Yoongi
W przyszły piątek, czemu pytasz?
Kookie
Po prostu ciekawość, hyung.
Yoongi
Jesteś tu dzisiaj?
Kookie
Wiesz jak wyglądam, hyung. Szukaj mnie.
Yoongi odłożył swój telefon, skanując wzrokiem cały lokal. Próbował znaleźć znaną mu już przystojną twarz, ale nie dostrzegając jej, wydął wargi.
Yoongi
Czemu cię nie ma?
Kookie
Już za mną tęsknisz?
Yoongi
Zignoruję to.
Mam inne pytanie.
Kookie
Nie musisz o nic więcej pytać, hyung.
Yoongi
Dlaczego wczoraj pocałowałeś mój policzek zanim wyszedłeś?
Kookie
Mówiłem ci.
Yoongi
Nie rozumiem czemu chciałbyś zabrać mnie do domu?
Kookie
Po prostu miałem taką potrzebę pocałowania twojego policzka. To nie moja wina, hyung. To przyzwyczajenie.
Yoongi
Przyzwyczajenie? Jestem zagubiony... Jak to mógł być twój nawyk skoro spotkałeś mnie wczoraj pierwszy raz?
Kookie
Jak już mówiłem, znam cię, a ty mnie nie.
Yoongi
Dużo razy to mówisz.
Kookie
Z jakiegoś powodu.
Yoongi
Dlaczego jesteś taki tajemniczy?
Wyświetlono.