Ivan's POV
Naghihintay kami dito ngayon sa office ni Tito...kasama namin ang pinsan ni Cassy.
"Damn,where the hell is tito?!"Sabi ko habang palakad lakad.
"Bro."Rinig kong tawag ni Adrian sa'kin pero di ko siya pinansin at nagpalakad lakad pa rin sa harapan nila.
"Bro,Ivan."Tawag naman sa'kin ni Alexander.Di ko rin siya pinansin at nagtuloy lang.
Eh,kasi naman.Masyado akong kinakabahan kung ano ng nangyari kila Lukas.Kapag may nangyari talagang masama sa kanila ipapa masacre ko talaga yung gumawa ng pagsabog na yun...pati mga pamilya nila idadamay ko kapag nalaman kong may nangyari talaga sa kanilang apat.
"IVAAANNNN!!!"Nagulat ako sa sigaw nila Adrian at Alexander.Nakita ko pang natawa si Ate Eliza.
Tae! Nakakahiya!!!
"B-bakit ba?!"Inis na tanong ko.
"Taena ka! nakakahilo ka ulul! pwede bang relax ka lang ha?!"Inis na sabi ni Adrian.
"Eh? anong relax?! di ako makakapagrelax noh!"Sigaw ko kay Adrian.
Maya maya biglang pumasok si Tito kasama si Dad.
"Dad,Tito."Sabi ko at nagmamadaling lumapit sakanila.
"Son."Sabi ni Dad at yumakap sa'kin.Alam niyo kahit bad boy ako.Close pa rin kami ng Dad ko.Ayaw niya nga lang talaga ng ugali ko.
"Dad,ano? kumusta na yung paghahanap sa mga kaibigan ko?!"Nag aalalang tanong ko.
"Mmm...to be honest,we found the bus.Medyo malayo siya sa kung saan bumagsak.Mukhang natangay rin siya dahil sa lakas ng alon kaya ganun na lang kung makarating sa malayo ang bus.But there's no bodies found inside the bus."Sabi ni Tito.
"Walang katawan na nahanap sa loob ng bus?"Gulat na tanong ko.
"Yes.And there's a possibility na natangay rin sila ng alon at nakalabas.May possibility na buhay pa sila at naanod sila sa isla.Alam kong kilala mo ang kaibigan mo Ivan."Sabi naman ni Dad.Parang nabunutan ako ng tinik sa narinig ko pati na rin ang mga kaibigan ko at ang pinsan ni Cassy.
"R-really?!"Masayang ngunit umiiyak na sabi ni Ate Eliza.
"Sheeet! sinasabi ko na nga ba at makakaya ng mga gagong yun mabuhay eh,totoo nga talagang matagal mamatay ang masamang damo!"Natutuwang sambit ni Alexander.
"G*go!"Natatawang sigaw sa kanya ni Adrian.
"G-ganon naman pala eh! ano pang ginagawa natin dito?! libutin na natin ang mga isla na malapit dito hanggang mahanap natin sila."Sabi ko at lalabas na sana ng office nang pigilan ako ni Dad.
"Son,kaya na ng mga rescuer yun.Gawain nila yun,you don't need to go with them.All you need to do is wait hanggang sa mahanap sila."Sabi ni Dad kaya nakaramdam naman ako ng inis.
"You want me to wait?! Dad,alam mo ba kung anong sinasabi mo?! kaibigan ko na yung pinag-uusapan natin.Alam mong wala akong pinapalagpas kahit patayan pa yan,basta importante sa'kin."Sigaw ko kay dad.Hindi ko mapigilan eh.
"S-son! kilala mo ako! alam mong aya na ayaw ko sa lahat ay maging barumbado't basag ulo ka! pero nakinig ka ba sa'kin?! kaya kapag sinabi kong kaya na nila,kaya na nila yun! wag ka na namang gumawa ng ikapapahamak mo at ng pangalan ko!"Sigaw din ni Dad sa'kin kaya nagitla ako.
"Dad! what the heck?! ano namang ikakapahamak ko sa pagtulong sa paghahanap sa mga linktik na kaibigan ko?! wala naman,di ba? f*ck dad!"Sabi ko at tumalikod tsaka muling humarap sa kanya.
"Dad,malaki na ako.I have my own decisions.Please,dad. Ipaubaya mo na ito sa'kin,dahil ayokong mauwi pa ito sa pag aaway nating dalawa.May mga importanteng taong kailngan kong mahanap."Nagmamakaawang sambit ko.
"You really grown up,son."Bumuntong hininga muna si dad at saka ngumiti.Niyakap ko naman siya.
Habang nagdradrama kami ng erpats ko dito may nakisabat na...
"Ah,pwede bang ipasantabi niyo ho muna yan.Kailangan na nating mahanap sila Lukas,oh.Paniguradong nahihirapan na yung mga yun sa kaartehan ni Edward na ugok.Paniguradong mas gugustuhin nun na mamatay kesa maghirap na makasurvive sa isla."Singit ni Alexander.Natawa naman kami kaya bumitaw na ko sa pagkayap ni Dad.
"Sasama ako sa inyo."Sabi ni Ate Eliza.
"Ate Eliza,hindi pwede."Sagot ko sa kanya.
"What?--why?!"Tugon niya.
"Baka maabutan kami ng gabi.Madilim sa gitna ng dagat.Baka delikado.Wag lang mag alala."Sabi ko pa.
"B-but..."Bago pa niya maituloy ang sasabihin niya ay nagsalita na ko.
"Don't worry,just trust me.Magiging ayos lang ang lahat."Nakangiting sabi ko at saka siya hinawakan sa magkabilang balikat.
"Magiging ligtas sila.I promise you.Ibabalik namin si Cassy ng ligtas sa'yo."Dagdag ko pa bago kami tuluyang lumabas ng office kasama sila tito.
Sumakay na kami ng kotse at papunta sa bridge kung saan nahulog yung sinasakyan naming bus.
Pero bago pa kami makaalis sa parking lot biglang may kotse na mabilis na humarurot sa harap namin kaya napalakas ang pag preno ko.
"Sh*t!!"Sigaw ko sabay tingin dun sa likod kung okay lang sila.
"Bakit?! ano yun?!"Sigaw ni Alexander.
"Tsk! may kung anong sumulpot na kotse na lang sa harapan ko!"Inis na sabi ko.
"Be careful,son."Si dad.Tumango naman ako.
Nang makarating na kami sa bridge agad kaming sumakay sa boat na sasakyan para pumunta sa iba't ibang isla.
Nang makarating kami sa unang isla ay nagtanong tanong kami tungkol sa kung may napadpad na apat na students dito na naanod pero ang sabi nila ay wala naman daw silang nabalitaan tungkol dun...haysst.
'Asan na ba kasi kayong apat?!'
"Bro,bulas na kaya natin ituloy ang paghahanap sa kanila,masyado ng madilim baka delikado pa tayo."Tugon ni Adrian.
"Dammit,di ako mapakali eh.Mas nag aalala rin ako kay Cassy eh."Sagot ko sa kanya sabay sabunot sa buhok ko.
"Mahal mo na ata eh."Napalingon ako sa sinabi ni Adrian.
"Ha?"Takang tanong ko.Humagalpak naman siya ng tawa.Taenang to.Kinakausap ng maayos eh.
"Wala,wala.Kahit kami rin naman ay nag aalala sa kanya.Ayos na yung nalaman natin na buhay pa sila.Bukas na lang natin ituloy."Sabi niya. Sabagay,gabi na rin naman pwede namang bukas na lang.
Napag isipan na naming umuwi muna nila dad.As usual dun muna ako nakitulog kila Alexander para di ako mabored.
Naglaro kami ng video games ni Alexander at saka uminom ng beer ng mapag isipan na naming matulog.Taena...wag kayong mag isip na dito ako matutulog na tabi ng ugok na to dahil sa guest room ako matutulog.
Eliza's POV
Hanggang ngayon ay gulat na gulat pa rin ako dahil nandito siya ngayon.At nalaman niya ang tungkol sa aksidente na nangyari dun sa bus.
"What the heck?! Where is Cassy?!"Galit na sigaw niya sa'kin.
"I--I..."Anong sasabihin ko sa kanya.
"Can you please calm down,Dale!!"Mom said.
Yes.John Dale is here.Cassy's brother,I don't know why he's here kaya laking gulat ko na lang kanina nung umalis sila Ivan para hanapin sina Cassy...siya namang dating niya.
*FLASHBACK*
Nakakainis.Nag-aayos ako ng gamit ko para sa pag uwi kasi...bakit ayaw niya pa akong isama sa paghahanap eh.Nag aalala ako sa pinsan ko.Hindi lang sila.
*Criing*Criing*
Kinuha ko ang phone ko at sinagot ang tumatawag.Hindi ko na tinignan yung name ng tumawag.
"Hello?"Sagot ko.
"Hon,this is Michael.I have a bad news."Tila kinakabahang sabi niya.Kung about sa work na naman,please not now.
"Hon,kung about sa work lang yang bad news na dala mo pwede bang pag usapan na lang natin yan pag uwi ko.Remember na hinahanap pa natin si Cassy,I'm so worried about her.I'll call you later.Okay,bye na.I love you."I said.I'm also tired.
"Hon,I-it's not--"Pinatay ko na ang phone call kahit hindi ko pa pinatapos ang sasabihin ni Hon.Pwede naman naming pag usapan mamaya na lang.
Nang walang anu ano'y biglang may pumasok sa loob ng Office ng tito ni Ivan.
"Ate Eliza."Bakit bigla akong kinabahan sa boses na yun?
Dahan dahan akong lumingon...
"D-Dale..."Kita ko ang naka kunot niya mga noo.
"Tell me,where is my sister?"Seryosong tanong niya.
*END OF FLASHBACK*
"Tell me,how can I calm?! My sister is in danger! My sister is missing! Naiintindihan niyo ba?! Nawawala siya!"Sigaw ni Dale.Yan si Dale,pinsan ko.Kapag may nangyari talagang masama sa kapatid niya o isa sa mga family niya kahit kaibigan pa yan.
"Dale,I know she's alright.Nasa mabuting kalagayan siya."Sabi ko sa kanya.Nabaling ang atensyon niya sa akin.
"How can you be so sure,huh?!"Sabi niya na pilit pinapakalma ang sarili niya.Di naman ako nakasagot agad.
"Bakit hindi niyo sinabi sa amin ang tungkol dito?! Bakit kailangan sa iba ko pa malaman!? Bakit kung kailan na gustong gusto ko makita at makasama ang kapatid ko tsaka pa siya nawala!"Galit pa rin na sigaw niya sa amin at napapakamot na ng ulo.
"Dale,calm down."Pagpapakalma ni mom kay Dale.
"Kapag nalaman ni Dad ang tungkol dito--"Hindi naituloy ni Dale ang sasabihin niya nang biglang nagsalita si mom at hawakan siya sa kamay.
"Hijo,please...don't tell this to Jackson."Mom begged while crying.
"At bakit hindi,tita? May karapatan si Dad na malaman."Seryosong sabi ni Dale.
"Please,hijo...ginagawa namin ang lahat para mahanap ang pamangkin ko,please."Pagmamakaawa pa rin ni Mom.I heard Dale sigh.
"I'll let this pass,tita and ate Eliza.Hindi ko maipapangako na hindi malalaman ni Dad ang tungkol dito dahil maraming nakabantay kay Cassy dito pero once na hindi pa rin nahanap ang kapatid ko kailangan niyong sabihin sa kanya mismo ang tungkol dito.Dahil kapag ako ang magsasabi sa kanya baka hindi ko na mapigilan si Dad sa magagawa niya."Kalmado na ang pagkakasabi niya.
Tumango naman si mom at saka siya niyakap.Niyakap din naman siya ni Dale pabalik.
"Tomorrow,magsisimula na ako hanapin si Cassy.Tutulong ako.Ate Eliza,pakigising na lang ako.Kilala mo ako.Late ako laging nagigising."Nagkakamot ng ulo na sabi niya.Kahit papano napatawa niya ako at nawala ang tensyon.
"You never change."Natatawang sabi ko tsaka siya niyakap.
To Be Continue...