“MMMMMHHHHHHHHTUUUUMMMMMMMPPP”
Bitawan nyo ako! San nyo ko dadalhin!
“ Ang ingay pala nito Sir….” Narinig kong may kausap sa cellphone ang lalaking nasa tabi ng bumuhat sa akin.
“ Ok po sir… well take care of her. “
Take care???! Lord! Ayoko pang mamatay…ayoko pa po talaga!
Naramdaman kong umakyat kami sa hagdan at pumasok sa isang elevator. Wala parin akong maaninag. Pagkapasok sa isang pintuan ay ibinaba nila ako at iniupo sa isang sofa.
Nakatali parin ang mga kamay ko at nakapiring parin ako.
Limang minuto ring tahimik sa paligid ko nang may maramdaman akong pumasok sa pinto.
Déjà vu- parang nangyari na to ah.
“ MMMMMhhhhhhhhhhhHHH” Pagiingay ko sa ilalim ng panyo.
“ Shhhh……” Malumanay na saway sakin ng lalaking pumasok. Tumaas naman ang balahibo ko sa leeg.
Umupo ang lalaki sa harap ko at huminga. Ramdam ko sa ilong ko ang paghinga nya dahil sobrang lapit lang nya sa akin.
Maya maya pa, naramdaman kong tinatanggal nya ang takip ko sa bibig.
Pagkatapos nun ay ang tali ko sa kamay.
“ Anong kailangan mo sakin! “ Bungad ko agad nang nakapagsalita na ako.
Imbes na sumagot, hinalikan ako ng lalaki sa noo. Namula ako. Matapos nun ay tinanggal nya ang piring ko sa mata.
Nawala ang lahat ng takot at galit na nararamdaman ko.
Dahil ang nakikita ng mga mata ko…ay ang taong gusto kong makita kanina pa…
“King?”
“ Hi Princess. “
Umiral na naman ang pagiging bayolente ko at sinuntok ko sya sa balikat.
“ Anong problema mo! Bakit kailangan mo akong kidnapin! “
“ Sorry…ito lang ang alam kong paraan para makasama ka tonight…Did I scare you? ”
“ Oo!……….”
Di ko na nadugtungan pa ang sasabihin ko. May kakaiba sa mata ni King ngayon. Its glowing in an emotion I can’t comprehend. And it makes my heart beat faster.
Napalunok ako. “ ……..anong kailangan mo sakin? ….”
Ngumiti sya at tumayo. Pagkatapos ay inilahad nya sa akin ang kanyang kanang kamay.
“ Just one dance…Your final dance for tonight…”
Nagningning ang mga mata ko. It’s real…this time it’s real! I will be dancing with him…
Why do I feel so happy and excited?
Parang gustong tumalon ng puso ko sa tuwa at malaglag sa sahig para mapulot ng lalaking nasa harap ko ngayon.
Bakit ko nararamdamang buo ang puso ko pag kasama ko si King.
I unconsciously lift my hands to Kings’
He smiled and kissed my hands.
And I cannot deny...kinikilig ako!
“ Lets go princess...”
Lumabas kami ni King sa balcony ng office nya. There is a secret door to the balcony at hindi ko rin inasahang sobrang laki nito. Para itong apat na kwartong pinagtabi- tabi.
Then the music played…its an old romantic song….( ---------------à>>>> Click Music on Side)
It is so soothing….and send chills down my spine….
How do you keep the music playing?
How do you make it last?
How do you keep the song from fading too fast?
Hinapit ako ni King palapit sa kanya slowly and gently.
Nanghihina ako…parang inaagaw ng kung anong pwersa ang natitira kong lakas, at natutulala lang ako sa mga mata nyang nakatingin sa akin.
I am wavering. And I know hindi ito tama.
Parang bumibigay narin ang puso ko…
How do you lose yourself to someone?
And never lose your ways
How do you not run out of new things to say?
And since we're always changing
Iniikot ako ni King, sinalo ako, at iniharap ulit sa kanya.
Pakiramdam ko para akong puppet sa isang play.
I don’t control my body anymore.
Para akong papel na dinadala ng hangin…
I know the way I feel for you
It's now or never
The more I love the more that i'm afraid
That in your eyes I may not see forever..
Forever...
Inipit ni King ang ilang hibla ng buhok ko sa likod ng tenga ko nang hindi inaalis ang tingin nya sa akin.
“ Why do I enjoy your company so much….” Halos pabulong na sabi nya sakin.
“ Ako rin…” Shocks! Pati bibig ko hindi narin sumusunod sa akin! Shut up Maribel!
Inilagay ulit ni King ang kamay nya sa likod ng tenga ko at lumabas doon ang isang napakagandang rosas.
Inilapat nya ito sa labi ko. I smelled the flower…
It Is the sweetest thing that a woman can smell.
If we can be the best of lovers
Yet be the best of friends
If we can try with everyday to make it better as it grows
With any luck, then I suppose
The music never ends…
“I like you Maribel…” King said.
Then he replaced the rose with his own lips.
A spark? A connection? More than a kiss…this time...it is something I cannot trade for anything else.
This time…It feel so…..Magical…that I really feel like a princess…
I am kissing him back...without doubt...i know it is genuine...
>>>>>>> STEPHEN POV<<<<<<<<
I cannot watch this anymore.
Para akong tinangalan ng natitira kong kaluluwa.
I followed Maribel para iligtas sya sa mga lalaking kumuha sa kanya, pero in the end, hindi rin pala ako ang magiging bayani nya.
I regret the day I left her for the top spot.
I regret it so much, na sana nagpakamatay nalang ako kesa iniwan ko sya…
She has one of the most innocent hearts I had pero sinaktan ko parin sya.
I love her…I still love her so much…
I always remember her…and our times together…
At ngayong nakikita kong nahuhulog na ang loob nya kay Zeus, parang pinipiga ang puso ko sa sobrang sakit.
Maribel…wag kang mahulog sa kanya please….
Dahil alam kong the moment you do…masasaktan ka lang ulit…at this time mas malalim ang sugat…
Lalo na kapag nalaman mong si Zeus and dahilan ng pag-alis ko noon…
Don’t fall in love in this academy…