Demonica's POV
–CONTINUATION–
The room is filled with groans and loud inhales and exhales.
I am holding someone's hand while pushing to my limit. I am now giving birth to our child.
Tears are even coming out because of the extreme pain.
Mas napasigaw pa ako nang maramdaman ang paglabas ng aking anak.
The loud cry of our baby reached every corner of the room.
"Mahal na reyna, babae po ang anak ninyo," may ngiting sabi ni Mazi.
I am sweating so much. I looked at them and let out a weak smile, nilalabanan ang pagpikit ng aking mga mata.
"Ano po ang magiging pangalan niya, mahal na reyna?" tanong naman ni Tiya.
"Helliana... princess Helliana," sagot ko habang humihinga ng malalim.
"'Kay gandang pangalan, mahal na reyna," komento ni Eldet at binigay ang sanggol sa akin.
I gently kissed my daughter's forehead and was smiling while looking at her face when the door suddenly burst open.
Pumasok ang mga kawal ng Light Kingdom. Sila Mazi at Eldet ang sumugod sa mga ito.
"Kailangang paslangin ang sanggol," saad ng isa sa mga ito, kaya ang kaba ko napalitan ng galit.
"Tiya, dalhin mo ang saggol sa mundo ng mga tao," utos ko habang dahan-dahang tumatayo kahit pa sobrang sakit pa ng katawan ko at hindi ko pa sigurado ang kapasidad ng kapangyarihan ko dahil sa kasalukuyang lagay.
"Masusunod, mahal na reyna. Mag-iingat po kayo," sabi niya at kinuha ang anak ko sa bisig ko.
"Tiya, mag-iingat kayo. Ingatan mo ang anak namin," huling bilin ko.
Pinagmasdan ko pa ang paglaho ni Tiya kasabay ng paglaho ng aking anak.
'Paalam, anak. Magkikita ulit tayo. Pangako 'yan ni Mommy.'
With aching body, I faced the lightians.
"Ano ba'ng maling ginawa namin? Hinahayaan namin kayo. Nanatili kaming tahimik," matunog ang bawat paghinga ko. Unti-unting kinakain ng galit ang katawan ko.
"Dahil sa makikitid niyong utak, hindi ko magawang makasama ang pamilya ko sa espesyal na araw na ito!"
Ang maputing tela na suot ko ay naging Bloody Armor. Nanginginig man ang kalamnan, kinalimutan ko ang nararamdamang sakit.
"You started this bullshit. Let me end it," every emotion I have vanished as I let anger and rage take over me.
I changed my eye color, letting my red eyes do the job.
"I-Ikaw," one of the lightians pointed his finger on me, "Forbidden eyes," he can barely say anything habang tila pinagkakaitan siya ng hangin, nanginginig pa ang boses at katawan nito.
In no time, they all hugged the floor, breathless.
I looked down on them.
"I am the queen of the Dark Kingdom, with the forbidden eyes. And you dare intrude my property?" I weakly smirked.
I, then felt my knees getting weaker. Bumigat ang talukap ng mga mata ko. My Bloody Armor vanished and turned back into white piece of cloth.
"Mahal na reyna!" rinig ko pang tawag ng mga tumatakbong kawal bago ako mawalan ng malay.
–
[Forbidden eyes]- have the same effect of a poison. It can paralyze anyone who'll look into it and later die.
[Legendary eyes]- a much more powerful pair of eyes. It can kill anyone without having them look into the eyes directly. It can also control a power's effectiveness. Kayang-kaya ng kahit na sinong may ganitong mga mata na pawalain ang bisa ng kahit na anong kapangyarihan.
–
Third Person's POV
Nagtagumpay ang Dark Kingdom na protektahan ang kaharian.
They won.
Everyone's being thankful. The casualties has been taken care of.
Nagdiriwang ang lahat sa palasyo dahil sa tagumpay na natamasa.
With fierce eyes, the queen looked at the head knight. "I need my daughter back. Hanapin niyo si Tiya sa mundo ng mga tao ngayon din," she ordered.
Her beloved husband then snaked its arms around his wife's waist.
The queen's eyes softened.
"Hon, sabik na sabik na akong makita ang prinsesa natin," nakangiting saad ng hari.
The queen turned her body to her husband's direction at niyakap ito dahil sa hindi malamang dahilan.
Thinking that what she feels is a normal post parturition reaction, the queen let herself cry and be emotional.
Moment after, the knights returned empty-handed.
"Mahal na hari at reyna, natagpuan namin ang bangkay ni Tiya sa kagubatan," saad ng punong kawal.
Tiya dying means a more complicated search of the princess.
The queen started crying in the middle of a joyful occasion.
She wasn't able to be a queen to her people during the war, she also wasn't able to be a mother to her daughter. She failed twice. She feel so weak.
The queen fell on her knees, hands covering her face. She just can't stop crying.
"May nakita po kaming sulat sa isang telang dugo pa niya mismo ang ginamit pangsulat, mahal na reyna at hari," muling usal ng kawal.
"Ano 'yon? Ano ang nakasulat?" tanong ng hari habang yakap ang asawa.
"Nandoon na po sa mundo ng mga tao ang inyong anak, mahal na hari. Tila may karugtung pa ang isusulat ni Tiya ngunit hindi na ito natuloy dahil marahil ay nalagutan na siya ng hininga," the knight said.
Hindi malaman ng mag-asawa kung sasaya ba sila dahil ligtas ang kanilang anak sa mundo ng mga tao, o malulungkot dahil siguradong mahihirapan silang hanapin ito.
–
5 years after
"Punong kawal, gusto kong ipatawag mo ang mga anak ng hari at reyna of the elements of the Dark Kingdom," the king ordered.
"Masusunod, mahal na hari."
Nang dumating ang mga element user kasama ang mga magulang nila ay agad silang nagtipon sa harap ng hari at reyna ng Dark Kingdom.
"Gusto kong ang mga anak ninyo ang humanap ng aking anak, ang nawawalang prinsesa ng Dark Kingdom," maawtoridad na utos ng hari na ikinagulat, hindi lang ng mga magulang ng mga bata kung hindi pati na rin ng reyna.
"Hindi maari, mahal na Hari," tutol ng reyna ng Dark Fire Kingdom. "Walong taong gulang lamang ang anak ko."
"Ma, Pa, okay lang 'yon," pagpasok ng prinsipe ng Dark Fire Kingdom sa usapan.
"Oo nga, Mommy at Daddy. Ituturing na lang po namin itong pinakaunang misyon namin," sang-ayon naman ng prinsesa ng tubig.
A cheer of excitement echoed. "Yehey! Meron na tayong misyon," maligayang sabi ng prinsesa ng hangin.
Kaya wala nang nagawa ang mga hari at reyna kundi sundin ang sabi ng hari ng Dark Kingdom, dahil batid nilang wala nang makapagpapabago sa kaniyang desisyon.
"Ano po 'yong palatandaan ng prinsesa, Tita Demonica?" asked the prince of Earth.
"Meron siyang mga mata na katulad ng sa amin. Bloody red, dangerous," walang pag-aalinlangang sagot ng reyna. "The eyes won't reveal itself during the princess' early age. So, be thorough. Kung sakali kasing paglabas na paglabas ng bata ay gano'n agad ang mga mata nito ay makakapatay siya ng walang nalalaman."
Given their young age, the princes and princesses showed reaction of amazement.
"Nasa anak niyo po pala ang dalawang pinakamakapangyarihang mga mata," manghang nasabi ng reyna ng tubig.
–End of flashack–
~
Vote naman kayo 😌