Three days after New Year, bumalik na ako ng Maynila. Nagsinungaling ako kay Uno na sa susunod na araw pa ako babalik para i-surpresa siya. Hindi ko inaasahang ako pala ang masusurpresa sa pagbalik ko. Tahimik akong nakapasok ng condo. Pipihitin ko na sana ang pintuan nang marinig ko ang boses ng isang babaeng tumatawa.
"Uno, you are still so cute. Come on. I know you still want me."
Nanginig ang buong katawan ko. Gusto kong sugurin ang babae pero nawalan ako ng lakas sa kinatatayuan ko.
"Please leave Jill."
"Am I so hard to resist now, Uno? Kaya mo 'ko pinapaalis?" Ang boses ng babae, nanlalandi talaga. Nanunukso.
"Jill, I have a girlfriend and she is so special to me. I know I am a jerk but we will never get back to what we were before. Please leave."
"Girlfriend? Huh? So you're admitting to me that you lied! You lied to me Uno! You stop seeing me because of another woman!"
"Please just leave, Jillian."
Finally, I have the guts to push the door open. Walang damit pang-itaas si Uno at tuwalya lang ang nakatupi sa bewang niya. Nakahawak ang babae sa dibdib ni Uno nang mabuksan ko ang pinto. Napalingon sa'kin ang babae at napatingin naman si Uno.
"Don't tell me she's the girlfriend you are talking about?" Pagtataray pa ng babae sabay tingin sa'kin mula ulo hanggang paa. Tinaasan niya ako ng kilay. Akmang lalapit pa siya sa'kin pero hinawakan siya ni Uno.
"Don't ever touch her. Don't try, Jillian." Banta ni Uno sa kanya.
The woman looks so familiar to me. Hindi ko lang maalala kung kailan ko siya unang nakita.
"You will regret this, Uno. I will make you regret this." She threatened before leaving. Binangga niya pa nga ako nang lagpasan ako ng babae. I was totally astounded. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hindi ako nakagalaw. Lumapit si Uno para ikulong ako sa mga bisig niya.
"Oh Gabriella. Let me explain that." Pabulong niyang wika saka ako hinalikan sa noo. "I promise nothing happened baby. I was out from the shower and I was just shocked to see her. Maybe she asked for duplicate keys from the recep—"
"Sino siya Uno?" Naitanong ko rin sa wakas. Kanina pa sumisikip ang dibdib ko ng dahil sa babaeng 'yon. Ang dami ko na kasing na-formulate na conclusions at assumptions sa utak ko.
"Gab... She's just..." Nahihirapan siyang magpaliwanag. Nag-angat ako ng ulo para panoorin siyang magsalita.
"Is she your ex?"
"Gabriella, I told you I was never in a relationship. I mean... What Jill and I have was... I don't know. We've slept together before but she was never my girlfriend, okay?"
Napangiti ako. I scoffed at what he said. Lalo lang sumikip ang dibdib ko. Lumayo ako kay Uno para umupo sa kama.
"Galit na galit siya nang makita niya ako. Galit siya nang malamang may girlfriend ka. Why would she feel that, Uno? Ano ba'ng ipinangako mo sa mga babae mo noon?"
"Gabriella." Tumabi siya sa'kin at kinuha ang mga kamay ko. "I know it was stupid. But Jill and I are really never in a serious relationship like I told you. We were just—"
"Bed partners? Sex buds? Fuck-buddies? Friends with Benefits?" Hindi ko mapigilang sabihin dahil sa hindi ko maintindihang nararamdaman ko. Hindi ko nga narealize na umiiyak na pala ako kung hindi lang pinunasan ni Uno ang pisngi ko e.
"I'm sorry, Gabriella. Baby, if I can only turn back time."
Napatitig ako sa mukha ni Uno. His eyes are wounded, his soul is scarred. Totoong nagsisisi siya.
"I'm so sorry. Mahal kita Gab. Mahal na mahal kita at papatunayan ko sa'yo na nagbago na ako. Please don't leave me Gabriella." He pleaded. I can feel him squeezing my hands out of uneasiness. "I love you, Gabriella. I love you." Hinalikan ni Uno ng paulit-ulit ang mga kamay ko.
It's all in the past Gabbi. Ikaw ang present at ikaw ang magiging future. Matapos kong pangaralan ang sarili ko, binawi ko sa kanya ang mga kamay ko para mayakap siya.
"I love you, Uno. Ako lang ang ngayon at bukas mo diba? Ako na?" Lumuluhang tanong ko.
"Oo Gabriella. Oo." Uno kissed me gently on the lips. "Thank you, baby. I can't imagine myself losing you."
"Hindi rin kita kayang mawala, Uno. Hindi ko kaya." Saad ko sa mahinang boses. Ngumiti siya nang malungkot habang tinitigan ako. Bumaba ang tingin niya sa labi ko. We kissed for minutes until we're both grasping for breath. Nanlamig ang kamay kong nakapatong sa malapad na dibdib ni Uno. Napalunok akong nakatingin rito.
"Gabriella..."
"Shh. Kiss me, Palmer."
So he did. Napapikit na lamang ako. Sa sandaling 'yon nakalimutan ko ang sarili ko. O sinadya kong kalimutan ang sarili ko. Ang alam ko, takot akong mawala si Uno. Takot akong ipagpalit niya ako. Napaisip akong baka kapag naibibigay ko sa kanya lahat, may kasiguraduhan na akong panghahawakan.
While Uno's lips busied exploring my neck, my hands are wandering everywhere his back and broad shoulders. Naghintay akong tanggalin niya ang butones ng poloshirt na suot ko pero hindi niya 'yon ginawa. I was about to do it but Uno stopped me.
"You don't want this, Gabriella."
"I want to do it, Uno. I want to."
Umiling siya't hinaplos ang pisngi ko.
"You are my girlfriend. You are not like the women I had before. You don't want this. Not now." Pagpapaalala niya sa sarili kong sinadya kong kalimutan para sa kanya. Napahagulhol ako habang niyayakap ni Uno.
"I'm scared Uno. Takot na takot akong iwan mo 'ko. Na baka—"
"Ikaw ang mahal ko Gab. Ikaw lang." He assured me and sealed it with a quick kiss. "I love you."
Everything was settled. Kinalimutan ko na ang babaeng 'yon. I'm just glad na hindi na ito nagpakita pa ulit. Or so I thought.
"Good morning." Walang kangiti-ngiting bati ng babae na nakatayo sa harap namin. Ako naman, papasok palang at naglalakad papunta sa upuan ko. "Lacsamana, you are late."
Nagbulungan ang mga kaklase ko. Napakunot ako ng noo nang marealize ko kung saan nakita ang pagmumukha niya. Jillian.
"If it isn't obvious to you, I am taking over Prof. Lagman's Philosophy class. Apparently, he's no longer in the academy for some reason. Anyway, Lacsamana, tardiness is a major enemy in my classroom so if you could, without my assistance, go out of my class. Let that serve you a lesson."
Lumabas ako hindi dahil sinabi niya. Lumabas ako dahil hindi ako makapaniwala sa nakita ko. She's going to be my Philo teacher. Kinusot ko ang mga mata ko saka sumilip sa klase. It's really the same girl, same hair, same red lipstick. Siya nga ang babaeng 'yon.
"If you fail to spell my name correctly,then you absolutely deserve not to pass. My name is Jillian Bryoney Belmonte, your professor for this Philosophy class."
Jillian Bryoney Belmonte. Belmonte. Kaya pala pamilyar siya sa'kin! Magkamukha sila ni Maloney. Magkapatid ba sila? Ang next class ko ay the same room kaya sa labas lang ako naghintay. Pero kahit ang pagtayo ko sa labas ng classroom ay pinatulan pa niya.
"Didn't I tell you to leave?"
"M—ma'am, my next class will be in the same room." I stuttered.
"Be here when your next class is ready. Leave." Pinandilatan niya ako ng mata. Napapikit ako para pigilan ang sarili kong gumawa ng bagay na pagsisisihan ko lang sa huli. Hayaan mo na siya Gabbi. She's your professor. Now, just leave. Wag kang gumawa ng gulo.
"I don't like that woman."Napaangat ako ng ulo sa biglaang pagsasalita ni Sydney. It's lunchtime kaya magkasama kami. "I don't feel her aura. She's something. I don't know." Pagpapatuloy niya ng rant niya. "At talagang pinalabas ka pa sa klase—hindi ka naman talaga late. Wait... Paano ka niya nakilala agad? Gab? Gabbi!"
"Syd?"
"Ba't ka nakatulala diyan?"
I faked a smile and remained silent. Umupo si Sydney sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko.
"Is there something you'd like to tell me? Something you need to vent out to? I'm here, Gabbi."
"Yong bagong professor..." Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin o sarilinin ko nalang.
"Ayaw mo din sa kanya? I really don't like her—"
"Isa siya sa mga naging babae ni Uno."
"Kaya naman pala gano'n siya sa'yo—wait! What? Ex siya ni Uno? Oh my gosh. Gabbi, is she intently targetting you?"
"Hindi ko alam. Hindi ko alam, Syd."
Sinubukan kong itago kay Uno ang tungkol kay Jillian. Pero gulat na gulat ako ng pumunta siya sa condo isang gabi na galit.
"When do you plan telling me, Gabriella?"
"Telling you what?"
"Tres mentioned over dinner earlier that Jillian's teaching in the academy. And let me guess, she is handling one of your subjects. Am I right?" Namumula ang buong mukha niya. Galit nga siya pero kailangan ba niya akong sigawan? O pagbuntunan ng galit? Ano naman ngayon kung hindi ko sinabi? Akala ko ba wala siyang pakialam sa babaeng 'yon!
"Sorry Uno ha. Hindi ko naman alam na kailangan ko pa palang sabihin sa'yo ang pangalan ng mga professors ko. Gusto mo bigyan narin kita ng listahan ng pangalan ng mga kaklase ko?" Naiinis na singhal ko sa kanya.
"That is not my point Gabriella!"
"So ano'ng point mo? That you still care about that woman?"
"What the hell, Gab! I am so mad right now because I care about no one but you!" He shouted. Napaatras ako. "Will you stop being so naive? When will it knock to your senses that she's there to ruin you?"
"Bakit niya gagawin 'yon Uno? Dahil sa'yo? Gaano ba siya kagalit sa'yo para madamay ako?" Mahinahong tanong ko na nagpatahimik sa kanya. "Ano ba'ng ipinangako mo sa kanya? Na siya lang ang babae sa buhay mo? Na siya ang papakasalan mo? Ano Uno? Kasi wala akong nakikitang dahilan para gawin niya ang inaakusa mo. She can't ruin my dreams just because she's crazy about you. Maliban nalang kung literal siyang baliw!"
"Look Gabriella, kilalang-kilala ko si Jillian. She will not do anything she won't profit from. She always has a personal motive."
Ngumisi ako. "Gano'n ba kayo ka-close Uno? Alam na alam mo ang lahat sa kanya? Siya din ba? Mas kilala ka din ba niya kaysa sa'kin?"
"Gab, this isn't the time for jealousy! This is serious! I'm worried about your studies—"
"I'm worried about this relationship Uno because I can feel the ship sinking."
"Gabriella?"
Tumakbo ako papunta sa kwarto at do'n umiyak. Ang tanga ko talaga. Ano'ng iniisip ko? Na hindi ako masusundan ni Uno dito?
"Gabriella..."
"Wala ba akong karapatang magselos? Wala na ba akong karapatang matakot na baka mawala ka sa'kin? Pati ba ang nararamdaman ko, didiktahan mo, Uno?" Umiiyak na sumbat ko sa kanya. "Look at her! She's drop dead gorgeous! She's sexy! She's everything! At kaya ka niyang pasayahin sa paraang hindi ko magawa!"
"Babalik na naman ba tayo dito Gabriella? I don't love you for sex!" Galit na singhal niya. "Bakit ganyan nalang palagi ang tingin mo sa'kin? Hindi ba pwedeng pagkatiwalaan mo 'ko kapag sinabi kong mahal kita dahil mahal kita!?"
"Kung wala ba namang nangyari sa'tin Uno? Mamahalin mo ba ako? Kung hindi ba nag-assume ang mommy mo, magiging girlfriend mo ba ako ngayon? Kung hindi tayo nahuli ng mommy mo, magkasama kaya tayo ngayon? Uno, hindi! Hindi ang sagot sa lahat ng 'yon. Now tell me, how can I not feel so insecure about her?"
"Gabriella, ikaw ang mahal ko."
"Then make love to me, Uno." Utos kong nagpalaki ng mata niya.
"Gabriella!"
"See? Hindi mo magawa. Hindi pwede. Palaging may dahilan."
"Dahil hindi naman talaga pwede!"
"Bakit? Ginawa na naman natin 'yon diba? Bakit hindi pwede Uno?"
"Because Gabriella, it won't prove anything!" Lumapit si Uno sa'kin. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. "Magsisisi ka lang sa huli, Gab. Hindi ko mapapatunayan ang pagmamahal ko sa paraang 'yon. If you only know how hard it is to resist you Gabriella. Ang hirap magpigil... na 'wag madala sa gusto ng katawan ko. But you know what..." He smiled always so attractively and my heart again melted. "...it's all worth it Gab. Napapatunayan ko kung gaano kita kamahal. I only see women before as sex subject. Gabriella, that is not the kind of woman that you are to me."
Napahagulhol ako sa paliwanag ni Uno. For a moment, I realized that I am so stupid.
"You are the woman I am going to marry. You are the woman that I want to spend my whole life with. Gabriella, you are the one I love."