"Goodbye for now jagi. I'll be back okay? Don't cry na", sabi niya sabay yakap sakin,
Sinabi kong hindi ako iiyak, pero eto ako ngayon parang batang naagawan ng lollipop,
"Pinipilit kong wag umiyak pero di ko talaga kinaya eh", parang batang sabi ko habang pinupunasan ang mga luha ko,
Ang hina ko talaga pag dating sakanya,
Iniisip ko palang kasing di ko siya makikita pag gising ko sa umaga parang di na mabubuo araw ko, ang OA ko dahil alam ko namang babalik siya pero wala eh nalulungkot talaga ko,
"He'll be back naman bes eh. Drama mo jan", pang iinis ni Ran habang buhat si Janeah,
Kung alam mo lang nararamdaman ko Ran,
"Psh sige na nga, pumasok ka na dun baka may makakilala pa sayo dito", sabi ko saka kinalas ang pagkakayakap ko sakanya, at saka pinigil na ang mga luhang gusto pang kumawala sa mata ko,
Alam ko pati siya mahihirapang umalis kapag ganto ko,
"I'll call you day by day okay? Sige na jagi", paalam niya saka inalis yung mask niya at hinalikan ako,
Lumapit din siya kay Janeah para magpaalam, maging kay Ran and Paul,
Ang sakit makitang naglalakad siya palayo sakin,
Pinilit ko nalang ipaintindi sa isip ko na babalik siya at tigilan ko na ang drama.
"Bes mag cr lang ako", paalam ko sakanila,
"Sige mauna na kami sa sasakyan ah, sunod ka nalang", sabi niya tumango nalang ako at tinahak na ang daan papuntang cr,
Nagtaka ako nung may makita akong nagkukumpulang mga babae,
"Excuse me ano meron?", tanong ko sa isa,
"I don't know eh pero ang alam ko lang may pinagkakaguluhan silang babae", sagot niya sakin,
Babae?
"Ilusyunada! Ano kaya ang nagustuhan sayo nun? Duh mas maganda pa nga kami sayo, or baka ginayuma mo?", sabi ng isang matangkad na babaeng makapal ang make up,
Nagtawanan naman yung ibang kasama niya
Hindi ko pa makita kung sino yung pinagkakaguluhan nila,
"Feelingera! Ano? Sumagot ka! Ginamitan mo ng gayuma no?", sabi naman nung isa,
Bakit kaya nila sinasabihang feelingera at ilusyunada?
Di ko na natiis at sumingit na ko para makita yung babaeng pinagkakaguluhan nila, at ayun nakita ko siyang nakayuko hawak hawak yung pisngi niya habang nakaupo,
"Wae! What's happening here?" Tanong ko,
"Yan kasing babaeng yan, masyadong ilusyunada! Porket nagustuhan lang ng Bob akala mo na kung sino! Saka sinabihan na naming iwanan niya yun dahil hindi sila nababagay! Duh ang pangit niya kaya-", hindi niya natapos yung sasabihin niya ng tignan ko siya ng masama,
Sino ba si Bob? At bakit ganto mga inaasta nito?
"Can you stop it? You can't control anybody's life okay? Just live your life and let her live her life the way she want it to be, and who is Bob anyway?", tanong ko saka ko nilapitan yung babaeng nakayuko,
"Duh! Bob is a famous rapper, how come you didn't know him? And maybe you get our point. Hindi kami makakapayag na sa ganyang babae lang mapupunta ang idol namin", sabi niya habang dinuduro yung babae,
Sinong Bob? Rapper ba dito sa Ph? Bakit di ko kilala?
"Why don't you just accept the fact that your idol like her? If you're a true fan you should support his decision to be with the girl he likes and not mobbing this girl because your idol like her, stop being delusional will you? It's not because your idol liked her and definitely not you is you're gonna act na like this. If ako din yung idol niyo na yun, hindi kita magugustuhan because you're pathetic", sabi ko sakanya kaya natahimik siya,
Alam kong ito yung pangyayaring iniiwasan ni Hoseok kaya pinili naming isikreto yung samin,
At iniisip kong ako yung nasa katayuan ng babaeng iniinsulto nila, I defend her because pareho kami ng sitwasyon, public lang yung sakanya,
Pero nasaan ba yung sinasabi nilang Bob? Diba dapat siya ang nagdedefend sa babaeng gusto niya sa mga fangirl niya,
Naisip kong maswerte pa rin ako dahil alam kong hindi hahayaan ni Hoseok na mangyari sakin kung ano ang nangyayari sa babaeng to ngayon, at kung may mga pangyayari mang ganto alam kong karamay ko siya at ipagtatanggol niya ko,
Maya maya lang ay nagsialisan na sila. Siguro dahil napahiya siya sa sinabi ko, pero tama naman ako diba? Bakit hindi nalang sila maging masaya para sa idol nila, bakit di nalang nila suportahan,
Inalalayan ko siyang makatayo, hindi ko pa rin nakikita ang mukha niya,
"S-Salamat", sabi niya sabay yakap sakin,
"Don't mention it, I just can't stand their accusations over you, sana next time idefend mo yung sarili mo", sabi ko sakanya,
At nang kumalas siya sa yakap ay nakita ko na ang maamo at maganda niyang mukha,
Kahit pala ako magkakagusto sakanya eh, she's so simple yet so charming,
"Nung una dinidefend ko yung sarili ko pero hindi naman sila tumitigil eh kaya siguro nasanay na ko, sa totoo lang manhid na tenga ko sa mga naririnig kong masasakit na salitang sinasabi nila", sabi niya saka ngumiti ng pilit,
Ganyan din kaya ang mangyayari sakin oras na malaman nila na may namamagitan samin ni Hoseok?
For sure mas masasakit na salita pa ang matatanggap ko, pero gaya nga ng sabi ko alam kong di ako hahayaan ni Hoseok na harapin yun, eh siya nasan kaya yung boyfriend niya?
"Nasaan ba yung Bob?", tanong ko,
"Kakaalis lang ng eroplanong sinasakyan niya, he's heading to America and he'll be there for a month", sagot niya,
So parehas din pala kaming iniwan at babalikan sa isang buwan,
What a coincidence,
"Alam niya ba yung ginagawa sayo ng mga fans niya?",tanong ko,
Nagulat ako ng umiling siya,
"Hindi na dapat niyang malaman, sa dami ng ginagawa niya ayoko ng isingit pa yun sa iisipin niya", sagot niya,
Wow ha! It's his responsibility na idefend ang girlfriend niya to think na hindi ito mararanasan ng girlfriend niya kundi dahil sakanya,
Kaso paano nga niya idedefend kung hindi naman sinasabi nitong si girl,
"Dapat niyang malaman, dahil baka makinig sakanya ang fans niya, mali yung ginagawa nila sayo, hindi porket ikaw ang gusto ng idol nila at hindi sila ay gaganunin ka na nila", seryosong sabi ko sakanya,
Pag wala kang ginawa edi parang binigyan mo sila ng karapatan na ganyanin ka lang,
Pero bilib din akong hindi niya binibitawan si Bob despite of criticism na natatanggap niya.
"Darating din yung panahong mapapagod sila at wala ng magagawa kundi tanggapin nalang", sabi niya saka pilit na ngumiti,
"Be strong okay? Wag mong hahayaang mapaghiwalay kayo ng mga taong walang ginawa kundi alipustahin at icriticize ka okay? Magpakatatag ka lang. At sana lumaban ka. Kapit lang! Everything's gonna be okay", nakangiting sabi ko sakanya,
"Parang may laman yung advice mo ah, are we having a same situation?", nagulat ako sa biglang tanong niya,
Sorry pero hindi ko dapat ipaalam sayo ang totoo,
"A-Ah no! Ganto lang talaga ko mag advice, sige ah mauna na ko. See you when I see you", sabi ko saka tatalikod na sana ng hawakan niya ko sa kamay,
"Thankyou ulit, and yes see you when I see you but May I know your name first before we part ways?", tanong niya,
"I'm Angel and you?" Nakangiting sabi ko,
"I'm Tine! Nice to meet you" nakangiting sabi niya,
Nagpaalam na kami sa isa's isa,
Naaawa ako sakanya pero natuwa ako sa katatagan niya, sana ganon din ako katatag pa nasa ganong punto na din ako.
Nakalimutan ko ng pumunta ng cr kaya dumirecho na ko sa sasakyan,
"Tagal mo ah! Akala ko titira ka na sa cr", inis na sabi ni Ran habang kalong kalong ang natutulog kong anak,
"Ah hindi ako nag cr, may nakausap kasi akong babae-", hindi ko pa natatapos yung sasabihin ko ng biglang mag iba yung timpla ni Ran,
"Wag ka basta basta makikipag usap sa hindi mo kilala Angel", biglang sabi niyang ipinagtaka ko,
Hindi naman siya ganyan ah? What's wrong with you Ran? You're acting strange lately,
"Why not?", tanong ko,
"Basta, pero sabagay nowadays kahit naman kilala mo meron pa ding mga nagagawang masama sayo. Ahm Paul tara na umuwi na tayo", biglang sabi niya.
Minsan di ko talaga maintindihan tong si Ran eh,
Buong byahe ay lumulutang ang isip ko,
Namimiss ko agad si Hoseok.
Pagkarating namin sa bahay ay napag isipan kong magkulong nalang maghapon,
"Anak, ramdam mo ba yung lungkot ni mommy?", sabi ko sakanya,
Kinakausap ko siya na akala mo ay naiintindihan ako,
"Nakarating na kaya yung daddy mo sa Korea?", sabi ko ulit,
Inopen ko ang connection ng internet ko para kung sakaling mag message or tumawag siya,
Ilang oras palang ang nakalipas namimiss ko na agad ang presence niya,
"La-chi-mo-la-la", nagulat ako ng biglang gumawa ng maliit na tunog si Janeah,
Nilaro ko lang siya ng nilaro para malibang ako at mawala sa isip ko si Hoseok at para gumaan naman ang pakiramdam ko,
Kahit wala yung Hope ko andito naman yung Sunshine ko,
Nagulat ako ng tumunog yung phone ko kaya dali dali kong tinignan dahil baka si Hoseok yung tumatawag,
Pero nadismaya ako ng malamang si Cynth pala yun,
"Hello sis?", bungad ko,
"How are you feeling?", tanong niya,
"Katulad ng naramdaman mo nung umalis si Jin", sagot ko sakanya,
"But Hoseok will surely come back after a month, Jin and I will wait for a year pa para magkita ulit.", Malungkot na sabi niya,
Ang alam ko babalik ang members next month kasama si manong ah? Di niya alam? Bakit di sinabi ni Jinnie oppa sakanya? Di kaya may plano siya?
"Sis are you still there?", tanong niya ulit nung matagalan ako bago sumagot,
"Ahm y-yes" sagot ko,
"Ahm the other reason why I call you pala is I'm going to Bulacan tomorrow for business matters and I remember that you tell me na your relatives were living there as well as your business based, so do you wanna come with me? And to get chill and to forget you know", Sabi niya,
I think that's a good idea, mas maganda ngang maglibang libang oara naman makalimutan ko yung lungkot na nararamdaman ko sa pag alis ni Hoseok,
Saka namimiss ko na din sila lola, it's been 3 years na nung huli ko silang makita baka magulat pa silang may anak na ko, at yung business namin minsan ko lang makausap yung nagmamanage at inaupdate niya lang ako every month pag nagpapasok siya ng money sa bank acct ko,
"Yes Cynth, sasama kami", sagot ko sakanya,
"Okay, so pano? I'll pick you up tomorrow okay? Sige na magvivideo call pa kami ni Jin, bye sis", paalam niya,
"Okay sis bye", sabi ko saka ko inend yung call,
Namimiss ko na ang Bulacan, kaya naexcite ako bigla,
At dahil nga excited ako, sinamantala kong tulog si Janeah kaya nag empake na ko ng mga dadalhin namin,
Di pala nasabi ni Cynth kung ilang araw kami dun,
I tried to call her para tanungin but di na siya sumasagot, siguro magkausap na sila ni Jin,
Eh si Hoseok kaya? Bakit di siya tumatawag?
Ibinuhos ko nalang ang atensyon ko sa pag aayos, mostly pag business matter ang pupuntahan it takes 3 to 5 days kaya nag pack ako ng gagamitin namin ni Janeah ng 5 days, if kulangin naman pwedeng bumili nalang dun,
Maya maya lang nakaramdam ako ng antok kaya tinabihan ko si Janeah at ilang saglit lang nakatulog na ko.
-
*riiiiing* *riiiiiiing*
Dali dali kong inabot yung phone ko sa side table,
Sinagot ko to without checking who's the caller,
"Hmm?", bungad ko,
Kagigising ko lang at medyo wala pa ko sa condition,
"JAGIYAAAAA", Halos ilayo ko sa tenga ko yung phone dahil sa lakas ng boses ni Hos-
Waaaaaah finally naisipan niya ng tumawag. Teka anong oras na ba?
It's 6 PM na pala, napatagal ang tulog ko, si Janeah as usual tulog pa din, gawain naman ng baby ang matulog ng matulog eh,
"Buti tumawag ka na", sabi ko sakanya,
"Kanina pa ko tumatawag jagi, but you're not answering", sabi niya, naiimagine kong sinasabi niya yun habang nakanguso,
"I'm sorry kakagising ko lang eh", sagot ko,
"Oh It's okay, how's my baby?", tanong niya,
"Natutulog pa din siya jagi, ay oo nga pala tumawag sakin si Cynth kanina and asking me if I want to come with her sa Bulacan, eh tamang tama naman na namimiss ko na sila lola kaya sinabi kong sasama kami", kwento ko sakanya,
"Ah that's nice. Basta mag iingat kayo dun okay?", bilin niya,
"Hmm yes jagi, anyways wala ba kayong rehearsal? Diba may performance kayo bukas?", tanong ko,
"Ahm kakatapos lang kani-kanina jagi, napagod nga ako eh, tapos nagkagulo pa", biglang sabi niya,
"Nagkagulo?", naguguluhang tanong ko,
"Yes, RM just accidentally hit Yoongi hyung's butt, and it pissed him off", sagot niya,
Hahahahahaha di naman pala sinasadya eh. Why won't let it slide?
"Just because of that?", natatawang tanong ko,
"Yes because of that, because he accidentally hit him for I think 5 times or more, then the last hit caused Yoongi hyung to accidentally pulled Jimin and caused Jimin to accidentally kicked JK then caused JK to held V's butt, it's a chaos but the weirdest thing is V liked it", naloka ko sa kwento niya,
HAHAHAHAHA Pambihira!
"Myghad buti hindi ka nadamay sa chaos", tatawa tawang sabi ko,
"Muntik na nga eh, when V was about to grab my butt I showed him my fist, but I got really so tired, if you're just here to massage me" ramdam ko yung lungkot sa huling sinabi niya,
"I wish I was there", sagot ko sakanya,
"I already missed you and Janeah", sabi niya na kumurot sa puso ko,
Miss na din kita agad mahal ko,
"Same here jagi, parang ang tagal ng 1 month", malungkot na sabi ko,
"Don't count it nor wait for it para di natin mamalayang 1 month na pala, dahil mas lalong pinababagal ang oras kapag hinihintay", seryosong sabi niya,
Sabagay tama siya,
Sasagot palang sana ako ng biglang mamatay yung tawag, pinatay niya?
Di bale baka may gagawin na ulit sila,
Ipinagtimpla ko ng gatas si Janeah nang magising siya at nang maubos niya to ay binuhat ko siya at lumabas akong sala,
"Ran?", tawag ko pero walang sumasagot,
Nasaan kaya yun?
Ibinaba ko sa crib si Janeah para makapagluto ako,
At natapos nako't lahat lahat sa pagkain wala pa din si Ran,
Chineck ko siya kanina sa kwarto niya wala naman din dun,
I called her but she's not answering,
Di nanaman ako mapakali, usually nagpapaalam siya pag aalis ah, kinakabahan ako na ewan.
Maya maya ay narinig kong bumukaa ang gate,
Sumilip ako sa pinto at nakita ko si Ran na pasuray suray sa paglalakad na animo'y lasing,
"Hesjskbdlshsllo Beshxshsjd", bati niya,
Lasing nga amp,
She was about to hug me pero pinigilan ko siya dahil ayoko ng amoy ng alak na nanggagaling sakanya,
"Hoy san ka ba uminom? Bakit sobrang nagpakalasing ka?", tanong ko saka ko siya iniupo,
"Unli-alaksh kashe dun besh eh sharap sharap", uutal utal na sagot niya,
"Sharap sharap ka pa jan, pag kinurot ko singit mo jan mapapa shakit shakit ka jan kalamo! Sandali nga ipagtitimpla kita ng coffee", sabi ko saka ako pumunta ng kusina,
Babalik palang ako sa sala ng may marinig akong kausap niya sa phone,
"Tigilan mo na siya shabe eh! Ginagawa ko na nga yung gushto mo diba?", sabi niya sa kausap niya,
Sino kausap niya? At ano yung pinagsasasabi niya?
Hindi ako lumapit sakanya at nagtago ako sa likod ng sofa para mas malinaw ang marinig kong sinasabi niya,
"Bakit ba ang kulit mo? Sinabi ng wala siyang kasalanan at maging yung nangyari sayo ay hindi niya alam!", sa galit ay tumuwid ang pananalita ni Ran,
Sino ba kase yun?
"Move on! Wag mo ng balikan yung nakaraan mo!", sigaw niya,
Naiintriga na talaga ko ah,
"For how many times do I need to tell you na hindi niya ginusto yung nangyari sayo, besides isa ring bangungot yun sakanya na matagal niya ng kinalimutan!", galit na sabi ulit ni Ran,
Bangungot?
"Tigilan mo na siya! Tigilan mo na ang pagpapadala sakanya ng threats! Tigilan mo na ang pananakot sa bestfriend ko!", nagulat ako sa huling sinabi ni Ran bago niya padabog na ibaba ang cellphone niya,
Kilala ni Ran kung sino ang nagpapadala ng mga messages sakin?
May alam siya?
Bakit hindi niya sinasabi sakin?
Tumayo ako at hinarap ko siya,
"A-Angel kanina ka pa jan? N-Narinig mo lahat?"