Dahil maliit lang ang bahay namin at dalawang kwarto lang ang meron kami, sa sala natulog si Uno. Kami kasi ni Danni ang matutulog do'n para siya ang ookupa ng kwarto pero hindi siya pumayag. Giit niya okay lang daw. Kaya daw niya. Kinabukasan, maaga akong gumising. Nadatnan ko si Uno na nakapikit habang pinipisil ang leeg at likod. Natawa ako ng tahimik sa kinatatayuan ko.
"Good morning, Palmer." Bati ko sabay kindat para mang-asar. "Mukhang malaki ang eyebags natin a. Mukha kang nag-oversleep o na-lack-of-sleep?"
Sinamaan niya ako ng tingin kaya nagtatalon-talon ang puso ko. Nagtagumpay akong asarin siya. Wahahaha. Good job, Gabbi!
"Sabi kasi sa'yo, ikaw na sa kwarto. Ang tigas ng ulo mo. Yan tuloy."
Hindi ako nakaiwas nang mabilis niyang hinapit ang bewang ko, napakandong ako sa kanya ng hindi inaasahan.
"Why are you pissing me off, Gabriella?"
"Because it makes me happy." Pang-iinis kong lalo sa kanya.
"You should stop doing that. You don't want to be punished again, do you?"
Inilapit ko ang mukha ko sa kanya. Hindi niya yata 'yon inasahan kasi nanlaki ang mata niya.
"Wag mo akong takutin, Palmer."
Sasagot pa sana siya pero biglang may tumikhim. Umirap ako saka nagmamadaling tumayo.
"Sweet ni ate Gabbi a. Ano'ng pinakain mo diyan kagabi kuya Uno?"
"Baby, my reinforcement is awake." Bulong ni Uno matapos ilapit ang mukha niya sa tenga ko. "Game on."
"Ate Gab, sinabi ba ni kuya sa'yo ang niregalo ko sa kanya?" Tanong ni Danni na kumikindat pa. Sa totoo lang, isa 'yan sa dahilan kung bakit ko pinipikon si Uno. Pabalik na kami ng bahay kagabi nang itanong ko 'yon. Ayaw niyang sabihin kaya nainis ako.
"Sa'n mo nakuha 'yon Dan?" Patol naman ni Uno sa pang-aasar ng kapatid ko.
"Sa treasure chest ni Gabriella Lacsamana."
"Whoa. Hey little girl, you are a naughty pirate."
"Aye aye captain!"
"Ewan ko sa inyong dalawa. Tutulungan ko nalang si tatay maghanda ng agahan. At lalagyan ko ng lason ang pagkain niyong dalawa. Mga asungot."
Nagtawanan pa ang mga loko pag-alis ko. After lunch pa kami aalis ni Uno pabalik sa city kaya medyo mahaba pa ang panahon niyang manalo sa pang-aasar sa'kin. Paano ba naman kasi, kampi sa kanya si tatay at si Danni. Pero sa huli, narealize ko rin kung paano iinisin ang isang Uno Palmer hanggang siya na mismo ang susuko sa'kin.
"Gab, I told your sister we'll be visiting every weekend if we won't be busy." Pagpapa-alam niya sa'kin nang pabalik na kami.
Nagkunwari akong walang narinig pero sinusulyapan ko siya para makita ang reaction niya.
"Gabriella, this is a serious matter."
Bahala ka diyan. Para mas successful ang plano ko, nagha-hum ako ng kanta para mapikon siya.
"Gabriella, it's not funny. You won't like to see me pissed off." Ayan na. Nananakot na siya. Napipikon na 'yan.
"May sinabi ka, Uno?"
"Gab, look. If this is still about Danni's gift, it's really confidential. I cannot tell you and I won't tell you."
"Thanks for letting me know. Now talk to my hand, Palmer!" Pagtataray kong nginisian lang niya.
Bahala siya. Okay lang naman sa'kin na ayaw niyang sabihin kung hindi lang sana nila binanggit na it's something that I own!
"Who are you texting with, Gabriella?" Usisa niya mayamaya. Kahit wala naman akong katext. Ginagalaw ko lang ang phone ko para 'wag siyang kausapin. Hindi ko siya pinansin kaya hinablot niya nalang bigla ang phone ko.
"Ano'ng problema mo? Isauli mo sa'kin 'yan, Uno!"
Ngumisi siya. Ipinasok niya sa kanyang bulsa ang phone ko. "Get it if you want."
Napalunok ako. Sa huli hinayaan ko nalang siyang itago ang phone ko. Bakit ba kasi Gabriella? Bakit mo gustong malaman? Ano naman kung sa'yo 'yon o kaya tungkol sa'yo? Ugh. Nakakainis kaya. Paano kung picture ko 'yon no'ng bata pa ako!? Oh my gosh! Yong picture kong— Hindi naman siguro. May pagka-assuming ka talaga Gabbi.
Nagpatiuna ako sa paglalakad papasok ng building. Nasa lobby ako nang makita ko si Carter.
"Gabbi." Tawag niya sabay ngiti. "For you." Inabot niya sa'kin ang bouquet ng bulaklak pero hindi ko 'yon natanggap. Una, ayoko talagang tanggapin. Pangalawa, biglang sumulpot si Uno na hinapit agad ako sa bewang.
"Andrews. It's nice to see you." Bati ni Uno kay Carter na nakatingin ngayon sa kanya ng masama. "Are those flowers for my girlfriend?"
"Uno, tara na." Tawag ko para makaiwas ng gulo.
"Don't be arrogant, Palmer. Hindi lahat magiging sayo hanggang sa huli. Didn't I prove you that when I took from you the basketball varsity?"
"So you really plan stealing my girlfriend, is that what you are trying to say?"
"Uno. Hindi siya nandito para sa'kin." Singit ko na dahil pinagtitinginan kami ng nga guests at staff. "Si Sydney. Si Sydney ang nililigawan niya. Diba Carter?"
"Stay away from my girlfriend, Andrews." He said instead, ignoring me.
Pinandilatan ko si Uno sa ginawa niya. Ayaw pa talaga niyang magpahila. Kaya sa sobrang inis ko, iniwan ko siya. At pagdating namin sa condo, siya pa ang may apog na awayin ako.
"What did you do, Gab? Texted him? Told him that we're on the way home?"
"Ano???" Hindi makapaniwalang naibigkas ko.
"I can read you, Gabriella. Is this your way of pissing me off because I tell you it's damn working! Are you happy now?"
"Ang kitid ng utak mo, Uno. Ba't ko naman ite-text ang taong 'yon? Mag-isip ka nga, bakit ko gagawin 'yon?" Ganting sigaw ko sa kanya.
"I don't know with you. You ask yourself."
"Ewan ko sa'yo!" Papasok na sana ako ng bedroom para 'wag nalang siyang patulan pero nagsalita siya ulit.
"See? You can't deny it. Your action speaks it all, Gab."
"Uno. Ano'ng nangyari sa 'Let's not fight again?'" Naiiyak ako sa sobrang inis sa kanya.
"You've pushed the button. And of all people, si Andrews pa talaga. That jerk."
"Hindi ko siya tinext. Kung ayaw mong maniwala, bahala ka." Naiinis na sabi ko.
"Stop denying it. I asked you earlier while we're in the car. It's not a coincidence that when we arrived here, the jerk's expectantly waiting for you. It's too hilarious to think it's a coincidence."
"So ano nga ang pinapalabas mo? Na niloloko kita? Na may lalaki ako? Ano ba'ng tingin mo sa'kin Uno? Gano'n ba akong klaseng babae para sa'yo?" Tumulo parin ang luha ko kahit na sinubukan kong pigilan. "Porket may nangyari sa'tin ng gabing 'yon, ganyan na kababaw ang tingin mo sa'kin? Alam mo. Mali ng tingin si tatay sa'yo. At ang laki kong tanga dahil naniwala ako sa inakala niya."
Mabibigat ang hakbang ko paakyat ng kwarto. Ang sama-sama ng taong 'yon! Ang kapal ng mukha!
"You are not going anywhere." Singhal niya matapos kunin ang mga gamit na inilagay ko sa maleta. "You will not get out of that damn door!"
"Gagawin ko Uno dahil kaya ko." Paghahamon ko. Ibinagsak ko ang hawak kong mga damit saka nagmartsa palabas ng kwarto. Mabilis na nahatak ako ni Uno pabalik. Nang nasa loob na kami, itinulak niya ako sa kama kaya napahiga ako.
"Stop pissing me off, Gabriella." Pabulong niyang sabi habang nakahawak sa dalawang kamay ko na niyapos niya gamit ang isa lang kamay. With that said, Uno kissed me. Hindi iyon tulad ng dati. It's not a gentle kiss. Sinisiil niya ako ngayon ng galit na halik. Pero gayunpaman, nalulunod parin ako. Nawawalan parin ako ng lakas na tumutol. Natatangay parin ako.
"Uno." Mahinang tawag ko nang isubsob niya ang kanyang mukha sa leeg ko.
"I'm sorry, Gab."
Kumirot ang puso ko nang marinig ang mga katagang 'yon. Walang pasubaling tumulo sa gilid ng mga mata ko ang luhang kanina pa gustong tumakas.
"Gabriella, I'm sorry."
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kaya tahimik lang akong humikbi. Bumangon si Uno at tumalikod sa'kin. Nakakuyom ang mga palad niya. Bumangon narin ako at umupo sa dulo ng kama.
"Halika nga dito." I heard myself say.
Lumapit siya agad at lumuhod sa harap ko bago ako niyakap. Saka ko lang narealize na umiiyak pala si Uno. Ang sikip ng dibdib ko nang marinig ang pipi niyang hikbi.
"Forgive me, Gabriella. Please." Pakiusap niya na nakahawak sa dalawang kamay ko. "Please..."
"Uno." Utal ko sa basag na boses dala ng pag-iyak ko kanina.
"I would never want to hurt you, Gab." Hinagkan niya ang likod ng mga kamay ko saka isinubsob ang mukha niya do'n. "I'm sorry. I can't control myself when I am jealous."
"Wala kang dapat na pagselosan." Humigpit ang paghawak niya sa mga kamay ko. "Halika nga dito. Tumayo ka diyan." Umiling siya na parang bata habang patuloy na ibinaon ang mukha niya sa mga kamay ko. "Uno, hindi ako galit sa'yo. Hindi na. Okay na tayo. Kaya please tumayo ka na bago pa magbago ang isip ko."
Finally, sumunod rin siya. Yumakap siya sa'kin. Hinayaan ko lang siya sa gusto niya. Naghintay lang akong mangalay ang mga kamay niyang nakayapos sa'kin.
"Uno?"
"Love."
"Ano ulit 'yon Uno?" Love 'yon e. Hindi Gab.
"Ano'ng ano ulit?" Tanong niyang nakakunot ang noo. Tinitigan niya ako ng may pagtataka.
"Ano'ng tinawag mo sa'kin?"
"It's not my fault that you didn't hear it because you're not listening." Ang bilis bumalik ng mood. Tsk.
"Is it love?"
"Love?" Inilapit niya ang kanyang mukha sa'kin. "Is that what you want me to call you?"
"N-no."
"Love. Bagay naman sa'yo. Pagbibigyan kita."
"Ang yabang mo talaga." Bumusangot ako samantalang ngumiti naman siya. Napawi ang inis ko ng hindi inaasahan. I realized na gusto ko palang makita ang ngiti sa labi niya. Nakakagaan ng loob.
"Love, Gab. Gabriella, hindi 'yon magkatunog." Makahulugang wika niya na nagpabalik sa'kin sa araw na una ko siyang narinig na tinawag akong love. Bakit niya naman gagawin 'yon?
"Why? Why, Uno?"
"You know why."
Huh? Magtatanong pa sana ako pero ibinuka niya ulit ang bibig niya.
"I don't want to see Andrews near you. Not Andrews or any other guys... The Palmer brothers are the only exception."
Hindi ba dapat magalit ako o mainis? Pero bakit ako nakangiti? Bakit sa halip na magalit ay masaya ako?
"You're scaring me, Uno."Pag-amin ko.
"What are you talking about Gabriella? How am I scaring you? Are you saying you hate me?" Sunod-sunod na tanong niya. May lungkot sa mga mata niya kaya umiling agad ako.
"I hate you for so many reasons. Whatever you do makes me hate you."
"Gab. Aren't you too harsh?" Pakli niyang nagpatawa sa'kin.
"It's the kind of hate na ayokong mawala."
"Oh. Okay." Bulong niya nang nakangiti, na nakatitig sa'kin.
"Okay, Palmer. Okay."
"Hate me more, Gabriella."
Tumawa ako bago siya hayaang angkinin ang labi ko. Hindi iyon pinatagal ni Uno na ipinagpasalamat ko dahil baka kung saan pa kami umabot.
"No more Andrews?" He whispered. Humagikhik ako dahil sa kiliti na dala ng pagbulong niya. "No more Andrews, yeah?"
"Roger that."
"No other guys?"
"Just the Palmer brothers...or maybe just the first of those Palmers."
"Perfect."
"And...Uno?"
"Gabriella?"
"No more fights?"
"No more packing of things? No more leaving?" Tumango ako. "You promise?"
"I promise." Bulong ko. Nakayakap parin si Uno sa'kin at paminsan-minsan ay pumupuslit siya ng halik sa leeg ko. "Uno?"
"Gabriella?"
"Stop calling me by that name..."
"Huh?"
"When you're kissing me." Dugtong ko.
"Why?"
"It makes me want to kiss you."
Ngumisi siya habang tinitigan ako. Suddenly, Uno pushed me down the bed.
"Gabriella... You're driving me crazy." Bulong niya saka kinagat ang tenga ko gamit ang malambot niyang labi. Nagtayuan ang balahibo ko sa ginagawa niya. "Gabriella. Please tell me to stop."
Napakagat ako ng labi. Biglang naging mahirap sa'kin ang magsalita. Nanatiling tikom ang bibig ko habang dinadampian niya ako ng maliliit na halik sa leeg.
"Gabriella, I want you. I want you so bad."
Nang marinig ko ang mga katagang 'yon, may malabong ala-ala na bumalik sa isip ko. Nakikita ko ang sarili kong hinahayaan na halikan ni Uno. Ang mga kamay niya... Gumagapang ang mga 'yon sa likod ko habang patuloy siya sa pag-halik sa'kin.
"Stop! Uno, stop." Sigaw ko na humihingal sa sobrang kaba.