??'s pov
Πάρκαρα το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ τπυ νοσοκομείου και τον περίμενα μέχρι να βγει.
Είχε μαζί του και έναν άλλον μελαχρινό που τον έβλεπα πρώτη φορά.
Καθώς περίμενα κοίταζα για άλλη μία φορά το μαυρισμένο μου μάτι. Θα μου το πληρώσει αυτό ο μαλάκας!
Βγήκαν γρήγορα από το νοσοκομείο και μπήκαν στο αμάξι. Τον είδα να κρατάει ένα στικάκι το οποίο έβαλε στην τσέπη του. Λογικά αυτό είναι που πρέπει να κλέψω...
Ξεκίνησα λίγο μετά από εκείνους και πήγα προς την ίδια κατεύθυνση.
Μετά από λίγο σταμάτησε, άφησε εκείνον τον μελαχρινό σε ένα μεγάλο γυάλικο κτήριο και συνέχισε.
Καθώς οδηγούσε μπροστά μου έκανε μια παράκαμψη, όμως εγώ συνέχισα ευθεία για να πάω από άλλο δρόμο και να βγω μπροστά του.
Πάτησα το γκάζι και έστριψα με μανία το τιμόνι. Λίγα μέτα μετά τον είδα και έστριψα απότομα πάνω του. Εκείνος δεν το περίμενε και έτσι δεν μπόρεσε να αντιδράσει.
Το θορακισμένο μου αυτοκίνητο χώθηκε στην μπροστινή δεξιά πόρτα κάνοντας μεγάλη ζημιά στο δικό του. Μετά από αυτό το αμάξι του έκανε μερικούς κύκλους στην άσφαλτο από τα λάστιχα μέχρι που σταμάτησε.
Βγήκα από το αμάξι μου και κινήθηκα απειλητικά προς το μέρος του.
Άνοιξα την πόρτα του συνόδηγού και τον βρήκα σχεδόν αναίσθητο. Τον άρπαξα από τον γιακά και τον πέταξα βίαια στον δρόμο, πάνω σε κάτι γυαλιά.
Του βάρεσα μία δυνατή κλοτσιά στο στομάχι και ενώ ήμουν έτοιμος να τον σαπίσω για αυτό που μου έκανε, άκουσα τις συρήνες των μπάτσων.
Γαμώτο πως ήρθαν;!
Βρήκα γρήγορα το στικάκι του, το άρπαξα και άρχισα να τρεχώ με όλη μου την δύναμη.
Άρχισαν να με κυνηγάνε δύο μπάτσοι πάνω σε μηχαξάκια. Έστριψα σε ένα στενό και πήδηξα πάνω έναν σιδερένιο φράκτη.
Κόπηκα λίγο στα κάγκελα αλλά το αγνόησα και συνέχισα να τρέχω μέχρι που με έχασαν.
Μαρία's pov
Ήμουν ακόμα στο διαμέρισμα του Jin μαζί με τον Yoongi και συζητούσαμε ώσπου χτύπησε το τηλέφωνό μου και μας διέκοψε.
Πήρα το κινητό στα χέρια μου, είδα ότι είναι η Hyora και το σήκωσα.
M:"Έλα, τι κάνεις;"
HR:"Μαρία έλα γρήγορα στο νοσοκομείο είναι επείγον!"
Μ:"Τι έγινε Hyora??"
Είπα με ανήσυχο τόκο στη φωνή μου.
HR:"Ο Jin!"
M:"Τι έπαθε ο Jin;!!"
Σηκώθηκα από τη θέση μου και ένιωσα ένα κρύο ρεύμα διαπερνά το σώμα μου.
Ο Yoongi μόλις άκουσε σηκώθηκε κι εκείνος και παρακολουθούσε με ανήσυχια.
HR:"Θα σου εξηγήσω περισσότερα όταν έρθεις. Τον έχουν στα επείγοντα."
Μ:"Μείνε μαζί του και εγώ έρχομαι αμέσως"
Έκλεισα το τηλέφωνο και γύρισα στον Yoongi που με κοιτούσε με απορία και άγχος.
YG:"Τι έπαθε ο Jin?"
M:"Δεν ξέρω αλλά τον έχουν στα επείγοντα. Πάμε γρήγορα στο νοσοκομείο!"
Ο Yoongi άρπαξε τα κλειδιά του και φύγαμε γρήγορα.
[...]
Φτάσαμε στην κλινική και έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Στον διάδρομο πέτυχα την Hyora και σταμάτησα λαχανιασμένη για να της μιλήσω.
Μ:"Τι του συνέβει;"
HR:"Τον τράκαραν... Σκόπιμα."
Βούρκωσα ακούγοντας αυτά τα λόγια, το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να βεβαιωθώ πως είναι καλά.
M:"Που είναι;"
HR:"Στο 104." Μου είπε άτονα.
Χωρίς να της πω κάτι άλλο πήγα στο δωμάτιο που μου είπε.
Μπαίνοντας μέσα είδα τον Jin ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι. Ήταν διασωληνομένος, με ορό και είχε ένα έντονο χτύπημα στο κεφάλι.
Τον πλησίασα καθώς ήταν αναίσθητος και έλεγξα τις μετρήσεις των μηχανιμάτων. Οι παλμοί του ήταν ήρεμοι και το οξυγόνο του φυσιολογικό.
Κάθισα στο πλευρό του και τον χάιδεψα απαλά στο μάγουλο. Τα χέρια του ήταν γεμάτα κοψίματα και και είχε άλλο ένα τραύμα στον ώμο.
Δάκρυα άρχισαν να κυλούν ανεξέλεγκτα στα μάγουλά μου βλέποντας τον.
Εγώ είμαι υπεύθυνη για αυτό. Έπρεπε να είχα μιλήσει εξαρχής στην αστηνομία.
Είμαι σίγουρη για το ποιος είναι πίσω από όλα αυτά.
Διέκοψα τις σκέψεις μου όταν είδα τα βλέφαρα του Jin να κινούνται.
Μ:"Jin; Jin!..."
Jin's pov
Άνοιξα να μάτια μου και από το απόλυτο σκοτάδι, αντίκρισα ένα έντονο λευκό φως και όλα ήταν θολά.
Τα μάτια μου άρχισαν και πάλι να εστιάζουν ενώ μία γλυκιά φωνή που φώναζε το όνομά μου γινόταν όλο και πιο δυνατή.
M:"....Jin! Jiin."
Μαρία's pov
Το βλέμμα του επιτέλους εστίασε. Γύρισε προς την μεριά μου και οι ματιές μας κλείδωσαν.
SJ:"Μαρία μου.."
Το έπιασα το χέρι και ανταπέδωσε στο κράτημά μου.
Μ:"Jin oppa, πως νιώθεις;" είπα ανήσυχα.
SJ:"Τώρα καλύτερα." Είπε και μου αμογέλασε αχνά.
Μ:"Συγνώμη Jin, εγώ φταίω για αυτό." Κατέβασα το βλέμμα μου και δάκρυα άρχισαν να κυλάνε μέχρι το πιγούνι μου.
SJ:"Γιατί φταίς εσύ, αγάπη μου?"
Μ:"Έπρεπε να είχα μιλήσει στην αστυνομια από την αρχή για αυτό που έγινε. Τώρα έμπλεξες κι εσύ εξαιτίας μου."
SJ:"Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Ήσουν σοκαρισμένη εκείνο το βράδυ."
Μ:"Μην με δικαιολογείς Jin, ξέρω πως φταίω. Πες μου πως έγινε όλο αυτό."
SJ:"Είχα πάρει τα βίντεο της εξωτερικής κάμερας που είχε τραβήξει το γεγονός και πήγαινα στο τμημα να τον καταγγείλω ώσπου ένα αυτοκίνητο έπεσε πάνω μου, καθώς πήγαινα να περάσω μια διασταύρωση. Μετά δεν θυμάμαι και πολλά."
Μ:"Σου υπόσχομαι ότι δεν θα μείνει έτσι αυτό."
Έφερα το χέρι του κοντά μου και το φίλησα απαλά.
YG:"Και εγώ το υπόσχομαι."
Ακούγοντας τον γυρίσαμε και οι δύο και τον είδαμε να στέκεται στην πόρτα.
Μας πλησίασε και κάθισε δίπλα στο κρεβάτι που ήταν ο Jin.
YG:"Ειδοποίησα τους υπόλοιπους και είναι στο δρόμο για να έρθουν εδώ."
Ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου και τους άφησα να μιλάνε καθώς εγώ βγήκα στον διάδρομο για να το σηκώσω.
Κάποιος με έπαιρνε με απόκρυψη.
Μ:"Παρακαλώ."
??:"Καλά κάνεις και παρακαλείς." Ακούστηκε μία γνωστή φωνή και αμέσως κατάλαβα ποιος ήταν.
Μ:"Παλιοκάθαρμα τολμάς να με παίρνεις τηλέφωνο μετά από όσα έκανες;"
??:"Μίλα μου πιο όμορφα καταρχήν για να τα πάμε καλά, μωρό μου."
Μ:"Μην με ξαναπείς έτσι." Του φώναξα.
??:"Μου αρέσει όταν αγριεύεις."
Μ:"Τι θες;"
??:"Πως είναι το γκομενάκι σου;" Είπε σαρκαστικά και άρχισε να γελάει.
Τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν. Έσφιξα τις γροθιές μου και προσπάθησα να κρατηθώ για να μην του δώσω αυτή την ευχαρίστηση.
Μ:"Να μη σε νοιάζει πως είναι και μην τον ξαναπιάσεις στο στόμα σου."
??:"Σκληρή. Αχ μ' αρέσει..
Λοιπόν άκου να δεις τι θα γίνει. Θα σου στείλω μία διεύθυνση και εσύ θα έρθεις εκεί."
Μ:"Αλλιώς τι;"
??:"Αν δεν έρθεις ή πεις σε κάποιον που πηγαίνεις τότε θα την πληρώσει ο αβοήθητος φιλαράκος σου. Και αυτή τη φορά δεν θα είναι τυχερός."
Μ:"Μην τολμήσεις, δεν έχει καμία σχέση με αυτό!"
??:"Δοκίμασε με. Α και μην κάνεις καμιά εξυπνάδα γιατί σε παρακολουθώ. Φιλάκια."
Είπε και μετά από αυτό μου το έκλεισε.
Αμέσως μου ήρθε μήνυμα με τη διεύθυνση που μου ανέφερε και ένα άλλο μήνυμα που έλεγε.
??:《Μην αργήσεις γιατί ξέρεις δεν μου αρέσει να περιμένω😚💘💘》
Μπλιαχ! Τον σιχαίνομαι!
Όμως δεν έχω άλλη επιλογή... αν μπει στο νοσοκομείο και βρει τον Jin στην κατάστασή του σίγουρα δε θα είναι καλό.
Έτρεξα προς την έξοδο χωρίς να πω τίποτα σε κανέναν και έφυγα για το σημείο συνάντησης.