Ohအိမ္ေတာ္ႏွစ္လံုး၏အျပင္ဘက္ကေလထုနဲ႔သစ္ေတာႀကီးကစိမ္းလန္းေအးျမစြာရွိေနေပမယ့္ Oh အိမ္ေတာ္ႏွစ္လံုးမွ oh Sehunအိမ္ထဲတြင္ေတာ့ အပူမီးေလာင္ၿမိဳက္ေနေလသည္။
အေၾကာင္းမွာ....
Sehunေတ်ာက္Jong babeကိုေက်ာင္းႀကိဳရန္ေနာက္က်ေန၍ခြဲခန္းကထြက္ထြက္ျခင္းအျမန္ေက်ာင္းကိုေျပးရေလသည္။
ေန႔လည္ကတည္းကခြဲစိတ္ေနရတဲ့ ခြဲခန္းကေန ညေန ၄နာရီေက်ာ္မွထြက္ခဲ့ရေတာ့ Jong babeရဲ႕ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကိုေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ၿပီး....
မနက္ကေနာက္မက်ဖို႔မွာလိုက္တာကိုေတြးမိေတာ့ Jong babeကိုဘယ္လိုေခ်ာ့ရမလဲပါ တပါတည္ေတြးေနရသည္။စိတ္ထဲကလဲေလးေနကာ ႏွလံုးခုန္လဲပံုမုန္မဟုတ္ခ်င္တာေၾကာင့္ Jong babeတခုခုဖစ္ေနတာကိုခံစားရသည္မို႔ ကားကို လီဗာအကုန္နင္းခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
ေနာက္က်လို႔ေဇာနဲ႔လာတဲ့Sehun ေက်ာင္းနားကိုအေရာက္ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ Jong babeကိုဆြဲလားရမ္းလား လုပ္ေနတဲ့ျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ေသာအခါ ကားေပၚက ဘယ္နည္းဘယ္ပံုဆင္းလိုက္မိရယ္မသိ ......
မ်က္ရည္ေတနဲ႔ကေလးကိုျမင္တဲ့အခါ ပါးစပ္က လွမ္းေအာ္ရင္း ကားလမ္းကိုျဖတ္ကူးလာတုန္း..သူ႔ေအာ္သံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လာတဲ့သူက Sehunကိုျမင္တာနဲ႔ကေလးကိုလြတ္ခ်ၿပီးေျပးေလေတာ့သည္။
"babe....Jong babe..."
Sehunေအာ္ေခၚရင္းေျပးလာၿပီးေျမေပၚပံုက်ကာေမ့လဲေနတဲ့Jong babeကိုေထြးေပြ႕လိုက္ကာ ဟိုလူေျပးသြားတဲ့ဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မရွိေတာ့သလို လက္ထဲက ကေလးကိုလဲစိတ္ပူတာေၾကာင့္ ကားဆီသို႔ အျမန္ျပန္ကာ အိမ္ကို တရၾကမ္းေမာင္းျပန္ခဲ့ေလေတာ့သည္...။
.
.
.
.
"ေတာက္.....အဲ့ေကာင္ဘယ္သူလဲ...ဘာလို႔ကေလးကိုျပသာနာရွာရတာလဲ....Oh Chan Yeolအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္...."
အိမ္ထဲကိုကေလးကိုေပြ႕ၿပီးေျပးဝင္လာတဲ့Sehunေၾကာင့္ Chan Yeolတို႔ ေဆာက္တည္ရာမရ အလုပ္႐ွဳပ္ကုန္ၾကၿပီးမွာေတာ့ Chan Yeolေဒါသေတ ငယ္ထိပ္ေဆာင့္ေနေလၿပီး....
"ေအး အဲ့ေက်ာင္းေရွ႕က CCTVမွတ္တမ္းကိုငါလိုခ်င္တယ္ ကေလးတခုခုျဖစ္ၾကည့္အဲ့ေကာင္ဘာေကာင္ေနေနသတ္ျပစ္မယ္...."
Chan yeolသူ႔တပည့္ေတ်ာက္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေက်ာင္းေရွ႕ကCCTVမွတ္တမ္းကိုယူခိုင္းၿပီးအခန္းထဲကိုျပန္ဝင္လာေတာ့.....
ေဒါသေတကိုထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကေလးကိုေဆးကုေပးေနတဲ့Sehunနဲ႔ေဘးကေနစိုရိမ္ပူပန္းစြာကူညီေပးေနတဲ့Kyung Soကို...
"Kyung...ကေလးဘယ္လိုေနလဲ....."
Chan yeolကေမးလိုက္ေတာ့..ေရဇလံုလဲေနတဲ့ Kyungက...
"omm..ကိုယ္ပူေတာ့က်သြားၿပီး လန္႔ၿပီးေမ့သြားတာထင္တယ္ ခဏေနေတာ့သတိရေလာက္မယ္ထင္တယ္တဲ့ဟြန္းငယ္က....Darling..ဟြန္းငယ္အရမ္းစိတ္ဆိုးေနတယ္...."
ဟုတ္တယ္ ဟြန္းငယ္စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုတာသူသိတယ္ ကေလးကသတိမရေသးလို႔သာ သူ႔ကေလးကိုသူကိုယ္တိုင္ျပဳစုေနတာ...
ႏႈတ္ခမ္းေတတင္းတင္းစိၿပီးဘာစကားတခြန္းမွအပိုမေျပာေသးတဲ့ ဟြန္းငယ္က Chan yeolေဒါသထြက္တာထပ္ပိုမယ္ဆိုတာ မ်က္လံုးေတအေရာင္ေျပာင္းခ်င္ေနတာက သက္ေသပဲေလ...
"omm par သိပ္စိတ္မပူပါနဲ႔...သူ႔ေဒါသေတထိန္းေနႏိုင္ပါေသးတယ္ အခုက ကေလးသတိရလာဖိူ႔ကအဓိကပဲ...."
🎶Don't mess up my tempo....🎶
Chanyeolလက္ထဲက ဖုန္းကringtoneသံျမည္လာတာေၾကာင့္အခန္းျပင္ထြက္လာလိုက္ကာဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ ဂ်ပန္က wolfေတအသတ္ခံရလို႔ Chanyeolဂ်ပန္ကိုလြတ္ထားတဲ့ Krisနဲ႔Taoဆီက....
"ေအး Kris...ေျပာ..."
Chan yeolဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ တဖတ္ကTaoကအေလာတႀကီးေမးလာေလသည္။
"Yeol...သားငယ္ေလး Jong babeေနေကာင္းရဲ႕လား ကေလးအႏၲရယ္ကင္းရဲ႕လား...."
Taoကအိမ္မက္ဆိုးမက္ၿပီးႏိုးလာကတည္းကစိတ္ထဲေနလို႔မေကာင္းဖစ္ေနကာ သားသားကိုလဲစိတ္မခ်တာေၾကာင့္ဖုန္းဆက္ေမးလိုက္ေတာ့...
"Taoစိတ္ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ထား ကေလးသတိေမ့သြားတယ္...မင္းတို႔ဒီျပန္ခ်င္ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့ ဒီမွာ မင္းတို႔နဲ႔တိုင္ပင္စရာကိစၥေတရွိတယ္..."
Yeolစကားအဆံုး ေအာ္ငိုလိုက္တဲ့Taoေၾကာင့္ Krisကပဲဖုန္းဝင္ေျဖကာ အခုခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲ့မယ့္အေၾကာင္းေျပာၿပီးဖုန္းခ်လိုက္ရေလသည္။
Krisနဲ႔ေျပာအၿပီး ေနာက္ထပ္သူ႔တပည့္ဆီကဝင္လာတဲ့ဖုန္းေၾကာင့္ Yeolေနာက္ထပ္ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္ေတာ့...
"CCTVမွတ္တမ္းကိုပို႔လိုက္ၿပီး..ဆရာ.."
"ေအး..ဟုတ္ၿပီး ဘယ္သူလဲ ေရာစံုစမ္းၿပီးၿပီးလား...?"
Yeolအေမးစကားအဆံုးတဖတ္ကျပန္ေျဖလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ဖုန္းကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။
"ဟုတ္ကဲ့....ဟိုတခါ ဆရာေလး Kyung Soကို ျပသာနာရွာတဲ့အဖြဲ႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ပါဆရာ..."
"ေတာက္...ေအးေကာင္းၿပီး သူ႔အေၾကာင္းေတထပ္စံုစမ္းထား အကုန္သိခ်င္တယ္...."
စိတ္တိုၿပီးဖုန္းခ်လိုက္ကာ Jong babeရွိတဲ့အခန္းကိုဝင္ၿပီးSehunနဲ႔Kyungနဲ႔ကိုေခၚလိုက္ကာ ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္လိုက္ၾကသည္။
"ဟြန္းငယ္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ထားေနာ္ အခုက ဘယ္ပဲဖစ္ဖစ္ Jong babeကသာအေရးအႀကီးဆံုးပဲ..."
ငယ္ငယ္တည္းက Yeolလက္ထည္မွာႀကီးျပင္းလာတဲ့Sehunကဘယ္ေတာ့မွ Yeolႏွစ္ခြန္းေျပာစရာမလိုသူပါ သူ႔အကို႔ကို အရမ္းလဲခ်စ္သလို အရမ္းလဲေၾကာက္ၿပီး႐ိုေသသူဆိုေတာ့ စိတ္တို႔ေနတာကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္တာေၾကာင့္ မ်က္လံုးအေရာင္ေတလဲပံုမုန္ျပန္ဖစ္သြားခဲ့သည္။
"အခု CCTVမွတ္တမ္းရၿပီး ဘယ္လိုဖစ္တာလဲၾကည့္ၾကတာေပါ့ၿပီးေတာ့ Jong babeကိုျပသာနာရွာတဲ့သူက ဦးငယ္တဲ့ ဟြန္းငယ္..."
ေဒါသထြက္ေနေသာ္လဲ Yeol hyungကမွာထားလို႔ ေဒါသေတကိုထိန္းထားရတယ္ သူ႔လိုလူက ရာရာစစ ကေလးငယ္ကိုထိရဲကိုင္ရဲရတယ္လို႔...
သတ္ျပစ္မယ္...ခုနကတည္းက Babe Jongလက္က အနီရဲအေၾကာင္းလိုက္ႀကီးကိုေတြ႕ကတည္းက စိတ္ထဲထင့္ေနခဲ့တာ တကယ္ကိုသူဖစ္ေနတာပဲ.....
"ဟင္းးးးးး...."
Sehunဘာမွ မတုံ့ျပန္ပဲ သက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့ ေဒါသေတကိုမ်ိဳသိပ္ေနမွန္းသိတဲ့ Kyungကေက်ာေလးကိုပြတ္ေပးေနေလသည္။
မ်က္ရည္ေတေတာင္က်လာမိတယ္ အေၾကာက္အကန္နဲ႔ျငင္းေနၿပီး႐ုန္းေနတဲ့ သားသားေလးဟာဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနလိုက္မလဲ....
Kyung soေတ်ာက္ Jong babeရဲ႕ CCTVမွတ္တမ္းကိုၾကည့္ရင္း က်ဆင္းလာတဲ့မ်က္ရည္စက္ေတကိုသုပ္လိုက္ကာ ေဘးက ခ်စ္ရသူနဲ႔ ညီငယ္ေလးကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့ မ်က္ဝန္းေတက မီးထေတာက္မတက္.....
"arrrr........"
ေအာ္သံနဲ႔အတူ ေရွ႕က လပ္ေတာ့ေလးကေတာ့ ဧည္ခံရဲ႕ၾကမ္းျပင္ေပၚမိတ္ဆက္သြားေလသည္။
ေဒါသေတထြက္ေနတဲ့Alpha yeolကေတာ့ မဲမဲျမင္ျမင္သမွ်ပစၥညး္ေတကို ျဖတ္ဆီးေနေတာ့ Kyungနဲ႔ Sehunဝိုင္းတားရင္း ခ်ုပ္ထားလိုက္မွာ ၿငိမ္သြားကာ....
"အဲ့အေကာင္ကို ငါ့လက္နဲ႔အေသကိုသတ္ျပစ္မယ္ ...ေမာ္ဖိန္းကန္ထဲတလတိတိ အသားေတကို အေရခြံစုတ္ၿပီး စိမ့္ျပစ္လိုက္႐မွငါေက်နပ္ႏိုင္မယ္...."
Yeolရဲ႕ေဒါသတႀကီးစကားအဆံုး Kyungကိုယ္ေလးေတာင္လန္႔ၿပီးတုန္႔တက္သြားရတယ္....
ေမာ္ဖိန္းဆိုတာ မ်ိဳးပ်က္ေတေၾကာက္တဲ့အပင္တမ်ိဳးပါ ေသြးစုပ္ဖုတ္ေတေၾကာက္တဲ့အပင္ေပါ့ အဲ့အပင္မ်ိဳးက ဝံပုေလြေတအတြက္ေတာ့ ဘာမွမဖစ္ေပမယ့္ ေသြးစုတ္ဖုတ္ေတနဲ႔ မ်ိဳးပ်က္ေတအတြက္ကေတာ့ ထိုအရြက္ရဲ႕အနံက မိန္႔ေမာေစၿပီး အရြက္ကထြက္တဲ့အရည္ကေတာ့ ထိမိတဲ့ေနရာကိုုငရဲမီးလို ပူေလာင္ေစသည္။
တေျမေျမ႕နဲ႔ ေသြးေတခမ္းေစကာ အားအင္းနည္းလာေစၿပီး စြမ္းအားေတကို ဆံုးရွံုးႏိုင္တာေၾကာင့္ သူတို႔အဲ့အရြက္ကို အရမ္းေၾကာက္ၾကတာ....
အဲ့အရြက္အရည္ကန္ထဲကို တလေလာက္ရွင္ရက္ေနရမယ့္ မ်ိဳးပ်က္တေကာင္ဘဝဟာ ေသသြားတာက ပိုေအးခ်မ္းလိမ့္မယ္....
စိတ္အရမ္းတိုေနတဲ့ Yeol hyungကိုKyung Hyungက သူအ႐မ္းေသာင္းက်န္းေနေသးတာေၾကာင့္ သူတို႔အိမ္ဘက္ကိုေခၚသြားေတာ့မွ...
Sehunလဲ စိတ္တိုေနတာကိုေျဖေလ်ာ့ဖို႔ ေဆးလိပ္ တလိပ္ကို မီးညႇိၿပီး ဆိုဖာေပၚကို မွီထိုင္လိုက္ကာ ျခံအေနာက္ဘက္က အျပစ္သားေတကိုစီရင္တဲ့ ေနရာကို မနက္ျဖန္ျပင္ရန္နဲ႔ ေမာ္ဖိန္းကန္ႀကီးႀကီးတခုကိုထပ္ထည့္ရန္ေတြးေနမိေလသည္။
(PS..ေမာ္ဖိန္းက အဆင္ေျပတဲ့နာမည္ေပးလိုက္ေတာ့တာပါေနာ္ တကယ္က ေသြးစုတ္ဖုတ္ေတေၾကာက္တဲ့အရြက္နာမည္ကေမ့သြားလို႔ပါ😁😁😁)
ကေလးငယ္ရဲ႕CCTVမွတ္တမ္းကိုျပန္မစဥ္းစားမိေအာင္ေနေသာ္လည္းမ်က္လံုးထဲကိုအေႏွးကြက္လိုျမင္လာရတဲ့အရာေတေၾကာင့္ထိန္းထားရတဲ့ေဒါသေတကိုလြတ္ခ်ကာ ေရွ႕ကစားပြဲကိုကန္လိုက္တာ တစစီဖစ္သြားရသည္။
အနားရွိတဲ့ဆိုဖာေတလဲ လက္သည္းေတရဲ႕ကုတ္ျခစ္မႉေၾကာင့္အစိတ္စိတ္အမြမြ.....
ထိုသို႔ ဖ်က္စီးၿပီးသြားေတာ့ ေဒါသေတလဲအနည္းငယ္ေလ်ာ့သြားကာ အပ်က္စီးေတပံုေနတဲ့ဧည္ခံကထြက္လာၿပီး Jong babeကအနံမႀကိဳက္လို႔မေသာက္ခိုင္းတဲ့ ေဆးလိပ္နံစြဲက်န္ေနတဲ့ အက်ႌကိုလဲၿပီး Jong babeရွိတဲ့အခန္းထဲကိုျပန္လာတုန္း...
တံခါးကိုဖြင့္ျပီး Sehunအဝင္ အင့္ ကနဲေနေအာင္သူ႔ကိုေျပးဖတ္တဲ့Jong babeက သူ႔ခါးကိုလက္ႏွစ္ဖတ္နဲ႔ က်စ္ေနေအာင္ဖတ္ကာ Jong babeမ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ကြက္တိက်ေနတဲ့Sehunဗိုက္ကို မ်က္ႏွာအပ္ရင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးတသိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ငိုေနရွာေလသည္။
"ဟင့္...ဟင့္..ကိုကို Hunnie...ဟင့္...Jong..Jong ေၾကာက္တယ္...."
ဖတ္ထားရင္းဗလံုးဗေထြးေျပာေနတဲ့ Jong babeကိုေပြ႕ခ်ီဖို႔ျပင္ေတာ့ ဗိုက္ကိုမ်က္ႏွာအပ္ရင္းကေခါင္းေလးယမ္းကာ ခါးကိုဇြတ္ေတဖတ္ေနတာေၾကာင့္ ေနာက္ေက်ာေလးကိုပြတ္ေပးရင္း....
"မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ ကိုကို ရွိတယ္ Babeနားမွာကိုကိုရွိပါတယ္...."
.
.
.
.
.
အတန္ၾကာရပ္ၿပီးတဲ့အခါSehunကေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့ အလိုက္သင့္ပါလာၿပီး ပုခံုးေပၚကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ ငိုေနေသးတာေၾကာင့္....
"မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ Babe ...ကိုကိုရွိတယ္ အခု တခုခုစားရမယ္ေလေနာ္ ေဆးေသာက္ရေအာင္..."
ေျပာၿပီးကုတင္ေပၚကိုတင္လိုက္တာေတာင္သူ႔ကိုဖတ္တက္ေနတာေၾကာင့္ Sehunလဲ အေလ်ာ့ေပးကာသူ႔ရင္ခြင္ထဲကိုထည့္ၿပီးအိပ္ယာေပၚမွာလွဲေနလိုက္ၾကေတာ့သည္။
"Jong ေၾကာက္တယ္ကိုကိုHunnie Jongကို ေတ်ာက္တည္းမထားခဲ့ပါနဲ႔ေနာ္...အဲ့မ်က္လံုးအျပာေရာင္ႀကီးနဲ႔လူႀကီးကိုေၾကာက္တယ္...ဟင့္..သူ႔လက္သည္းေတကအရွည္ႀကီးပဲ....ဟင့္"
မ်က္ရည္ရစ္ဝိုင္းေနတဲ့မ်က္လံုး လွလွေလးေၾကာင့္ရင္နာရသလို စိတ္လဲတိုရတယ္...
"omm parကေလးရယ္အခု ဘာမွမဖစ္ေတာ့ဘူး တခုခုစားဦးေနာ္ Babeဗိုက္ဆာေနေရာမယ္..."
Sehunကေျပာလိုက္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲကJong babeကေခါင္းေလးယမ္းကာ...
"မစားခ်င္ေသးဘူးကိုကိုHunnie အိပ္ခ်င္တယ္..."
အိပ္ခ်င္တယ္ေျပာၿပီး ရင္ခြင္ထဲကိုဇြတ္တိုးဝင္ေနေတာ့Sehunလဲဘာမွမေျပာေတာ့ပဲေခါင္းကဆံပင္ေလးေတကိုဖြကာ စိတ္ထဲမွလဲ ဟိုလူႀကီးကို အေသသတ္ပစ္ဖို႔ကိုေတြးေနမိသည္။
"ကိုကို Hunnie...Jongကိုနမ္းပါဦး အိပ္မေပ်ာ္လို႔...."
အိပ္ခ်င္ၿပီးေျပာေပမယ့္ ေၾကာက္ေနေသးပံုရတဲ့ကေလးက အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဖစ္ေနကာ သူ႔ကိုနမ္းခိုင္းတာေၾကာင့္Sehunလဲမ်က္ႏွာကိုေအာက္ငံုလိုက္ကာနဖူးေပၚက်ေနတဲ့ Jong babeရဲ႕ေရွ႕ဆံပင္ေလးကိုသပ္တင္လိုက္ၿပီး နဖူးေလးကိုထိကပ္နမ္းလိုက္ကာ ေနာက္ေတာ့ ဖ်ားလိုေႏြးေနတဲ့ပါးေႏြးေႏြးေလး ႏွားေခါင္းလံုးလံုးေလးနဲ႔ အၿပီးသတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုထိကပ္နမ္းေပးလိုက္သည္။
Sehunအနမ္းကိုခံယူၿပီး Jong babeေလးသည္လဲ အိပ္စက္ခ်င္ဆီသို႔.......
TBC......