Aster and I became unbreakable since that happened. Well, it all happened two months ago, and it may seem impossible to my Family to take him away from me. Or take me away from him. He did his waiting every morning outside our house, just to take me ro school. He did his waiting every saturday, just for us to have a long time bonding that we can't do during weekdays because we studied in different school.
And until now, I never spoke to anyone. Anyone of them. "Good day, love." I heard him said when I opened the gates. Andoon na kaagad siya, nag-aabang sa harap ng kanyang sasakyan.
"Good day," I greeted him back. It's saturday, and we planned to go to an amusement park kilometers away from home. Well, I was fine with that. He promised we won't ride any rides na nakakalalaglag puso.
Pumasok ako sa kanyang sasakyan, at ganoon din naman siya. He is just wearing a simple shirt, plain pa nga eh. Oversized shirt na naka-tock in naman ang suot ko. "How's the sleep of my baby?" He asked. I just smile, itinaas ko ang aking kamay at nag-thumbs up. "Are you hungry?" Tanong niya pa.
Napatingin ako sa aking tiyan at umiiling iling na tumingin sa kanya. "My tummy's getting bigger and bigger every saturday." I said. He just laugh, at nag-simula nang patakbuhin ang kanyang sasakyan.
"Are you pregnant every saturday?" Biro niya na ikinairap ko. "I can't believe she's rolling her eyes to me." He continued.
"Ayokong tumaba, hindi maganda iyon." Wika ko, talking about my heart failure. Mahirap ang huminga, at mas mahihirapan pa ako. Baka mamaya, hindi na pala taba iyon, kundi ay manas na.
Nakita ko ang kanyang pag-tigil, he just realize it. Huminga siya nang malalim at agad na tumango tango. "Alright. I won't." He said. Ngumiti na lang ako at tumingin sa bintana. We are on the wide road, away from home. It feels good, na medyo malayo sa kanila.
Buong atensyon ko ay nasa labas ng bintana, habang nag-mamasid sa paligid. I clearly can't see any trees, puros mga nag-tataasan na building at mga tindahan. "Hey, let me hold that hand." Napatingin ako sa kanya nang marinig iyon. Agad kong iniabot ang aking kamay, at pinagtiklop niya iyon kasama ang kanya. He even kissed it, and it made me chuckled.
"Have you ever drink heavy alcohol?" I asked. May nadaanan kasi kaming isang store na nag-titinda ng mga wines. Tumingin ako sa kanya, at agad kong nakita ang pag-tango.
"Just a little, kapag may parties or special occasion." Sagot nito.
"Do you ever smoked, kissed someone at the bar, pop a cherry---"
"What pop the cherry?! I haven't kissed someone except you and my Mom. I never smoked! Oh my god, Carina. I can't believe you're saying this." Aniya. Nakita ko pa ang pamumula ng kanyang pisngi dahil sa aking tinanong. It made me laugh a little.
"Malay ko ba kung uminom ka with your friend Rosechel, or kissed someone. At malay ko rin kung naka-pop ka na ng cherry." Ani ko.
"Hindi ko maintindihan ang mga babae. Sila ang gumagawa ng ikaka-selos nila." I laugh at hindi na ulit nag-salita. Gusto ko lang naman malaman kung ano ang pakiramdam ng nakainom. I mean, hindi pa ako nakakatikim ng alam. Kahit ang amoy ng sigarilyo ay bawal sa akin. About the kiss, and pop the cherry, wala lang. I just want to annoy him.
It wasn't a long drive, and we finally reach the place. Sa parking lot siya tumuloy, and we went out to enjoy being a kid. Nang tuluyan kaming makapasok ay hindi na ako nag-atubili na maglakad lakad. Halos iwan ko na nga siya dahil sa sobrang bilis ko. Ang dami kasing games, I mean, ayaw ko na talagang sumakay sa kahit na anong rides. Gusto ko na lang na mag-laro. Ang ganda ng prices, ang lalaki ng teadybears at OMG! Ang daming nag-bebenta ng sweets sa paligid.
"Wait for me, love!" He shouted, nanlaki ang aking mata nang bigla niyang isigaw iyon. Napatigil ako, at napatingin sa aking paligid. Ni hindi man lang siya mahiya dahil may mga tumitingin na. "Oh, why are you frozen?" He asked, may ngisi pa sa kanyang mga labi habang tinatanong iyon.
"Don't try me, Aster Hechanova." Pag-bubuo ko sa kanyang pangalan. Kinuha niya ang aking kamay, at sabay na kaming nag-lakad. The sun is setting, at ito ang pinaka-magandang parte ng araw. Inilibot ko ang tingin at may nakitang nakaagaw ng aking pansin. Lumakad ako papunta sa direksyon na iyon, at nakita ang iba't ibang kulay ng mga hair clip. This is so perfect. Dahan dahan akong napatingin kay Aster na ngayon ay nanlalaki ang mata.
Binitawan niya ang aking kamay, at paatras na naglakad. "Mapaguusapan natin 'yan, Carina." He said, but I just smirked. Payback time.
"Lumapit ka dito," ani ko. But he refuse.
"You can't expect me to wear... Oh god. Wear something like that." He uttered. Tinignan ko ang aking hawak. Maganda naman ang clip na ito. Color red na ribbon.
"Isa..." Ani ko. Ngunit hindi pa rin siya lumalapit. "Dalawa," Sambit ko pa ngunit nag-patay malisya pa ito. "Kapag umabot ako ng tatlo at hindi ka lumapit dito, malilintikan ka sa akin." Pananakot ko. Sa huli ay wala siyang nagawa kundi lumapit.
Ako mismo ang nag-lagay non sa kanyany buhok, talagang tumingkad pa ako para maiayos nang tuluyan. "There, you look good." Wika ko at binayaran na iyon. Nakasimangot siyang tinignan iyon sa salamin at walang ganang tumingin sa akin.
"I'll kiss you if you keep on doing teasing me." Aniya, I just laugh and walked. Sabay kaming nag-lalakad ngayon, ngunit ang kanyang kamay ay nasa kanyang bulsa at tahimik lang. Sumimangot ako at tumigil. Napatigil din siya at tumingin sa akin.
"Akin na nga." Inis kong wika at akmang kukuhanin ang clip nang bigla niyang kunin ang aking kamay. "Bitawan mo nga ako, kung ayaw mo edi akin na." Sambit ko pa but he just shrugged off.
"Don't be mad. I'll wear it na." He said at inayos ang buhok. "Tara na mag-laro." He continued. Tumuloy kami sa pag-lalakad at hawak niya na ang aking kamay. Napatingin ako sa ibang direksyon at napangiti, kailangan pa bang magalit ako para lang mahawakan niya ang aking kamay?
Huminto kami sa isang booth, iyong kailangan ay may maputok kang balloons using dart. Kailangan ay tatlo, at medyo malayo pa ang distance sa pag-titirahan at sa mga balloons. Nag-bayad kami ng fifty pesos para sa tatlong darts, hinayaan ko siyang tumira.
Ang una ay may natamaan, ang sumunod ay mayroon din. Isa na lang ang kailangan niyang matamaan para manalo kami ng teddybear ngunit hindi niya nagawa. "Damn it." Rinig kong sabi nito. Muli siyang nag-labas ng pera at binigyan ulit siya ng tatlong darts. Talagang sakto lang ang ibinigay, dapat ay maitama mo lahat para may price.
Nakuha niya ulit ang una, ngunit sumablay siya sa pangalawa. He's having a bad luck, grabe. Tumingin siya sa akin at nag-buntong hininga. "I got distracted because of the flashes." He said. Napatingin ako kay Ateng nag-babantay at kinukuhanan niya pala ng litrato si Aster.
"Tumabi ka diyan." Ani ko at ipinahawak ang aking bag. Ako ang nag-labas ng pera at ibinigay sa akin ni Ate ang hawak tatlong darts. Diretso akong tumingin sa kanyang mga mata, habang ang aking kamay ay nakaamba nang mag-hahagis. "Look at me," ani ko. Napalunok siya kasabay nang pagbabalibag ko ng isang dart nang hindi tumitingin.
Narinig ko ang pag-putok ng balloon, inihagis ko ulit ang isa at tumama ulit 'yon. Isa na lang ang nasa akin, at hindi man lang ako tumingin mga balloons bago tumira. Kundi ay sa kanya pa rin. Inihagis ko iyon at tumama sa balloon. Napangisi ako, tatlong sunod sunod na tama na hindi man lang tumitingin. "Oops, beginners luck." Kibit balikat kong sabi habang inaabot niya ang aking teddy bear.
Humarap ako kay Aster na nakangisi, parehas kaming lumakad palayo sa booth na iyon. "You look so cool." Aniya at iniakbay ang kamay sa akin. Hawak ko kasi ang malaking bear.
"Muntik ko na ngang itusok sa noo niya ang mga darts eh." I said which made him laugh.
"Let's play another game." He said.
We play along, do more games and eat. We spent the night together as we cherished this day. Who would dare to forget it right? After we played so many games and got too many prices, umupo muna kami sa isang bench. Bumili siya ng cotton candy, habang parehas kaming nakatanaw sa fountain.
"Eat," aniya at isinubo sa akin ang maliit na piraso ng cotton candy. Kumain kami ng tahimik habang ako ay masayang pinaglalaruan ang mga teady bears.
Our day happened like that, and we make the most out of it.
As we went home, He dropped me in front od the house. Ang dami ko tuloy dadalhin papasok. I have three big teddy bears here, and then I have headbands. So many headbands. May mga foods din akong inuwi because we can't eat anymore. Sobrang nakakabusog.
Kukunin ko na sana ang mga iyon sa backseat nang bigla siyang mag-salita. "Hey, Carina." Tawag niya sa aking pangalan. Napatingin ako sa kanya at agad na ngumiti. Ibinuka niya ang kanyang dalawang kamay kaya naman agad ko siyang niyakap nang mahigpit. He hugged me tightly too, and kissed my forehead. Ang bango bango niya pa rin, sobra.
"Happy 3rd monthsary, star." He said. Hindi kami nakapag-monthsary noong dahil nag-hiwalay kami. We had our first last January 24, noong nagkaayos na kami then February 24 and Now, March 24. It feels so good. Really.
"Happiest 3rd, Air." I said. Ilang minuto kaming magkayakap and I don't wanna let go. "I'll miss you, see you on monday." I said. Bukas ay pahinga ko lang, tutal it's sunday naman. Humiwalay na ako sandali at dahan dahan niya namang hinawakan ang aking dalawang pisngi. "Ayaw ko pang pumasok." Ani ko but he just laugh.
"Go, I'll see you on monday naman." Wika niya pa. Isiniksik ko ang aking sarili sa kanya at naramdaman ko na naman ang kanyang pag-yakap. "My baby doesn't want to let go." He whispered at paulit ulit na hinalikan ang aking noo. Kahit ayaw ko pang umuwi siya, at bumitaw ako ay wala akong nagawa.
Tinignan ko siya at nag-buntong hininga. He kissed the tip of my nose and then my rigjt cheek. "And last," and last my left cheek. Inis akong tumingin sa kanya, because I am expectibg my lip kiss.
"Lip kiss is on Monday. So go now, and rest." Sambit pa nito habang may mapang-asar na ngiti sa labi. Tumango tango ako at bumaba na, he just smiled at me. Binuksan ko ang pinto sa backseat at kinuha ang ang mga iuuwi ko. Nabuhat ko siya, dahil tinulungan ako ni Kuyang driver na nakita akong nahihirapan.
"Bye, Aster." Ani ko, at tumayo lang sa harap ng gate. Pinanood ko siyang mag-drive palayo at pumasok na nang hindi na siya nakita. Inilagay lahat iyon ni Manong sa aking kwarto, doon ako tumuloy para makapag-pahinga na rin. I was expecting my dinner at the study table when I came in.
But I was wrong, nang buksan ko ang ilaw ay agad nanlaki ang aking mata nang tumambad sa aking mata ang hindi ko inaasahan. Nanlamig ako at hindi matanggal ang tingin sa mga maletang nakaayos. Walang nang gamit sa loob ng aking kwarto, pati ang laman ng aking study table ay wala na rin.
Ilang maleta iyon, ilang maleta na nakahalera ngayo sa aking harapan. Dahan dahan akong nag-lakad at binuksan ang isa, laman 'non ang aking mga damit. Binuksan ko pa ang isa, at laman naman 'non ang aking mga sapatos. Lumipad ang aking tingin sa aking kama, kung saan ibinaba ni Manong ang mga ipinadala ko kanina. Pero nahagip ng aking mata ang isang folder.
Kinuha ko iyon at nag-mamadaling binuksan, nakita ko ang aking pasaporte. At ang plane ticket. Andoon lahat ng aking impormasyon sa school, mga forms at kung ano ano pa.
"You have a flight this 3am, you're going to New York. Doon mo itutuloy ang pag-aaral mo, ayos na lahat ang mga papeles wala ka nang aalalahanin pa."
Napatingin ako sa pinto, at nakita ang mukha ni Kuya. Nakabihis ito, at mukhang kararating lang. Dali dali akong lumakad sa kanya at hinampas hampas ang kanyang dibdib. Ramdam ko ang pag-agos ng aking luha pababa sa aking pisngi. Naramdaman ko pang hinawakan niya ang aking dalawang kamay at halatang pinipigilan.
"Bakit niyo ginawa sa akin 'to?! Why are you doing these things to me?!" Sigaw ko na umalingawngaw sa hallway at pati na rin sa aking kwarto.
"If we can't take him away from you, we will take you away from him."