Yoongi był niezdolny do ruszenia się. Był po prostu zdumiony na wieść o tym, co usłyszał.
No bo jak dużą Jungkook miał szansę zgadnąć co mu dolega?
Blondyn spojrzał na młodszego, przymrużając oczy.
– Nie martw się, hyung. – Próbował go uspokoić. – Tak jak powiedziałem wcześniej, ja cię znam, a ty mnie nie.
Yoongi
Co masz na myśli?
– Hyung, przepraszam, ale muszę wracać do domu – powiedział Jungkook i wstał od stolika. Wiedział, że robi źle, ale nie mógł przegapić swojej szansy.
Pocałował policzek stojącego naprzeciwko niego chłopaka i wyszedł z lokalu.
Yoongi patrzył osłupiały na zamykające się drzwi, poczym ponownie spojrzał na miejsce, gdzie jeszcze przed chwilą siedział jego internetowy znajomy.
Dotknął swojego policzka, zaczynając się rumienić na myśl o tym, co przed chwilą się stało.
Ignorując ciekawskie spojrzenia innych klientów, z powrotem usiadł przy stoliku.
Wyjął swój telefon z tylnej kieszeni z zamiarem napisania do Jungkooka. Był szczęśliwy, że nareszcie zobaczył twarz osoby, z którą codziennie pisał.
Po chwili schował jednak smartfona, myśląc, że może chłopak nie chce by do niego pisał.
Drzwi się otworzyły, a do środka kawiarni wszedł Park Jimin, który jak zwykle zaczął szukać wzrokiem Yoongiego.
A z kolei ten drugi próbował się nie gapić na młodszego.
– Yoongi hyung, cześć. – Jimin uśmiechnął się do siedzącego chłopaka.
–Jakieś zamówienie? – blondyn bezgłośnie poruszył ustami.
– Tak.
Yoongi wrócił do pracy, upewniając się jeszcze, że zapamiętał całe zamówienie rudego chłopaka.
Po chwili wrócił do stolika z kawą, starając się unikać wzroku Jimina.
Jednak drugi miał inne plany, gdyż złapał blondyna za rękę i spojrzał w jego zaniepokojone oczy.
– Chciałbyś kiedyś ze mną gdzieś wyjść?
Oczy niższego otworzyły się szeroko. Zaczął panikować i nie przychodziło mu nic do głowy co mógłby zrobić. Skinął lekko głową, a na jego twarz pokrył rumieniec.
– Jesteś taki słodki. Co powiesz na następny piątek? Tylko ty i ja – zapytał.
Yoongi ponownie potrząsnął głową, nieśmiało się uśmiechając.
Jimin puścił jego rękę, poczym wstał od stolika. Spojrzał ostatni raz na chłopaka i wyszedł z lokalu.