Dumiretso na ako sa isang stall ng Sushi House. Kanina pa ako palibot-libotsa mall pero wala pa rin si Alexie. Actually, di ko alam kung saan kami magkikita. Sinabi ko nalang kasi na dun nalang kami magkita sa mall pero walang exact place. This time, I’m feeling something. Kinakabahan na ewan. Parang feeling ko, ako yung may kasalanan sa break up. Haay. Basta, I feel something bad. Terribly bad.
“Kuya, isang ..” – Anna
“Anna!” – Alexie
Napalingon ako ng may tumawag sa pangalan ko. It’s Alexie. Nginitian kosiya at lumapit na siya saken. Nagbeso naman kami at bumili na din akong sushi. Alexie looks so pretty, ang ganda-ganda pa rin niya. Mahaba kasi yung buhok niya tapos naka-knee-length jacket pa siya, para siyang Korean. Ako naman bun hair lang then university jacket. Maulan kasi salabas, lecheng summer.
“How are you?” – Alexie
Tanginang tanong. Parang tinamaan ako ng pitong kidlat sa sinabi niya. For the past days, bangag ang ulo ko. Wala akong matinong maisip. Wala tong utak ko, parang high lagi. Lol. Basta! Tiningnan ko lang si Alexie at ngumiti.
“Doing good. Ikaw? Kailan ka bumalik?” – Anna
Umupo na kami sa isang bench sa mall. Kain lang ako ng kain ng sushi.
“2 weeks na ako dito. Babalik din ako kaagad sa California. AWOL ako eh.” – Alexie
“Baliw ka.Hahaha.” – Anna
Ngumiti lang si Alexie.
“I’m sorry about what happened between you and Derek.” – Alexie
“Ngek. Baket? Affected ka?” – Anna
“Well, I mean ..Mahirap. I thought, kayo na talaga Anna. You’re one of the cutest couple I’ve seen.” – Alexie
Di ako sumagot. Eh, sa di ko alam ang sasabihin ko. Talagang may katapusan lang talaga ang lahat. Sht. At please ha? Ayokong umiyak ngayon. Nakakabaliw na! Nakakaumay din pala.
“Why do you have to ask for space, Anna?” – Alexie
“Kasi yun yung pinakatamang paraan.. Alex.” – Anna
“If it was right, then ba’t ganyan yung nangyari sa inyo?” – Alexie
“Hindi naman kasi lahat ng tama, nakakapagpasaya sayo diba?” – Anna
“Crazy conversation! Hahaha. Tama na nga! Basta, it’s just weird. Nasanay kasi akong magkasama kayo ni Derek. Then, all of a sudden, malalaman ko na everything’s a blur between you and him. I’m just sad for Derek.” – Alexie
Sana naman nalaman mo din kung anong ginawa niyang kaibigan mo, bago mo siya kaawaan diba? Ako lang ba may kasalanan dito? Ganon ba yun? Alam ko na ang kasalanan ko, pero it’s not as equal as cheating on a relationship. All I did was to save the relationship, but he ruined it.
“Alam mo, dapat sana galit ako sayo eh. Sa ginawa mo sa kaibigan ko. But I tried not to, kasi alam mo, it was a great love at ayaw kong masayang lang yun katulad nung nangyari samen ni Justine. You don’t know how wasted Derek was nung mga panahong humingi ka ng space. Di mo alam kung pano siya matulog kung gabi. Di mo alam kung pano niya pinilit ang sarili niya na iwasan ka dahil sa hinihingi mong space. He wants it to be easy for you kaya siya na ang gumawa ng paraan na umiwas.” – Alexie
Nakikinig lang ako sakanya. Naluluha ako pero I tried not to.
“Nung nasa California siya, palagi ka niyang kwinekwento samen, sa Mama niya. All was a pure bliss, yung parang kahit ang layo-layo mo, ikaw pa rin ang iniisip niya. Pero kailangan niyang mag-stay dun ng ilang buwan para kay Tita. Hindi niya yun sinabi sayo kase ayaw niyang kaawaan mo siya.You know, boy’s pride. Hindi nanga siya dapat babalik dito eh, but he did, for you.” – Alexie
He did? For me?
“Alam mo ang tanga mo din ano? Di ko alam kung nagtatanga-tangahan ka lang, o it’s just the way how you think. Kahit naman kasi saang anggulo tingnan, mali yung space Anna eh. Di ko alam kung pang-ilang tao na ako na nagsabing tanga ka, pero oo, tanga ka for asking that damn bullshit space from Derek. Mahal ka ni Derek kaya he accepted it. Wala siyang choice.” – Alexie
“Stop, Alexie. Di mo alam ang boung nangyari.” – Anna
“Of course I do.” – Alexie
“Shut up! Wala kang alam kaya di mo ko maiintindihan!” – Anna
“Oh yeah? Really? Baket? Ikaw? May alam ka din sa boung nangyari sa Silveria?!” – Alexie
I was trying to be calm. I was controlling my emotions. Pero natigilan ako sa sinabi niya.
“Anna naman, hindi lang naman ikaw ang nasaktan! Kaya don’t you dare put all the blame kay Derek.” – Alexie
“Are you trying to save Derek here? Cus’ actually, it’s not for you to do it.” – Anna
“I’m not. Gusto ko lang ayusin niyo to bago man lang umalis si Derek.” – Alexie
“So asan siya? Lumipad ng Davao, diba? If he is really sorry, dapat nagparamdam na siya saken! Pero tangina, bullshit! Kahit isang text lang, wala?!” – Anna
“Cus, you asked for space! Ayaw ka na niyang guluhin. That’s how how much he loves you, Anna. Ayaw niyang nahihirapan ka dahil sa kanya kaya he let it be. But Anna, ako din, I don’t want him to suffer sa isang pagkakamaling di niya naman ginawa.” – Alexie
“What do you mean?” – Anna
“Anna, I was with Derek that night you saw him..” – Alexie
Biglang nag-init ang mukha ko. So what does she mean?! Siya yung babaeng hinalikan ni Derek?! Bullshit! Tiningnan ko siya.
“It’s not what you think, Anna. I was with him that night, kasi kailangan niya ng kasama. Baket?Nasaan ka ba ng mga panahong yun?” – Alexie
I was on the car, with Yumi.
“Anna, yung nakita mo sa Silveria, it was just a part of the whole scene.” –Alexie
“Wow. So I should’ve stayed there to watch them?” – Anna
“Nung tumawag ka kay Derek, he was so glad. He was so happy that we decided to go straight sa bahay niyo, pero nung pagbalik namin sa table, bigla siyang hinila ng babae, we don’t know her but there she kissed him. ” –Alexie
SHT. Napatingin ako kay Alexie. She was looking at me, as if begging me to forgive Derek. How could’ve I missed that? Ba't di ko naisip yun?! Alam ko naman kasing di magagawa yun ni Derek, pero nadala na ako ng galit ko nung gabing yun. So, after all, di pala kasalanan ni Derek?!
“Yeah. And Nicole, can prove you that.” – Alexie
“Nicole?” – Anna
“Yeah, Nicole.Cus’ she’s the one who set up everything between Derek and that bitch.” – Alexie
"Nicole?! Are you sure?" - Anna
"I don't have anything against her, but yeah, sinet up niya yun lahat." - Alexie
"How could .." - Anna
Di ko lubos maisip na after all, after all ng pagkikita at pagkakaibigan namin ni Nichole, yun pa ang gagawin niya? Lecheng babae. Anong trip niya?! Bigla akong napaluha. How could she do it! The fact na girlfriend siya ni Justine! Damn! Pinahid ko na ang luha ko. Tangina talaga! Akala ko sa mga movies lang yang set-up, set-up na yan! Tangina, di teleserye tong buhay ko, pero leche, ginagawa nilang pang-primetime! I wanna punch her on the face! Ano ba ginawa ko sa kanya?!
"Alex, di ko alam and I'm sorry." - Anna
"Eh, how could you know it? Ayaw mong kausapin si Derek, iniiwasan mo pa siya. At walang magawa si Derek kundi hintayin ka na ikaw na makipag-usap sa kanya. Anna, kilala mo din si Derek. Pag alam niyang that's it, wala na siyang magagawa, he keeps silent. Kahit mahirap. Diba?" - Alexie
"Baliw talaga yung lalakeng yun! He's a damn bullshit!" - Anna
"I know. Kaya nga boyfriend mo eh." - Alexie
"Kailan daw siya babalik galing Davao?" - Anna
"4PM pa ang flight niya dun. I guess by 5, andito na siya." - Alexie
"Thanks." - Anna
"Oops, wait. Satingin ko, siya na din siguro ang mag-eexplain kung pano niya nakuha to." - Alexie
Inilabas ni Alexie sa bag niya ang isang ID. It was familiar.
"Panong.." - Anna
It was my grade school ID. Leche. Ilang araw ko din yang iniyakan kasi di ako pinapasok sa school ng walang ID. Nagpunta pa ako kay Sr. Juneth para bigyan ako ng bagong ID. All I knew, was I lost it at di ko na nakita. Akala ko nasa kwarto ko lang, pero di ko talaga mahanap.
"Derek could explain this one." - Alexie
"Really?" - Anna
"Yeah. I hope, everything gonna be alright Anna. Rememberm he loves you so much and ako na ang nagsasabi niyan sayo. Kilala ko si Derek and I know, when he loves someone truly." - Alexie
"Thanks! I'll see him tommorrow, I promise." - Anna
"Good." - Alexie
*
NICHOLE. NICHOLE. Pano niya nagawa yun? Parang ayokong paniwalaan pero it's the truth. How could she have done it. Ngayon, isang araw nalang na makakasama ko si Derek, and damn, I'vewasted a lot of time na sana makasama ko siya! I hate this! I hate this feeling na parang guilty ako! I should have knew it!
May namomoung luha sa mata ko pero wala piniglan ko yun. God, I miss Derek so much. It's been a month, a month since I asked for that space at ngayon isang araw nalang, aalis na siya. Andami kong sinayang na panahon para sana nakausap ko siya! Tysle was right. Alex was right. Ba't ba kasi ang tanga-tanga ko! Sa lahat talaga ng tanga, kinareer ko pa!
Tangina pa tong music na to. Ba't ba kasi ito yung trip ni Carla na ilagay sa flashdrive dito sa Sportivo. Gaaah. Please.. I want to see Derek. Now. Parang di ko na maantay yung bukas. :(
Here I am
Alone and I don't understand
Exactly how it all began
The dream just walked away
I'm holding on
When all but the passion's gone
And from the start
Maybe I was tryin' too hard
It's crazy coz it's breakin' my heart
Things can fall apart but I know,
That I don't want you to go
And heroes die,
When they ignore the cause inside
But they learn from what's left behind
And fight for something else
And so it goes
That we have both learned how to grow
And from the start
Maybe we were tryin' too hard
It's crazy coz it's breakin' our heart
Things can fall apart but I know,
That I don't want you to go
Oh it's just too much
Takin' all the whole world all by myself
But it's not enough
Unless I stop trusting somebody else,
Somebody else
And love again
And from the start
Maybe we were tryin' too hard
It's crazy coz it's breakin' our hearts
Things can fall apart but I know,
That I don't want you to go, no
Maybe we were tryin' to hard
It's crazy coz it's breakin' our hearts
Things can fall apart but I know,
That I don't want you to go
Oh no, don't want you to go
Ugh. Kinuha ko na ang cellphone ko at tinawagan si Derek. But what the hell, it's off! Leche. Kainis! Kailan pa to nag-off ng cellphone! Akala ko saken lang uso yun! :(
Haay. Nilagay ko na sa passenger seat ang cellphone. Di nagtagal, nakita kong may tumatawag. OH SHT. COME ON. Fingers-crossed! I hope it's Derek! Please. Please. Chineck ko na ang cellphone ko.
CALLING: JUSTINE. Sht. OMY. OMY!
Kakausapin ko ba siya? Di ko alam ang gagawin ko. Justine. Justine. Why? Sinagot ko na ang tawag. I remained calm kahit galit ako. Kasi alam niyo yung feeling na kahit sa ibang tao ka galit, nadadamay siya kase siyempre, girlfriend niya si Nichole. Pards, why? :(
"Oh?" - Anna
"Saan ka?" - Justine
"Pauwi." - Anna
"Pards.." - Justine
"What?" - Anna
"I'm sorry." - Justine
"Alam mo na pala?" - Anna
"Ngayon ko lang nalaman and Anna, I'm really sorry. I know, the damage has been done pero Pards, I'm sorry." - Justine
"Pards, di ko kasi alam kung anong problema niyang girlfriend mo saken eh. Alam mo, I'm considering you, kasi kaibigan kita pero p*ta, kung magkita man kami Pards, I'm sorry nalang din." - Anna
"Pards .. Please. Sorry." - Justine
I heard him, he sighed. Pards, wala akong magagawa. Hindi ako santo, na lahat okay lang. I'm sorry. Alam kong nahihirapan ka pero ako din naman, ang sakit niyang ginawa ng girlfriend mo. :(
"Pards.. not now.Please. Ayokong pati sayo, magalit ako." - Anna
"Yeah, I know. Sorry." - Justine
Inoff ko na ang cellphone ko. I'm sorry din, Pards. I'll talk to you, soon. Not now. Ang hirap lang nito eh. I'm sorry :(
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nawawala na talaga ang mga readers ko. Kung kelan, matatapos na to. Hello! Paramdam kayo! Kaway naman kayo. Comment. Post! Like. Chos! :D Basta, wala lang. Namimiss ko lang yung mga nakakausap ko dito, minsan. Salamat din kay Renrendesarapen, kasi siya ang forever na nagbibigay ng comment. Hihi. Gusto ko kasi yung may nababasa ako kung kumusta yung chapter or yung story.
Well, anyway. Nanood ako ng THE REUNION at natawa ako kasi parang HAPPILY EVER AFTER YUNG SET UP. Hihi. Andun pa si Matt Evans, na bakla dun, na parang si Cornelio na din. Tehee :> Sana napanood niyo yun.Tapos si Jessie Mendiola. Aww. Nice ;)
Nga pala, matagal-tagal na din yung bagong cover ko pero ngayon ko lang siya pasasalamatan ng bonggang-bongga. Si FLAT NOSE ng Facebook, di ko nga pala alam kung taga-saan siya basta alam ko part ng Mindanao. It took her one month para gawin niya yan. Ang galing-galing lang diba? Sana, ma-dedicate ko sa kanya yung chapter kaso wala siyang Wattpad account, reader siya pero walang account. Kaya sa mga silent readers jan, hello! :D
5 to 6 chapters nalang siguro to. Sana, i-invite niyo mga kabigan niyo na basahin din to! :D
Salamat po sa inyo and God Bless! Many thanks!
(c) letsrunawaytogether