#Zawgyi
အခ်စ္ကနားလည္ရခက္လြန္းတာလား...ဒါမွမ ဟုတ္...ရက္စက္ျခင္းေတြပဲေပးနိုင္တဲ့ ကိုကို႔ကို
ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့ ကြန္ေတာ္ကရူးသြပ္လြန္းေနတာလား
..........
************************************
San Arjumaနဲ႔အတူကိုကို႔အတြက္မနက္စာျပင္
ေနရသည္။ျပသာနာေတြျဖစ္ၿပီးေနာက္တစ္ရက္
မွာပင္ကိုကိုကArjimaကိုေခၚခဲ့တာမို႔အခုဆို
နွစ္ပါတ္ခန္႔ရွိေနၿပီ။Arjimaကမနက္အေစာလာ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုအခ်က္အျပဳတ္သင္ေပး...ကိုိကု႔ိ
အတြက္မနက္စာလုပ္ေပးၿပီးတာနဲ႔ျပန္ရသည္။
ကိုကိုကမနက္တစ္ပိုင္းသာလာခိုင္းတာမို႔။ပါရမီ
ပါသည္လားေတာ့မေျပာတတ္ Sanဒီနွစ္ပါတ္မွာ
တင္အနည္းငယ္ခ်က္တတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
Arjumaကပထမတစ္ရက္သာကိုကို႔အတြက္
မနက္စာလုပ္ေပးကာ အခုေတာ့Sanပင္လုပ္ရ
သည္။ဒါကလည္းကိုကိုကSanကိုပင္လုပ္ခိုင္း
တာမို႔။မၾကာခင္ ကိုကိုလာေတာ့မွာျဖစ္လို႔San
ေကာ္ဖီျမန္ျမန္ေဖ်ာ္လိုက္သည္။ဒီနွစ္ပါတ္အတြင္းသိရသေလာက္ ကိုကိုကမနက္စာကိုေကာ္ဖီ
ေလာက္သာေသာက္တတ္သည္။တျခားစားတာ
မ်ိဳးမေတြ႕ရေပ။အိမ္အလုပ္ေတြကေတာ့လုပ္က်င့္ရွိေနၿပီမို႔ Sanအတြက္သိပ္မပင္ပန္းေတာ့ေပ။
Eun dinning roomထဲ၀င္လာေတာ့San
Eunထိုင္ေနတဲ့ေဘးမွာမတ္တပ္ရပ္ေနလိုက္သည္။ကိုကိုကေကာ္ဖီတစ္မိ်ဳးသာေသာက္ေပမယ့္ထိုေကာ္ဖီကိုပင္အေတာ္ဂ်ီးမ်ားသည္ေၾကာင့္
San..Eunေကာ္ဖီေသာက္ၿပီးဘာေျပာမလဲဆို
တာကိုရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေစာင့္ေနမိသည္။
အရင္ေန႔ေတြကအဆင္မေျပခဲ့တာမို႔အေတာ္
အဆူခံခဲ့ရသည္မလား...ဟိုတစ္ေခါက္ေမ့လဲ
သြားၿပီးကတည္းကEun..Sanကိုမရိုက္ေပ။ဆူ
ပူတာေလာက္သာရွိသည္။Eun ကေကာ္ဖီ
ကိုတစ္ငံုေသာက္ၿပီးSanကိုလွည့္ၾကည့္လာတာ
မို႔Sanလန္႔သြားရသည္။
ကြၽန္ေတာ္အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားထားေပမယ့္
ကိုကိုမႀကိဳက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲစဥ္းစားေန
တုန္းလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ကိုကို႔ေၾကာင့္San
လန္႔သြားမိသည္။
"မဆိုးပါဘူး...ေနာက္ေန႔ေတြလည္းဒီလိုအရ
သာျဖစ္ေအာင္ေဖ်ာ္...ၾကားလား"
"ဟု....ဟုတ္"
San၀မ္းသာအားရေခါင္းညိတ္ျပမိသည္။ဒါနွစ္
ပါတ္အတြင္းမွာပထမဆံုး အေကာင္းေျပာတာ
မို႔။အမွန္ဆိုဒီေလာက္ေပ်ာ္ေနစရာမလိုတာကို
ဘာလို႔ေပ်ာ္ေနမိလဲSanကိုယ္တိုင္မသိ။ေနာက္
ထပ္ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ကိုယ့္ကိုလက္စားေခ်
ဖို႔ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔လက္ထပ္ထားၿပီးမညႇာတာ
တတ္တဲ့ကိုကို႔အေပၚSanေၾကာက္တာကလြဲရင္
အနည္းငယ္ေတာင္မုန္းေနတာမ်ိဳးမရွိေပ။
ကိုကိုကေျပာၿပီးတာနဲ႔ေကာ္ဖီဆက္ေသာက္ေန
သည္ကိုSanေငးေနမိသည္။ကိုကိုကဘာလို႔မ်ား
appaအေပၚအၿငိဳးထားလဲဆိုတာကိုလဲSanအတိအက်သိခ်င္ေနမိသလိုommaတို႔ကိုလဲလြမ္း
သည္။ငယ္စဥ္အခ်ိန္ကတည္းကSan..omma
နဲ႔အခုေလာက္အၾကာႀကီးခြဲမေနဘူး။ေက်ာင္းက
ေလ့လာေရးသြားရင္ေတာင္Phေတာ့ဆက္လို႔ရ
ေသးသည္ေလ...အခုကommaအသံကိုမၾကားရတာေတာင္နွစ္ပါတ္ရွိေနၿပီ.....ဟင္းးးးးးးးးးး
"Ya!!"
ရုတ္တရက္ေအာ္လာတဲ့ကိုကို႔ေၾကာင့္San
အေတြးလြန္ေနရာမွ...
"ဘာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္.."
"မင္းကိုငါေျပာေနတာမၾကားဘူးလား!"
ေသေတာ့မွာပဲ...Sanအေတြးလြန္ေနခဲ့တာမို႔ကိုကိုဘာေျပာလိုက္မွန္းတကယ္မသိ။အခုခ်ိန္မျကား
ဘူးလို႔ေျပာလိုက္ရင္ ကိုကိုေဒါသထြက္သြား
မွာလား....မသိဘူးကြာ ၾကားမွမၾကားလိုက္တာ
"ဟို...မၾကား...မၾကားလိုက္ဘူးကိုကို"
ေျပာေတာ့မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၾကည့္လာကာ..ေနာက္
ေတာ့သက္ျပင္းတစ္ခုခ်ရင္း....
"ေန႔လည္ငါ့အခန္းထဲကိုရွင္းထားလို႔ေျပာေနတာ...."
"ဟုတ္"
"ေနာက္တစ္ခါငါ့နားမွာရွိေနရင္တျခားကိုေတြးမ
ေနနဲ႔ငါမႀကိဳက္ဘူး.."
"ဟုတ္.."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ထြက္သြားေသာEun...
ကိုကိုထြက္သြားမွSanသက္ျပင္းခ်မိသည္။ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘာမွမလုပ္သြားလို႔...
"Arjumarျပန္ေတာ့မယ္ သား.."
"arrဟုတ္ကဲ့...ေကာင္းေကာင္းျပန္ပါ"
"ေအး..ေအး"
arjumaလည္းျပန္သြားၿပီမို႔ အိမ္မွာSanတစ္
ေယာက္ထဲသာရွိေတာ့သည္။San...အက်ီ ၤလက္ေခါက္တင္လိုက္ရင္း အိမ္သန္႔ရွင္းေရးစ
လုပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ဟူးးးးးၿပီးၿပီ...ကိုကို႔အခန္းပဲက်န္ေတာ့တယ္..
San..Eunအခန္းထဲက္ို၀င္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္
ေနလိုက္သည္။အခန္းထဲရွင္းလင္းၿပီးေနာက္
စာၾကည့္စားပြဲကိုရွင္းဖို႔လုပ္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့
Diaryစာအုပ္ေလး...ကိုကို႔စာအုပ္ေလးထင္ပါ
ရဲ႕....
Sanသူမ်ားေတြအေၾကာင္းစပ္မစုတတ္ေပမယ့္
ကိုကို႔အေၾကာင္းေတာ့သိခ်င္တာမို႔ အနည္းငယ္
ေဟာင္းေနၿပီျဖစ္တဲ့စာအုပ္ေလးကိုလွန္ၾကည့္ေနမိသည္။ၾကည့္ရတာကိုကိုက ေန႔တိုင္းေရးတာ
မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ စိတ္ထဲခံစားခ်က္ေတြရွိမွေရးပံုရ
သည္။ရက္ေတြကအေတာ္ေလးကြာဟတာမို႔
တခ်ိဳ႕စာမ်က္နွာေတြဆိုတစ္လေလာက္ျခားၿပီး
မွေရးထားတာမ်ိဳးေတာင္ရွိသည္.....
Sanစာအုပ္ေလးကိုဟိုလွန္ဒီလွန္ဖတ္ေနမိရင္း
တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ကိုကိုေရးထားတဲ့စာအခ်ိဳ႕
ဒီေန႔ေက်ာင္းကလူေတြကကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာက်
တယ္ လူလိမ္ရဲ႕သားတဲ့...မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိ
ေပမယ့္နာက်င္တာေတာ့အမွန္ပဲ...တကယ္ဆို
Yoon Jae Yuဆိုတဲ့လူႀကီးကသာ...
"အဲ့ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ!!!"
Sanတံခါးေပါက္ကိုေက်ာေပးရပ္ထားရာကေန
ေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္အထိတ္တလန္႔လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"ကို...ကိုကို..."
________________________
Eun ဒီေန႔အေရးႀကီးအစည္းအေ၀းအတြက္လို
အပ္တဲ့စာ႐ြက္စာတမ္းေတြအိမ္မွာေမ့က်န္ေနခဲ့
တာကို meeting စခါနီးမွသတိျပဳမိသည္။
က်စ္!
ေသစမ္းကြာ...ဟင္း..နာရီကိုၾကည့္ေတာ့02:30
meetingက03:30မွစမွာမို႔Eunအိမ္ကိုအျမန္
ျပန္လာခဲ့ရသည္။ကားကိုအရွိန္ျမႇင့္ေမာင္းလာ
ရင္းအိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဟြန္းတီးေနေပမယ့္
ၿခံတံခါးလာမဖြင့္တဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္
ေတာက္!
ကားကိုၿခံေရွ႕မွာသာရပ္ခဲ့ၿပီး၀င္လာခဲ့လိုက္သည္။ဟိုတစ္ေယာက္ကိုရွာၾကည့္မိေတာ့မေတြ႕
ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ။Eun...meetingေနာက္က်မွာစိုးတာေၾကာင့္ဟိုေကာင္ေလးကိုရွာမ
ေနေတာ့ဘဲ အခန္းထဲကိုသာ၀င္လာလိုက္သည္
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ကိုယ့္ကိုေက်ာေပးကာ
ရပ္ေနတဲ့ ဟိုေကာင္ေလး.....
ၾကည့္လိုက္ေတာ့လက္ထဲမွာကိုယ့္ရဲ႕Diary
ေလး...ဟိုေကာင္ေလးကေတာ့စိတ္၀င္တစား
ဖတ္ေနတာမို႔ကိုယ္ေရာက္ေနတာကိုမသ္ိ...
သူ႔ကိုေအာ္လိုက္ေတာ့မွလွည့္ၾကည့္လာရွာ
သည္။
"ေမးေနတယ္ေလ အဲ့ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ!"
"ေတာင္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မင္းအဲ့ဒီလိုပဲ သူမ်ားကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိုစိတ္
၀င္စားတတ္သလား...မင္းလူမႈေရးနားမလည္ဘူးလား...ဟမ္!"
Sanဘာမွျပန္မေျပာမိဘဲေခါင္းသာငံု႔ထားလိုက္မိသည္...
Sanဆီကဘာစကားသံမွမၾကားရတာမို႔Eun
စိတ္တိုလာမိကာ....
"ေမးေနရင္ေျဖေလ...ဟမ္!မင္းမွာပါးစပ္မပါဘူး
လား..!!!"
"_ __________ _"
"ေတာက္!!!အရင္တစ္ခါလိုရိုက္မွမင္းကျပန္ေျဖ
မွာလား ဟုတ္လာ!"
ေျပာေတာ့မွအထိတ္တလန္႔ေမာ့ၾကည့္လာကာ
"မွား...မွားသြားပါတယ္ ကိုကို.."
#📲📲📲📲#
Eunဟိုေကာင္ေလးကိုေျပာဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္၀င္
လာတဲ့phေၾကာင့္ ဟိုေကာင္ေလးဆီမွအၾကည့္
လႊဲကာ ph ကိုင္လိုက္သည္။
# ____________#
"ေအး...ေအး...ငါအခုလာခဲ့မယ္"
meetingခ်ိန္နီးေနၿပီမို႔Eunလိုအပ္တဲ့fileေတြ
ယူလိုက္ကာ ဟိုေကာင္ေလးလက္ထဲမွာကိုင္
ထားဆဲျဖစ္ေသာ diary ေလးကိုပါဆြဲယူလိုက္
သည္။
အခုထိေပေတရပ္ေနကာစကားထြက္မလာေသာေကာင္ေလးကို စိတ္မရွည္ေတာ့သလို.....
စိတ္ပါတိုလာတာမို႔....
"မင္းနဲ႔ငါျပန္လာမွေတြ႕မယ္..."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔Eunထြက္လာခဲ့သည္။ေၾကာက္လန္႔စြာနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္၀န္းတစ္စံုကို ဥေပကၡာျပဳ
လိုက္ရင္းေပါ့.......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ကိုကိုထြက္သြားေတာ့မွပင္Sanအသက္ရဲရဲရွဴမိ
သည္။ေသလိုက္ပါေတာ့Yoon Sanရယ္....
စိတ္ညစ္ပါတယ္...ကိုကုိ႔ကိုၾကည့္ရတာလည္း
ေဒါသထြက္ေနသလို........
ကြၽန္ေတာ္ေတာ့အရိုက္ခံရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕
ဟင္းးးးငါကိုကရွည္တာ...ဟင့္....ကားသံကို
လည္းဘာလို႔မၾကားမွန္းမသိ....
Sanေတြးရင္းပင္ငိုခ်င္လာသည္။မျဖစ္ဘူးထပ္
အရိုက္ခံရရင္ တစ္ပါတ္ေလာက္နာေနဦးမွာ
အဲဒီေတာ့ommaတို႔ကိုလည္းလြမ္းေနတာမို႔
အိမ္ျပန္မယ္...ဟုတ္တယ္အိမ္ခဏျပန္မယ္...
မဟုတ္ရင္ ေနာက္ထပ္ထပ္ေစာင့္ေနရမွာ...
________________
Sanအေတြးနဲ႔အတူအိမ္ထဲကထြက္ဖို႔လုပ္လိုက္
သည္။ကိုကိုကအျပင္မထြက္ခိုင္းေပမယ့္ တံခါး
ကိုေတာ့မပိတ္ထား...ၿပီးေတာ့အရင္ေန႔ေတြ
ကတည္းကထြက္ဖို႔ၾကည့္ထားတာေၾကာင့္San
အခက္အခဲမရွိဘဲ အျပင္ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။
.
.
.
ေတြ႕တဲ့taxiကိုငွားကာအိမ္ကိုျပန္လာလိုက္သည္။အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့အလုပ္သမားေတြက
တအံ့တၾသ appaကိုေမးေတာ့မရွိဘူးခရီးတစ္ခု
ထြက္သြားသည္ဟုေျပာသည္ေၾကာင့္
Sanအေပၚထပ္ကommaဆီကိုပဲလာခဲ့လိုက္
သည္။အိမ္ကarjimaရဲ႕ေျပာျပခ်က္အရomma
ေနမေကာင္းဘူးလို႔သိရသည္။
San...ommaအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ခုတင္ေပၚ
မွာအိပ္ေနတဲ့omma....
San..ommaေဘးမွာထိုင္ခ်လိုက္ကာအနည္း
ငယ္ပိုပိန္သြားတဲ့လက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထား
ေတာ့မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လာတဲ့ omma....
"သား...သားေလး~~~"
ထထိုင္လိုက္ကာမ်က္ရည္ေလးေတြ၀ိုင္းရင္း
ေျပာေနတဲ့ommaကိုၾကည့္ကာSanၿပံဳးျပလိုက္
သည္...
"ဘယ္လိုျပန္လာတာလဲ..သားကိုဟိုသူငယ္က
မျပန္ခိုင္းဘူးဆို..."
ၾကည့္ရတာomma...appaဆီကၾကားထားပံု
ရသည္..San..ommaကိုစိတ္မပူေစခ်င္တာမို႔
"အဲ့ဒါေတြထားလိုက္ပါommaရယ္..အခုသား
ေရာက္လာၿပီပဲဟာ..."
"သားကိုသူကနွိပ္စက္ေသးလား..ဟင္!omma
အရမ္းစိတ္ပူေနတာ...သားappaနဲ႔အဲဒီသူငယ္
ကရန္ၿငိဳးရွိေနတာလား...သားappaကိုေမးေတာ့လည္း..ဘာမွမဟုတ္ဘူးလို႔ပဲေျပာေနတယ္"
ၾကည့္ရတာappaလည္းommaကိုစိတ္မညစ္ေစခ်င္လို႔မေျပာထားဘူးထင္ရသည္....
"မနွိပ္စက္ပါဘူးommaရဲ႕..အခုေတာင္ကိုကို
ကသြားခိုင္းတာပါ...ommaစိတ္မပူနဲ႔ေနာ္...
ဒီမွာၾကည့္ေလ...သားအေကာင္းႀကီးပဲဟာကို.."
ေျပာေတာ့မွစိတ္သက္သာရာရသြားသလိုေခါင္း
ညိတ္ျပရွာသည္။
"omma..ဒီရက္ပိုင္းဘာမွမစားဘူးဆို...ေန
လည္းမေကာင္းဘူးဆို.."
"နည္းနည္းပါသားရယ္..."
"လာommaသားနဲ႔အတူသြားစားရေအာင္ေနာ္"
ေျပာၿပီးSan...ommaနဲ႔အတူထမင္းစားျဖစ္သည္။ဒီေန႔ကိုကိုေနာက္က်မွျပန္လာဖို႔သာSan
ဆုေတာင္းမိသည္။
ommaကိုစိတ္မပူဖို႔ေျပာကာSanျပန္ဖို႔ျပင္ရ
ေတာ့သည္။အခ်ိန္ကိုၾကည့္ေေတာ့ညေန၅နာရီ
ေက်ာ္ေနၿပီ....
"သားေနာက္လည္းလာေနာ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါommaရယ္သားလာမယ္ေနာ္..."
"အင္း..."
ၿခံေရွ႕ထိလိုက္ပ္ို႔ေသာommaကိုနႈတ္ဆက္ကာ
San..taxiျဖင့္သာျပန္လာလိုက္သည္။omma
ကအိမ္ကကားနဲ႔သြားခိုင္းေသာ္လည္းSanျပႆ
နာျဖစ္မွာစိုးတာေၾကာင့္ကိုယ့္ဘာသာသာျပန္လာလိုက္သည္။
Tsk......
Sanဒီေန႔ဘာလို႔ကံဆိုးေနရသည္မသိ။လမ္းမွာ
ကားေတြပိတ္ေနျပန္သည္။ဟင္းးးးးးးး
Sanကိုကို႔အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ညေန7နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။Sanအလာတုန္းကအတိုင္းၿခံေနာက္ဘက္ကလူတစ္ကိုယ္သာသာ၀င္လို႔ရတဲ့အေပါက္ကေလးကသာတိုး၀င္လာမိသည္။
ၿခံထဲေရာက္ေတာ့ပတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကိုကို႔
ကားကိုမေတြ႕...ဟူးးေတာ္ေသးသည္။San
အေတြးနဲ႔အတူအိမ္ေရွ႕တံခါးကိုအသာဖြင့္ကာ
အထဲသို႔၀င္လာလာခ်င္းၾကားလိုက္ရတဲ့အသံ
ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးေအးစက္သြားသလိုခံစား
လိုက္ရသည္.......
"ဒါဘယ္ကျပန္လာတာလဲ Yoon San Ha shii"
to be continue.....
words-1298
28/11/2018(wed)06:21pm
typeၿပီးၿပီးခ်င္းတင္လိုက္တာမို႔စာလံုးေပါင္းေတြ
မွားေနခဲ့ရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္......
ဖတ္ေပးတဲ့readerတစ္ေယာက္ဆီကိုေလးစား
ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္....
~Nadi~
________________
#Unicode
အချစ်ကနားလည်ရခက်လွန်းတာလား...ဒါမှမ ဟုတ်...ရက်စက်ခြင်းတွေပဲပေးနိုင်တဲ့ ကိုကို့ကို
ချစ်ခဲ့မိတဲ့ ကွန်တော်ကရူးသွပ်လွန်းနေတာလား
..........
************************************
San Arjumaနဲ့အတူကိုကို့အတွက်မနက်စာပြင်
နေရသည်။ပြသာနာတွေဖြစ်ပြီးနောက်တစ်ရက်
မှာပင်ကိုကိုကArjimaကိုခေါ်ခဲ့တာမို့အခုဆို
နှစ်ပါတ်ခန့်ရှိနေပြီ။Arjimaကမနက်အစောလာ
ကျွန်တော့်ကိုအချက်အပြုတ်သင်ပေး...ကိုကုိ့
အတွက်မနက်စာလုပ်ပေးပြီးတာနဲ့ပြန်ရသည်။
ကိုကိုကမနက်တစ်ပိုင်းသာလာခိုင်းတာမို့။ပါရမီ
ပါသည်လားတော့မပြောတတ်Sanဒီနှစ်ပါတ်မှာ
တင်အနည်းငယ်ချက်တတ်နေပြီဖြစ်သည်။
Arjumaကပထမတစ်ရက်သာကိုကို့အတွက်
မနက်စာလုပ်ပေးကာ အခုတော့Sanပင်လုပ်ရ
သည်။ဒါကလည်းကိုကိုကSanကိုပင်လုပ်ခိုင်း
တာမို့။မကြာခင်ကိုကိုလာတော့မှာဖြစ်လို့San
ကော်ဖီမြန်မြန်ဖျော်လိုက်သည်။ဒီနှစ်ပါတ်အတွင်းသိရသလောက်ကိုကိုကမနက်စာကိုကော်ဖီ
လောက်သာသောက်တတ်သည်။တခြားစားတာ
မျိုးမတွေ့ရပေ။အိမ်အလုပ်တွေကတော့လုပ်ကျင့်ရှိနေပြီမို့ Sanအတွက်သိပ်မပင်ပန်းတော့ပေ။
Eun dinning roomထဲဝင်လာတော့San
Eunထိုင်နေတဲ့ဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်နေလိုက်သည်။ကိုကိုကကော်ဖီတစ်မျိုးသာသောက်ပေမယ့်ထိုကော်ဖီကိုပင်အတော်ဂျီးများသည်ကြောင့်
San..Eunကော်ဖီသောက်ပြီးဘာပြောမလဲဆို
တာကိုရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့စောင့်နေမိသည်။
အရင်နေ့တွေကအဆင်မပြေခဲ့တာမို့အတော်
အဆူခံခဲ့ရသည်မလား...ဟိုတစ်ခေါက်မေ့လဲ
သွားပြီးကတည်းကEun..Sanကိုမရိုက်ပေ။ဆူ
ပူတာလောက်သာရှိသည်။Eun ကကော်ဖီ
ကိုတစ်ငုံသောက်ပြီးSanကိုလှည့်ကြည့်လာတာ
မို့Sanလန့်သွားရသည်။
ကျွန်တော်အကောင်းဆုံးကြိုးစားထားပေမယ့်
ကိုကိုမကြိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲစဉ်းစားနေ
တုန်းလှည့်ကြည့်လာတဲ့ကိုကို့ကြောင့်San
လန့်သွားမိသည်။
"မဆိုးပါဘူး...နောက်နေ့တွေလည်းဒီလိုအရ
သာဖြစ်အောင်ဖျော်...ကြားလား"
"ဟု....ဟုတ်"
San၀မ်းသာအားရခေါင်းညိတ်ပြမိသည်။ဒါနှစ်
ပါတ်အတွင်းမှာပထမဆုံး အကောင်းပြောတာ
မို့။အမှန်ဆိုဒီလောက်ပျော်နေစရာမလိုတာကို
ဘာလို့ပျော်နေမိလဲSanကိုယ်တိုင်မသိ။နောက်
ထပ်ထူးဆန်းတာတစ်ခုက ကိုယ့်ကိုလက်စားချေ
ဖို့ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့လက်ထပ်ထားပြီးမညှာတာ
တတ်တဲ့ကိုကို့အပေါ်Sanကြောက်တာကလွဲရင်
အနည်းငယ်တောင်မုန်းနေတာမျိုးမရှိပေ။
ကိုကိုကပြောပြီးတာနဲ့ကော်ဖီဆက်သောက်နေ
သည်ကိုSanငေးနေမိသည်။ကိုကိုကဘာလို့များ
appaအပေါ်အငြိုးထားလဲဆိုတာကိုလဲSanအတိအကျသိချင်နေမိသလိုommaတို့ကိုလဲလွမ်း
သည်။ငယ်စဉ်အချိန်ကတည်းကSan..omma
နဲ့အခုလောက်အကြာကြီးခွဲမနေဘူး။ကျောင်းက
လေ့လာရေးသွားရင်တောင်Phတော့ဆက်လို့ရ
သေးသည်လေ...အခုကommaအသံကိုမကြားရတာတောင်နှစ်ပါတ်ရှိနေပြီ.....ဟင်းးးးးးးးးးး
"Ya!!"
ရုတ်တရက်အော်လာတဲ့ကိုကို့ကြောင့်San
အတွေးလွန်နေရာမှ...
"ဘာ...ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်.."
"မင်းကိုငါပြောနေတာမကြားဘူးလား!"
သေတော့မှာပဲ...Sanအတွေးလွန်နေခဲ့တာမို့ကိုကိုဘာပြောလိုက်မှန်းတကယ်မသိ။အခုချိန်မကြား
ဘူးလို့ပြောလိုက်ရင်ကိုကိုဒေါသထွက်သွား
မှာလား....မသိဘူးကွာ ကြားမှမကြားလိုက်တာ
"ဟို...မကြား...မကြားလိုက်ဘူးကိုကို"
ပြောတော့မျက်မှောင်ကျုံ့ကြည့်လာကာ..နောက်
တော့သက်ပြင်းတစ်ခုချရင်း....
"နေ့လည်ငါ့အခန်းထဲကိုရှင်းထားလို့ပြောနေတာ...."
"ဟုတ်"
"နောက်တစ်ခါငါ့နားမှာရှိနေရင်တခြားကိုတွေးမ
နေနဲ့ငါမကြိုက်ဘူး.."
"ဟုတ်.."
ပြောပြီးတာနဲ့ထွက်သွားသောEun...
ကိုကိုထွက်သွားမှSanသက်ပြင်းချမိသည်။တော်သေးတာပေါ့ ဘာမှမလုပ်သွားလို့...
"Arjumarပြန်တော့မယ်သား.."
"arrဟုတ်ကဲ့...ကောင်းကောင်းပြန်ပါ"
"အေး..အေး"
arjumaလည်းပြန်သွားပြီမို့ အိမ်မှာSanတစ်
ယောက်ထဲသာရှိတော့သည်။San...အကျီ င်္လက်ခေါက်တင်လိုက်ရင်း အိမ်သန့်ရှင်းရေးစ
လုပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ဟူးးးးးပြီးပြီ...ကိုကို့အခန်းပဲကျန်တော့တယ်..
San..Eunအခန်းထဲက်ိုဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်
နေလိုက်သည်။အခန်းထဲရှင်းလင်းပြီးနောက်
စာကြည့်စားပွဲကိုရှင်းဖို့လုပ်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့
Diaryစာအုပ်လေး...ကိုကို့စာအုပ်လေးထင်ပါ
ရဲ့....
Sanသူများတွေအကြောင်းစပ်မစုတတ်ပေမယ့်
ကိုကို့အကြောင်းတော့သိချင်တာမို့ အနည်းငယ်
ဟောင်းနေပြီဖြစ်တဲ့စာအုပ်လေးကိုလှန်ကြည့်နေမိသည်။ကြည့်ရတာကိုကိုက နေ့တိုင်းရေးတာ
မျိုးမဟုတ်ဘဲ စိတ်ထဲခံစားချက်တွေရှိမှရေးပုံရ
သည်။ရက်တွေကအတော်လေးကွာဟတာမို့
တချို့စာမျက်နှာတွေဆိုတစ်လလောက်ခြားပြီး
မှရေးထားတာမျိုးတောင်ရှိသည်.....
Sanစာအုပ်လေးကိုဟိုလှန်ဒီလှန်ဖတ်နေမိရင်း
တစ်နေရာရောက်တော့ကိုကိုရေးထားတဲ့စာအချို့
ဒီနေ့ကျောင်းကလူတွေကကျွန်တော့်ကိုပြောကျ
တယ်လူလိမ်ရဲ့သားတဲ့...မဟုတ်ဘူးဆိုတာသိ
ပေမယ့်နာကျင်တာတော့အမှန်ပဲ...တကယ်ဆို
Yoon Jae Yuဆိုတဲ့လူကြီးကသာ...
"အဲ့ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ!!!"
Sanတံခါးပေါက်ကိုကျောပေးရပ်ထားရာကနေ
အော်လိုက်သံကြောင့်အထိတ်တလန့်လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
"ကို...ကိုကို..."
________________________
Eun ဒီနေ့အရေးကြီးအစည်းအဝေးအတွက်လို
အပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေအိမ်မှာမေ့ကျန်နေခဲ့
တာကို meeting စခါနီးမှသတိပြုမိသည်။
ကျစ်!
သေစမ်းကွာ...ဟင်း..နာရီကိုကြည့်တော့02:30
meetingက03:30မှစမှာမို့Eunအိမ်ကိုအမြန်
ပြန်လာခဲ့ရသည်။ကားကိုအရှိန်မြှင့်မောင်းလာ
ရင်းအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ဟွန်းတီးနေပေမယ့်
ခြံတံခါးလာမဖွင့်တဲ့ကောင်လေးကြောင့်
တောက်!
ကားကိုခြံရှေ့မှာသာရပ်ခဲ့ပြီးဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ဟိုတစ်ယောက်ကိုရှာကြည့်မိတော့မတွေ့
ဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိ။Eun...meetingနောက်ကျမှာစိုးတာကြောင့်ဟိုကောင်လေးကိုရှာမ
နေတော့ဘဲ အခန်းထဲကိုသာဝင်လာလိုက်သည်
အခန်းထဲရောက်တော့ကိုယ့်ကိုကျောပေးကာ
ရပ်နေတဲ့ ဟိုကောင်လေး.....
ကြည့်လိုက်တော့လက်ထဲမှာကိုယ့်ရဲ့Diary
လေး...ဟိုကောင်လေးကတော့စိတ်၀င်တစား
ဖတ်နေတာမို့ကိုယ်ရောက်နေတာကိုမသ်ိ...
သူ့ကိုအော်လိုက်တော့မှလှည့်ကြည့်လာရှာ
သည်။
"မေးနေတယ်လေ အဲ့ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ!"
"တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ်"
"မင်းအဲ့ဒီလိုပဲ သူများကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိုစိတ်
၀င်စားတတ်သလား...မင်းလူမှုရေးနားမလည်ဘူးလား...ဟမ်!"
Sanဘာမှပြန်မပြောမိဘဲခေါင်းသာငုံ့ထားလိုက်မိသည်...
Sanဆီကဘာစကားသံမှမကြားရတာမို့Eun
စိတ်တိုလာမိကာ....
"မေးနေရင်ဖြေလေ...ဟမ်!မင်းမှာပါးစပ်မပါဘူး
လား..!!!"
"_ __________ _"
"တောက်!!!အရင်တစ်ခါလိုရိုက်မှမင်းကပြန်ဖြေ
မှာလား ဟုတ်လာ!"
ပြောတော့မှအထိတ်တလန့်မော့ကြည့်လာကာ
"မှား...မှားသွားပါတယ်ကိုကို.."
#📲📲📲📲#
Eunဟိုကောင်လေးကိုပြောဖို့ပြင်လိုက်စဉ်၀င်
လာတဲ့phကြောင့်ဟိုကောင်လေးဆီမှအကြည့်
လွှဲကာ ph ကိုင်လိုက်သည်။
# ____________#
"အေး...အေး...ငါအခုလာခဲ့မယ်"
meetingချိန်နီးနေပြီမို့Eunလိုအပ်တဲ့fileတွေ
ယူလိုက်ကာ ဟိုကောင်လေးလက်ထဲမှာကိုင်
ထားဆဲဖြစ်သော diary လေးကိုပါဆွဲယူလိုက်
သည်။
အခုထိပေတေရပ်နေကာစကားထွက်မလာသောကောင်လေးကို စိတ်မရှည်တော့သလို.....
စိတ်ပါတိုလာတာမို့....
"မင်းနဲ့ငါပြန်လာမှတွေ့မယ်..."
ပြောပြီးတာနဲ့Eunထွက်လာခဲ့သည်။ကြောက်လန့်စွာနဲ့ကြည့်နေတဲ့မျက်၀န်းတစ်စုံကို ဥပေက္ခာပြု
လိုက်ရင်းပေါ့.......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ကိုကိုထွက်သွားတော့မှပင်Sanအသက်ရဲရဲရှူမိ
သည်။သေလိုက်ပါတော့Yoon Sanရယ်....
စိတ်ညစ်ပါတယ်...ကိုကို့ကိုကြည့်ရတာလည်း
ဒေါသထွက်နေသလို........
ကျွန်တော်တော့အရိုက်ခံရတော့မယ်ထင်ပါရဲ့
ဟင်းးးးငါကိုကရှည်တာ...ဟင့်....ကားသံကို
လည်းဘာလို့မကြားမှန်းမသိ....
Sanတွေးရင်းပင်ငိုချင်လာသည်။မဖြစ်ဘူးထပ်
အရိုက်ခံရရင်တစ်ပါတ်လောက်နာနေဦးမှာ
အဲဒီတော့ommaတို့ကိုလည်းလွမ်းနေတာမို့
အိမ်ပြန်မယ်...ဟုတ်တယ်အိမ်ခဏပြန်မယ်...
မဟုတ်ရင်နောက်ထပ်ထပ်စောင့်နေရမှာ...
________________
Sanအတွေးနဲ့အတူအိမ်ထဲကထွက်ဖို့လုပ်လိုက်
သည်။ကိုကိုကအပြင်မထွက်ခိုင်းပေမယ့်တံခါး
ကိုတော့မပိတ်ထား...ပြီးတော့အရင်နေ့တွေ
ကတည်းကထွက်ဖို့ကြည့်ထားတာကြောင့်San
အခက်အခဲမရှိဘဲ အပြင်ကိုရောက်လာခဲ့သည်။
.
.
.
တွေ့တဲ့taxiကိုငှားကာအိမ်ကိုပြန်လာလိုက်သည်။အိမ်ကိုရောက်တော့အလုပ်သမားတွေက
တအံ့တသြ appaကိုမေးတော့မရှိဘူးခရီးတစ်ခု
ထွက်သွားသည်ဟုပြောသည်ကြောင့်
Sanအပေါ်ထပ်ကommaဆီကိုပဲလာခဲ့လိုက်
သည်။အိမ်ကarjimaရဲ့ပြောပြချက်အရomma
နေမကောင်းဘူးလို့သိရသည်။
San...ommaအခန်းထဲရောက်တော့ခုတင်ပေါ်
မှာအိပ်နေတဲ့omma....
San..ommaဘေးမှာထိုင်ချလိုက်ကာအနည်း
ငယ်ပိုပိန်သွားတဲ့လက်ကလေးကိုဆုပ်ကိုင်ထား
တော့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လာတဲ့ omma....
"သား...သားလေး~~~"
ထထိုင်လိုက်ကာမျက်ရည်လေးတွေဝိုင်းရင်း
ပြောနေတဲ့ommaကိုကြည့်ကာSanပြုံးပြလိုက်
သည်...
"ဘယ်လိုပြန်လာတာလဲ..သားကိုဟိုသူငယ်က
မပြန်ခိုင်းဘူးဆို..."
ကြည့်ရတာomma...appaဆီကကြားထားပုံ
ရသည်..San..ommaကိုစိတ်မပူစေချင်တာမို့
"အဲ့ဒါတွေထားလိုက်ပါommaရယ်..အခုသား
ရောက်လာပြီပဲဟာ..."
"သားကိုသူကနှိပ်စက်သေးလား..ဟင်!omma
အရမ်းစိတ်ပူနေတာ...သားappaနဲ့အဲဒီသူငယ်
ကရန်ငြိုးရှိနေတာလား...သားappaကိုမေးတော့လည်း..ဘာမှမဟုတ်ဘူးလို့ပဲပြောနေတယ်"
ကြည့်ရတာappaလည်းommaကိုစိတ်မညစ်စေချင်လို့မပြောထားဘူးထင်ရသည်....
"မနှိပ်စက်ပါဘူးommaရဲ့..အခုတောင်ကိုကို
ကသွားခိုင်းတာပါ...ommaစိတ်မပူနဲ့နော်...
ဒီမှာကြည့်လေ...သားအကောင်းကြီးပဲဟာကို.."
ပြောတော့မှစိတ်သက်သာရာရသွားသလိုခေါင်း
ညိတ်ပြရှာသည်။
"omma..ဒီရက်ပိုင်းဘာမှမစားဘူးဆို...နေ
လည်းမကောင်းဘူးဆို.."
"နည်းနည်းပါသားရယ်..."
"လာommaသားနဲ့အတူသွားစားရအောင်နော်"
ပြောပြီးSan...ommaနဲ့အတူထမင်းစားဖြစ်သည်။ဒီနေ့ကိုကိုနောက်ကျမှပြန်လာဖို့သာSan
ဆုတောင်းမိသည်။
ommaကိုစိတ်မပူဖို့ပြောကာSanပြန်ဖို့ပြင်ရ
တော့သည်။အချိန်ကိုကြည့်တော့ညနေ၅နာရီ
ကျော်နေပြီ....
"သားနောက်လည်းလာနော်..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါommaရယ်သားလာမယ်နော်..."
"အင်း..."
ခြံရှေ့ထိလိုက်ပ်ို့သောommaကိုနှုတ်ဆက်ကာ
San..taxiဖြင့်သာပြန်လာလိုက်သည်။omma
ကအိမ်ကကားနဲ့သွားခိုင်းသော်လည်းSanပြဿ
နာဖြစ်မှာစိုးတာကြောင့်ကိုယ့်ဘာသာသာပြန်လာလိုက်သည်။
Tsk......
Sanဒီနေ့ဘာလို့ကံဆိုးနေရသည်မသိ။လမ်းမှာ
ကားတွေပိတ်နေပြန်သည်။ဟင်းးးးးးးး
Sanကိုကို့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ညနေ7နာရီကျော်နေပြီ။Sanအလာတုန်းကအတိုင်းခြံနောက်ဘက်ကလူတစ်ကိုယ်သာသာဝင်လို့ရတဲ့အပေါက်ကလေးကသာတိုးဝင်လာမိသည်။
ခြံထဲရောက်တော့ပတ်ကြည့်လိုက်တော့ကိုကို့
ကားကိုမတွေ့...ဟူးးတော်သေးသည်။San
အတွေးနဲ့အတူအိမ်ရှေ့တံခါးကိုအသာဖွင့်ကာ
အထဲသို့ဝင်လာလာချင်းကြားလိုက်ရတဲ့အသံ
ကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံးအေးစက်သွားသလိုခံစား
လိုက်ရသည်.......
"ဒါဘယ်ကပြန်လာတာလဲ Yoon San Ha shii"
to be continue.....
words-1298
28/11/2018(wed)06:21pm
typeပြီးပြီးချင်းတင်လိုက်တာမို့စာလုံးပေါင်းတွေ
မှားနေခဲ့ရင်တောင်းပန်ပါတယ်နော်......
ဖတ်ပေးတဲ့readerတစ်ယောက်ဆီကိုလေးစား
ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့်....
~Nadi~