Zehra: Leyla?
''Der ve şoklar içinde Tayfunla Leylayı seyreder bir süre sessizce ve telefonunu çıkarıp ikisinin birkaç fotoğrafını çektikten sonra uzaklaşır oradan.''
Yarın
Hastanede.
Canan: Zehraaa. Zehra! Kız duymuyor musun beni?
Zehra: Ha efendim Canan?
Canan: Nereye daldın böyle yaa
Zehra: Gece geç yatdım yorgunum sadece.
Canan: Leylayı gördün mü nerde?
Zehra: Cehennemin dibindedir.
Canan: Aaa Zehra o nasıl laf öyle iyi misin?
Zehra: Canan rahat bırak beni ayrıca nasıl lafsa laf hakediyor mu sen ona bakıcaksın.
''Diyerek çayını da alıp kalkıp gider.''
Canan: Kavga mı ettiler aceba? Yok canım onlar yılların arkadaşı. Gerçi etmeseler Zehra niye böyle konuşsun. Kesin büyük bir kavga bu baksana Leyla da yok ortada.
''Dediği anda Leyla kantine giriş yapar.''
Leyla: Günaydın canım napıyorsun burda tek başına?
Canan: Nerdesin kız sen saatden haberin var mı?
Leyla: Evet var. Hastane müdürümüzden izin aldım diyelim.
''Der gülerek.''
Leyla: Eee Zehra nerde?
Canan: Siz konuşuyor musunuz?
Leyla: Canancığım iyi misin Niye konuşmayalım ki Zehrayla?
Canan: Şey yani Zehrayla konuştunuz mu bugün hiç? Ben de göremedimde sanırım hastanede değil. Yani o anlamda söyledim.
Leyla: Hmm...yok hiç konuşmadık bugün. Neyse ben bir arayayım dur.
''Diyerek arar Zehrayı.''
Zehra: Yüzsüz birde arıyor.
''Diyerek kapatır telefonu.''
Leyla: Aa kapattı. Neyse herhalde işi var. Hadi ben kaçar
Canan: Tamam görüşürüz.
''Der ve Leyla gider.''
Canan: Demekki durum herneyse bundan Leylanın haberi yok. İyi de Zehrayı bir gecede bu kadar değiştirecek ne olmuş olabilirki.
Hasta odasında.
Zehra: Son kontrollerinizi yaptık herşey gayet iyi
Ömer: Akşama taburcu olabilirsiniz.
X: Teşekkür ederim Allah razı olsun sizden.
Zehra: Biz görevimizi yaptık. Tekrar geçmiş olsun.
''Der ve Ömerle beraber çıkarlar odadan.''
Ömer: Zehra ,
Zehra: Dinlyorum.
Ömer: Sen iyi misin?
Zehra: Evet gayet iyiyim.
Ömer: Bana nedense öyle gelmiyorda.
Zehra: Aceba müneccimliği bir kenara bırakıp 2 saat sonrakl ameliyata mı hazırlansak?
Ömer: İyi öyle olsun.
Birkaç saat sonra.
Zehranın odasında.
Zehea: Yok bu böyle olmaz konuşcam ikisine de söyliycem. O kadar da değil gurursuz değilim ben.
''Diyerek düşünürken o an biri odanın kapısını tıklatır.''
Zehra: Gel!
Ömer: Müsaitsen konuşmamız gerek.
Zehra: Tabi konu ne?
Ömer: Sen.
Zehra: Yine ameliyatdan önceki konuysa hiç girmeyelim.
Ömer: Evet tam da o konu.
Zehra: Ben konuşmak istemiyor müsadenle şu dosyalara bakmam gerek.
Ömer: Bana hala aşık mısın?
Zehra: Anlamadım?
Ömer: Oysa gayet açık sordum.
Zehra: Sen...ne saçmalıyorsun yaa.
''Der ayağa kalkarak.''
Ömer: Hadi inkar et. Edebilirsen tabii.
Zehra: Özgüvene bak yaa. Ne sandın ömür boyu sana aşık kalacağımı mı? Ben Tayfunu seviyorum tamam mı ve evlenicez biz.
Ömer: O adam seni aldatıyor.
Zehra....
***
Zehrayla Ömer konuşurken Canan eve gitmek için çıkışa doğru ilerler ve hastanenin bahçesinde Leylayla Tayfunu konuşup gülerken görür.
Ve Leyla Tayfunun kravatını düzenlerken Canan da buna şahit oluyordu.
Tayfun: Ne yapıyorsun biri görücek.
Leyla: Birşey yapmıyorum kravatınızı düzelttim sadece hocam.
Flashback.
Canan: Zehraaa. Zehra! Kız duymuyor musun beni?
Zehra: Ha efendim Canan?
Canan: Nereye daldın böyle yaa
Zehra: Gece geç yatdım yorgunum sadece.
Canan: Leylayı gördün mü nerde?
Zehra: Cehennemin dibindedir.
Canan: Aaa Zehra o nasıl laf öyle iyi misin?
Zehra: Canan rahat bırak beni ayrıca nasıl lafsa laf hakediyor mu sen ona bakıcaksın.
''Canan: Kavga mı ettiler aceba? Yok canım onlar yılların arkadaşı. Gerçi etmeseler Zehra niye böyle konuşsun. Kesin büyük bir kavga bu baksana Leyla da yok ortada.
***
Leyla: Eee Zehra nerde?
Canan: Siz konuşuyor musunuz?
Leyla: Canancığım iyi misin Niye konuşmayalım ki Zehrayla?
Canan: Şey yani Zehrayla konuştunuz mu bugün hiç? Ben de göremedimde sanırım hastanede değil. Yani o anlamda söyledim.
Leyla: Hmm...yok hiç konuşmadık bugün. Neyse ben bir arayayım dur.
''Diyerek arar Zehrayı.''
Leyla: Aa kapattı. Neyse herhalde işi var. Hadi ben kaçar
Canan: Tamam görüşürüz.
***
Canan: Demekki durum herneyse bundan Leylanın haberi yok. İyi de Zehrayı bir gecede bu kadar değiştirecek ne olmuş olabilirki.
Flashback son.
Canan: Leyla ve Tayfun? Tabii yaa Zehrada bunu öğrendiği için böyle davranıyordu.
Zehranın odasında.
Ömer: Ne oldu niye sustun?
Zehra: Evet beni aldatan adamla evlenicem. Hem de en yakın arkdaşım Leylayla aldatan o adamla evlenicem. Sırf güçlü diye sırf serveti var diye evlenip Zehra Eroğlu olucam. Niye biliyor musun? İçimdeki saf , masum paraya değilde sevgiye önem veren Zehra tamamamen yok olup ölsün diye. Sen o Zehrayı öldürdün! O gün o Zehrayı öldürdün. Şimdi geri dönüşünle o Zehranın gün yüzüne çıkmasına izin vermiycem. Ve lanet olsunki bunları yaparken de hala seni seviyor olucam.
"Der ve arkasında dönüp giderken Ömerin sözleriyle oracıkta donup kalır.''
Ömer: Ben de seni....
Hani yıllar önce söylemiştinya seni seviyorum diye söylüyorum işte ben de seni...Ama bugün değil taa o günden beri. Söyleyemezdim çünkü bunu saklayamazdık ve senin öğrencilik benim de öğretmenlik hayatım bitecekti. Yalnış dedim o senin öğrencin dedim ama unutamadım çıkaramadım aklımdan. Ve yıllarca kendime bile inkar etmeye çalıştım. Ne öncesinde ne de sonrasında hiç senin gibi biri olmadı girmedi hayatıma giremezdide zaten öyle birinin olduğunu da sanmıyorum hem bu kadar güzel , hem bu kadar akıllı en önemlisi kalbi güzel. İşte bu yüzden ben de seni...
Öldürme o Zehrayı olur mu? Çeker gideriz buralardan yeter ki öldürme yeterki o adama gitme lütfen...
''Der ağlamaklı bir ses tonuyla. Zehraysa ağlayarak son kez arkasına döner ve Ömerin gözlerinin içine bakıtıktan sonra kapıyı açıp gider.''
🎶Sevmek çok zormuş
Sevmemek çok zor
Sevilmemek çok zor
Sevdim ama sevildim mi
Bilemiyorum
Ağlamak çok zor
Ağlamamak çok zor
Ağlayamamak çok zor
Hergün seni kaderimden
dileniyorum
Bir dilenciyim senden aşkı dilenen
Her fırsatta hor görülüp belki gülüp alay edilen
Bir dilenciyim geleceğini bilmeyen
Senden ne para nede pul nede acımanı bekleyen
Kırdım kırılmayan
Gururumu ve o çok değer verdiğim onurumu
Serdim yollarına ömür boyu beslediğim , büyüttüğüm
Yaşatan umudumu
Bekliyorum hergün
Sen görmek için ve çizmem için kaderimin yolunu 🎶
2 saat sonra.
Tayfunun evinde.
Zehra: Ne iyi etdinde geldin Leyla
Leyla: Sen çağırırsında gelmez miyim?
Zehra: Eee anlatsana senden ne zaman müjdeli haber geliyor var mı biri?
Leyla: Aslında....
Zehra: Ne aslında?
Leyla: Aslında....Bak Zehra
Zehra: Aaa dur tahmin edeyim. Aslında ben senin sevgilinlemi yatıyorum diyecektin?
Leyla: A...Anlamadım?
Zehra: Niye? Oysa gayet açığım. Ne haltlar yediğinizi bilmediğimi mi sanıyorsunuz?
Tayfun: .......
Leyla: .........
Zehra: Yazıklar olsun. İkinizden ne nefret ediyorum. İkiniz de herşeyin en kötüsüne layıksınız. Allah belanızı versin.
Leyla: Zehra bak...
Zehra: Ne bak yaaa ne bak? Daha ne diyeceksin ne kadar ucuz ve rezil bir kadın olduğundan mı bahsedeceksin öyleyse hiç konuşma zira bunu kendi gözlerimle gördüm.
Tayfun: Yeter! Laflarına dikkat et.
Zehra: Ayyy ne büyük aşk metresciğini de savunurmuş. Ne sanıyorsun senin gibi nerdeyse 45'ine gelmiş kart horozu sevdiğini mi? Bak bakalım bir gün paran bitince bu o....... yanında kalıcak mı yoksa yok.
Leyla: Evet ne desen haklısın ama ben Tayfunu gerçekten seviyorum sırf parası için değil ben onu gerçekten seviyorum senden farklı olarak. Ve sen hastaneye gelmeden de önce seviyordum. Ve ondan hoşlandığını söylediğin gün içimdekileri içime...en derine gömmeye karar verdim. Sırf seninle olan arkadaşlığımız bozulmasın diye.
Zehra: Zehra evlenme teklifi alsın öyle atayım kazığı dedin öyle mi?
Leyla: Hayır. Ben pek çok kez denedim ama engel olamadım hisslerime. Hatta söyledim kaç kere Zehraya anlatalım dedim. Ama o gitti sana teklif yaptı ben ne yapacağımı biliyorum diyerek geçiştirdi.
Zehra: Bak sıkışınca nasılda satıyorsun hemen. Burdan bile ne mal olduğun belli oluyor.
Leyla: Ben sadece gerçekleri söylüyorum. Tayfunusa hala seviyorum. Hem de hiç kimsenin sevmediği kadar.
Zehra: İstediğin kadar çabala bunu basite indiremezsin. Olay ortada. İkinizden de tiksiniyorum. Hele senden nefret ediyorum reziller!!! Yarın hastanede öğrenicek bu yaptığınız rezilliği.
Tayfun: Eee yeterbe defol ne halin varsa gör.
Zehra: Şerefsiz pislik!
''Der tokat atarak.''
Tayfun: Hemen defol evimden!
Leyla: Ya lütfen sakin olun bak Zehra ben giderim istersen bir daha dönmem bile bir daha. Ama lütfen yapma böyle.
Zehra: Kes sesini be! Birde iyi ayaklarına yatıyor ya ben sana arkadaşım dedim be hiç mi utanmadın? Gerçi ar damarın çatlayan birinie bunu söylemek de ne kadar doğruysa artık.
Tayfun: Yeter dedim yeteerr!!!
''Diye bağırır ve o anki sinirle Zehrayı iter ve pencereye yakın oturdukları için cam kırılır ve Zehra camdan aşağı düşer.''
10 dakika sonra.
Leyla: Nabzı var mı? Ölmedi de lütfen onu öldürmedim de.
Tayfun: Atıyor...hayatta
Leyla: Hadi hastaneye götürelim.
Tayfun: Saçmalama bizim hastane olmaz. Sen burda kal ben hall edicem.
''Der ve Zehrayı arabaya bindirdikten sonra yola çıkar birkaç dakiks gittikten sonra bir an kararından vazgeçer ve yolunu değişip arabayı bir uçurumun kenarına çeker. Ve Zehrayı kucağına aldığı gibi o uçurumdan aşağıya bırakır.''
Tayfun: Kusura bakma iyileşip hayatımı mahvetmene izin veremezdim.
1 sene sonra.
4.Bölüm sonu