Sen hiç ölüme koşa koşa giden yiğitleri gördün mü?
Peki ya ölüme taş atacak kadar cesaretli çocukları,
Onların, dinlerini namus bilip de şehadete yürüyen bacıları var,
Bir bahtiyar günün yolcusudur, işte şu selası dinlenen şahitler...
Tüm dünyanın gözü kör, tüm insanlık alemi lal,
Kalpleri kaskatı kesilmiş, şirk medyasının yalaka fedailerinin,
Çıkmış birkaç soysuz, din adı altında dini rafa kaldırır,
Haksızlık karşısında sustukça, sen de pekâlâ dilsiz şeytansın...
Kudüs, işte bize çok çetrefilli bir sınav, kalemim kanla yazar,
Gözlerime dolan kanlı gözyaşım, ruhumu kangren yapar,
Ruhuyla bedenini taşıyanları, esir edemez ki küfrün askeri,
Ölüme kılıç kuşanmış yürekleri, kör kütük kâfirler biçemez...
Kudüs öksüz değil ne de dünya yetim kaldı sayılmaz,
Kudüs evvelden de özgürdü, tek düze kâfir mi vuracak zincire,
Türkiye devleti var oldukça, mazlumun elini tutacak yok değil,
Allah var ve gam yok bize, anlayan anladı, gerek yok fazla söze...
Bu şiir burada tükenmez, olacak her dizesi dillere destan,
Kan oluk oluk dökülse de sökülmez ya kalpten iman,
Üzülme sen ey Filistinli kardeşim, sana dua eden ümmet hala var,
Dua müminin silahı, yar ve de yardımcınız olsun rabbim, inşaAllah...
♣ Ahmet ABA ♣