THIRD PERSON'S POV
NAPANGITI ng malaki ang batang babae ng mawalan na ng malay si Lia.
"You're such a fool for royalties" sabi ni Arlene
"You're right they're such a bunch of fools for believing in your act. In fact what you did to them is just an old trick how dumb they're for falling into that kind of tricks. Giving foods to poison their victim? Dude! Who do you think you are? The evil stepmother of Snow White?"
Nagulat si Arlene ng biglang may nagsalita. Kaya napalingon siya sa likod niya at nakita niya si Raven na nakade kwatro at nakaupo sa may bintana na parang isang reyna.
"Y-you! H-how come?" nautal na tanong ni arlene saka tumingin kanina kung saan nakaupo si raven at nakita niyang nawalan ng malay. Nakita niya doon ang katawan ni raven na nakahiga sa sahig.
"Oh! That? It's just my clone. You see I'm the kind of person who doubts everything around me. I can easily recognize the kind of people who is just like me. A pretentious and deceiving, but unlike you I'm much better at it. Una pa lang may hinala na ako sa lugar na ito. Parang kakaiba ang simoy ng hangin dito. Noong nakita ko iyong matandang babae kanina na sinasabi mong isang witch na nakatingin ng masama sa iyo ay naghinala na ako. Then naalala ko na may nabasa ako sa isang libro tungkol dito sa lugar niyo. Meroong gumagalang isang matandang dark witch dito na kayang kumontrol ng isip ng tao sa pamamagitan ng pagbibigay ng mga pagkain. Naisip ko din na baka hindi naman talaga sa iyo ang katawan na iyan. Iyong matanda kanina siya ang totoong may-ari ng katawan na iyan hindi ba? Pinagpalit niyo ang katawan niyong dalawa para hindi ka paghinalaan ng lahat. Isa iyon sa kapangyarihan ng mga dark witch na katulad mo. Kaya naman pinalabas ko ang isa kong clone habang nasa likod ako para siya ang sumama sa inyo habang ako naman ay pinuntahan ang matandang babae para makompirma ang hinala ko. And guess what? I'm right" sabi ni raven
"Then why did you let your friends drink the hot chocolate?" tanong ni arlene
"Well I believe that for you to be able to trick your enemy you should start by tricking your friends first," sabi ni raven
"You're such a cunning and witty woman. Why don't you just team up with me? We can control all the people! We can be the Queen of the world! Isn't that great? We can control the people to love and worship us! For Pete's sake we can be a god if we wanted!" sabi ni arlene habang nakangisi
"I don't need you just for me to control the people and be the Queen of the world because I can always be the Queen of the world anytime or anywhere I want. I don't need you or anyone's help. I don't need to be loved or worshipped by other people. They can hate me or loathe me if they wanted I don't f*cking care. They can think what they want but if they mess with me hell will surely break loose" sabi ni raven saka ngumisi
Natakot si arlene ng matitigan ang mga mata ni raven.
"Y-you! You're not afraid to die don't you?!" nauutal tanong ni arlene na kinangisi ni raven na mas lalong kinatakot ni arlene
"Why would I? I have nothing to be afraid of because I have nothing to lose" sabi ni raven na nagpatawa kay arlene
"I thought you're a strong woman but I'm wrong because you're just a pitiful woman who have nothing but herself" sabi ni arlene
"Ohhh? Then you are not afraid of me anymore?" sabi ni raven
"Yes" matapang na sabi ni arlene
"What if I said that I can lead you the way to hell? I know all the routes on how can we get there easily" sabi ni raven saka unti-unting lumapit kay arlene dahilan para mapaatras ang huli at mangatog ang mga tuhod sa takot
"Now you seem so scared dear" sabi ni raven na may nakakatakot na ngisi sa mukha
"You can't do that because the true owner of this body will die with me if you killed me" sabi ni arlene
"I know. That's why I bring her here" sabi ni raven at saka tumingin sa gilid kaya napatingin din doon si arlene at nanlaki ang mata ng huli dahil nakita niya ang matandang babae na kanina lang ay inaakusahan na siyang dark witch. Puno ito ng sugat at halos puro dugo na ang katawan. Pero sigurado siyang buhay pa ito.
"Don't you know that if you kill me you're friends will sleep forever? They will never wake up again" sabi ni arlene
"Maybe they'll wake up if I killed you and all the people here will be free from your magic" sabi ni raven
"You're not sure! You might kill your friends don't you know that?" sabi ni arlene
"Maybe. Maybe not. Well I trust my instinct" sabi ni raven
"You're sacrificing your friends' life just to kill me? Maybe their lives aren't worth it for you" sabi ni arlene
"For someone who's going to die you're too nosy" sabi ni raven at tuluyan ng nakalapit kay arlene
Tatakbo sana si arlene ng biglang mapunta si raven sa harap niya.
"You're not going anywhere" sabi ni raven at tangka itong habulin ng biglang may binigkas na isang spell si arlene
"Berzes" sabi ni arlene saka mabilis na tinutok kay raven ang kamay at may ilaw na lumabas sa kamay ni arlene at mabilis na pumunta sa direksyon ni raven. Agad namang tumambling si raven para maiwasan iyon. Pagtingin ni raven sa likod niya kung saan tumama ang tinira ni arlene kanina ay nakita niyang naging pawang bato ang mga iyon. Napatingin siya kay arlene na kasalukuyang tumatakbo.
Noong una evil stepmother ni snow white ngayon naman si medusa? Iyong totoo? Sino ba talaga ginagaya niya?
"I don't have time to play with you bitch. I'll end this right now" sabi ni raven saka biglang sumulpot sa harap ni arlene
"Einfrieren" sabi ni raven at mabilis na tinutok sa noo ni arlene
Nanlaki ang mata ni arlene dahil sa binigkas ni raven ay hindi na siya makagalaw.
"Don't worry it won't kill you. I just freezed your brain to stop you from moving and thinking. Ang lagay ba ay ikaw lang ang marunong gumamit ng mga magic spells? Hindi ako nagpupunta lagi sa library para lang sa wala" sabi ni raven
Mabilis na binuhat ni raven si arlene saka tinabi sa totoong katawan ng dark witch.
Pumikit si raven saka tinutok ang isa niyang kamay sa batang arlene at yung isa namang kamay sa matandang dark witch.
"Marcha Atrás!" bigkas ni raven saka umilaw ang kamay niya at tumama iyon sa dalawa.
Dumilat siya at nakita niyang nagpalit na ng kaluluwa ang dalawa. Ibig sabihin nasa orihinal na katawan na nila sila. Itinayo niya ang dark witch gamit ang suot na damit nito. Wala siyang pakialam kung matanda man ito o kung kaawa-awa man ang itsura nito ngayon.
"P-please. D-don't kill me" nauutal na pagmamakaawa ng matandang dark witch
"Die bitch" sabi ni raven saka binutas ang dibdib nito saka hinugot muli ang kamay at kasama na nito ang puso ng dark witch. Agad na naging abo ang dark witch.
Pumunta si raven sa direksyon ng batang babae. Tinutok niya ang kamay niya doon.
"Eliberare" sabi ni raven saka nagliwanag ang kamay niya na nakatutok sa batang babae. Gumalaw ang daliri niya kasunod nun ay ang pagmulat ng mga mata niya. Napahawak siya sa kanyang ulo.
Maya-maya pa ay unti-unti ng dumilat ang buong royalties.
"What happened?" nagtatakang tanong ni chloe
Pinaliwanag ng batang babae ang lahat ng nangyari.
"Well I guess you never learned a lesson from me don't you? You still easily trust other people. How could you fall into her lame tricks huh? Now look at what you've done. You might never be awakened if I didn't kill that dark witch. You almost got killed just because you let your guards down and because of what?! Just because she looks like a f*cking kid! You must be lucky because everything goes in my plan. Lia, you did a great job for cooperating" sabi ni raven kaya napatungo ang royalties. Pero napa angat din agad ng tingin dahil sa huling sinabi ni raven
"What plan?"
LIA'S POV
Naglalakad kami papunta sa bahay ni arlene. Nasa unahan ang lahat kami lang ni raven ang nasa likod.
"Lia" tawag sakin ni raven kaya napatingin ako sa kanya
"What is it?" tanong ko
"Do you trust me?"
"Huh? What do you mean?"
"Do you trust me enough for you to risk your life? Can you entrust me your life?" tanong niya na nagpagulat sakin
"Of course" sabi ko
"Good. I have a plan. I have a bad feeling with that little girl and to tell you the truth my instincts never fail me" sabi niya kaya napatingin ako kay arlene
"She just seems a normal little girl" takang sabi ko
"Lia, don't you know that demons were once an angel before? Demons can always pretend to an angels to have more victims. One of the lessons I learned from my past is that for you to survive this cruel world you need to learn how to doubt everything and everyone" sabi ni raven
"Okay. I understand. I trust you. Tell me what I need to do" sabi ko
"The one who will go with you is just my clone. You need to act like you know nothing. Eat and drink anything that she gives you. Don't let her notice that the one who's with you is just my clone. Do you understand?" sabi niya
"What about the others? We will not tell them?" tanong ko
"They shouldn't know about this. Its just between the two of us" sabi niya
"Okay. I understand" sabi ko
Inilabas niya na ang isang clone niya. Tumingin siya sakin sa huling pagkakataon.
"Be careful" sabi ko at tumango lang siya bago tuluyang naglaho. Ilang minuto pa ay nakarating na kami sa bahay niya.
"Maraming salamat sa pagligtas mo sakin at sa buong bayan namin ate" sabi ng batang babae
"Your welcome kiddo. You're such a brave kid" sabi ni raven
"Thank you po! I'm Isla by the way" sabi ng batang babae
"Wow kakaiba naman ang pangalan mo" sabi ni lia
"Blame my parents to that" sabi ni isla
"By the way. Where's your parents by the way?" tanong ni chloe
"They're already dead. The dark witch killed them after they found out the truth that it was not really me who's in my body" malungkot na sabi ni isla at tila ba paiyak na
"I'm so sorry for your lost" sabi ni chloe dahilan para mapailing si isla at tinaas ang ulo para pigilan ang luha na nagbabadyang tumulo
"It's okay. It will be really hard for me to accept everything but I will do my best to do that because I don't want my parents to be worried of me. I want them to be happy so I'll be always okay. I will be able to go through all of this. I will be strong like ate raven I'll made sure of that" sabi ni isla
"That's good. Be strong because you now only have yourself" sabi ni raven
"Don't worry kiddo we will visit you here often after we finish our mission" sabi ni brent saka ginulo ang buhok ni isla
"Maraming salamat po. Aasahan ko po iyan. Saan nga po pala kayo pupunta? Baka sakaling matulungan ko po kayo" sabi ni isla
"Patungo kami sa Zarnia" sabi ni troy
"Zarnia po ba kamo? Alam ko po iyan! Madalas po naming madaanan ng mga magulang ko ang lugar na iyon kapag nagdedeliver kami ng mga pagkain sa mga karatig bayan" sabi ni isla
"Really? Can you show us the way?" tanong ni brent
"Siyempre naman po. Pero hanggang sa labasan lang po ako ng zarnia. Hindi ko po kayo masasamahan sa loob dahil masyado pong mapanganib sa lugar na iyon. Pinapatay o di naman po kaya binibihag nila ang sinumang magtatangkang pumasok sa lugar nila na taga labas" sabi ni Isla
"We understand" sabi ni zach
Mabilis kaming nag-ayos saka binalikan ang mga pegasus namin. Bumili na din kami ng mga hood upang siyang isuot namin sa pag-alis baka kasi umulan bigla. Nagsimula na kaming magpatuloy sa lakbay. Ilang minuto lang ay nakakita kami ng malaking talon. Sinabihan kami ni isla na lumapag na daw kami.
"Hanggang dito na lang po ako. Diretsuhin niyo lang po ang talon na iyon at makikita niyo agad ang zarnia. Mag-iingat po kayo" turo ni Isla sa isang malaking talon
"You too. Take care of yourself" sabi namin
Tumango naman siya saka ngumiti ng matamis. Sumakay na kami sa mga pegasus namin saka tinignan ulit si isla. Kinawayan niya kami kaya ganun din ang ginawa namin. Pinalipad na namin ang mga pegasus namin at tinawid ang malaking talon.
Pagkalagpas namin ng talon ay lumapag na agad kami. Pagkalapag na pagkalapag namin ay nagulat kami ng palibutan kami ng mga tao. Normal lang ang pananamit nila. Ang hindi normal ay ang mga baril na nakatutok samin.
"Ang lakas naman ng loob niyo para tumapak sa teritoryo namin" sabi ng isang lalaki
Kaya mabilis naming tinanggal ang mga hood ng suot namin maliban lang kay raven.
"Galing kami sa Magisch Academy. Pinadala kami ng Headmistress upang kumbinsihin kayo na makipag alyansa samin sa darating na digmaan" sabi ni zach
"Alam namin. Alam din namin na kayo ang royalties. Alam niyong hindi kami sumasama sa kahit anong digmaan kaya bakit pa kayo nagpupumilit na isama kami? Kung gusto niyong mamatay kayo na lang wag niyo na kaming idamay. Masyado na ata kayong nagiging makasarili. Gulo niyo iyan kaya bakit kailangan niyo pa kaming idamay? Ilang taon naming sinikap na mamuhay ng mapayapa. Hindi namin gustong mapasama sa gulo niyong mga taga labas. Marami ng nagbuwis ng buhay sa amin para lang mapanatiling mapayapa ang buong bayan namin. Tas bigla na lang kayong susulpot at pipilitin kaming makipag alyansa sa inyo?" sabi ng isang lalaki na halos ka edad lang namin. Mukhang siya din ang namumuno sa kanila dahil kakaiba ang suot niya kaysa sa ibang nandito.
"Tama na iyan Grave. Isa silang panauhin hindi mo dapat sila kinakausap ng ganyan" sabi ng isang lola na nasa tabi ng grave.
"Pero lola! Hindi sila bisita. Tresspassing ang ginawa nila! Hindi naman tayo pumayag na pumunta sila sa teritoryo natin!" tutol ni grave
"I already said it grave. Don't make me repeat it" sabi ng matandang babae dahilan para mag walk out si grave
"Pagpasensyahan niyo na ang pinakitang ugali sa inyo ng aking apo. Ako nga pala Mildred at yong walang galang na batang iyon ay ang aking apo na si grave. Siya ang namumuno sa bayan namin simula ng mamatay ang ama niya na siyang anak ko na si Sandro. Ako na lang ang natitirang pamilya niya dahil namatay na din ang kanyang ina kasabay ng kanyang ama. Kaya pagpasensyahan niyo na lang ang ugali ng apo kong iyon" sabi ni lola mildred
"Naku! Okay lang po iyon! Saka kasalanan naman po talaga namin eh! Pasensya na po kayo!" sabi namin
"Wala iyon. Natutuwa nga ako dahil ngayon lang kami nagkaroon ng panauhin na mga dugong bughaw" sabi ni lola mildred
"Ganun po ba. Maraming salamat po sa pagtanggap samin lola mildred" sabi namin
"Hali kayo! At ipapakita ko sa inyo ang inyong matutuluyan" sabi ni lola mildred
Pagkalabas namin ng gubat ay nagulat kami ng makita namin ang ganda ng lugar nila. Nakita din naming nakaabang si grave doon sa gitna.
"You! Why are you not taking off your hood?" sabi ni grave saka tinuro si raven na nakataklob pa din ang hood sa ulo niya kaya di nakikita ang itsura niya.
"What do you care? Mind your own business spoiled brat" sabi ni raven
Mukhang nagulat ang mga nakarinig sa boses ni raven maski si lola mildred at grave. Mukhang natakot sila sa lamig ng boses ni raven.
"Who are you? Sigurado akong hindi ka isang royalties dahil sa pagkakaalam ko 5 lang ang royalties sa magisch academy" sabi ni grave
"Hindi niyo paba alam? 6 na kami sa grupong royalties. Siya ang pang anim na bagong miyembro namin. Akisha Raven Scott" pakilala ko kay raven kasunod nun ay tinanggal na ni raven ang hood niya kaya nakita na ng lahat ang mukha niya.
Nanlaki ang mata ng lahat ng makita si raven. Mukha silang namangha at naengkanto sa ganda ni raven. Well I can't blame them. Halos ganyan din naman ang itsura namin ng makita namin ang totoong mukha ni raven sa unang pagkakataon.
Halos maghugis puso ang mga mata ng mga lalaki sa paligid ng masilayan ang kagandahan ni raven. Try kaya naming ibugaw si raven? Sigurado tiba-tiba kami kapag nagkataon.
"What? Are you all just going to stare at me all day?" sabi ni raven dahilan para matakot at mapaiwas ng tingin ang lahat
"A-ahm. Nandito sa loob ang kwarto niyo" sabi ni lola mildred
Bago kami tuluyang pumasok sa loob ng isang bahay ay may narinig pa kaming bulungan.
"Is she for real? She seems so different"
Napatingin ako kay raven na walang pagbabago ang eskpresyon.
Pagkapasok namin ay nakita naming simple lang pero maganda ang desenyo ng bahay.
"Dito ang kwarto ng mga lalaki sa baba sa taas naman ang kwarto ng mga babae. Pasensya na dalawa na lang kasi ang available na kwarto maliit lang kasi ang bahay namin" sabi ng lola mildred. So bahay pala nila ito. Kaya pala sa lahat ng bahay dito ito ang medyo malaki ng kaunti.
"Wag po kayong mag-alala. Ayos lang po iyon samin" sabi namin
"Sige. Magpahinga na kayo at ako'y maghahanda muna ng makakain natin. Ipapatawag ko na lang kayo paghanda na ang pagkain" sabi ni lola mildred
"Maraming salamat po lola Mildred" sabi namin ngumiti lang samin si lola mildred saka tumango. Kaya naman umakyat na kami. Pagkapasok namin sa kwarto ay nakita namin ang isang malaking kama.
"Magshare-share na lang tayo sa kama" sabi ko
"Its fine with me" sabi ni chloe
"Do I have a choice?" tanong ni raven ng tumingin kami sa kanya ni chloe kaya napaapir kaming dalawa dahil sa wakas makakatabi na din naming matulog si raven!
Pagkatapos magpalit ng damit ni raven ay naglakad siya sa pinto.
"Where are you going raven?" tanong ko
"Iinom lang ako ng tubig. Nauuhaw na ako" sabi niya kaya tumango na lang kami ni chloe
RAVEN'S POV
Pagkababa ko ay nakita ko si lola mildred na mag-isang nagluluto. Don't tell me siya lang mag-isa nagluluto? Wala man lang ba silang katulong?
Naglakad ako papuntang kusina.
"Ohh ikaw pala iha. May kailangan kaba?" tanong niya
"Wala naman po. Kukuha lang po sana ako ng tubig kaso nakita ko kayong mag-isang nagluluto" sabi ko saka lumapit sa ref at nagsalin ng tubig sa baso saka ininom.
"Ahhh wala kasi kaming katulong dito iha. Gusto ni Grave na kumuha kami pero ayaw ko. Naisip ko kasi bakit pa siya kukuha ng katulong kung kaya ko naman gawin?" sabi ni lola mildred kaya napatango na lang ako
Aalis na dapat ako ng biglang nakita kong muntikan ng matumba si lola mildred kaya agad ko siyang sinalo sa likod para di siya tuluyang bumagsak.
"Lola mildred ayos lang po ba kayo?" tanong ko saka mabilis siyang inupo sa upuan dito sa kusina
"Oo ayos lang ako iha. Nahilo lang siguro ako sa sobrang pagod. Wag kang mag-alala kaya ko pa naman" sabi ni lola mildred saka akmang tatayo ng pigilan ko siya
"Wag na po. Maupo na lang po kayo diyan at magpahinga" sabi ko
"Pero sinong magluluto ng hapunan natin?" tanong niya
"Ako na lang" sabi ko na kinalaki ng mga mata niya
"Pero isa kang royalties" sabi ng lola mildred
"But I'm not a royalty by blood" sabi ko
"Pero-" tutol pa sana si lola mildred
"Isipin niyo na lang po na kaya ko ito ginagawa ay dahil gusto kong baguhin ang isip niyo tungkol sa pakikipag alyansa samin" sabi ko
"Sige payag na ako. Pero marunong kabang magluto?" tanong niya
"Ofcourse. Kailangan kong matutong magluto bata pa lang ako dahil wala namang ibang gagawa nun para sakin" sabi ko saka nagsuot ng apron
"Iha" sabi ni lola mildred pero pinigilan ko siya
Nakita ko ang awa sa mata niya. I hate it. When everyone look at me pity.
"Ano po bang balak niyong lutuin na putahe lola mildred?" tanong ko para di na siya magtanong pa
"Gusto ko sanang magluto ng kaldereta dahil paborito iyon ni grave. Tas balak ko din magluto ng menudo at adobo" sabi ni lola mildred
"Easy" sabi ko saka sinimulan ng magluto
Ilang oras pa ay natapos na din akong magluto. Kaya naman tinikman iyon ni lola mildred. Nakita kong nanlaki ang mga mata niya.
"Iha! Napakasarap ng luto mo! Ito na yata ang pinakamasarap ng pagkaing natikman ko. Wala pa kong natikman na ganitong kasarap ng luto" sabi ni lola mildred pero tumango lang ako
"Naku! Maraming salamat talaga raven iha. Pasensya na kung di ka nakapagpahinga dahil sakin" sabi ni lola mildred habang hinahanda namin ang hapagkainan
"Walang anuman po iyon" sabi ko
Maya-maya ay tinawag na ni lola mildred ang lahat para kumain.
"Wow! Ang bango ah! Mukhang masarap!!" sabi nila brent at troy
"Raven san ka galing? Sabi mo iinom ka lang ng tubig ah" tanong ni lia
Pero nagkibit balikat lang ako at di na sinagot ang tanong niya. Naramdaman kong may nakatitig sakin at nakita kong si grave pala na kasalukuyang naglalakad pababa ng hagdan. Tsk.
Umupo na kaming lahat at nagsimulang kumuha ng pagkain
"Kaldereta! Paborito ko!" bulalas ni grave saka dali-daling kumuha ng kaldereta saka kumain.
Pagkasubong-pagkasubo nila ng pagkain. Nanlaki ang mga mata nila tas nagningning. Ang oa nila ah.
"Ang sarap talaga ng kaldereta mo lola! Kaso parang may iba sa luto mo! Mas masarap siya ngayon!" nakangiting sabi ni grave
"Gusto kong magtampo sa sinabi mo kaso lang totoo naman. Hindi kasi ako ang nagluto ng pagkain. Si Raven. Nahilo kasi ako kanina kaya nagboluntaryo siyang magluto" sabi ni lola mildred na kinagulat ng lahat. Yung iba nakanganga pa.
"Raven did that?" manghang tanong ni lia
"Oo naman. Ang sarap ng luto niya hindi ba? Pwede na siyang mag-asawa hahaha" sabi ni lola mildred
Biglang napabuga ng juice sila brent, grave at ash.
"Lola! Ano kaba?!" saway ni grave
"Bakit? Totoo naman ah" sabi ni lola mildred
"Lola Mildred bata pa po kasi si Raven ko este si raven para mag-asawa" sabi ni brent
"Hmm sa bagay" sang ayon ni lola mildred
"Saka lola sino bang magkakagusto sa babaeng iyan? Baka nga makita lang siya ng mga lalaki tumakbo na sila sa takot" pangkukutya ni grave
"Hindi naman siya nakakatakot ah. Mukha naman siyang mabait na bata saka sobrang ganda niya kaya" sabi ni lola mildred
"Lola wag po kayong magpapalinlang sa itsura ng babaeng iyon" sabi ni grave
"Tama po ang apo niyo lola makinig po kayo sa kanya" sabi ko
Pagkatapos naming kumain ay agad inilalayan ni grave ang lola niya para magpahinga.
Lumabas naman ako ng bahay para maglibot-libot. Alam kong sinusundan niya ako.
"Hanggang kailan mo ko balak sundan? Lumabas kana diyan sa likod ng puno grave" tanong ko kaya lumabas na siya sa pinagtataguan niya
"Paano mo nalaman na sinusundan kita at kung nasan ako nagtago?" tanong niya
"Instincts?" sabi ko saka nagkibit balikat
"You're so mysterious. Who are you?" tanong niya
"I can't answer you dahil kahit ako hindi ko kilala ang sarili ko" sabi ko
"Don't tell me-" hindi niya na natuloy ang sasabihin niya ng putulin ko ang sasabihin niya
"By the way who needs a past" sabi ko saka umupo sa lupa at pinagmasdan ang mga bituin
"Unang beses na sumali ang bayan namin sa digmaan ay noong unang digmaan pa. Humingi din ng tulong samin ang mga taga labas kagaya ng ginagawa niyo ngayon. Pero hindi maganda ang kinilabasan ng unang beses naming pagsali sa digmaan dahil halos kalahati na lang ang natira samin. Maraming namatay at nagluksa dahil doon. Kasama sa namatay doon ang aking ama at ina. Kaya pinangako ng mga ninuno ko na hinding-hindi na kami sasali sa kahit anong digmaan. Wala ng magbubuwis ng buhay samin. 200 taon naming pinilit na mabuhay ng mapayapa. Pero merong mga halang ang kaluluwa na gustong guluhin ang mapayapa naming pamumuhay at gusto kaming sakupin. Sa huling pagkakataon may nagbuwis na naman ng buhay samin. Para maprotektahan kami at ang bayan namin. Kaya sana maintindihan niyo kung bakit ayaw naming sumali sa digmaan. Ayaw na naming mawalan ng mahal sa buhay. Ayaw na namin maramdaman ulit ang sakit ng mawalan ng mahal sa buhay" sabi ni grave
"Hindi ko naiintindihan dahil wala naman akong mahal sa buhay o di naman kaya taong pinapahalagahan. Hindi ko kailanman maiintindihan ang sakit na nararamdaman niyo" sabi ko
"Kung ganoon bakit ginagawa mo ito? Bakit mo sila tinutulungan na kumbinsihin kami na tulungan kayo sa darating na digmaan?" takang tanong niya
Tumayo na ako sa pagkakaupo saka siya tinignan.
"Dahil kailangan. Kasi iyon ang alam kong dapat. Iyon ang tama para sakin. Ikaw? Ano ba ang tama para sa iyo? Kasi maaaring ang alam mong tama ay mali sakin at ang alam kong tama ay mali sa iyo" sabi ko saka nagsimulang maglakad palayo
-------------
To be continued..