Οι ακτίνες του ήλιου τρυπώναν μέσα απο την κουρτίνα του δωματίου μου και χτυπούσαν τα μάτια μου αλύπητα.
Εβίτα:"ΞΥΠΝΑΑΑΑ" λέει με τσιριχτή φωνη και ξαπλώνει επάνω μου
Με ξεσκέπασε και άρχισε να με γαργαλα
Κλειώ:"ΑΦΗΣΕΕ ΜΕΕ" τσιριξα μέσα απο τα γέλια μου
Γελασα με την συμπεριφορά της και την αγκάλιασα σφιχτά.
Εβίτα:"Σου έχω νέα σήκω τελείωνε"
Κλειώ:"Ρεε είναι Σάββατο ασε με να χαρώ τον ύπνο μου"
Εβίτα:"Όχι θα το χαρείς όταν πάμε Αγγλία"
Κλειώ:"Που θα πάμε" λεω και είμαι σε φάση τι λέει αυτή τώρα
Εβίτα:"Καλαα που ζειςς;; Ο καθηγητής μας ανακοίνωσε πως την Δεύτερα πετάμε για Αγγλία και θα μείνουμε εκεί για μια εβδομάδα"
Κλειώ:"Ιιι αληθειααα" λέω με ενθουσιασμό και την ρίχνω στο κρεβάτι καιιι 😏 ΕΛΠΙΖΩΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΓΕΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣΣ ΣΤΟ ΠΟΝΗΡΩΩ ΑΝΩΜΑΛΕΣΣ ΚΟΥΚΛΕΣΣΣ ΜΟΥ
Σηκώθηκα απο το κρεβάτι, έβγαλα τις πιτζάμες μου και φορεσα αυτά👇:
Επιασα τα μαλλιά μου σε ενα ατημέλητο κότσο πήρα χρήματα και ξεκίνησα να πηγαίνω στο cafe μαζί με την Εβίτα.
Φτάσαμε καθησαμε σε ενα γωνιακό τραπέζι και πήραμε 2 φρέσκους χυμούς πορτοκάλι.
Εβίτα:"Λοιπόν για πες εσύ με τον Άλεξ πως πάει"
Κλειώ:"Τι εννοεις πως πάει. Απλα μιλάμε μόνο αυτό και σταματά να με κοιτάς με αυτό το πονηρό σου βλέμμα" έλεος πραγματικά αυτό το μυαλό της είναι τόσο περίεργο όσο ένας εξωγήινος
Εβίτα:"Χμμ Καλααα.. Να σου πω ρεε χτες γνώρισα εναν αγγελο ηταν τόσο υπέροχος μαλακααααα"
Κλειώ:"Αχαα και πως τον λένε"
Εβίτα:"Κάμερον" Πωςςς;; Περίμενε ο γνωστός ο Κάμερον; Πες τε μου πως είναι απλός ένας άλλος Κάμερον ένας άγνωστος
Κλειώ:"Ωραία! χαίρομαι για σένα" της λέω διώχνοντας όλες της σκέψεις που είχαν δημιουργηθεί μέσα στο μυαλό μου
Συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα πίνοντας τα ροφήματα μας.
Η ώρες πέρασαν, αποχαιρέτησα την Εβίτα και πήρα τον δρόμο για το σπίτι μου.
Κάμερον:"Εππ η κούκλα"
Κλειώ:"Επ ο μαλάκας" του λέω αυταρχικά
Κάμερον:"Δεν ήξερα οτι είχες τόσο όμορφη φίλη"
Κλειώ:"Κοιτά αν την πλησιασες μόνο και μονο για να την πληγωσεις επειδή μιλάω με τον Άλεξ την εχεις βάψει"
Κάμερον:"Αωω μικρή μου. Αχαχα δεν με ξέρεις καλά"
Άλεξ:"Ουτε εσύ δεν με ξέρεις εμένα μαλακά Κάμερον" λέει και εμφανίζεται από το πουθενά.
Άλεξ POV
Άλεξ:"Μπες μέσα στο αμάξι" της λέω και με υπακούει
Κάμερον:"Τι έγινε θα με ακολουθεις τώρα"
Άλεξ:"Σε προειδοποίησα μείνε μακρυά της"
Κάμερον:"Επαθες τόση μεγάλη καψουρα μαζί της ρε φιλέ. Δεν την βλέπεις οτι σε κάνει ότι θέλει. Μαλακωσες και αυτό ποτε δεν θα το έκανε ο Άλεξ που ήξερα" Έχει δίκαιο για οτι είπε εγώ τρελαθεί μαζί της δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά ελπίζω να μην είναι αυτό που κατάλαβα
Άλεξ:"Κάτι είπα. Οποίος την πειράξει θα του καψω το σπίτι"
Λέω εκνευρισμένος και μπαίνω μέσα στο αμάξι κλείνοντας με δυναμη την πόρτα
Ξεκίνησα το αμάξι, πάτησα το γκάζι και εξαφανίστηκα.
Γαμωτο τι έχω πάθει. Που είναι ο Άλεξ. Δεν είμαι εγώ αυτός. Εγώ ποτε δεν τρέχω πίσω απο μια κοπέλα, ποτε δεν είμαι κοντά σε μια κοπελα. Της πηδαω μονο και της παραταω. Αλλά με αυτήν είναι αλλιώς.
Φτάσαμε στην θάλασσα.
Βγήκα απο το αμάξι και με ακολούθησε. Καθησαμε στην άμμο και κοίταζα μαι το καινώ.
Γύρισα το βλεμμα μου να την κοιτάξω. Φαινόταν τόσο ήρεμη και γαλήνια. ΜΑΛΑΚΑΑ ΕΓΩ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣΣΣ.
Κλειώ POV
Είναι τόσο ήρεμα και ήσυχα εδώ. Συνεχησα να κοιτάζω την θάλασσα μέχρι που έσπασε την σιωπή ο Άλεξ.
Άλεξ:"Είσαι η πρώτη κοπέλα που μπαίνει μέσα στο αμάξι μου" είπε στο ξεκάρφωτο μετά απο μια ήρεμη σιωπή
Γύρισα το κεφάλι μου και τον κοίταξα με ενα περίεργο χαμόγελο λίγο μπερδεμένη.
Κλειώ:"Αυτό που κολλάει;" ρωτησα με ενα γελακι
Ανασήκωσε τους ώμους του και έριξε ενα γελακι.
ΚΑΙΙ ΝΑΙΙ ΠΑΙΔΙΑΑ Ο ΑΛΕΞ ΓΕΛΑΕΙΙ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΑΠΗΓΑΓΑΝ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ.
Η ώρες πέρασαν. Και αποφασίσαμε να φύγουμε.
Με έφερε σπίτι και εξαφανίστηκε.
Μπήκα μέσα και είδα τον πατερα μου να με περιμένει έξαλλος.
Κ.Στέφανος:"Ποιος είναι αυτός που σε έφερε" Ωχχ την βαψαμεεεε :(
Κλειώ:"Είναι ο αδελφός μια φίλης πατέρα"
Κ.Στέφανος:"Ποιας φίλης. Η μονη φιλη που εχεις είναι η Εβίτα"
Η αλήθεια είναι πως ναιι η μονη φιλη που έχω είναι η Εβίτα αλλά δεν θα βλάψει αν πω ακόμη ενα μικρό ψέμα
Κλειώ:"Είναι μια αλλη φιλη μπαμπά μας είχαν βάλει μια εργασία για το σχολείο και μόλις τελειώσαμε προσφέρθηκε ο αδελφός της να με φέρει
Νομιζω τον έπεισα.
Κ.Στέφανος:"Εντάξει. Καληνύχτα" λέει και αυτό πηγαίνει πανω στο δωμάτιο του.
Ανέβηκα και εγώ της σκάλες. Πήγα εκανα ενα μπάνιο και έπεσα για ύπνο.
Καληνύχτα φιλαράκι. Ναι σε εσένα το λέω. Ναι σε εσένα που διαβάζεις αυτό. Είχες δύσκολη μέρα το ξέρω. Ξύπνησες με όρεξη αλλά σου κλέψαν το χαμόγελο πριν πέσει η νύχτα. Πάντα έτσι δε γίνεται? Πάντα ελπίζεις αλλά σε ρίχνουν, σε σπάνε, σε ποδοπατούν. Έτσι γίνεται, δυστυχώς. Πάλι πιέστηκες σήμερα. Διάβασμα, σχολείο, φροντιστήριο, καβγάς με τους γονείς σου, αδιαφορία απο τους φίλους σου, μη σκας έχουν τα δικά τους κι αυτοί... Πόνεσες που είδες τον έρωτα σου με άλλην. Ξέρω. Πονάει που δε στέλνει μήνυμα πια. Πονάει που δε σε σκέφτεται ενώ εσύ ξαγρυπνάς ακόμα. Ξέρω πως χρειάζεσαι μια καληνύχτα τώρα. Για αυτό καληνύχτα. Να γελάς, να προσεχείς, να ονειρεύεσαι.
Γειαα ΖΟΥΖΟΥΝΙΑΑ
Τι κάνετε;
Ναι το ξέρω μικρό κεφάλαιο αλλά θα ερθει και πιο μεγάλο
Καλό διάβασμα! 💜