Music: Stay With Me by Sam Smith (nakaka-lss din to :D Gagawa ako ng playlist sa 8tracks para sa BGFAG playlist <3 will post the link sa epilogue)
~~
Season 2 |X|>>#GlorienneJadenSilva (PART FOUR)
(cont..Glorie’s POV)
Rexallier Andrei ang name ng baby boy.
Nauna nang nakauwi ang mommy Hanna niya sa Pilipinas dala ang perang ibinayad ko sa kanya. We decided never to contact each other again… ever. Kahit na hindi iyon madali sa aming dalawa dahil since mga bata pa kami magkaibigan, we need to keep our secrets hidden kahit na umabot pa ito sa libingan.
Hindi pa din umuuwi si Belle galing sa bakasyon niya. Pero she tried to contact me naman about the baby nang nag send ako ng pictures sa kanya. I don’t know how our relationship works pero I am happy na hindi siya naghinala dun sa picture ni Rex na pinadala ko sa kanya.
I try to call Nico again, sa number na nakuha ko kay Jesse to ask him to come here to have Rex papers on the process. Nagulat ako nang nag umoo siya na pumunta dito sa Singapore. Nag sorry din siya over the phone dahil hindi siya naging hands on sa pagiging daddy niya. Naging busy daw kasi siya sa college. I believe him of course.
Kaya ngayon nag-aabang ako sa airport to welcome his Daddy.
“Is this him?”
Sa apartment ko kami tumuloy. Nag-abala akong linisin ang apartment ko para sa pagdating niya. Nakangiti niyang kinuha sa akin si Rex. Hindi ko mapigilang mag blush at tindigan nang balahibo. He looks so good while he holds the baby. Our baby.
“Yes.”
He looks at me still smiling. Kitang kita pa din ang dimples niya nanakapag palambot ng tuhod ko.
“What’s his name?”
“Rex. Rexallier Andrei Dela Torre.” I can’t help the idiotic smile on my face. Masyado akong natutuwa at nandito na si Nico sa harapan ko, hawak ang anak namin.
Lahat ng bitter memories nang miscarriage ko ay nabura nang ngumiti siya sa akin at halkan niya ako sa noo at yakapin ako, habang buhat pa din si Baby Rex. That moment I know the feeling of having a family. A complete family.
“I am really a dad, eh?”
Halos mapunit na ang bibig ko kakangiti. “Yes, you’re now officially a dad.”
Ayoko sana sirain ang happy bubble naming tatlo sa pagtatanong pero hindi ko na naman mapigilan ang sarili ko.
“Nico… what’s your plan? Will you marry me?”
Napatingin agad siya sa akin at kumunot ang noo niya na parang nagulat pa siya sa tanong ko.
Agad akong napa-atras. “Hindi mo ba ako papanagutan?”
Umiwas siya nang tingin. “I…I am not yet ready for marriage Glorie. I am still studying.”
Gumuho ang mundo ko. “Alam ko. Pero sa future ba may plano kang buuin ang pamilyang ito?”
“Glorie…I-uh…”
Hindi ako makapaniwala. May anak na akong naipakita sa kanya, lahat lahat at wala pa din siyang plano para sa aming dalawa? “Si Belle ba? Siya parin ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako matutunang mahalin?”
Pinasadahan niya ng kamay ang buhok niya at inilapag si Rex sa crib. Mabuti na lang at hindi nagising ang bata.
Nang makasiguradong mahimbing pa din na natutulog si Rex ay kinuha niya ako sa braso at pinilit na lumabas sa kwarto. Nang maisarado niya na ang pinto doon lang ako nag wala.
“So, ano ‘to? Yung baby lang natin ang aakuin mo? Sht naman Nico! Kinontact ka na ba niyang Belle mo? Have you heard anything from her? Don’t tell me umaasa ka talaga sa kanya?”
“Glorie, we talked about this! Sinabi ko naman sayo papangatawanan ko ang bata pero…pero hindi ikaw. You can’t be with me. Masasaktan ka lang sa akin,”
Nanrindi ang tenga ko. Bullsht lahat ng sinasabi niya.
Kung sa tingin ko ay hindi ko makakaya ang sakit na mararamdaman ko with him, e di dapat noon pa lang ay itinigil ko na’tong kahibangan ko at hindi na nagpabuntis sa kanya!
“You know what? Screw you! Screw all the people telling me that I can’t be with you! Because right now I am here with you. I am here because I chose to. I chose to because I love you! Bakit ba palagi mo na lang akong itinutulak papalyo sa’yo?”
“I can’t love you. Please, Glorie. Tumigil ka na. I am here for my son, not you. I can’t get back to you. Your sister is the only girl that I loved and will love, please stop it.”
Hinampas ko ang dibdib niya. Galit nag alit ako sa lahat ng pinagsasabi niya. Love? Mahal niya ang kapatid ko? So kung nagmamahal ka magagawa mong mag cheat sa taong mahal mo? Hindi ako naniniwalang mahal niya ang kapatid ko. I am the only one that he can love!
“Look, not because you loved her once it will mean that you can love her again...”
“Glorie stop it,”
“No, listen to me. You don’t love her. You just don’t want to be alone, do you? Nico, you don’t destroy a person you love!”
“I didn’t destroy her,”
“You left her! Mas naging baliw siya hindi mo nakikita?!”
“I came back for her. The only reason that we’re not together is because of you!”
Nanlaki ang mga mata ko sa narining ko.“So you blame me for having your child?”
“That’s not what I meant!” aniya.
“ Nico, you do realize that I didn’t just f-ucked myself. You were there with me. We made love. Minamahal mo naman ako hindi ba? Kahit nung gabing yun lang? Minahal mo naman ako ‘di ba?”
“Glorie, I was drunk! I didn’t know what I was doing!”
“Bull s-hit! Wag mo akong gawing t-anga! Kahit na lasing alam ang ginagawa niya! I know what we did Nico. We shared an earth shattering s-ex!”
“Don’t. Just drop it Glorie.”
“Open your eyes! I am here and she’s not! Ano bang nagustuhan mo sa kanya? She’s a devil. She ruins everything. She’s bipolar and she’s …”
“Glorie, just stop. I can’t love you. I am in love with your sister! Why are you so mad at her?”
“Tinatanong mo kung bakit ako galit? Nico?! My God! Ninakaw ka niya sa akin!”
“Ninakaw? Kailan pa ako naging sayo?”
Oh my god. No. Hindi pwede.
“She seduced you! She manipulated you!”
Hindi lang ako ang galit ngayon. Miski si Nico, ay sumisigaw na din at nanduduro.
“You are the one who seduced me not her!”
“Nico, if you really love her, hindi ka papatol sa akin. Pero, we spent a night!” Hinawakan ko ang braso niya dahil nag-aambang siyang iwanan ako. Nang mahawakan ko na siya ay agad niya namang hinawi ang mga kamay ko sa braso niya at mahinang itinulak ako papalayo.
“One night with you, doesn’t mean I want to be with you for the rest of my life, Glorie.”
“One night? Isang gabi lang ba talaga Nico? You fcked me every goddamn night! One night! Ha!”
“Please, Glorie. Just stop this. You will only hurt yourself. I’ll give you anything you want, just stop,”
“I want you.”
Natigilan siya sa sinabi ko.
“Sorry, I---“
Hindi ko na siya pinatapos at sinampal ko siya. RInig na rinig ko ang iyak ni Rex mula sa kwarto. Nagising siguro sa away namin nang daddy niya.
Pinigilan kong umiyak dahil ayokong mag mukhang mahina sa harapan ni Nico. Ang hirap pala mag pigil ng luha, ang sakit sa lalamunan at sa ulo.
“Sorry. Tawagan mo na lang ako kung kailian mo balak ayusin ang mga papers ni Rex,”
With that, he left me standing there in the middle of my room.
~~
Umuwi akong mag-isa sa pinas. Matapos nang maayos ang mga papers ni Rex ay ibinagay ko na siya kay Nico. He’s not my child. I don’t give a damn about that bastard. Kung wala naman pala akong makukuha sa pagkupkop ko sa kanya mabuti nang ibigay ko siya kay Nico.
Hindi muna ako umuwi sa bahay at hindi ko din ininform sila mommy at daddy na nakauwi na ako. Baka itanong nila ano na nangyari sa bata at kay Belle, kaya naman sa hotel lang ako at sinabi kay Belle na dito na din dumeretso bago sa bahay.
Ilang weeks lang naman ang hinintay ko bago makauwi sa Pilipinas ang magaling kong kapatid.
“Where’s the baby?”
“He’s with his father,”
“Binigay mo?”
Tumango ako. “Yes. Bakit gusto mo bang alagaan? Are you ready to be a mother, Belle? Baka nakakalimutan mo inako mo yun sa mga magulang natin.”
Tumango din siya. “You’re right. Mabuti na ngang ibinigay mo kay Nico yung bata,”
Galit na galit ako sa kanya dahil kahit anong gawin ko siya pa din ang pinli ni Nico. But I keep my calm at nag timpi. May tamang panahon para makabawi.
Nang umuwi na kami sa mansion ay hindi siya pinapansin ni mommy. Parang hindi siya nag eexist sa bahay. We told our parents na ibinagay na namin si Rex sa daddy niya. I don’t know kung anong sinabi ni Nico sa parents niya at parang wala naman silang nirereklamo about the child. Siguro natutuwa sila dahil isang Silva at mayaman ang nabuntis nang anak nila. That family is a family of gold diggers kaya hindi na ako nagtaka.
Buwan din ang lumipas simula nang makauwi kami sa Pilipinas. Late na kami bago nakapag enroll sa panibagong school na malayo sa dati naming pinapasukan. Sa school na yun kahit na may nakakakilala sa amin ay hindi naman nila alam ang scandalong pinasok namin nang nakaraang taon. We both enjoyed a brand new student life.
Madami din sa akin ang nanliligaw at pumoporma sa bago kong school, but I turn them all down. Umaasa pa din kasi ako kay Nico. No, I am not being a martyr here. Practical lang akong tao, I believe that Belle is just a passing game for him. Sa akin lang naman siya mapupunta. Sa akin lang ang bagsak niya.
~~
“Let’s run away Belle. May rest house kami sa batangas. Nandoon si baby Rex ngayon, we can live there. Pwede mo namang i-continue ang studies mo doon. Please? Princess please?”
Gabi na nang marinig kong may nagsasalita sa kabilang kwarto.
Noong una hindi pa ako sigurado sa mga narining ko pero tumayo pa din ako at sinundan ang mga boses. Narating ko ang kwarto ni Belle. Idinikit ko ang tenga ko sa pintuan at narining na dito nga nangagaling ang mga boses. Dahil sarado ang kwarto ni Belle sumilip ako sa terrace nang kwarto ko dahil katabi lang yun nang terrace nya at nakita ko si Nico na nandun kinakausap ang kapatid ko.
“Nico…hindi ako sigurado. Paano sila mommie? Si daddy? Bantay sarado ako,”
Nagtago ako, at nakinig na lang sa pag-uusap nila. What the hell? Nagkabalikan sila? Magtatanan sila?
“Gagawa ako ng paraan. Just say yes, princess? Please say yes. Plano ko sana bukas. Pupunta ako dito nang mga hapon. We will use your car, para hindi ako masundan.”
Tumalikod ako at hindi na nakinig pa. Tomorrow. I know what to do tomorrow. I’ll have my revenge. Hindi pwedeng mapunta si Nico kay Belle. Sa akin lang siya. Kahit magkamatayan na, sa akin lang siya.
~~
“Ma’am tapos na po,”
Tumaas ang kilay ko nang lumapit si Manong Jun sa akin.
“Done? I don’t want her dead, manong ah. I just want to scare her. “
“Yes ma’am sure po.”
Iniabot ko ang money sa kanya. I asked kasi na kalikutin ang kotseng gagamitin nila Belle at Nico mamaya sa pagtakas nila. Hindi ako nag-aalala dahil sinabi ko naman kay manong na minor accident lang ang kailangang mangyari kaya kampante ako na hindi sila mamatay sa iniutos ko. Gusto ko lang silang takutin para naman magising sila sa kanilang mga pathetic na pag-iisip. They can’t be together. I won’t let them to be together.
“Good, here’s the money. You may go,”
But accidents really do happen. At naburyo ang plano kong takutin lang sila. I almost cried myself dry when my mother broke the news that they had a major accident. Dahil walang break ang car nila ay nag collide daw ito sa may truck. Pagkarinig ko nang baita ay hindi agad ako nakagalaw.
My conscience is telling me to confess everything. Na ako ang nagplano nang aksidente nila. But I resist it and shut up.
Sumugod agad ako sa ospital kung saan sila na confine at si Nico ka agad ang hinanap ko.
“Anong room po ni Nico Dela Torre?”
“Room 113,”
Sinundan ko ang nurse kung nasaan ang room 113. Nakita ko agad ang mother niya na umiiyak at may kausap na mga pulis. Nang makita niya ako, tumango siya sa direksyon ko at hinayaan na akong makapasok.
My heart almost cries in pain when I saw Nico lying in his bed. He’s awake and he almost looked shock nang makita niya ako. Iniwan na kami ng nurse pero hindi agad ako nakapagsalita at umupo lang sa tabi niya.
And dami niyang benda sa katawan. I did this to him. Ako ang may kasalanan kung bakit siya nandito. Hindi ko naman gusto na mangyari ito eh. All I want is to scare Belle away from him, I never ask for this.
“Is she alive?”
I pursed my lips. But changed my mind and answered
“She’s in a coma.”
He looked away, pained. I know him, sisihin niya ang sarili niya sa nangyari sa kanila. So I try to change the subject.
“Kamusta ang sister mo?”
Sabi nila mama, nakasama daw si Jesse sa aksidente at base sa mga naririnig ko, napuruhan din siya.
“She…she was operated yesterday. Her limbs were cut off.”
To say that I am shock is an understatement. Napakapit pa nga ako sa sheet nang kama niya to support myself. Kahit na ganun ang pakikitungo ko kay Jesse ay nakakakonsensya pa din na dahil sa galit ko sa kapatid ko ay nadamay pa siya. “Oh my god! Is she okay? Eh ikaw? Are you okay? What happened?”
“Nag-away kami habang nasa byahe…kaya hindi ko nakita ang padating na truck.”
“Away? Bakit na naman kayo nag-away?”
Nagbuntong hininga siya at kita ko agad kung gaano kahirap at ka effort ang magsalita. “She slept with another man again. I found it when we were inside the car. We fought. Then this happened.”
Mas lalong lumalim ang galit ko sa narinig ko. I am right. Belle doesn’t deserve Nico. Masyado siyang tuso at manloloko. “Ilang beses ko na ba kasing sinasabi sayo, Belle will keep on hurting you over and over again.”
“Ginawa niya lang yun Glorie, dahil ako ang unang nanloko! Dahil nabuntis kita!”
Sasagot pa sana ako kaso sa sobrang talim nang tigin niya sa akin ay pinigilan ko na lang ang sarili ko.
“I need to leave.”
“Nico… ano bang pinagsasabi mo?”
“I need to leave Glorie. Hindi na ako pwede dito. I need to leave.”
“Iiwan mo lang si Belle…ako? Iiwanan mo lang ako? Paano na si Rex?”
“I already talked to my attorney, siya na ang mag-aasikaso sa mga papeles nang bata. I am going to bring Rex to America…”
“Pero…”
“I’ll take care of him. I’ll take care of our son. I…I just need to find myself. I just need to leave Glorie, please understand. I need to leave,”
~~
Ilang araw din ang lumipas, at tinuloy nga ni Nico ang plano niya. He just called me to say good bye at bilinang wag sabihin kay Belle ang dahilan nang paglayo niya. Dala niya din si baby Rex at welcome naman daw akong bumisita kung gusto ko. He’s escaping to America to study Med.
I am still undecided kung pagpapatuloy ko pa ba ang paghahabol sa kanya dahil napapagod na din naman ako. Ang dami nang nangyari at ang dami ko namang napagdaanan sa kanya and stll wala pa ding bunga ang lahat nang iyon. Hindi niya pa din ako magawang mahalin.
“Daddy?”
Ths is my first time here in Belle’s room sa ospital. But don’t get me wrong. I didn’t come for her, dad just ask me to. Nagising na kasi siya from a month-old coma.
“Baby, how are you?”
Inaliw muna siya ni dad at ipinakain.Umupo lang ako sa gilid at nagpanggap na interisado sa kung ano man ang sasabihin niya; I don’t know if mom even visited her. Ang alam ko hindi.
It’s been going smooth nang bigla niyang itanong kay daddy, “Si Nico po ba kamusta? Is he okay? And where’s mommy?”
“She’s busy, bunso.”
Pinanood ko siya. Naghihintay kung tatanungin niys ulit about kay Nico.
“Si…si Nico po?”
Kitang –kita ang galit ni Daddy. Nang malaman niya ang pagtakas ni Nico sa bansa ay agad niyang ipinatanggal sa trabaho ang may apelyidong Dela Torre sa kumpanya. “Tumakas ang bastardong iyon Hija. Wag mo na siya hanapin.” Alam kong sobrang pagtitimpi na ang ginagawa ni daddy sa harapan ni Belle, kitang kita na ang pagpintig nang ugat nito sa noo.
“What? Where? Where did he go? Dad!”
Umiling iling si dad.
“He left me? W-why?”
Akala ko iiyak lang siya sa pag alis ni Nico pero nagulat ako nang pilitin niyang umupo. Nag panic si daddy at kinonvince siyang kumalma at magpahinga na lang pero hindi pa din siya nag paawat nagsusumigaw siya sa amin.
“Dad, listen to me! I am going to confess something! Hindi po ako ang nabuntis, si Glorie po talaga. Please believe me. Please tell to mommy na hindi ako ang masama. Inako ko lang po ‘yun! Daddy please, I just want to protect Nico and his family kaya po ako nagsinungaling. SIya! Siya po talaga!”
I am dumbfounded at hindi agad nakagalaw sa kinauupuan ko. Itinuro-turo pa niya ako at pinipilit niya ang mga sinasabi niya. How dare she? Bakit ngayon pa niya gustong isiwalat yan? Is she insane?! Tumingin sa akin si daddy kaya agad akong umiling.
“Dad, she’s clearly lying. Paano ako mabubuntis ni Nico eh sila ang magkarelasyon?”
Bumuntong hininga si daddy. Kinakabahan ako at baka hindi niya kagatin ang kasinungalingan ko. Tinapunan ko naman nang nakamamatay na tingin si Belle. God! I HATE HER! Dahil iniwan na siya ngayon ni Nico kaya niya gustong manlaglag?! Yun ang ba ang dahilan niya?! Kung yun lang pala ang rason niya ay dapat noong una pa lang ay hindi na siya nag paka martir at inako ang bata!
“Princess, rest. You’re just tired.”
“Daddy!”
“I said rest! You’ve done a lot of damage young woman!”
Natameme kaming pareho sa sobrang lakas nang boses ni daddy. She looks at me with anger in her eyes. Gusto ko sanang sabihin sa kanya na wag niya akong tingnan nang ganyan. Pareho lang kaming iniwan.