Himiko's POV:
Umakyat na si Jass sa taas. Mukhang di siya pleased na nandito tong tatlo. Mukhang ine-expect niya na si Nathan ang pupunta at hindi tong tatlo.
"mukhang disappointed si Jass." Summer. Nakasandal lang ako sa pader habang naka cross arms.
"Panong hindi, e mukhang si boss ang gusto niyang makita." sabe nung Phil.
"Hayaan niyo na muna si Jass. Buntis yan e. Syempre ang gugustuhin niya makita e yung asawa niya at ama ng anak niya." Kamille. Napabuntong hininga nalang kami.
"Pano nalaman ni Nathan na nandito si Joshua?" tanong ko. Tinignan naman nila akong tatlo ulo hanggang paa.
Tinaasan ko lang sila ng kilay.
"Ikaw ba si Himiko?" tanong nung Adam.
"So?" mataray kong tanong.
"so ikaw yung fiance ni Yano?" Phil.
hindi ko siya sinagot. Tinitigan ko lang sila. Hindi ba obvious? Duh! Psh.
"Ano ba kasi pinunta niyong tatlo dito?" singit ni Summer.
"pinapunta nga kami ni boss para bantayan kayo." Sabe nung Migs.
"bakit hindi manlang nila sinabe? Dapat nagtext o tumawag manlang sila." patampong sabe ni Summer.
"busy kasi sila ngayon. Marami silang inaasikaso." paliwanag nung Adam.
"Miss ko na si Babe!" nakangusong sabe ni Summer.
"ako din. Miss ko na si baby ko." Kamille. Napatingin naman kami sa kanya.
"kayo na?" tanong namin ni Summer kasama na din pala yung tatlong lalake.
"Hindi pa!" Kamille.
"e bakit may endearment na kaagad kayo?" tanong ko. She shrugged.
napailing nalang kami. "Ayaw pa kasi sagutin." Summer.
"Eh! gusto ko personal ko siyang sagutin." nakangusong sagot ni Kamille.
"Psh. Arte. Bahala ka, maunahan ka." Summer. Nangasar pa to.
"Hindi mangyayari yan, noh. Subukan lang niya. Mata niya lang walang latay." sabe ni kamille.
Natawa nalang kami. Tapos bigla nalang sila napatingin sakin. Tumigil ako sa pagtawa at kumunot ang noo ko.
"oh? ano meron?" nakakunot noo kong tanong. Ngumiti sila ng nakakaloko.
"Eh ikaw ba? Wala kang namimiss, Himiko?" nakangiting tanong ni Summer.
"What? Wala." deretsyo kong sagot.
"Kahit si... Yano?" sabay na tanong nung tatlong lalake. Tinignan ko sila ng masama. Napatikom sila ng bibig.
"woosh! Ano? di ka makasagot?" tanong ni Summer. I glared at her. Tumawa lang ang loka.
I rolled my eyes. Hilig nitong mga to na asarin ako.
"Yiieeee..... namimiss niya." pangaasar nilang lima. Tinignan ko lang sila ng masama. Wala, tumawa lang.
Tsk. Kaasar. E sa ayaw na nga niya sakin e. Ayaw na din niya pakinggan yung paliwanag ko.
Lagi nalang niya akong pinagtatabuyan. Ang sama! Huhuhu. T3T
Miss ko na ang dating Yano. Yung charming, sweet, gentleman, approchable, humble, cute, lovable, caring, happy-go-lucky na lalake na yun.
I want my first love, first boyfriend and my first kiss, back. I want the old him, back.
Hindi ako nagsisising iwan siya noon. Dahil yun ang tama. Pero, naging close minded siya dahil sa nangyari.
He won't even listen to me. Nakakaasar! Sarap niyang balatan ng buhay.
Oo kahit ako nagbago. Dahil din yun sa pagalis ko. Kung saan saang bansa na ako tumira. Kaya siguro nagiba din talaga ako.
I missed him badly na isang araw e naisipan kong umuwi. Pero, I saw him with girls. He became a cassanova kahit saglit lang.
I didn't liked what I saw. But then, naisip ko na dahil din yun sakin. After nun naging cold as ice na siya.
he treat people coldly. Hindi na siya approchable. And I hated myself for doing that to him. Pero kahit ganun, I didn't regret leaving him.
He wouldn't be the Yano, now, kung hindi ako umalis.
He became stronger, braver, wise thinker, smarter, and much more responsible.
Mas naging mature din siya. Pero... parang nami-miss ko ang dating siya. Hay nako! Ang GULO KO!
"HIMIKOOOOOOO!" muntikan na ako mawalan ng balanse ng makarinig ako ng sigaw.
Tinignan ko sila ng masama. "Ano bang problema niyo?!" inis kong tanong.
"Uh, hello? Kanina ka pa kaya namin tinatawag. Nagde-daydream ka kasi jan e." Mataray na sagot ni Summer.
"Tsk." at nagiwas na ako ng tingin.
"Himiko, may gusto ka ba ipabili? Mamimili kasi kami ng mga pagkain. Mga snacks." Kamille.
"Kahit ano nalang." sabe ko sabay lakad papuntang hagdanan.
"akyat na ako." sabe ko sabay akyat at diretsyo sa kwarto ko.
Agad kong sinarado yung pinto at humiga sa kama.
Napatakip ako ng mata. I should be focusing on guarding, Jass and her baby.
I shouldn't be thinking this. I need to set aside first my feelings and my problem.
Kailangan munang matapos ang gulo bago kami magkaayos ni Yano.
Dahil sure naman din ako na masyado siyang naka-focus sa gulo para pakinggan ako.
***
Yano's POV:
"Sonic, paki check yung kabilang kotse. Tignan mo kung nandun yung mga tools." utos ko kay Sonic.
Nandito kami ngayon sa garahe. Chinecheck yung mga kotseng gagamitin namin.
"Eto, Yano oh." sabe ni Sonic sabay abot nung lalagyanan ng tools.
Kinuha ko na yung lalagyan at tinignan yung makina.
"Ahm... Yano? Pwede magtanong?" rinig kong sabe ni Sonic.
"Speak up." tipid kong sagot. Patuloy parin ako sa pagayos ng makina.
"Hindi mo na ba talaga mahal si Himiko?" napatigil ako sa ginagawa ko.
"ano bang pinagsasabe mo, Sonic?" at tinuloy ko na ulet.
"Yes or No lang ang sagot sa tanong ko, Yano." sagot ni Sonic.
Nilapag ko yung tool. Hinarap ko siya. "No. Hindi ko na siya mahal." diretsyo kong sagot.
"Di nga? Seryoso?" tanong niya. Napakunot ang noo ko.
"I'm serious. I don't love her anymore. So quit asking me nonsense things." at bumalik na ako sa pagayos ng makina.
"Okay. Sabe mo e. Pero wag kang magsisisi kapag nakahanap siya ng iba ha? Kahit ba ikasal na kayo, sa papel lang yun. At pwede parin siya makahanap ng iba." sabe niya habang naglalakad papalayo.
"Sh*t!" I murmured. Bwiset na Sonic yun!
Mas lalo niya ako pinahihirapan. I'm trying really hard to forget her, yet she keeps on popping in my mind.
"Sh*t lang, Yano! You should forget her. You don't love her anymore." I murmured to myself.
Ang laki ng epekto niya sakin kahit ba sinaktan niya ako noon. I just can't....
Bwiset! Tinapon ko yung tool sa toolbox at umupo sa upuan.
Kinuha ko yung tubig ko at uminom.
I'm messed up. I can't think clearly.
Stupid heart! Tsk.
***
Nathan's POV:
"Ganun ba? Sige, kayo na munang bahala sa kanila. siguraduhin niyong hindi sila mapapahamak. Mas lalo na ang mag-ina ko. Clear?"
"Yes, boss."
End call.
Sumandal ako sa swivel chair ko. Nandito ako sa bahay namin ni Jass. Umuwi muna ako para makatulog at magpahinga.
I closed my eyes.
I see a boy. Running around the garden.
"Mama! Papa!" he called. I saw him running towards----
Me and Jass. Agad ko siyang kinarga. He kissed us both.
He looks a lot like me. But his smile.... It's Jass'.
We live happily. Together.
Napamulat ako ng mata ng marinig kong tumunog ang phone ko. I reached for my phone and saw Jass' name.
ACCEPT/Decline
"Hello? Honey?"
["You can ask them to go back, now. We're safe here, so nothing to worry about."]
Gandang salubong naman nito.
"Sorry, but I can't, hon. They're needed to be there. Kaya wag nang matigas ang ulo. Just let them there."
["Order them to go back. I'm dead serious, Nathan. Hindi ako nagbibiro. I want you to order them to go back, NOW!"]
Ano ba problema nito?!
"Ano ba, Jass?! Can't you understand that I can't order them to go back?! They are needed to be there and keep you safe. Just... Just bear with them, okay? Please... Jass. Please."
["why are they needed to be here? Ano ba talagang nangyayari, Nathan?! Meron bang nangyayari na di ko alam?! Are you involved on another gang war?!"]
Napapikit ako ng mariin. I bit my lower lip.
"No. I'm.... No. It's just pure business. Alam kong nanjan si Joshua and I know he can hurt you. Mas magkakaroon siya ng chance na saktan ka ngayon, na wala ako jan sa tabi niyo. At mas delikado dahil buntis ka. I just want you to be safe, all of you."
["kung ganun, go back here. Dito ka nalang sa tabi ko. Mas kailangan ka namin ng anak mo dito, Nathan. Ano ba mas mahalga? Yang pesteng pure business na yan o ako at ang anak mo?"]
Sh*t lang! Please, Jass. Wag ngayon!
"Jass, please. Don't make me choose. Kailangan din ako dito. Hindi ko naman to pwedeng iwan nalang basta basta."
["No. You just made your choice. You chose that f*cking business rather than me and your child. Fine! Have a fun life, Nathan."] malamig niyang sabe.
"No. No no no! Jass, please! Let me expla---"
*toot toot toot*
"SH*T!" Tinawagan ko siya ulet.
["The number you have dialed is not attended or out of coverage area---"]
"Sh*t!" inulit ko ulet yung tawag.
["The number you have dialed is not attended or out of coverage area---"]
"Sh*t lang talaga!" binato ko yung phone ko sa kama.
Napahilamos ako at napasabunot sa buhok.
Sana hindi ako iwan ni Jass. Please, Jass. I can't live without you, Jass. Please.
***
KINABUKASAN...
"Kayo na muna bahala dito."Sabe ko kanila James. Sasama sakin ang mga mokong dahil gusto daw nila makita ang mga girlfriends nila.
Oo, pupunta ako ng Amerika. Kailangan kong makipag ayos kay Jass.
"Pero, boss. Pano na sila Jarred?" tanong ni James.
"Kayo na munang bahala. Kapag kumilos sila, agad niyo kaming tawagan." sagot ko.
"Tara na." sabe ko sa mga mokong.
"Boss! Boss!" rinig kong tawag ni Luis.
"Bakit?" tanong ko.
"Kumikilos na ang DN." nanlaki ang mga mata ko.
"Sh*t." I cussed.
"Carl, ready the weapons. Yano, the cars. Luc, ready the others." utos ko. Agad naman silang kumilos.
"James, monitor them. Keep me updated." sabe ko. James nodded.
Agad akong lumabas. Sumunod naman si Luis sakin.
Pumunta ako sa weapon room. Nandun na yung iba. Kumuha ako ng dalawang baril at mga bala. Pati na rin kutsilyo.
Agad akong pumunta sa garahe.
Nandun si Yano at Sonic.
Unti unti ng nagsidatingan ang iba.
Ng makumpleto na. Nagsalita na ako.
"Makinig kayo! Kumikilos na ang DN. We need to defeat them. Kill them all! Wag kayo magtitira ni-isa. Don't show any mercy to them. Keep your earpiece on. Answer back immediately. Be alert. Keep us updated. Clear?" sumagot naman silang lahat.
"Okay. LET'S GO!" at nagsi-sakayan na kami sa kanya kanyang sasakyan at motor.
This is the day. This is the end.
Kailangan naming manalo. We need to kill them all.
I need to kill the Santos' Brothers. BOTH of them.
Kahit pa sang lupalot ng mundo sila magtago.
They can't escape my wrath.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
[A/N: The battle begins. Ano kaya magiging resulta? Hehehe. Tomorrow ulet. Di ko lang sure kung anong oras. Happy reading!]
THANK YOU FOR READING! KEEP READING MINNA~