C H A P T E R 1
━━━━༺❀༻━━━━
Inisang lagok ko ang kulay pulang inumin sa aking harapan na para bang kapag naubos ko iyon ay mauubos na rin ang aking problema. Bumaling ako sa kaibigan kong si Lily na nasa aking na nakaupo sa harap ng bar counter.
"So what's your plan now?" tanong niya sa 'kin habang iniikot ang alak sa kaniyang baso.
We are at the bar with some friends but they are nowhere to be found. Madami kasi ang tao at halos hindi ko na sila makita dahil sa patay sinding ilaw sabayan pa ng malalakas na sigawan at tawanan sa paligid. Hindi naman dapat ako sasama rito dahil maaga pa ang aking alis bukas pero dahil kaarawan ng isa sa mga kaibigan ko ay napasama na rin ako bago pa ako makarinig ng sumbat.
"I don't know yet, Ly." I confessed to her. I raised my voice so she could hear.
"Baka nakakalimutan mong tatlong araw na lang," aniya sa nananakot na tono tapos ay ngumisi sa 'kin kaya naman mapasimangot ako.
She's pissing me off, she doesn't need to remind me that over and over again. I know, three days from now I'm going to be the fiancé of . . . I really don't know. Oh, fuck life.
Mag-iisang buwan na simula nang sabihin sa akin ni Daddy ang isang balita na parang bomba sa akin. He wants me to marry his friend's son.
Ni hindi ko nga alam kung sino iyon o kung ano ang itsura dahil hindi naman sinabi sa 'kin nila. Kahit na magtanong ako ay sasabihin na malalaman ko rin kaya huwag na akong magtanong pa. Nice right? I don't have a right to know my future husband's name. Fuck, husband? Parang hindi ko ata kaya. Hindi ko talaga kaya, patalunin na lang ako sa building huwag lang 'to.
Yes. Kahit papaano ay tinatanggap ko na sa sarili na kailangan ko talagang ipakasal sa kung sino man iyon pero kahit anong pilit kong tanggapin ay hindi ko kayang ikasal sa lalaking hindi ko mahal.
Sumisikip ang dibdib ko kapag naiisip ko iyon, kapag naiisip kong wala akong takas sa bagay na ito.
"I can't believe, hindi naman kayo Chinese para sa mga kasunduan na ganyan at saka anong taon na ba? Uso pa ba iyang ganyan arrange marriage? Para kasing hindi na appropriate 'yan ngayon," mahabang komento ni Lily at tinungga ang kaniyang alak.
Hindi naman kami pala inunom ng alak kapag may okasyon lang at saka kailangan ko iyon ngayon sa sobrang dami ng iniisip ko ay baka sa mental na ako iuwi nito.
"Alam mo naman hindi ko matatangihan si Daddy, I don't want him to be disappointed," mariin akong pumikit tapos ay nagpakawala ng buntong-hininga. "Ano na lang ang sasabihin niya kung tumanggi ako? That I'm a bad and disrespectful daugther, na wala akong utang na loob, gano'n ba? Siksik na nga ako sa pamilya na iyon kaya ayaw ko ng mas lalong ipamuka sa akin na wala akong silbi. I want to help them," mahabang paliwanag ko kahit na sa bawat salitang aking binibitawan ay mas sumisikip ang dibdib ko.
Narinig kong nagpakawala ng lalim na hininga si Lily kaya napatingin ako sa kaniya. "Hindi mo kasalanan na maging anak ka sa labas, Lauren. Sila ang nagpakasarap no'n, nag-eutan tapos sa'yo ibubunton ang pagkairita sa mundo ngayon? Nako! Mga matatanda nga naman," aniya tapos ay tumirik pa ang mata kaya hindi ko maiwasan mapangisi sa itsura niyang mukhang tarsier.
"Tapos ano? Pumayag ka na lang na ipakasal ka kung kanino? That's a mess Lauren," duktong niya habang umiiling-iling pa.
Tumango ako, hindi ito ang unang pagkakataon na pinag-usapan namin ito pero sa tuwing ito ang topic namin sa lumipas na linggo ay wala akong ibang natatanggap mula sa kaniya kung hindi mga sermon at payo.
"I need to try, siguro ay makakasundo ko naman iyon. Kahit isang date tapos kapag hindi ko nagustuhan edi ako mismo magmamaka-awa sa kaniya na tumanggi na rin," suwesyon ko kahit ako sa sarili ko ay alam kong hindi ko iyon magagawa.
Sandali siyang natahimik.
"How about Charles? Alam na ba niya?" Napayuko ako dahil sa tanong niya, hindi na makapagsalita pa. "He deserves to know that his girlfriend is going to marry another man Lau, may feelings din iyon," puno ng simpatya ang kaniyang boses.
I know Lily, sinasabi niya ito para sa 'kin. Hindi ko naman sana balak ilihim kay Charles ang tungkol sa pina-plano ni Daddy pero anong magagawa ko? Ayoko ng magkamali ngayon, bawat galaw ko ay pangalan na ng pamilya namin ang nakataya. I don't want to be selfish, lahat sila ay naghihirap para maisalba ang palubog ng negosyo.
"Sasabihin ko rin sa kaniya hindi lang ako maka-tyempo dahil kinakabahan ako," wika ko tapos ay nilagok ulit ang isang baso ng alak na kaagad na kumalat ang pait sa aking lalamunan. "Alam kong masasaktan ko siya. Mahirap din sa 'kin bitawan siya para rito. Charles is my four years boyfriend, I don't know how would I tell him this," pahina nang pahina ang aking boses habang sinasabi ko iyon.
Nag-usap pa kami ni Lily ilang minuto bago siya hilahin ng isang kakilala kaya ako na lang ang naiwan sa table namin.
Pakiramdam ko ay may nanunuod sa akin kaya inilibot ko ang aking tingin sa paligid. Masiyadong maraming tao, halos wala akong makita, nakakapagtaka rin na walang lumalapit sa akin, hindi naman sa gusto kong may mag-aya sa aking lalaki na sumayaw o higit pa roon. Siguro ay nasanay lang ako noon mga nakaraan na nasa ganitong lugar kami ay hindi matatapos ang isang gabi na walang nagpapakilala, well maybe it's a good sign.
Tumayo ako para umihi, hindi pa ako lasing kaya alam ko pa ang nangyayari.
Hindi nagtagal ay nakarating ko na ang restroom, pagpasok ko ay sakto naman ay palabas na ang tatlong babae. I'm not really a fan of make-ups, pero dahil kasama ko ang mga kaibigan ko ay hindi ako papa-alisin ng mga iyon sa bahay hanggat mukha akong bruha.
"Thank God! Gumaan na ang mukha ko." Nakangiting usal ko habang nakatingin sa repleksyon sa salamin. Ang bigat talaga ng pakiramdam kanina sa dami ng foundation na nilagay nila Lily.
"Ay shit!" Napapikit ako nang hindi ko pala dala ang pouch ko, naiwan ko sa table namin kanina sa mga kaibigan namin.
Wala rin akong makitang face tissue, ayoko naman lumabas na tumutulo ang mukha ko. Napasimangot ako bago tumuwad para itali ang aking buhok. Naalala kong lagi akong pinagtatawanan ni Lily at ng kapatid ko dahil tumutuwad pa raw ako bago ko mai-bun ang aking buhok.
Saktong pagkatapos kong maitali ang tuwid kong buhok ay namatay naman ang ilaw.
Great!
Kaagad akong napatayo ng tuwid. I'm not scared to darkness but of course I'm alone. I tried to reach the wall and door.
"Ano ba naman klaseng bar 'to? Pati sa banyo patay sindi ang ilaw," wika ko habang kinakapa ang pader at para na rin alisin ang kaba sa aking dibdib.
Nagpatuloy ako sa pagkapa ng doorknob hanggang sa mapatigil ako sa pagkapa dahil may nakapa akong matigas, nakakunot ang aking nuo dahil sa bagay na iyon.
Hindi doorknob iyon sigurado ako.
"Love, I'm peeing."
Lumuwa ang mata ko at napabukas ang aking bibig kasabay ng pagtuyo ng aking lalamunan nang marinig ko ang paos na boses na iyon. Kaagad akong napa-atras tapos ay napatakip ng bibig, pero agad ko rin inalis sa bibig ko ang aking kamay dahil naalala kong nahawakan ko nga pala ang kaniyang 'Junjun'.
"W-Who the hell are you?!" histerikal na sigaw ko habang nagpapalinga-linga, wala talaga akong makita. Damn it.
I heard him chuckled before I heard his zipper. Sobrang lakas ng kabog ng puso ko habang pilit na umaaninag sa dilim.
"S-Sino k-ka?!" I stuttered.
I'm backed up against the wall.
"W-Why a-are y-you t-talking l-like that?" puno ng pang-uuyam na aniya. He mocked me, he tried to copy my words. His voice was dangerous and cold at the same time.
Even I can't see him I know there's a smirk plastered on his face. Lalo akong kinabahan, alam kong may bowl na para sa lalaki sa loob ng restroom na ito para sa mga gay na hindi na gumagamit ng banyo ng lalake.
Is he a gay?
Narinig ko ang yabag ng kaniyang paa papalapit sa aking gawi. Putangina talaga maiihi na ako, mariin akong napapikit ng tumama ang aking likod sa malamig na tiles ng dingding.
"H-Huwag kang lalapit! S-Sisigaw ako!" kabadong wika ko, niyakap ko ang aking sarili. Please someone help me! Isa ba 'to sa mga lasing na customer? Manyak?
A crazy laugh filled the dark restroom. My body was trapped to his and the wall, para na akong hindi makahinga sa sobrang kaba dagdag pa na wala akong makita kahit ano.
"Do you always stutter your sentences, love?"
__________
SaviorKitty