Την παρατηρούσα να κοιμάται. Με κρατούσε σφυκτά στην αγκαλιά της και φαινόταν πιο ήρεμη.
Συνέχισα να χαϊδεύω τα μαλλιά της ώσπου παρατήρησα ένα έντονο σημάδι στο λαιμό της..
Ήταν πιπιλιά...!
Τον μπάσταρδο! Θα τον βρω ότι και να γίνει και θα το πληρώσει άσχημα αυτό!
Λες να της έκανε τίποτα πιο χοντρό και να μην μου το είπε;
Την έβγαλα σιγά σιγά από την αγκαλιά μου και σηκώθηκα αθόρυβα από το κρεβάτι.
Βγαίνοντας από το δωμάτιο έκλεισα την πόρτα πίσω μου και πήγα να βρω τον Yoongi.
Τον βρήκα στο δωμάτιο του να κάθεται στο κρεβάτι του με το λάπτοπ.
Με είδε που στεκόμουν στην πόρτα και μου έκανε νόημα να περάσω.
Κάθισα στο κρεβάτι δίπλα του χωρίς να βγάλω λέξη κι εκείνος έκλεισε το λάπτοπ και το έβαλε στην άκρη.
YG:"Κοιμήθηκε;"
SJ:"Ναι"
YG:"Τι έγινε;"
Πήρα μία βαθιά ανάσα και άρχισα να του διηγούμε την ιστορία.
YG:"Δηλαδή την χτύπησε;;"
SJ:"Την έριξε με δύναμη πάνω στον τοίχο και σωριάστηκε στο πάτωμα. Δεν είδα όλα όσα έγιναν."
YG:"Λες να της έκανε και τίποτε άλλο...?"
SJ:"Όχι, δε νομίζω να πρόλαβε τουλάχιστον.
Όμως τώρα που κοιμόταν είδα μία έντονη πιπιλιά στο λαιμό της..."
YG:"Δεν ξέρω Hyung, από αυτά που μου λες δεν είναι ασθαλής από εκείνον."
SJ:"Το ξέρω και δεν πρόκειται να την αφήσω έτσι. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω τίποτα για αυτόν και δεν έχω αποδείξεις για να τον καταγγείλω."
YG:"Σου έχω μια λύση."
SJ:"Λέγε."
YG:"Είπες ότι όλα αυτά έγιναν στο πάρκιγκ του νοσοκομείου... άρα πρέπει να δεις τις εξωτερικές κάμερες."
SJ:"Έξυπνο, μόνο που δεν έχω πρόσβαση στις κάμερες του νοσοκομείου."
YG:"Δεν έχεις εσύ, έχει όμως ο Jungkook."
SJ:"Καλά λες! Πως δεν το σκέφτηκα; Λες να με βοηθήσει;"
YG:"Αποκλείεται να σε αφήσει έτσι, εξάλλου η Μαρία είναι φίλη του."
SJ:"Ωραία, θα πάω αύριο να τον βρω. Σε ευχαριστώ, love you~"
YG:"Ναι, καληνύχτα hyung."
Βγήκα από το δωμάτιό του και πηγα πάλι στο δικό μου.
Την είδα να κοιμάται πολύ ανήσυχη.
Πήγα και ξάπλωσα δίπλα της. Την σκέπασα καλύτερα και την έβαλα στην αγκαλιά μου.
Γύρισε προς τη μεριά μου και χώθηκε στο στήθος μου.
Σταμάτησε να κινείται ανήσυχα και το πρόσωπό της ήταν πλέον γαλήνιο.
Μαρία's pov
Μέσα στον ύπνο μου άκουσα το κινητό μου να χτυπάει και πετάχτηκα αμέσως.
Το σήκωσα χωρίς να δω ποιος είναι.
Μ:"Ναι;"
??:"Μαρίαshi που είσαι και δεν ήρθες δουλειά;"
Ακούγοντάς το αυτό γούρλωσα τα μάτια μου και κοίταξα την ώρα. Είχε πάει 10:30.
Μ:"Yongmi, συγνώμη που δεν ήρθα. Απλά εμ ξύπνησα και είμαι λίγο άρρωστη. Ήμουν στο κρεβάτι και ξεχασα να πάρω να ειδοποιήσω."
YM:"Οο δεν ήξερα περαστικά σου."
Μ:"Ευχαριστώ."
YM:"Θα ενημερώσω την Jiwon. Μην αγχωθείς και όποτε νιώσεις καλά να επιστρέψεις."
Μ:"Εντάξει Yongmi, να είσαι καλά."
YM:"Τίποτα bye."
Έκλεισα το τηλέφωνο και έπεσα πίσω στο κρεβάτι με ανακούφιση.
Τώρα που το σκέφτομαι... Πού είναι ο Jin?
YG:"Καλημέρα."
Σήκώθηκα καθιστή στο κρεβάτι και είδα τον Yoongi να στέκεται στην πόρτα.
Μ:"Καλημέρα σου Yoongi, πως είσαι;"
YG:"Εγώ καλά είμαι, εσύ πως κοιμήθηκες;"
Μ:"Καλά.. Ο Jin?"
YG:"Είχε κάτι δουλειές και έπρεπε να φύγει. Έτσι μου είπε να καθίσω να σε προσέχω."
Μ:"Δεν χρειάζεται να με προσέχετε, δεν ειμαι κανένα μωρό."
Ήρθε και κάθισε στο κρεβάτι δίπλα μου.
YG:"Κοίτα, o Seokjin hyung μού είπε τι έγινε εχθές... Πιστεύω ότι δεν είσαι ασφαλής τώρα και για να μη σου συμβεί τιποτα χειρότερο καλύτερα να μείνεις μαζί μας."
Μ:"Αλήθεια το εκτιμώ που ενδιαφέρεστε τόσο για εμένα αλλά δεν πρόκειται να μείνω εδώ και μην ξαναπάω δουλειά. Μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου."
YG:"Δεν θα σου πω τι να κάνεις ηταν απλή φιλική συμβουλή."
Μ:"Ευχαριστώ για την κατανόηση."
YG:"Φαντάζομαι θα πεινάς. Έλα μέσα να φάμε πρωινό, σε περίμενα."
Μ:"Οο τι γλυκό, έρχομαι."
Jin's pov
Το πρωί ξύπνησα κι εκείνη ακόμα κοιμόταν δίπλα μου. Σηκώθηκα, ετοιμάστηκα και βγήκα αθόρυβα.
Βρήκα το Yoongi στο τραπέζι της κουζίνας να δουλεύει στο λάπτοπ με μία κούπα καφέ δίπλα του.
YG:"Καλημέρα."
SJ:"Καλημέρα. Εγώ θα φύγω γιατί έχω μερικές δουλειές. Εσύ πότε έχεις dance practice?"
YG:"Στις 15:00."
SJ:"Πρόσεχε την μέχρι να γυρίσω σε παρακαλώ."
YG:"Μην ανησυχείς hyung θα μείνω μαζί της."
SJ:"Σ'ευχαριστώ. Τώρα στο σπίτι του JK να τον προλάβω."
YG:"Άντε, γεια."
Έφυγα από το σπίτι και πήγα στου Jungkook. Χτύπησα το κουδούνι και μετά από λίγη ωρα που περίμενα μου άνοιξε.
Ήταν χωρίς μπλούζα και τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα.
JK:"Τι;"
SJ:"Jungkook, χρειάζομαι μία χάρη. Είναι κάτι πολύ σημαντικό."
JK:"Δεν μπορεί να περιμένει; Έχω μια δουλειά."
SJ:"Όχι."
JK:"Καλά μισό."
Ξεφύσηξε και μου έκλεισε την πόρτα στα μούτρα.
Περίμενα για λίγο, ώσπου ξανά άνοιξε την πόρτα και μία κοπέλα βγήκε από μέσα. Πέρασε από δίπλα μου και έφυγε.
Έμεινα να κοιτάω τον Jungkook με απορία.
JK:"Ελπίζω να αξίζει τον κόπο γιατί με διέκοψες."
SJ:"Εσύ τις προάλλες....😤 Ξέχνα το. Έγινε κάτι και χρείαζεται να δω τις κάμερες του νοσοκομείου."
JK:"Τι έγινε;"
SJ:"Δεν μπορώ να σου πω απλά κάνε το για εμένα."
JK:"Δεν έχω κλειδιά ή κάτι."
SJ:"Ναι αλλά μπορείς να μπεις μέσα χωρίς να σε ρωτήσει κάποιος που πας, οπότε θέλω να με βάλεις σε εκείνη την αίθουσα που ελέγχουν τις κάμερες."
JK:"Καλά δωσε μου ένα λεπτό να φορέσω μπλούζα και πάμε."
Σορι αν αυτό το κεφάλαιο είναι βαρετό..