Mabilis lumipas ang panahon, nakabalik na ulit ko sa dorm at natapos na ang UAAP season 77 and guess what? Champion kami, fam!! We're back to back and hopefully mag-3peat kami next season.
Walang hard feelings na naganap, we and lasalle deserve to be a champion. Parehas kaming pinaghirapan makapunta sa finals. Pero ganon naman talaga, isa lang dapat talaga ang magwagi.
I'm so happy because Imagine, I am just a rookie and with a title agad. Wala na talaga akong masasabi sa dami ng blessing na natanggap ko.
Lord, never fail me hmmm. Then he gave me Jho in my life pa. Gaano po ba ako kabait at binigyan niyo ako ng magandang buhay?
Kasabay ng paglipas ng panahon, thanks kasi hindi naman nakisabay ang pagbabago niya. We're stable ganon pa din wala pa rin kaming label.
Hindi pa rin naman namin napaguusapan, we're both busy, I think.
Alam mo yung maganda? Kasi everytime na kulang yung time namin for each other, nagawa at nagawa pa rin kami ng paraan para lang magkaroon ng Babe time.
Sige nga, hindi ka ba matutuwa don?
Napapikit nalang ako ng mariin at napahinga ng malalim. "I'm so blessed, TyG!" I said to myself.
I checked my phone because nagvibrate ito. I expected na it's Jhoana pero hindi.
Speaking of my girl, hindi pa niya ako tinitext.
It's already in the evening, Sabay kami magd-dinner.
-
From: Boo
Boooo! Let's have a dinner together! I'm with Jana H.
-
I think nagdinner na siya. Kabagot din mag-intay and besides nagugutom na rin ako.
To: Boo
I'm In. Text me your location.
Bumangon ako at nagayos ng sarili ko in a couple of minutes.
-
From: Boo
Uptc lang kami, text me if you're on your way sunduin ka namin.
-
Hindi ko na siya nireplyan at bumababa na.
Pagbaba ko ay nakita ko sila Yrenea nanonood ng movie.
Hmmm Bird box. The taking much risk? Faith in god? Strength? Ability? Faith over fear?
"Hey, Yrenea. Nakita mo si Jhoana?" I asked then napatingin naman siya sakin.
"Hmmm haven't seen her pa eh. Di ka pa tinetext?" I was just nodded.
"Hmm hindi pa. Yrenea, If ever na makita mo siya tell her I'm with Boo." I said and she nodded.
"Okay, thanks" and I left.
——
@UPTC with Janas
"Buti naman sumama ka samin ngayon." Jana H.
"Syempre namiss ko din kayo kasamaaa, yiee kilig." I said.
The two Jana is also a Ateneo Athlete too. Bago ko pa nakilala si Jhoana nakilala ko na muna sila.
Hindi na kami masyado nagkakasama, hmm you know priorities.
"Hmp. Ikaw yung lagi kaming nirereject" Jana P. smirked.
Napatawa ako at inakbayan ko siya. "Wag na tampo, Boo. Eto na nga oh, I'll make bawi na"
"Babawi daw siya, Jans. Siya tuloy magbabayad ng mga gagastusin natin" She said then napatawa naman silang dalawa. "Thank you, Bei!" she added.
Wow. Napailing nalang naman ako.
Pero It's Okay.
Pagkatapos namin kumain (na ako nga talaga ang nagbayad wew) As usual naglibot libot naman kami sa Mall.
Shopping here, shopping there and shopping everywhere!!
"Uy, Bei!!" Kalabit nito sa akin.
Tinaasan ko lang naman siya ng kilay to respond.
"Bestie mo yung kasabayan mo diba?" Jana H. Asked.
Marami akong kasabayan, this gurl talaga. "Be specific, Miss H." I rolled my eyes to her.
Nagmake face lang naman siya. "Yung may Jersey na no. 15 ata" ow my mojhojhow.
"Wag mo ng balakin, Jana" I said.
Napatawa naman siya. "Eto naman ang possessive na Bestfriend" and she smirked. "Gusto ko lang naman siya mameet, Idol ko kasi siya" She added.
"Oo nga Bey, sama mo nexttime" Sabat naman ni Boo.
"Busy kami ngayon, di siya free" I just said.
Totoo namang busy kaming lahat? Busy sa kanya kanyang buhay :)
"Napakadamot mo talaga" Jana H. hissed.
Binatukan ko nman siya ng mahina sa ulo. "Wow, coming from you. I was the one who pay our meals, tapos----" She cutted me off.
"Joke lang, Bey" she chuckled. "Kapag may free kayo, sama mo siya. I want her to meet in person" she added.
"Huy, besides tapos na naman ang Uaap, wala na kayong trainning" wow naman hindi ba pwedeng busy sa acads?
Madaming hahabulin?
"Oo na, Oo na. I have no choice naman" Napa-Yes naman sila. Parang mga sira.
Ang galing talaga ng beh ko. Kahit sino napapahanga wew I'm just so pround of my beh :))
Seaking of my beh, I check my phone to check if my text na siya sa akin.
Nakakalungkot kasi wala, ni isa wala. Hindi naman ganito ah? Lagi naman siyang nagtetext sakin.
Nakailang message na din ako sa kanya, pero siya wala ni isa man lang.
Hindi naman masakit, slight lang.
"Okay ka lang, Bei?" Boo asked.
I smiled. "Okay lang, may nabasa lang akong sad na shitpost" I said.
They just nodded.
Teka may sad bang shitpost?!?!?!!
Okay lang hindi naman ata nila alam, Nice one, Bea!
"Where to go next?" Boo asked ng makaupo kami sa isang bench dito sa mall.
Hindi ba sila napapagod kakalakad? Kanina pa kami paikot ikot, ako nga ni walang nabili kahit isa.
Sila sandamakmak na *facepalm. Ang masama don pinahawak pa sakin.
So, pinasama nila ako dito para gawing maid? Aba magaling.
Nadouble kill ako dito ah.
Wala na ngang texts from Jho, pinaghahawak pa nila ako ng mga binagbibili nila. So sad.
"Teka nga, di ba kayo napapagod?" I asked when I finally sitted. "Ang dami na nento oh" I pointed the paper bags.
"Ngayon lang din kasi kami nakapagshopping" Jana H. giggles.
Nagusap usap muna kami ng mga random stuffs to catch up na rin. Then napag desisyunan NILA, oo nila lang na maglakad lakad ulit.
Hindi naman siguro nila balak bilhin ang buong mall na to. *facepalm
Pero Okay lang, I'll making bawi naman to them. Finafeel ko naman na sila lang ang priority ko ngayong araw.
Infairness, I miss our bonding. Hays kung marami lang akong oras :(( kaso onti lang eh. xad.
Habang naglalakad lakad kami ay bigla naman napahinto si Jana H. "Is that Jhoana?"
Napataas naman ang kilay ko sa kanya at tumingin sa paligid. "What? Jhoana? Who? Where?" I curiously asked.
Ilang oras ko na siyang hindi nakikita :((
"Ayon oh" she pointed to a girl with a short guy.
Oo nga, confirmed. Si Jhoana nga iyon. NakaAteneo shirt kasi. Hmm
Who's that guy naman? Kaya ba siya hindi nakakapagtext sakin? Because busy siya sa iba? Ganon na ba kahirap magupdate sakin?
Ang saya nila, para silang magpinsan. Cute.
Si Marci at Jhow, cute parang magkapatid. Ngayon naman yung guy with Jhow na para namang magpinsan?!?! Sige ano pa, Beatriz?!?!
Napairap nalang naman ako sa situation at ang pagsabat ng utak ko. Really?!?!
"Tara Bei!! Lapitan natin" Boo said.
"Oo nga, tara" Jana H. Agreed.
Hinawakan ko siya sa arm para pigilan. "No, hayaan mo na sila. Baka makaistorbo tayo." sabi ko ng walang emosyon at lumakad papunta sa likod namin.
Wala naman silang nagawa kaya sumunod nalang naman sila sa akin.
"San tayo next?" Jana H. Asked.
"I think we should go, It's already evening na." Ako.
Napatango nalang naman silang dalawa to respond.
"Okay, napagod din ako kakalakad to be honest." Boo chuckles.
"Kala mo ikaw lang" Napatawa naman sila. "Ginawa niyo pa akong alalay niyo." I added.
"Sabi mo you make bawi to us? Ayan nabawi ka na." Patawang sabi ni Jana.
"So, hindi pa ako nakakabawi talaga?" Tinaasan ko naman sila ng kilay. "Wow naman mga Jana"
They giggled. "Kulang pa nga ginawa mo" napailing nalang ako at tumawa.
"Okay, Okay. See you next time?" napangiti nalang sila.
"Bye"
We bid goodbye's and we beso each other. Then nagsari-sarili na kami ng way pauwi.
Napasighed nalang ako ng maalala ko yung nakita namin kanina.
——
"Wala pa si Jho. Hindi mo ba nakasama?" Bungad na tanong naman ni Donya Ella.
Sana nga kasama ko nalang.
"Obvious ba, Donya?" I paused. "Kaninang umaga ko lang siya nakasama, tapos ayon wala na."
Napakunot naman ang noo niya. "Imposible, Kayong dalawa maghihiwalay? No, no" napatawa nalang ako ng mahina.
Pati sila nasanay samin wew.
"Maniwala ka, Donya." I said. "But I saw her sa Uptc, she's with a guy" I added.
Nakakawala tala ng mood na maalala yon, and then wala pa siyang miski isa saking text?
Ano? Ganon kadali ako kalimutan? Huh Ah, madali kasi akong makalimutan. Okay. Nainform na ako :)
"Ow, if you say so" she said and her face feel relief. "Hindi mo nilapitan?" she asked.
Napasighed ako. "Bakit ko naman lalapitan? Makasira pa ako ng moment. I'm not kind of people na naninira ng happiness."
Napatawa nalang si Donya. Wow naman may gana pang tumawa.
"Ang drama mo, Beadel. Nagseselos ka?" She teased.
Wala din namang tao na umaamin na nagseselos sila, wala.
Wala rin naman akong karapatan magdemand sa kanya. Hindi naman kami. Wala namang kami. Hindi ko siya pagmamay-ari.
Alam ko rin naman yung limitation ko. Kaya ganon.
"Ako nagseselos? Funny, Bakit naman?" I asked her back.
Wow Beadel, fake smile huh.
I can't deny to myself na hindi ako nagseselos.
Ano? Pati sarili ko lolokohin ko? Nice trip, man.
"Kasi may kasama si Jhow na guy?" napangiti nalang ako.
Alam kong hindi ako titigilan nito, hangga't hindi niya natutulasan ang daat niyang matuklasan.
Iba talaga si Donya.
"Hindi no, buhay niya naman yon." Walang emosyong sabi ko.
She held my shoulder. Buti hindi siya tumingkayad no HAHA jk. "Alam mo Bea, Hindi naman masamang magselos kasi kusang nararamdaman yon. Hindi mo talaga mapipigilan, pero kailangan namang ilugar." she smiled. "Kaya okay lang magselos, Bea. Wag mo pigilan" Wow anong nakain nito?
"Alam ko naman, but thanks pa din, Donya." I hugged her. "Pahinga na ako, Ate. Ikaw din pahinga ka na" She just smiled then nodded.
—Kinabukasan
Pagmulat ko ng mata ay kinuha ko agad ang cellphone ko para tignan ang oras. Shet.
Ang sana'y pagiging mabagal ko ay bibilis nanaman hays. Katamad pero gusto ko pala makagraduate.
Sumandal ako sa headboard at naguna-unat muna saglit sa ko tinignan kung nandon nasa tabi ko pa si Jho.
Pinagtabi kasi namin yung Bed namin diba?
Wala na siya, wala siyang klase this morning alam ko. Kaya baka nasa baba lang yon.
Ginawa ko na ang morning routine ko then bumaba na. Damn wala nanaman akong breakfast :(
Hinawakan ko ang tummy ko habang naglalakad ako pababa. Sabay 'Sorry, bawi ako mamaya'
Para akong baliw, pero my tummy is so important to me too.
Pagbaba ko ay naabutan ko silang kakain na ng breakfast shet nakakaattempt, no pls. :(( hindi naman ako late na late my time pa for taking breakfast, pero ayoko munang maencounter si Jhoana.
Nakaeye to eye contact ko si Jho pero napaiwas ako agad. "Bey, tara kain ka muna breakfast" Ate Ly.
Ngumiti nalang ako. "Hindi na Ate, Late na kasi ako. But Thanks. Alis na ako, guys." I said saka umalis na.
Napasighed nalang ako pagkalabas ko ng pintuan sa dorm.
Kahit medyo maaga for my class pumunta na agad ako sa klase ko. Bea is being huwarang student eh wew.
"Aga mo naman, Bey." napatingin ako sa direction kung sino ang nagsalita.
NapaPoker face nalang naman ako. "Wala ako sa mood makipagasaran, Mr. Intal." walang ganang sabi ko sa kanya.
"Hindi naman kita aasarin, Bea. Ikaw naman may konsiderasyon pa naman ako kahit onti." napatawa siya ng mahina.
Hindi nalang ako nagsalita. Wala ako sa mood makipag-usap.
"Sungit mo today ah, May dalaw ka?" napatingin naman ulit ako sa kanya at kinunutan ko siya ng noo.
"Wala, wala lang ako sa mood" I said.
Hindi talaga ako titigilan nentong kulokoy na to. Akala mo lagi nakaEnervon, tatalunin na ata sila Anne Curtis at siya na papalit sa commercial.
"Hindi ka ba happy? Wala ng morning training?" he giggled.
Napairap naman ko. Saktuhan namang dumating n si prof. At umupo na rin siya sa upuan niya.
Buong klase lutang lang ako, ni hindi ko nga alam kung anong tinuro ni prof.
Buti nalang walang paquiz si prof. I am blessed talaga.
Hays.
Wala pa rin akong gana. Nakakagigil. Kasalanan to nung guy na yon, hindi tuloy ako na-text ni Jhoana.
Lumabas ako ng classroom, it's already 11:30. Mainit na ang sikat ng araw, san ako tatambay nito?
Wala munang Jhoana for today, Bea. I said to myself.
Pupunta nalang akong Rizal Lib. Tutal naman wala rin naman akong mapuntahan atleast Aircon.
Pagdating sa Rizal Lib. ay naghanap agad ako ng libro na pwedeng basahin saka ako umupo sa table na vacant.
Nakakailang poems na ako pero hindi pa rin napasok sa utak ko.
Ayaw mag-sink tsk.
Ang tagal ng oras, gusto ko nalang ulit matulog ng matulog.
May susunod pa kong class. 2pm to 4:30 pm. Pagtapos non ay tatambay nalang naman ako sa moro.
Para marefresh yung utak ko. Tutal wala naman akong gagawin, tinatamad din akong kumain. Ewan ko ba sa sarili ko.
Ang laki ng epekto ni Jhoana sa sistema ko. Kanina pa nagv-vibrate yung phone ko pero di ko iniintindi. Wala ako sa mood.
Bago ako Dumating sa last class ko for today, iniwan ko muna yung phone ko sa benz ko.
As usual natapos ang klase ko ng wlang pumapasok sa isip ko. Jhoana kasi eh.
Nagpunta nalang ako sa Open field then umupo sa may puno at sumandal dito.
Nakakarelax talaga ang magandang view. Pumikit ako para damhin din ang preskong simoy ng hangin.
"Bakit hindi mo sinasagot calls ko?" Napapikit ako ng mariin, boses pa lang alam na alam ko na.
Tinignan ko lang siya saglit at tumingin ulit sa paligid.
Umupo siya sa tabi ko. "Sorry" She said. "Sorry about sa kagabi, hindi kita natext" She repeated.
"Hindi kita natext kasi lowbat ako, believe me, Beatriz." I feel her sincerity in every word of what she said.
Namimiss ko na si Jho. Gusto ko siya yakapin :(((
I sighed. "Hindi naman ako galit"
"Nagtatampo?" Jho.
"Hmm, slight?" I said saka ako tumingin sa kanya.
"Sorry talaga, Bea. Bawi ako" malungkot na sabi nito.
"Can I hug you?" Napangiti nalang ako ng tipid.
"You always have my permission, Jho." Hindi ko talaga siya matiis. Bakit ganon?
Love ko talaga eh.
Then she hug me. I hug her back wew I miss Jho. Kahit na nagseselos ako kagabi.
"I miss you, sobra." Sabi niya ng hindi pa binobroke ang hug.
Ayokong umpisahan yung topic sa guy na yon. Gusto ko siya yung mag-open with that.
"I'm with my childhood bestfriend last night, he's name is Ged. We went to Uptc, Lowbat ako nung pag-open ko ng phone para I-text ka kaso naalala ko hindi pala ako nakafull charge kahapon." She explained.
"Nagkita kami dito sa Ateneo, he transfer here. Last kita namin nung Grade 8 student na kami. Kaya hindi rin napansin kagabi yung oras, we have many more catch ups. Andaming nagbago samin." She broke our hug then tumingin sa akin.
"Siya yung kauna-unahan kong kaibigan sa Batangas. Laging may nambubully sakin dati, tapos siya yung lagi kong tigapagtanggol. Siya yung nagiging sandalan ko kapag may family problem kami or something na nad-down ako. He's always there for me, anytime, anywhere." Napaiwas naman ako ng tingin. Parang nanikip naman yung dibdib ko non. Ang sakit habang dinasabi niya yung mga yon.
May nauna pala sa akin :(
"Bumalik na siya" I said of nowhere.
Napatingin siya sakin. "Hindi ibigsabihin non ipagpapalit kita sa kanya. Ikaw pa rin ang the best among the best na bestfriend ko, Bei." She smiled.
"Oo, Bestfriend ko pa rin siya. Oo, may pinagsamahan kami. Pero iba ka, Beatriz. Mahal ko siya bilang kaibigan, Ikaw literal na mahal ko" Nakakaano si Jhoana, naiiyak ako.
Hinug ko siya bigla, speechless ako. :((
"Mawala na ang lahat, huwag ka lang." Humigpit ang pagkakayakap niya sakin. "Mahal na mahal kita, Bea." I kissed her temple. "Sobra."