Chapter 35: Pretty Outside
"Pentagon don't smile," I gritted my teeth as I simply tell him those words. "At huwag kang magmukhng ignorante." We just walked passed the entrance where the guards checked us and so far wala pa namang nakakapansin na si Pentagon ang kasama ko.
"Kitten, I'm just amazed! Nawala lang ako ng ilang buwan may pa-renovation ng nalalaman ang Capital," he whispered back. "I'll do my best to keep a straight face."
"You really should o dalawa tayong malilintikan."
"Trust me on this Kitten," wika niya at bahagyang tumango sa nakasalubong naming mga fake astronauts.
Nang makalampas ang mga ito ay muli kong siniko si Pentagon. "Don't nod at them, Triangle doesn't do that."
"Eh? Talaga? Ang alam ko si Twin Bro ang pinakamagalang sa amin ah," sagot niya.
"Just walk okay and don't mind whoever we meet along the way."
"You're the boss," he said in a low voice before he smirked as we walked passed the area kung nasaan ang isa sa surveillance cam na nakakalat sa palapag na iyon.
My breathing was fast hanggang sa lulan na kami ng elevator. I pressed the buttons with my shaking hands. We know that the elevator has cameras kaya hindi na rin kami nag-usap ni Gon. Mas nadagdagan ang kaba ko nang huminto ang elevator sa 40th floor at sumakay ang dalawang men in black.
I stood still at their backs at nakiramdam sa mga men in black sa harap. Saka lang ako nakahinga nang maayos nang bumaba sila sa 50th floor. When the elevator door opens, I took a glance from the outside at napansin kong maraming men in black. Ano kayang meron doon?
Patuloy naman na umangat ang elevator hanggang sa marating namin ang 69th floor.
Nagkatinginan kaming dalawa ni Pentagon bago lumabas. Gaya ng unang reaksyon ko nang mapadpad ako rito, Gon was amazed by the huge posters and pictures around the area.
Naked men and women showing off perfect body proportions, close up captures of perfect faces at kung anu-ano pa.
"This is insane," mahinang bulong ni Pentagon.
"Yup, I know."
Dinama ko ang mumunting sakit na nasa puso ko nang maalala na malaki ang posibilidad na magkikita kami ni Stella-- that if she's not inside the tube, recovering from the damage. Lasing man ako, alam kong malakas ang suntok na pinakawalan ko.
Paano kung nandito siya? Paano namin pakitutunguhan ang isa't-isa?
"Kitten, ayos ka lang?" tanong ni Gon.
I forced a smile and nodded. "Yeah, no problem at all."
Iginiya ko si Pentagon sa pinto na pinasok namin ni Megan dati ngunit nagulat ako nang makitang malaking espasyo lang ang naroon. No single tube or anything around.
What the hell?! Sigurado akong dito 'yon!
"Bakit walang laman ang palapag na 'to?" nagtatakang tanong ko. I checked the surrounding at siguradong-sigurado ako na ito nga ang silid na pinasukan namin ni Megan noong nakaran. I am very sure that this is 69th floor!
"You sure this is the room?" tanong ni Pentagon.
Mahinang tumango ako. Paano nangyari na wala na rito ang mga tubes kung nasaan ang napakaraming babae? The whole area was just an open space. Even the fact na open space lamang iyon ay kahina-hinala. Something must be here before pero nasaan na sila ngayon?
Nilingon ko ang paligid at nakita kong nakababa sa sahig si Gon at kinakatok ang malalaking square tiles ng sahig. "The tubes that you're talking about must be under these tiles Kitten," sabi niya at tumayo. He checked every tile at mas lalo lamang kumukunot ang kanyang noo.
"Hello, what can I do for you?"
Sabay kaming napalingon ni Gon nang marinig namin ang boses ni Doc Luther sa likuran. His lips twitched when he saw me at nagsparkle naman iyon nang makita si Gon.
"Oh my God, you are so handsome boy!" Lumapit siya rito at sinipat-sipat ang mukha ni Pentagon.
Tatabigin na sana ni Gon ang kamay nito ngunit bahagya ko siyang sinipa. He got what I mean kaya sa halip na ang kanyang bionic na kamay ang gamitin upang tabigin si Doc Luther ay pinalitan niya ng kabilang kamay.
"Oh, sorry you just look so handsome like your brother Triangle."
Nanlaki ang mga mata namin ni Gon at nagkatinginan. Puto, he can tell right away that he's not Triangle?
"You two seemed so surprise," natatawang sabi niya. "I have sharp eyes given my profession kaya alam ko kung ano ang mga nakikita ko. The disguise is really convincing but you cannot fool my eyes. Isang beses ko pa lamang nakita si Triangle and I really admire his visuals but I don't like his attitude. Mukhang kumakampi siya kay Moran."
Nagkatinginan ulit kami ni Gon. Nang unang beses na nakita ko si Doc Luther, he already told me that he didn't like Moran-- which is probably true dahil tinago niya ang tungkol kay Mama.
"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko kay Doc Luther.
"Nothing," sagot niya at muling sinipat ng tingin si Pentagon. "Wow, totoo nga ang usapan na buhay ang isa sa tatlong Grande."
Kung kanina ay nagbabalatkayo lamang si Gon para magaya ang masamang tingin ni Triangle, ngayon ay mukhang totoong masama na ang tingin na kanyang binabato. "Anong kumakampi kay Moran?" Puto, nakakatakot ang tonong iyon ni Pentagon.
"Well those two used to hangout a lot recently," sagot niya. "What are you doing here by the way?" Tumingin siya sa akin at nakakalokong ngumiti. "Did you change your mind dear?"
Nagulat na lamang ako nang hinila ako ni Gon at tinago sa likuran niya. "Don't try convincing her, she's not getting any cosmetic surgery."
"Aw, that's sad. Sayang naman."
Pusangina mo talaga Doc Luther! Kutang-kota ka na sa panlalalit sa akin ah?!
"Sayang?" Gon asked with mockery in his voice. "Doctor, your eyesight must be impaired. Look at her, she's very pretty."
I mentally cringed. Jino-joke yata ako ni Pentagon. Enebe, beke menewele eke. Puto ah!
Pilit na ngumit si Doc Luther. "Well, she's not ugly but she's just plain looking."
"She may be plain looking but look at her face. Didn't you see hope, bravery and other values? That's f*cking beautiful," mariin na sagot ni Pentagon ngunit ayaw yata ni Doc Luther na pakinggan sai Gon. Pusangina niya!
"Oh, okay but I'm telling you physical beauty still matters, you have to be pretty outside," sagot niya at tila fixed na talaga sa desisyon niya na ang panlabas na anyo lang ang mahalaga. Whatever Doctor!
"What are you doing here by the way? I understand that Gallego is here, but you..." he looked at Gon, "You're not allowed here."
"Hence the disguise," sagot ni Gon. Sinipa ko ang paa niya nang mahina. Ibuking ba naman ang sarili?! Pero sabagay, sa umpisa pa lang alam na naman ni Doc Luther na hindi siya si Triangle.
"Where are the tubes here?" tanong ko at iginala ang paningin sa blankong espasyo.
"They are under hibernation," sagot niya. "The tubes are sent under the floors; sa mezzanine upang mas lalong mapabilis ang proseso ng pagpapagaling nila."
"Alam mo ba ang maaring complications ng mga ginagawa mo?" nahimigan ko ang inis sa boses na iyon ni Pentagon. "Nerve damage; since it's common after surgery that one may experience numbness and tingling; infection, deep vein thrombosis which results to the blood clots to break and travel to the lungs whuch causes pulmonary embolism. You know this is fatal, doctor. Another is organ damage, even anaesthesia can cause complications." He raised his fingers as he enumerated those.
Pinalakpak ni Doc Luther ang kanyang mga kamay. "You really know a lot, as expected from a Grande." He smiled widely at us. "If that's the case, come with me at my office and I will show ou accreditation, seminars attended, degree etc. I can also give you a free tour on my workplace at sasagutan ko ang mga katanungan ninyo."
Tiningnan ako ni Gon na para bang hinihingi niya ang opinyon ko. We cannot trust Doctor Luther. Paano kung trap pala iyon at pagkatapos, sapilitan niya akong operahan?! Puto, wag naman sana. Napansin naman ni Doc Luther ang pag-aalangan namin kaya muli siyang nagsalita.
"Don't worry, this place is equipped with surveillance cameras. And your mother knows you're here kaya kung sakaling may magyaring masama sa inyo, I can take responsibilities. At pangungunahan ko na kayo, if you're thinking I am a pawn of Moran, the answer is no."
Akala ko ay tatanggi si Pentagon ngunit siya mismo ang pumayag. "Sige."
I gave him a glare na para bang tinatanong ko siya kung bakit siya pumayag. Paano na lang kung trap pala talaga 'to? What if may mga fake astronauts na naman na pipilitin akong tumae kahit ayaw ko?! Gosh, this is seriously insane. Pati tuloy ako tila nababaliw na sa kaiisip.
"Don't worry Kitten, I will protect you no matter what," he said in determination.
I gave him a deadly glare. "Ayan ka naman eh, puto Pentagon gusto mo bang mawala lahat ng bahagi ng katawan mo kasi kung oo, tara sa dorm, bagong hasa ang kutsilyo roon."
He laughed and stroke my hair. "No thanks, Kitten." Bumaling siya kay Doc Luther na nakatunghay sa amin. "Let's go doctor."
"This way," sabi ni Doc Luther at iginiya kami sa kanyang opisina. It's the same office na napuntahan namin ni Megan noong nakaraan. We can still see the busy doctors from the transparent glass na abala sa kani-kanilang ginagawa.
"They are monitoring every patient," paliwanag ni Doc Luther nang mapansin na nakatingin kami sa labas. "We have to be thorough in their postoperative care to lessen the risks of complications like infection, gaya ng sinabi mo kanina. Some doctors are also developing and improving the IV antibiotics for our patients. They are escalating the quality of the medications lalo na kung severe ang infection na nangyayari sa pasyente."
He showed us all his certificates and other proofs of legitimacy. Hindi ko alam kung pabibo lang ba siya o gusto niya lang talagang patunayan sa amin na magaling siya sa larangan na ito. He even told us his awards before at kahit ang kanyang mga experience noon sa academy.
Pentagon keep up with questions at nasasagot naman iyon ni Doc Luther. Puto, mukhang nagkakaintindihan silang dalawa samantalang nakanganga lang ako sa gilid. I heard words na ngayon ko lang narinig sa buong buhay ko gaya ng visceral perforations, blepharoplasty, phalloplasty na saka lang ako nagka-ideya nang nagmention sila ng penis (pusangina), cryoneuromodulation at kung anu-ano pa.
Mukhang wala pa yata silang balak na matapos sa pag-uusap kaya nagpaalam muna ako na magsi-CR.
I left the office at naghanap ng CR sa palapag na iyon ngunit wala akong makita. Nakasalubong ko ang isang doctor kaya nagtanong ako sa kanya kung saan may CR at sabi niya ay nasa 50th floor pa ang CR.
What the heck?! Puto, bakit walang CR sa palapag na ito?! Paano kung emergency call of nature, so tatakbo pa sila sa 50th floor?! Uh, very wrong.
Tahimik na sumakay na lamang ako sa elevator at bumaba sa 50th floor. When the door opens, there were no men in black around. Saan na kaya sila? May meeting ba sila rito kanina?
I moved to the east side of the floor and looked for a comfort room and finally find one. Nang palabas na ako ng banyo ay napatigil ako dahil sa mabangong amoy ng tila bagong luto na pagkain.
Puto, nagutom tuloy ako. Parang ang sarap-sarap.
Napansin kong bumukas ang pinto mula sa hindi kalayuan at lumabas doon ang isang lalaki na nakasuot ng chef outfit at may tulak-tulak na cart. He moved the cart to the opposite direction kaya hindi niya ako nakita. Oh, mukhang may piging na nagaganap sa kwartong iyon ah.
The smell of the food was really enticing kaya sa halip na lumakad ako patungo sa elevator, I found myself advancing towards the door kung saan lumabas ang chef. Like how the research lab's walls are, transparent glass pa rin ang dingding ng silid na iyon.
And there I found a long table kung saan nakaupo si Tatsulok.
He was crying as he eats samantalang nakaupo si Moran sa gilid niya habang tinatapik ang kanyang balikat at ngumingiti nang nakakabadtrip tingnan.
#
VOTE AND COMMENT
I'm reading your theories on every chapters and one theory was really close to where this story is heading hihi [shoutout po kita/kayo soon kapag nalahad na 'yon sa mga susunod na chapters]
Thank you guys. I really want to give not only entertainment but lessons and realizations as well. Thank you kasi nakuha niyo rin naman iyon
keep running yiiiiie❤
-Tammii/ShinichiLaaaabs