"မကုန္ခန္းတဲ့အခ်စ္"
----------------------
ခန္႔မင္းႏွင့္ ေသာ္တာေလးမွာ အခ်ိန္ၾကာလာေလေလ
ယခင္ကထက္ပို၍ရင္းႏွီးလာခဲ့ၾကေလသည္။ သံေယာဇဥ္တို႔
ကလည္း ပိုသထက္ပိုလာခဲ့ၾကေလသည္။
"ေသာ္တာ………"
"ခင္ဗ်ာ……"
"ေသာ္တာ့မွာ ခ်စ္သူေကာင္မေလးေတြ ဘာေတြရွိလား"
"မရွိပါဘူး အစ္ကိုရ ……ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး……ေသာ္တာကေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ေမးၾကည့္
တာပါကြာ…"
"သူမ်ားကိုသာေျပာေနတာ အစ္ကိုကေရာမရွိဘူးလား
အစ္ကိုကမွခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာဆိုေတာ့ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနမွာ"
"ဟဟဟဟ…အထင္ႀကီးလွခ်ည္လားကြ မရွိပါဘူး
ညီေလးေသာ္တာရာ…"
"အယ္………ညာေနျပန္ျပီ"
"မညာပါဘူးေသာ္တာရာ……အရင္ကေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထားဖူးတယ္ ဒါေပမယ့္အစ္ကို႔အခ်စ္ကကံဆိုးပါ
တယ္ကြာ………"
"ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အစ္ကို႕ေကာင္မေလးက သူမ်ားေနာက္
ပါသြားလို႔လား"
"ဟာ……မဟုတ္ပါဘူး"
"ဒါဆိုဘာလဲ………"
"ထားပါေတာ့………ျပီးခဲ့ျပီပဲ"
ခန္႔မင္း၏မ်က္ႏွာအမူအရာေၾကာင့္ ေသာ္တာေလးဆက္မေမးခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္သိခ်င္ေနမိေလသည္။
"အစ္ကို………"
"ဟမ္…"
"ေသာ္တာကေလ………ေသာ္တာက………"
"ေျပာေလေသာ္တာ……ဘာျဖစ္လဲ…"
"ဟို…ဟို…ဟိုဟာ……"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေသာ္တာရဲ႕ ရွဴးေပါက္ခ်င္လို႔လားး"
"ဟာ………မဟုတ္ပါဘူးအစ္ကိုကလည္း"
"ဒါဆိုဘာလဲေသာ္တာ တဟိုဟိုနဲ႔"
"ေသာ္တာက…Gayတစ္ေယာက္ပါအစ္ကို"
"ေၾသာ္……ဟဟဟ……ဒါမ်ားကြာ……အစ္ကို
သိတယ္ေလ…"
ေသာ္တာတစ္ေယာက္မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။
အံၾသမွင္တက္ေနေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္………
"ဘယ္လို…ဘယ္လိုလုပ္သိလဲအစ္ကို"
"ေသာ္တာ့ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေလ……ဟိုေကာင္ေလး
သူေျပာျပတာ……အစ္ကိုအလွဴေန႔ကတည္းကသိတာ"
"ဟင္……ေတာ္ေတာ္ရွည္တဲ့ကမ…ငါနဲ႔ေတြ႔မယ္"
ေသာ္တာတစ္ေယာက္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႏွင့္ ႏႈတ္မွလည္းတဖြဖြ ေျပာဆိုကာ ဘုရားေဇာင္းတန္းမွေျပးဆင္းသြား
ေလသည္။
"ဟာ……ေသာ္တာ …ေသာ္တာေလး အစ္ကို႔ကိုေစာင့္ဦးေလ"
ခန္႔မင္းလည္းေနာက္မွ လိုက္ေျပးဆင္းသြားသည္။
ထိုေန႔ည၌ ခန္႔မင္းတစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေပ။
ေသာ္တာေလး၏ မ်က္ဝန္း ေသာ္တာေလး၏ႏႈတ္ခမ္း
ေသာ္တာေလး၏ အျပံဳးပံုရိပ္မ်ားသည္ ခန္႔မင္း၏
မ်က္လံုးတစ္စံုက ဖြင့္ေသာ္လည္းေပၚ မွိတ္ေသာ္လည္း
ထင္းလင္းစြာျဖင့္ ေဖ်ာက္ဖ်က္၍မရနိုင္ေအာင္ ေပၚေနခဲ့သည္။
ညသန္းေခါင္ ေက်ာ္ေနျပီမို႔ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေန
သည္။ ခန္႔မင္းတစ္ေယာက္အိပ္မေပ်ာ္သည္ႏွင့္ ဝရံတာ
ဘက္သို႔ထြက္ကာ ေကာင္းကင္ယံရွိ ၾကယ္ကေလးမ်ားကို
ေငးၾကည့္ေနမိေလသည္။ စိတ္ထဲမွလည္း ေမးခြန္းမ်ားအထပ္
ထပ္ေမးေနခဲ့သည္။
"ငါသူ႔ကို ခ်စ္မိေနျပီလားးးးငါဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ မိန္းခ
ေလးေတြနဲ႔ အေနနည္းသြားလို႔မ်ားလားးးးငါသူနဲ႔ေတြ႔လိုက္
တိုင္းရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ……ငါဘာလုပ္ရမလဲ"
သည္လိုႏွင့္ပင္……ခန္႔မင္းတစ္ေယာက္ မိုးလင္းခါနီး
မွအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ရသည္။
"ေဟ်ာင့္……ငခန္႔ သားရီးေဟ်ာင့္ သားရီး"
"ဟင္ဟင္ဟင္ ေအေအ"
"ထေတာ့ေလကြာ နာရီကိုလဲၾကည့္လိုက္ဦး"
"ငါျမင္ဖူးပါတယ္ကြ"
"ေၾသာ္ေအ……ဟမ္! ေဟ်ာင့္မင္းကိုႏႈိးေနတာကြ
မင္းကိုနာရီျမင္ဖူးလားေမးေနတာမဟုတ္ဘူး"
"ေအးပါကြာ……ထပါျပီ……ဒါနဲ႔ကိုေဇ ငါ့ကိုတစ္ခုေလာက္
ကူညီဦး "
"ေျပာ"
"ရည္းစားစာတစ္ေစာင္ေရးေပးစမ္းပါကြာ……*ဟြားးးးး*"
"ဘာ!"
"ဟာ……မင္းကလည္းလန္႔လိုက္တာ"
"လန္႔တယ္လုပ္မေနနဲ႔…မင္းကဘယ္သူ႔ကိုေပးမလို႔လဲ…
မင္းေျပာေတာ့ၾကယ္စင္ကလြဲျပီးဘယ္သူ႔ကိုမွမထားေတာ့ဘူး
ဆို……"
"ေအးကြ……ငါလည္းစဥ္းစားေနတာ ေလာကႀကီးကသိပ္
ဆန္းၾကယ္တာပဲ…ၾကယ္စင္ဆံုးသြားတုန္းက ငါရည္းစား
မထားေတာ့ဘူးလို႔ လံုးဝခံယူထားခဲ့တယ္……ဒါေပမယ့္
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွကုန္ခန္းမသြားဘူးးးဆိုတဲ့စကားက
သိပ္ကိုမွန္တာပဲကြာ…"
"အဲ့ေတာ့မင္းကအခုအသစ္ထားေတာ့မယ္ေပါ႔ဟုတ္လား"
"ငါၾကယ္စင့္ကို ေမ့ပစ္တာမဟုတ္ပါဘူးကြာ…ငါသူ႔ကို
ဘယ္ေတာ့…မွမေမ့ပါဘူးးးေမ့လို႔လည္းမရပါဘူးကြာ…"
"ကဲ…ထားပါ မင္းကအခုစာကို ဘယ္သူ႔ေပးမွာလဲ"
"ေသာ္တာ့ကို……"
"ဟမ္……မင္း…မင္းဘာေျပာလိုက္တယ္"
"ေသာ္တာ့ကိုပါဆိုကြာ"
"ဟာ့ မင္းအေျခာက္လား ဟ္ိုက ေယာက်္ားေလးေလ"
"မသိဘူးးးကြာ……မင္းေရးေပး မေရးေပးရင္
မင္းကိုငါေယာက္ဖ မေတာ္ေတာ့ဘူး ငါ႔ညီမကိုမင္း
မေကာင္းေၾကာင္းေတြအကုန္ေျပာလိုက္မယ္"
"ဟ သားရီး အဲ့…အဲ့လိုေတာ့မလုပ္ရဘူးေလကြာ
ေရးေပးဆိုလည္း ေရးေပးမွာေပါ႔ကြ…ဟဲဟဲ"
"ျပီးေရာ……ဒါဆိုငါမ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္ဦးမယ္ ဟိုးးးးမွာစာရြက္နဲ႔ေဘာပင္ ေရးထားေပး ေသခ်ာေရးေနာ္"
"ေအးပါကြာ……ေအးပါ"
ကိုေဇ့ခင္ဗ်ာ အညွာအကိုင္ခံလိုက္ရ၍ မျငင္းသာဘဲ
ေရးေပးရေလေတာ့သည္။ ။