SAPLANTI - 20. BÖLÜM
"Ben senden bir karşılık beklemeden seni seviyorum sarı krizantem"
dedikten sonra kollarını benden çekip arabaya doğru ilerledi. Bana sarı krizantem demişti. Sarı krizantem Karşılıksız sevgi anlamına geliyordu. Gözlerim dolmuştu acı çekişini şimdi daha iyi anlıyordum. Gözümden bir damla yaş akarken arkasından bağırdım.
"Beni böyle bırakıyormusun Ateş Karan. Üstelik senden hoşlanmaya başlamışken"
Dedikten sonra gözümden düşen yaşı elimin tersiyle sildim. Söylediğim kelimelerle ateş olduğu yerde kalmıştı. Resmen çivilenmiş bir şekilde arkası dönük duruyordu.
Yavaş hareketlerle bana dönünce ne diyeceğini merak ediyordum. Şaşkın bakışları altında bende hüzün le gülümsedim ona. Hızla bana yaklaşınca elim ayağım birbirine dolandı. Yanımda durduktan sonra bana anlamaz bakışlar atıyordu.
"Ne dedin az önce sen." diyince demin söylediğim kelimeleri tekrar söyleyemeyeceği mi anlamıştım. Başımı önüme eğip ona bakmamaya çalıştım. Birden gelen utangaçlık duygusu yüzümü kıp kırmızı etmişti. Çenemden nazikçe tuttup başımı kaldırınca direk olarak siyahlarına baktım. Gözleri pırıl pırıldı. Ne diyeceğini bilmez haldeydi. Demin söylediklerimi tekrar dile getirmemi istediği gözlerinden okunuyordu. Sessizce konuştum
"B. beni bırakacakmsın. H. hemde senden H. hoşlanmaya başlamışken" diye kekeleyerek konuştum. Vucudum heyecandan alev almıştı resmen. Konuşmayı bile unutmuştum. Ateş'in şaşıran yüz hali bu sefer pırıl pırıl oldu. Gülmeye başladı. Sanki kendine inandıramıyor gibi sordu
"Benden hoşlanmaya mı başladın." diyip kocaman kahkaha attı.
"Benden" diyip iki eliyle de kendini gösterdi. Kafamı hızlıca evet anlamında salladım. Ne diyeceğini bilmiyor gibiydi. Bir anda beni kolları arasına alıp sarıldı.
"Allah'ım bu bir rüyaysa beni uyandırma." diye fısıldadı. Sadece hoşlanmam bile onu bu hale getirdiyse ileride başka duygular hissedersem ne yapardı acaba. Bende kollarımı onun beline sardıktan sonra bir süre öyle durduk. Daha sonra ayrılınca elimden tutup arabaya doğru ilerletti beni. O Kapıyı açınca bende arabaya bindim. Kendisi de sürücü koltuğuna oturduktan sonra arabayı çalıştırdı. İkimizde bir şey diyemiyorduk. O kadar garip bir durumdaydık ki. O yaşadığı şoku atlatırken bende kendime inandırdığım şeyi ona itiraf ettiğim için durgundum.
Eve kadar hiç konuşmadık. Eve vardıktan sonra arabadan inip eve doğru ilerledim o da yanıma gelip kapıyı açtıktan sonra içeri geçtik. Montumu ve ayakkabımı çıkardıktan sonra içeriye geçtim. Kendimi salonda ki koltuğa attıktan sonra Ateş'te yanıma gelip oturdu. Beni kendine çekince tekrar hızlanan kalbimle ne yapacağımı şaşırdım. Ona çaktırmamak için soru sormaya başladım.
"Şarkı söyleyip gitar çaldığını bilmiyordum. Ne zaman öğrendin? ."
"Eskiden bir grubumuz vardı." diyince hızla kafamı göğsünden kaldırdım. Bu dediğine aşırı şaşırmıştım.
"Gerçekten mi? Hiç düşünmemiştim bir grubunuz olduğunu" deyince cevap vermedi.
"Bana biraz geçmişinden bahsedermisin"
"Bu güzel geceyi benim geçmişimle bozmayalım." diyince bende bir şey demedim. Daha sonra ikimizde sustuk. Karanlık ikimizi de ele geçirdikten sonra gözlerimi uykuya kapattım.
***
Gözlerimi yeni bir güne açtıktan sonra ilk gördüğüm şey Ateş'in yüzüydü. Hala uyuyordu. Keskin suratını inceledim bir süre. Ellerimi kaldırıp saçlarının ucuna değdirince hafiften kıpırdadı. Hemen elimi çektim. Sonra Yavaşça kolunun altından çıktım. Onu koltuğa yan yatıracak çekildi uzatıp üstüne de battaniye örttükten sonra mutfağa doğru ilerledim
Güzel bir kahvaltı hazırlasam iyi olacaktı.
~
Sabahtan beri evde oturuyorduk. Kahvaltıyı yapmıştık. Sonra Ateş bir iki saatliğine evden ayrılmıştı. Bende o sıra uzun bir duş yapmıştım. Şimdiyse ateş odada bir şeylerle ilgileniyor bense salonda boş boş televizyon izliyordum. Saat şuan öğle sularıydı. Can sıkıntısı iyice bedenimi ele geçirmişti ki artık dayanamayıp Ateş'in yanına gittim.
Odanın kapısını çalıp bir kaç saniye bekledikten sonra içeriye girdim. Ateş elinde bir kaç belge ve önünde bir bilgisayarla bir şeyler yapıyordu.
"Gelebilirmiyim." Diye sorunca kafasını evet anlamında salladı. Yanına ilerleyip ne yaptığına baktım.
"Ne yapıyorsun?" diyince önünde ki bilgisayarı kapatıp bana döndü.
"Babam bir kaç iş üstüme yıktı. Onları hallediyorum güzelim' diyince ağzımdan hmmm diye bir ses çıkardım.
"Baban ne iş yapıyor ki. "diye sordum.
"Şirketi var. Onlarla ilgileniyor" diyince bir şey demedim.
" Senin canın mı sıkıldı güzelim" diyince kafamı evet anlamında salladım.
"Bir yere gitmek istermisin" diye sorunca biraz düşündükten sonra
"Sinemaya gitsek güzel olurdu aslında." Dedim. Sonra ne mi oldu beni odama hazırlanmam için yolladı. Bende hemen bir siyah kot pantolon siyah kısa kazağımı giydim. Saçlarımı ördükten sonra komodinonun üzerinde ki parfümden biraz sıktım. sonra odamdan çıktım. Kapıya ilerleyip montumu giydikten sonra uzun çizmelerimi ayağıma geçirdim. Benim ayakkabımı giymemle Ateş'te odadan çıktı.
Beni gördükten sonra gözü ilk bacaklarıma kaydı. Sonraya yanıma gelip montunu ve ayakkabısını giydi. Hazır olduktan sonra bana dönerek konuşmaya başladı.
"Bu çizmelerini sevmedim." diyince kaşlarımı çattım
"Neden." diye sordum "Çünkü bacakların çok dikkat çekiyor. Ayrıca parfüm sıkma. Kendi kokun daha güzel." diyince bişe diyemedim. Kapıyı açıp dışarı çıktım. O da peşimden gelip kapıyı kitledikten sonra arabaya bindik.
~
Geçen bir saatin ardından sinemaya gelmiştik. Ateş arabayı park etmek için beni indirip kendisi park yeri için biraz ileriye gitmişti. Bende kapıda onu bekliyordum.
Beş dakika olmuştu ama ateş daha gelmemişti. Tam içeri geçip flim seçecektim ki saçımda ki baskıyla ağzımdan acı bir inilti çıktı. Birisi saçımdan sürükleyerek beni bilmediğim bir sokağa doğru götürüyordu.
"Kimsin sen. İmdat! Yardım edin. Ateşşş" diye bağırıyordum ama beni duyan yoktu. Bedenim yere doğru fırlatılınca kafamı duvara çarptım. Kendimi zar zor toparlayıp ayağa kalktım. O an gözlerim gördüğü kişi ile kocaman açıldı.
"Atakan! "
Diye korkarak konuştum.
"Selam bebeğim. Beni gördüğüne sevindin mi?" diyince dediği bebeğim kelimesiyle midem bulandı. Beni sürükleyerek buraya onun getirmesi beni şoka uğratmıştı.
"S. Sen Nasıl yani?" diye sordum. Cümlem biter bitmez yediğim tokatla yere doğru düştüm. Kafam yere sertçe çarparken ağzıma gelen metalik tarla dudağımın kanadığını anladım. Kafamı yerden kaldırıp ona baktım. İğrenç bir şekilde gülüyordu.
"Şerefsiz" diye bağırdım. Bağırmamla yüzündeki gülümseme soldu. Ve bir anda Karnım yediğim tekme bütün vucudumun yere yığılmasını sağladı.
"Seni fahişe.! Diyip bir tekme daha attı. Kafamı kaldırıp
"Fahişe senin gibilere denir şeref yok..." daha sözümü bitirmeden bir tekme daha attı
"Kes lan sesini! Senin yüzünden az daha ölüyordum lan. O piç herif beni ölmekten beter hale getirdi."
Diyince kafamı zorla kaldırıp zar zor çıkan sesimle bağırdım.
" Asıl piç sensin " diyince gözleri iyice karardı. karnıma peş peşe tekmeler atmaya başladı. Gözlerim kararmadan hemen önce son kez fısıldadım.
"Ateş...!"
«BÖLÜM SONU»
Bölüm Sınırı: 70 Vote 70 Yorum
20. Bölümün sonuyla herkese merhabaa
Bölüm biraz geçikti. Lütfen Kusura bakmayın. Okul-ev-ders morotonu beni aşırı yoruyor. Birde servisle günlük toplam bir saat yol çekiyorum. Yazmaya fırsatım olmuyor. Ve bu günlerde ilham perilerim kayıp. Hiçbir şekilde yazamıyorum. Siz sınırı geçene kadar normalde bölüm hazır olurdu ama bu hafta bişeyler oldu bana yetiştiremedim. Tekrar kusura bakmayın.❤ Ayriyeten iki bölüm 1k yı geçti ve bizde 11K olduk. Okuyan, destekte bulunan herkese çok teşekkür ederim 💕
Bölüme gelirsek. Benim içime sinmedi ama siz bölümü nasıl buldunuz. Atakan hakkında ne düşünüyorsunuz?
Neyseee fazla uzatmadan , Diğer bölümde görüşmek üzere. Hoşçakalın💦
Sevgilerimle, Asya
Instagram: Yldz_asya