◇LOVEY DOVES◇
Delaney's POV,
"Salamat po sa pag aalaga kay Lilith. Huwag po kayo mag alala bibisitahin ko po kayo ulit dito kapag may oras po ako" sabi ko. Yumakap muli sakin si Tita.
"Mag iingat ka don ha? Kung pwede lang talaga kitang samahan don gagawin ko pero nandito ang asawa't anak ko" aniya kaya ngumiti ako.
"Kaya ko naman po ang sarili ko. Tsaka mababait naman po ang mga magulang ng kapatid ko" sagot ko.
"Yung sinabi ko sayo huwag mo kalimutan ha? Harapin mo na ang lalaking mahal mo, para naman pagbalik mo dito, makita ko na ang totoo mong ngiti" ani Tita.
"Sige po mauna na ko Tita. Kayo rin po mag ingat po kayo dito" ani ko at binuhat ko na si Lilith at tinulak ko na ang maleta na dala ko.
***
"Lilith. Promise ko sayo, makikita mo na ang daddy mo. Sana mapatawad pa nya si mommy sa lahat ng kasalanan nya kay daddy noh? Pero ginawa ko lang naman lahat yon para maging safe si daddy mo. Mahal na mahal ko si daddy mo, sana love parin nya ko" bulong ko kay Lilith. Para akong loka na kinaka usap ang pusa na akala mo namang sasagot at may paki alam sa mga sinasabi ko.
Nandito na ko sa airport. Mabilis lang ang naging byahe ko pabalik dito sa pilipinas. Sa pagbabalik kong 'to, hindi ko na uunahin ang takot at pangamba sa puso ko, haharapin ko na ang taong mahal ko at handa na kong sabihin sakanya ang lahat ng katotohanan.
Biglang tumunog ang telepono ko kaya agad ko itong kinuha mula sa bulsa ko. Kumunot ang noo ko ng isang hindi kilalang numero ang bumungad sakin.
Dahil puno ng kuryosidad ang utak ko kung sino ang tumatawag ay sinagot ko ito.
"Sino 'to?" Seryoso kong tanong.
"Ate huwag ka makinig sa sinasabi nya! Wag kang p-" boses ni Hazelle ang sumisigaw.
"Sino ka!? Anong ginawa mo sa kapatid ko!?" Agad kong tanong.
"Delaney. Hindi ko akalain na magkapatid pala kayong dalawa. Pinagtatagpo talaga tayo ng tadhana" sagot ng isang pamilyar na boses.
"T..tito Philip? Ano nanaman kailangan mo!? Bat ba ayaw mong tantanan ang buhay ko!?" Galit kong sigaw. Malakas na tawa ang narinig ko sa kabilang linya.
"Wala akong kailangan sayo Delaney. Nakuha ko na ang lahat ng yaman ng Mama mo kaya ano pa mapapala ko sayo? Tinawagan kita ngayon dahil binibigyan kita ng pagkakataon para magpaalam sa pinakamamahal mong kapatid" aniya kaya lalong umigting ang bagang ko.
"Pakawalan mo sya Philip. Wala syang kasalanan sayo. Kung iniisip mo na sya ang pumatay kay Felix, nagkakamali ka. Ako ang pumatay sa demonyo mong anak kaya ako ang hulihin mo!" Sagot ko.
"Mukhang nahilo ang tauhan ko sa mukha ninyong dalawa. Pero dahil nandito na sya, wala na tayong magagawa. Kung gusto mo talaga maligtas ang kapatid mo, pumunta ka dito kasama ang Nanay nya. Huwag kang pupunta dito ng hindi mo kasama ang ina nya kundi, katapusan na ng buhay nya" banta nya at pinatay na ang tawag.
Marahas kong nagulo ang buhok ko sa sobrang galit at agad tinawagan ang numero ni Franzei.
"Franzei, kailangan ko ulit ang tulong mo. Nanganganib ang buhay ng kapatid ko" ani ko.
"Ano? Paano nangyari 'to? Alam na ba 'to nila Dylan?" Agad nyang tanong.
"Hindi pa at ayokong ipaalam pa sakanila. Makinig ka Franzei, magkita tayo sa bahay namin. Duon na tayo mag usap tungkol sa plano" sabi ko at pinatay na ang tawag.
Agad akong pumara ng taxi at pinabilisan ang pagmamaneho ng driver.
Kailangan ko maligtas si Hazelle ng hindi nadadamay ang Nanay nya. Pero bahala na. Handa ko isalba ang buhay ko para lang sa kaligtasan ng kapatid ko. Maraming nagmamahal sakanya at ayokong mangulila sila sa pagmamahal na binibigay ni Hazelle sakanila.
***
Pagka dating ko sa bahay ay nakita ko agad ang motor ni Franzei na nakaparada sa harap ng bahay. Gray ang kulay ng motor nya. Nakita ko na nakatayo sya sa harap ng gate namin kaya agad na ko bumaba ng taxi at agad naman nya ko nakita.
Agad kami pumasok sa bahay at dumaretso sa kwarto ko at kinandado ang pinto.
"Ano ng gagawin natin ngayon Della? Paano dinukot ng Philip na yon ang kapatid mo?" Agad na tanong ni Franzei.
"Akala nya si Hazelle ang bumaril kay Felix. Ginamit nya rin si Hazelle para makuha nya ang Nanay nito. Sa tingin ko, ang Nanay ni Hazelle ang babaeng pinag awayan noon nilang dalawa ni Tito Alejandro. Ang sabi nya, kapag hindi ako pumunta doon ng hindi kasama ang Nanay ni Hazelle, papatayin nya ang kapatid ko. Pero kilala ko si Hazelle, ayaw nyang nadadamay o napapahamak ang mga mahal nya. Kaya kailangan ko pumunta don ng mag isa at hindi dinadamay ang Ina nya" ani ko.
"Meron talagang mga tao na demonyo kung magmahal. Ano ng plano mo ngayon?" Tanong nya.
"Nasa sayo ang flash drive na nakakonekta sa cctv sa pabrika nya diba? Gusto ko ikaw ang maging mata ko sa loob, manatili ka dito at sabihin mo sakin ang daan papunta sa kung saan nya dinala si Hazelle" ani ko. Agad naman sya tumango at umupo na sya sa harap ng monitor ko at sinuksok na doon ang usb.
"Sh*t! May password. Hindi ko ito mabubuksan Della" aniya kaya napamura nalang din ako.
"Bahala na. Subukan mo i hack ang file habang papunta ako don. Pag hindi talaga bumukas, sarili ko ng diskarte ang gagamitin ko" sagot ko at kinuha na mula sa isang drawer sa cabinet ko ang baril ko.
"Della. Delikado kung susugod ka don mag isa. Sasama a-"
"Dito ka lang Franzei. Ayokong madamay ka pa sa gulo ko. Sa akin lang may galit ang matandang yon kaya ako lang ang haharap sakanya" sagot ko.
"Susubukan ko mabuksan 'to pero mag ingat ka Delaney. Ipangako mo sakin na babalik ka ng buhay" aniya kaya malamya akong ngumiti sakanya.
"I can't die without seeing him again" ani ko at lumabas na ng kwarto. Bago ako tuluyang lumabas ng bahay ay humarang sakin ang alaga kong si Lilith.
Nginitian ko naman sya at umupo sa harap nya at hinaplos ang malambot nyang balahibo.
"Lilith, kung sakaling makita mo ulit si daddy, iparinig mo nalang sakanya ang mensahe ko. Ipa pindot mo sakanya ang collar na binigay ko sayo. Pero promise ni mommy, lalaban sya. Lalaban sya para sa inyong dalawa ni daddy" ani ko at tumakas ang luha sa mata ko.
Tumayo na ko at agad dumaretso para sumakay sa motor ko. Sinuot ko na ang helmet ko at mabilis na pinatakbo ang motor ko.
***
Lincoln's POV,
Nandito ako ngayon sa condo ko. Hinihintay ko dumating ang damit na pina laundry ko. Dati kasi sya ang naglalaba ng damit ko, pero simula ng nawala sya. Umaasa nalang ako sa laundry service ng condo.
Ilang oras ang lumipas ay may nag doorbell na sa may pinto kaya walang gana akong pumunta sa pinto at binuksan ito.
"Good evening sir. Eto na po yung mga pinalabhan nyong damit. Natiklop ko narin po yan lahat" aniya.
"Thank you" malamig kong sagot at kinuha ang basket na puno ng mga damit ko. Habang nilalagay ko na isa isa ang mga damit ko sa cabinet ay napansin ko ang isang pamilyar na panyo.
Eto ang binigay na panyo sakin ni Hazelle noong isang araw. Isa itong puting panyo at bumilis ang tibok ng puso ko ng may nakita akong nakasulat doon.
D.L
LOVEY DOVEY