A/N: Share your feels and use the hashtag #BHOCAMP7TM in Tweetah <3
@MsButterflyWP
@BHOCAMPOfficial
AIERE'S POV
His hands trailed all over my skin with the softest of touch as if his hands are gentle whisper of breeze; barely touching, but enough to send a shiver running through my body. It was an exact opposite of his lips that feels like the lick of fire whipping me with unimaginable heat, it's blazing current making a path of burning sensation to each destination of his rain of kisses.
I could have stopped him anytime. I know he will stop. I know he will do anything I want him to do. But it was as if all my inhibition and worry have been numb and replaced by the brazen desire I have for him.
Pakiramdam ko ay nagagawa niyang punan ang mga bagay na hindi ko alam na kailangan ko pala. Bawat daanan ng kamay niya ay nagbibigay sa akin ng libo-libong sensasyon na hindi ko kailan man naramdaman kahit kanino.
What I have imagined when I think of him, whenever he will barged into my fantasies when it's not him that I want to think about, all fail in comparison to the real thing.
Naramdaman ko ang mga kamay niyang humawak sa hita ko at ilang segundo lang ay natagpuan ko ang sarili kong nakaangat sa lupa, ang mga braso ko ay nakapalibot sa balikat niya habang ang mga binti ko ay mahigpit na nakapaikot sa bewang niya. Sa kabila niyon ay hindi naputol ang halik niyang unti-unting tumutupok sa akin.
Malambot na kama ang yumakap mula sa likod ko nang marahan niya akong binaba doon. His eyes stayed fixated on me, with heat igniting in them with undeniable force. My breath quickened when he gently traced a path on my feet with his hands and parted my legs.
"Rye?"
Sandaling napakurap ako nang hindi kaagad rumehistro sa utak ko ang narinig kong pagtawag. Ipinilig ko ang ulo ko nang umukilkil na sa akin ang nasa paligid ko. Nagkalat na mga damit, cosmetics, mahihinang bulungan, at ang malikot na tugtugin na rinig pa rin mula sa kinaroronan ko.
A woman with a high cheekbones, long lashes, and pale skin is currently looking at me with her piercing eyes. Rita Grekov. Sa likod niya ay dalawang babae na halos wala ng itinago sa kasuotan ang sandaling nagtatakang tinignan ako bago muling lumabas.
Right. I'm Rye for tonight.
Tumagal lang ang mission na ito dahil sa rehearsals pero ngayon ay kung magagawa ko ang dapat kong gawin ay matatapos ko na 'to. All I need is to get the attention of our target. Kung sino man siya.
Tatlong babae ang baguhan at tinanggap ngayon sa Pint. Isa ako sa mga babaeng iyon habang ang dalawa ay ang nauna ng lumabas na mga babae. Alam kong hindi alam ni Rita Grekov kung sino sa amin ang 'pinadalang tulong' ng BHO CAMP. Kung may hula man siya ay alam kong hindi niya ibubuka ang bibig niya. It's part of the agreement. My identity is still a priority.
With the amount of make-up in my face right now, I don't think she will even recognize me if she sees me the next day. Palaayos man ako pero hindi katulad sa make-up ko ngayon. The hood of my eyes are colored by the darkest of color to create a smokey effect, my highlights are all spot on, and my lips looks luscious with its mixed of dark red and pink that looks almost purple. I look hot, I won't deny that. But I looked like a different person.
"You can stay here since the two girls will go first but you just have five minutes to get done. I don't want any delay from the set list."
Sinalubong ko ang direkta niyang tingin sa akin. Her eyes are sharp but I can see a hidden gentleness in them. Nakita ko din iyon sa paraan niya ng pag manage sa mga nagtatrabaho para sa kaniya. She really cares for them all. Kaya hindi na nakakapagtaka na gumagawa siya ng paraan para sa club niya.
Napansin ko rin ang napansin niya sa mga babaeng dancer niya. Their silence are not normal. Hindi katahimikan na ibig sabihin ay walang nagsasalita kundi mismo sa mga kilos nila na para bang tinitimbang nila ang bawat galaw nila. And the fear in the eyes that are muting them from speaking about what is bothering them.
"Okay." I said to her, not looking away.
Sandaling nakatitig lang siya sa akin bago siya tumingin sa mga kasama kong babae. "We added a couple of cameras to ensure your safety. You're all safe here. I want you all to know that." Halos bulong lang ang naging sagot ng mga babae at hindi iyon nakalagpas kay Grekov. "Lester and Cedrick will always have someone watch over you. Walang makakalagpas kahit sa VIP rooms."
Napatingin ako sa mga babae mula sa salamin sa harapan ko nang kahit bulong ay wala ng lumabas sa mga labi nila. It was not as if they're ignoring Rita Grekov but...the way I see it, it's something else.
Nang mukhang wala ng masabi pa ay napapabuntong-hininga na tumalikod si Grekov at lumabas nna. Muli kong ibinalik ang mga mata ko sa salamin sa harapan ko at pagkatapos ay mariing ikinuyom ko ang mga kamay ko.
Marami na akong pinagdaanan na mga mission. Marami sa mga iyon na mas delikado pa kesa sa trabahong kailangan kong gawin ngayon pero sa kabila niyon ay iba ang kaba na nararamdaman ko ngayon. Hindi kasi madalas na nagkakaroon ako ng direct contact sa mission na kailangan kong gampanan. And this one requires to have my most direct involvement.
"Kung hindi kayo lalabas siguraduhin niyo lang na hindi kayo gagawa ng kahit na anong ingay o lahat kayo ikukulong ko sa office ni Dawn habang nakakawala si Twinkle."
Narinig ko iyon na nanggagaling sa suot ko na listening device na kumukonekta sa akin sa headquarters. Boses iyon ni Freezale na siyang magiging eyes ko kasama ni April. Mukhang sumang-ayon naman sa kaniya ang mga kausap niya.
Buti kung may tumanggi sa kanila eh kahit ako hindi ko gugustuhing makulong sa isang lugar kasama ang alagang ahas ni Dawn. Kung sana maliit lang 'yon eh halos kasing laki na ata ng matangkad na four years old ang ahas na yon.
Malamang sa hindi ay kausap niya ang mga kasamahan namin na makikinood ngayon sa control room. Hawak na kasi ni Freezale ang mga camera ngayon na nakapalibot sa Pint. Hindi na ako naninibago sa kanila dahil gawain naman talaga ng mga agent ang makiusyoso.
Tumayo ako mula sa pagkakaupo dahilan para makita ko ang kabuuan ko mula sa repleksyon ng salamin. Kulay pula ang suot ko na flannel polo na halos hindi umabot sa pusod ko. Ang maong shorts naman na suot ko ay halos hindi na matatawag na shorts sa sobrang ikli niyon. And of course...the cowboy boots with pointy heels that would complete the outfit.
Inabot ko ang cowboy hat na nasa harapan ko at huminga ako ng malalim habang nakatingin pa rin sa repleksyon ko. I saw one of the girls that are with me here in the dressing room looking at me. Bago pa siya makapag-iwas ng tingin ay nakita ko ang nakabakas na takot sa mga mata niya...at awa. Tila may gusto siyang sabihin sa akin, a warning maybe, but she can't find her voice to say so. At sigurado ako na dahil 'yon sa takot na malaman iyon ng kung sino mang taong pumipigil sa kanila sa pagsalita.
Paano magagawa ng isang tao lang na hawakan sa leeg ang mga babaeng ito? How powerful can he be to suppress them from asking help?
Napabuntong-hininga ako nang wala akong mahanap na sagot sa mga katanungan sa isip ko. Tahimik na naglakad na lang ako palabas ng dressing room at tinungo ko ang waiting section sa likod ng stage kung saan kasalukuyan ng sumalang ang pangalawang bagong dancer. Nakasalubong ko pa ang naunang dancer na sa pagkakatanda ko ay Cinnamon ang ginamit na stage name.
Habang palapit ng palapit doon ay mas lalong lumalakas ang tugtugin na nagdadagdag sa patuloy na pagdagundong ng dibdib ko. Ang tanging nagpapakalma na lang sa akin ay ang mahihinang mga boses na naririnig ko sa listening device ko. Knowing that they're just there. Hindi ako nag-iisa.
Kahit pa kasi anong tagal na namin sa trabaho na 'to, hindi naman kami immune sa pagiging isang tao. Nandoon pa rin ang takot sa bawat misyon na pinapasok namin. Though the excitement usually wins as well as the adrenaline, we're all still human. Nakakaramdam pa rin kami ng kaba at pagkabahala.
"Sinabi ko na sa inyo na ayokong makarinig ng ingay di ba? Sino sa inyo ang gustong mauna na makipag-bonding kay Twinkle?" Tumahimik ang mga nag-iingay sa background dahilan para bahagya akong mapatawa. Nakikinita ko na ang mga mukha nila na malamang ay namumutla. "Bakit ba nandito kayog buong banda? Mag practice na nga lang kayo ng gumaling naman kayo."
"Lady, nakakasakit ka na ng damdamin ha. Ang galing na kaya namin lalo na at ako si 'King Luck' ang vocalist. At isa pa asawa mo ko."
"O tapos?"
May kung anong parang sumipa sa akin nang marinig ko ang salitang 'banda'. Buong Royalty ang nasa control room? Ibig bang sabihin nanonood din si...si...
"Dapat kayo na lang ang nandito para hindi niyo na pinahirapan pa si Rye." Si Mackenzie ang siyang nagsalita na malamang ay nag-iikot na at ginagampanan na ang role niya bilang bouncer. Mas malinaw ang boses niya kesa sa iba dahil sa lapit niya sa kinaroroonan ko kumpara sa headquarters.
"I would. Kung mga babae ang audience at ako ang gigolo."
Walang dudang si Thunder ang nagsalita. Siya naman ang pinakamalandi sa buong banda ng Royalty. "Magugustuhan ka rin naman nila dito. Mukha ka namang babae."
"Wag ka ngang fake news, Aiere. Sa macho at gwapo kong 'to?"
"Kailan ka naging gwapo? Parang hindi ko napansin." bulong ko sa maliit na micky na nakakabit sa suot kong kwintas. Sa pakikipagkulitan ko sa kanila ay unti-unting bumabagal ang kanina ay tila nagdadrums kong puso.
"Hindi ka lang marunong maka-appreciate ng gwapo palibasa minamanyak mo na si- nasan na nga pala 'yon?"
"Tungaw, hindi naman sumama 'yon satin. May pupuntahan daw siya sabi niya sa group chat natin ah."
"Hoy, Harmony. Maka-tungaw ka parang magkasing-level lang tayo ng edad ah? Iba ang level ko kasi kuya mo ko, gets mo? Mas matanda ako sa'yo."
"Hindi alaga tayo magka-level. Tao ako ikaw hindi."
Napuno ng kantiyawan sa control room na kaagad namang biglang tumigil nang may pumito ng malakas. Hindi ko na kailangan pang tanungin kung sino 'yon dahil malamang si Freezale 'yon na nawawalan na ng pasensya sa kanila.
Bumuka ang bibig ko para sana muling magsalita nang marinig ko ang palakpakan ng mga katao kasunod ng biglang pagtahimik ng musika. Mahigpit na napahawak ako sa cowboy hat na nasa kamay ko at halos malukot ko iyon sa sobrang pagkakakuyo ng kamay ko.
Lalong tumindi ang kaba ko nang makita ko ang isa pang dancer na si Lolli na ngayon ay pababa na ng backstage. Tinanguhan niya ako at simpleng nginitian bago ako nilagpasan. Kasunod niya ay ang isang babae na siyang nag a-ayos ng mga program.
"You're up, Rye."
Hinawakan ako ng babae sa braso at tinulungan akong makaakyat sa stage na halos walang makita dahil sa sobrang dilim. It looks like she has the place memorize. She didn't even stumble even once.
Inalalayan niya akong makaupo sa sahig at kaagad naman akong humiga para pumosisyon. Nang matiyak niyang ayos na ako ay nagmamadaling umalis na siya at tumakbo papunta sa gilid ng stage kung saan hindi siya makikita.
"We let you all to have a taste of sweet through Cinnamon and Lolli but now we are about to up your excitement as the last of our new girls take you for a wild wild ride. Let's all welcome, Rye!"
I took one last deep breath and closed my eyes as the stage light up a bit, the spotlight pointing directly at my body. Katulad ng ginawa ko sa rehearsal ay nakaangat ang isa kong kamay patungo sa pole sa ulunan ko habang ang isa ay dahan-dahan kong pinapagapang sa katawan ko. My hands lingering as if I'm caressing my body for them. They can't touch me but I need to link them with my body to make them feel what I need them to feel.
Ikinumpas ko ang kamay ko sa ere habang pilit kong kinakalma ang isip ko. Think about something hot. Something wild.
Pagkaisip ko pa lang niyon ay tila rumaragasa na sa utak ko ang mga memorya ng mga kaganapan kahapon. Pagkakataon kung saan halos matupok ako ng init na nagmumula sa pagpapala ni Archer sa akin.
My eyes snapped open as I gripped the pole in my outstretched hand and drag my body up, and flipped myself so I can assume my next position. I slowly pulled myself up, and for the first time since entering the stage, I looked at the audience.
Gumapang si Archer palapit sa akin at pumagitna sa magkahiwalay kong mga hita. Pakiramdam ko ay nawala ang lahat ng hangin sa katawan ko nang dampian niya ng magaang halik ang binti ko, paakyat sa gilid ng hita ko, hanggang makarating siya sa pusod ko. He didn't stopped and continued raining tiny kisses all over my body.
I bit down on my lip when I felt him reached the valley of my breasts. My peaks standing all out and proud as sparks of heat engulfed my body.
Tulayan nang kumawala mula sa bibig ko ang pinipigil ko na ungol nang tuluyan na niyang angkinin ang tuktok ng sensitibong parte ng katawan ko. His left hand went to the other peak, rolling it beneath the pad of his thumb, while his other travelled down my body.
My back arched from the bed when his hand went to the tiny piece of clothing that I'm wearing and slowly insert his hand inside. He didn't waste any time and reached for the delicate nub throbbing at my center.
Naglakad ako palapit sa dulo ng stage kung saan halos abot kamay ako ng mga lalaking nasa VIP section. I put one foot after another, letting the beat sync with my every step. Nang makarating sa dulo niyon ay iniliyad ko ang katawan ko magawa nilang masilip ang itinatago nang suot kong damit. Hinawakan ko ang buhok ko gamit ng dalawang kamay at tumalikod sa kanila para lang yumuko at abutin ang mga binti ko na bahagyang magkahiwalay. I looked at the audience between my parted knees and I earned a whistles of appreciation from them.
I put my hands on my knees, emphasizing my behind more for them and flipped my hair. Tumayo ako ng maayos at muling lumakad pabalik sa pole at mahigpit akong kumapit doon. I let the music carry me and the pole to be a part of me as I execute one of the many technique that I should do for this set.
"You taste so sweet."
No words escaped my lips when he dipped his head again and took one nipple inside his mouth, sucking it with such fervor that send me writhing beneath him. Pakiramdam ko ay may sariling buhay ang katawan ko na kumikilos para sabayan ang ginagawa niyang pagalaw. I tangled my fingers on his hair and pulled him more towards me as I roll my hips, gyrating, meeting the movement of his fingers that are moving with a steady pace.
"Please..." I whispered in a tortured voice.
Nanatiling mabagal ang pagalaw ng kamay niya na para bang pinatatagal niya ang paghihirap na nararamdaman ko. May gusto akong maabot at alam kong ibibigay niya iyon sa akin. But I want him...I want more.
"Tell me what you want, babe."
Iniangat ko ang kamay ko at hinawakan ko ang waistband ng pantalon niya. Gumapang ang kamay ko hanggang sa makarating iyon sa sinturon niya. Akmang aalisin ko na iyon nang maramdaman ko ang isa niyang kamay na pinigilan ako.
"Archer..."
"No, baby."
"I want you."
"Today is just for you." he whispered in a voice rough with controlled emotion. "You'll have me some other time. For now, it's all for you."
I groan in frustration when he suddenly stop his hand from moving in the center of my heat. Pero sandali lang ang tinagal niyon dahil sa pagkagulat ko ay hinawakan niya ang magkabilang materyal ng suot ko at sa isang iglap ay pinunit iyon.
I didn't need to ask him anymore because at the next second, the warmth of his mouth lash on that one special spot. Any sanity I have left flew off my head and I succumb to the pleasure he is giving me. He lapped at me, tasting every bit of me as his fingers continued rubbing me.
My body bucked from the bed but he keep me grounded and kept on feasting on me as if I'm the most delicious delicacy there is.
I can feel my thighs clenching as I unconsciously move my body with the movement of his tongue and infers. I gripped on the sheet on my sides and convulsed with the intensity of what he is giving me. I cried his name when he finally sent me tumbling into the edge of pleasure and let me fall to the great heights of delight.
I know that my face reflect the thoughts in my head as my lips parted in carnal desire. Pakiramdam ko ay nararamdaman ko ang init niya sa katawan ko. Pakiramdam ko ay siya lang ang kasama ko kahit pa sa dami ng taong nsa harapan ko.
Iminulat ko ang mga mata ko at tila namamalikmatang napatingin ako sa dulong parte ng club. Nagpatuloy ako sa pagsayaw pero hindi ako maaaring magkamali. Sa dulo ng club kung saan nandoon ang mini bar ay nakaupo ang lalaking laman ng isip ko. Archer.
May suot siyang bull cap pero kahit iyon ay hindi maitatago sa akin ang identidad niya dahil sa paraan ng pagkakatingin niya sa akin. Tila nag-alab ang apoy na namumuo pa lang sa katawan ko na para bang pinapaala niyon kung ano ang mga pinaramdam niya sa akin. It made me think of the things that he's still not giving me. The things that I should look forward to.
Pinagapang ko ang kamay ko mula sa leeg ko, pababa sa dibdib ko, hanggang sa makarating iyon sa gitnang bahagi ng katawan ko. At katulad nang makita niya ako sa rehearsal sa kaparehas na tagpo ay naging siya na ang sentro ng bawat galaw ko. Bawat kumpas...bawat imbay.
Hindi na para sa taong hinahanap namin o sa kahit na sino pa ang nanonood ang sayaw na ginagawa ko. As I locked eyes at him...my dance became for him.
I threw my body on the pole and assume the carousel technique as the closing of my dance. I circled the pole as I descend until I finally landed on my knees.
Binalot ng katahimikan ang paligid nang humudyat ang tugtog ng pagtatapos nito. Tanging paghinga ko lang ang naririnig ko habang nananatili pa ring nakatingin kay Archer. Wala na akong pakielam kung hindi nila nagustuhan. All I can think about is the man that would be waiting for me until he can fulfill the promise of what's about to come. But when I finally found the strength to look away from his smoldering eyes, a deafening roar echoed through the audience
It was a mayhem. Lahat ng tao ay nakatayo na mula sa mga upuan nila. May mga sumisipol, may pumapalakpak, at may nagsisigawan. Hindi ko na kailangan lumapit sa kanila para kunin ang mga tip na siyang sinabi samin na gawin pagkatapos ng set dahil tila ulan na nagsibagsakan ang mga papel na pera sa stage.
The host tried to say his closing words but the noise from the audience didn't died down. Nakita kong lumapit na ang ilang mga bouncer patungo sa stage nang mapansin nila na walang balak ang mga manonood na hayaan akong makaalis roon.
Umatras ako para pumunta na sana sa backstage pero sa pagkagulat ko ay may ilang umakyat na mga lalaki sa stage at nagtangkang lumapit sa akin. It cued the others to follow suit as they all try to reach for me. Screaming propositions everywhere with the amount of money they are willing to offer me.
Hindi ko pinansin ang mga sinasabi nila at pinalis ko lang ang mga kamay na nagtangkang humawak sa akin habang inililibot ko ang paningin ko sa audience. Iniwasan kong mapatingin kay Archer habang ginagawa ko iyon. Focus. Find the perpetrator.
"Rye!"
Nakahinga ako ng maluwag nang makalapit sa akin si Mackenzie na kaagad pinalibot sa akin ang mga braso niya at tinulungan akong makababa sa hagdanan sa gilid kung saan nandoon ang daan papunta sa backstage.
Ginamit niya ang katawan niya para maprotektahan ako at bahagya akong itinulak pagilid. "You can go first, haharangan ko sila."
"We need to find-"
"With everyone trying to get to you, we can't."
I gritted my teeth in frustration. I'm an amateur. Hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang inaakto nila. Dapat ba hindi na lang ako nagpractice? Was everything too much? But I watched the routines of the other girls in my mission files and theirs are far more difficult.
Napipilitan man ay nauna na akong umalis habang si Mack ay nakasunod sa likod ko na pinipigilan ang ilang mga kalalakihan sa paglapit sa akin. Pero hindi pa man ako nakakalayo ay naramdaman ko ang mga kamay na humawak sa akin at hinila ako papasok sa isa sa mga tent sa gilid kung saan siyang VIP partitions.
"VIP partition, Mack. Now." I heard Freezale informed my partner.
"You're mine now. Wag kang gagawa ng ingay kung ayaw mong masaktan."
Nanlaki ang mga mata ko nang bumulaga sa akin ang matandang lalaki na may malaking pangangatawan. His hands are clammy on my skin and I can feel my stomach trying to flip from just him touching me.
Sa paraan ng pagkakatitig niya sa akin ay para siyang halimaw na handa akong kainin ng buhay at pagpira-pirasuhin.
I readied my body from any movement from him but before I can do anything else, I felt a movement beside me. Mack rush towards the man as if a bull ready to pierce him with his horns. Hindi malayo iyon sa ginawa ni Mack dahil rinig na rinig ko ang tunog nang pagtama ng katawan niya sa matandang lalaki.
"Ready the van." Mackenzie said in a growl as he struggle with the man.
Hindi na ako nagsalita pa at tumakbo ako palabas ng tent. Mabilis na tinungo ko ang daan papunta sa back entrance at lumabas doon. We parked the van somewhere here knowing that the entrance would be to clogged with people.
Sa kabila ng nararamdamang lamig sa paligid ay pilit na hindi ko iyon pinansin at tinakbo ang pinagparadahan ng van sa limitadong galaw na kayang ibigay ng suot kong sapatos. Nanggigil na sandaling tumigil ako para sana alisin ang mga iyon nang makarinig ako ng paggalaw sa likod ko.
My forehead knotted with confusion when I saw who's standing there. It was one of the security head, Cedrick. He was the scrawny one. Sa dalawang security leader, ang isa ay ang naghahandle sa ground. Si Lester iyon na isang tingin pa lang matatakot ka na. Pero si Cedrick, siya lang ang humahawak ng system. He just monitors.
"You were great out there. Hindi pa ako nakakakita ng gulo katulad ng nangyari sa loob sa ibang babaeng nagsayaw para sa Pint."
"Pasensya na Cedrick-"
"Hindi ko inaasahan 'yon sa mga baguhan na tulad mo kaya siguro kailangan ko din baguhin ang iaalok ko sa'yo."
I felt a kick in my stomach as I look at him. It's my guts telling me that something is wrong with this scenario. His smile is haunting...as if his entire being intend to inflict fear. His weapon.
Hindi ang lalaking kasama ni Mack and hinahanap namin.
The fear in those girls eyes but still they kept on coming back. They could have left. Pero hindi nila magagawa iyon kung may hawak sa kanila ang taong nanggugulo sa kanila. Taong maraming alam tungkol sa kanila.
"I'm activating Vision so we can see." April informed me and at the next second, my eyes went clearer.
"Alam mo, karamihan sa mga nagtatrabaho para sa lugar na ito ay hindi alam ng pamilya nila ang tungkol sa trabaho nila. Ilan sa kanila kailangan lang ng malaking halaga. Sa laki ng kita rito, barya na lang ang halagang ibabawas ko."
Umatras ako ng humakbang siya palapit sa akin, "A-Anong ibig mong sabihin?"
"Kung anong matatanggap mo sa Pint, babahagian mo ako ng porsyente."
Tumatakbo ang ilang mga katanungan sa utak ko pero nanatili ako sa pag-akto ko na para bang takot na takot sa kaniya. I could easily subdued him. But I need him to talk more. "Ibibigay ko sa'yo lahat. W-Wag mo lang akong saktan."
Pagak na tumawa ang lalaki, "Bakit ko naman kukunin sa'yo ang lahat? Kailangan mo ng pera para bumalik balik ka rito kaya kukuha lang ako ng porsyento."
Napahinto ako nang maramdaman kong humarang sa likod ko ang isa sa mga sasakyan na kaparado dito. Nakangising lumapit siya sa akin at pinagapang ang kamay niya sa pisngi ko papunta sa leeg ko. It took all my strength not to grab him and break his fingers. "Wag mo akong saktan...may pamilya ako."
"Kaunting halaga lang naman ang kailangan ko. At kasiguraduhan na ibibigay mo ang isa ko pang pangangailangan."
Sa panghihilakbot ko ay kinuha niya ang isa kong kamay at pilit na idinidikit sa harapan ng pantalon niya. Mabilis na inilayo ko ang kamay ko. Hindi ko na napigilan ang emosyon sa mukha ko na nagpapakita ng pandidiri sa ginawa niya.
Cedrick's calm exterior was wiped off by the disgust he clearly saw on my face. His face darken with anger as he grabbed my chin harshly so I can't look away from him. "Anong pinagmamalaki mo eh bayaran ka lang din naman?"
"P-Pakawalan mo ko. Please..."
"Isa ka sa bagong adisyon sa mga babaeng mapapasakamay ko. At gagawin mo ang gusto ko kung ayaw mong ikalat ko sa lahat ng kakilala mo ang pagiging madumi mong babae. Hindi lang 'yon...nasisiguro kong hindi ka makakalakad palayo rito." sabi niya at tumawa na para bang may birong nakapaloob sa sinabi niya.
"Papatayin mo ako?"
"Hindi. Pero itutulad kita kay Cassidy." bulong niya at inilapit niya ang mukha niya sa gilid ng mukha ko na para bang sinasamyo ang balat ko. "Literal na hindi na siya makalad palayo dahil wala ng kwenta ang mga paa niya pagkatapos kong sagasaan ang mga 'yon. Kitang-kita nga iyon ng dalawa niyang kasamahan. Kaya sila ang unang naging parte ng koleksyon ko. Hindi lang pera kundi pati kaligayahan ang binabayad nila sa akin. Iyon nga lang nakakaumay na rin sila pag tumagal kaya sila ang ginagamit ko para ikalat ng palihim ang takot na magbibigay sa akin ng kontrol sa kanilang lahat."
Si Cassidy ang una niyang biktima. Nang magtangkang tumakas ang babae, sinaktan niya. May nakakitang dalawang babae sa ginawa niya na ginagamit niya para makuha ang gusto niya. Fear travels fast. Mabilis iyong kakalat kapag nasimulan na. Sa pamamagitan ng mga babaeng 'yon ay nagagawa niyang mangalap pa ng ibang babae na hindi magagawang makahindi sa gusto niya. Dahil sabihin niya lang ang pangalan ng dalawang babae ay makukumpirma nila na hindi nagbibiro si Cedrick sa mga balakin at nagawa na niya.
"Did you got that on record?" I asked the headquarters. My voice peeling off the little voice I used to act as if I'm scared.
Freezale answered me, "Yes. Mack is on his way. Hinihintay ka lang niyang matapos. I got his picture and his audio record so we're done."
Kita ang pagtataka sa mukha ng lalaki sa biglang pagbabago sa akin. Nginisihan ko siya ang akmang gagalaw ako para atakihin siya nang mula sa likod niya ay may humila sa kaniya palayo sa akin. Sumigaw ang lalaki na hindi inaasahan ang nangyari at nagtangkang kumawala mula sa pagkakapit sa kwelyo niya.
Pinakawalan naman siya ng lalaking hindi ko masyadong maaninag pero para lang paulanan ng suntok sa mukha dahilan para bumalandra si Cedrick sa sahig. The man crumpled on the floor roared with pain when the man stepped on his crotch. Hard. Without breaking his swift movement, the unknown man pulled the scum up and bash his head on the nearby car. Not enough to kill him...but enough to make him sleep.
Nakarinig ako ng mga yabag palapit pero hindi ko nilingon kung sino man iyon at nanatiling nakatitig ako sa lalaki sa harapan ko. Naramdaman ko ang pamilyar na init na pumalibot sa akin kasunod ng boses ni Archer na siyang nagsalita, "Babe, are you okay-"
Naputol ang kung ano mang sasabihin niya at parehas kaming tila naestatwa sa pagkakatingin sa taong ngayon ay kitang-kita ko na ang mukha dahil sa paghakbang niya palapit sa amin kung saan siya direktang matatamaan ng ilaw.
"Are you okay, Miss?" he asked while worriedly looking at me. Bahagya siyang nag-angat ng tingin kay Archer na nasa likod ko bago muling ibinalik sa akin ang atensyon niya. "I guess you are. Here. You can have this."
Hinubad niya ang suot niyang leather jacket at inabot sa akin iyon. Sa nanginginig na mga kamay ay kinuha ko sa kaniya iyon. Bumuka ang bibig ko para magsalita pero hindi ko matagpuan ang boses na nalulon ko na ata. Tatlong beses na mabilis akong kum
Katahimikan din ang bumabalot sa headquarters na alam kong nakikita sa mga oras na ito ang nakikita namin ni Archer.
Kita ang pagtataka sa mukha ng lalaki ng wala sa amin ang nagsalita. Pagkaraan ay nagkibit-balikat siya at maliit na ngumiti. It wasn't anywhere near Cedrick's haunting one. Not the bad kind of haunting. But his smile sent chills around my body because it was so familiar. So similar.
Sumaludo gamit ang dalawa niyang daliri bago tuluyan na niya kaming tinalikuran at naglakad siya palayo patungo sa isa sa mga motor na nakaparada di kalayuan. He mount a big bike and start the engine. It roared to life, piercing the silence around us and at the next second, he speed away from our sight.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal na nananatiling nakatayo do'n. Ang pagbukas lang nang back entrance kung saan malamang ay palabas na si Mack ang gumising sa tila pagtulog ko. Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin kay Archer. "I-Is that...is that..."
Hindi ko magawang tapusin ang gusto kong sabihin. I can see it in his face. The confusion, the pain...and the shock. I wasn't imagining it. Nakita niya rin ang nakita ko. He saw him too.
But how? It's been years. Alam namin lahat ang nangyari. Ilan sa amin ang nakita mismo ang pagkawala niya. Kaya paano? Paano magiging posible ang bagay na 'to?
How can it be him?
Comet Ferrel.
________________End of Chapter 14.