Jin's pov
JK: "Την λένε Μαρία, αλλά δε νομίζω να την ξέρει."
Έσφυψα αυθόρμητα τις γροθιές μου από τα νεύρα μου αλλά δεν το έδειξα.
SJ: "Χμμ... Δηλαδή κάθισες μαζί της εκεί πέρα μέχρι το πρωί;"
JK: "Ναι..."
SJ: "Γιατί;" ρώτησα κοφτά.
JK: "Για να της κάνω παρέα. Την είχα συναντήσει στο διάδρομο πιο πριν και μου φάνηκε καπως θλημένη οπότε είπα ότι μην την αφήσω μόνη της."
SJ: "Σου αρέσει αυτή η κοπέλα λοιπόν;"
JK: "Είναι ενδιαφέρον κομμάτι, δεν θα έλεγα όχι. Είναι όμορφη, ώριμη και μεγαλύτερη μου. Άρα.. γιατί όχι.😉"
Μου έκλεισε το μάτι με νόημα.
Αχ θα τον σκοτώσω αλήθεια😠
Κομμάτι λέει😤
SJ: "Δεν θέλω να σου χαλάσω τα όνειρα αλλά την είχα δει με κάποιον. Λογικά έχει σχέση."
JK: "Τι; Αφού δεν ξέρεις καν για ποια μιλάω."
SJ: "Ξέρω ποια είναι, με είχε εξετάσει τότε που πήγα και μετά την είδα να φεύγει με έναν άλλο."
JK: "Όντως τώρα; Πφφφ μάλλον γι'αυτό δεν ενέδυνε στο φλέρτ μου."
SJ: "Ναι μάλλον."
Κρίμα Jungkookshi κρίμα🙂
[...]
Μαρία's pov
Σήμερα άργησα να ξυπνήσω. Μια και δεν είχα δουλειά αποφάσισα να χαλαρώσω λίγο παραπάνω.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι γύρω στις 1:30 το μεσημέρι, ετοίμασα τον καφέ μου και κάθισα στο σαλόνι να τον πιω με την ησυχία μου.
Αναρωτιέμαι τι να κάνει ο Jin. Νιώθω άσχημα που του ακύρωσα τη χθεσινή έξοδο. Φαντάζομαι όμως θα το κατάλαβε. Λέω να τον πάρω τηλέφωνο για να ξανα κανονίσουμε.
Μετά από μερικά χτυπήματα το σήκωσε.
SJ: "Ναι;"
Μ: "Jin, η Μαρία είμαι μήπως ενοχλώ;"
SJ: "Εσύ ποτέ δεν με ενοχλείς."
Μ: "Χαχα καλά. Θέλεις να βρεθούμε σήμερα;"
SJ: "Θέλω να βρεθούμε. Πες μου που."
Μ: "Τέλεια έλα στο σπίτι μου κατά τις 9. Θα έχω μαγειρέψει και θα καθίσουμε να αράξουμε."
SJ: "Εντάξει τα λέμε."
Μ: "Οκέυ μην αργήσεις."
SJ: "Έγινε."
Σχεδόν ολα είναι έτοιμα το μόκο που μένει είναι να αλλάξω. Λέω να βάλω κάτι χαλαρό, άλλωστε θα αράξουμε σπίτι.
Η ώρα ήταν μόλις 20:55 και χτύπησε το κουδούνι.
Ήρθε και λίγο νωρίτερα. Ευτυχώς τα το φαγητό είναι έτοιμο σχεδόν.
Έτρεξα να του ανοίξω την πόρτα.
Μ: "Καλώς τον^^ "
SJ: "Τι γίνεται; Είδες που δεν άργησα τελικά;"
Μ: "Χαχα το είδα. Έλα πέρνα."
SJ: "Ευχαριστώ."
Μ: "Το φαγητό θα είναι έτοιμο σε λίγο. Ωστόσο μπορούμε να καθίσουμε στο σαλόνι αν θέλεις."
SJ: "Βέβαια, πάμε."
Jin's pov
Μου άνοιξε την πόρτα με ένα πλατύ χαμόγελο. Είναι τόσο όμορφη με αυτό το oversized φούτερ.
Πως μπορώ εγώ να της κρατήσω μούτρα;
Τέλος πάντων...
Καθίσαμε στο καναπέ.
Μαρία's pov
SJ: "Λοιπόν πως ήταν εχθές η δουλειά;"
Μ: "Πολύ κουραστική. Είναι η πρώτη φορά που κάνω εφημερία και ξεκίνησα να νυστάζω από τις 11 σχεδόν."
SJ: "Καλά και ήσουν μόνη σου τόσες ώρες;"
Μ: "Όχι ήταν εκεί μερικές νοσοκόμες και ένα παιδί, ο ανιψιός του αφεντικού μου που κάθισε μέχρι αργά να μου κάνει παρέα."
SJ: "Καλά και καθίσατε όλες αυτές τις ώρες οι δυο σας;"
Μ: "Δούλευα συγχρόνως οπότε δεν ήμασταν όλη την ώρα μαζί. Ίσως αν δεν είχα κάποιον να λέω και μία κουβέντα θα με είχε πάρει ο ύπνος. Γιατί ρωτάς;"
SJ: "Μιά χαρά τότε... Τίποτα έτσι"
Μ: "Ναι, τέλος πάντων άσε το αυτό. Εσένα πώς ήταν η μέρα σου;"
SJ: "Συνηθισμένη δεν έκανα κάτι σημαντικό.
Πώς και με κάλεσες σήμερα;"
Μ: "Μια και δεν βόλεψε εχθές είπα να στο προτείνω για απόψε μια και ήθελα πολύ να βγω μαζί σου."
SJ: "Κι εγώ το ίδιο, για να σε γνωρίσω και καλύτερα."
M: "Οχ το φαγητό! Λογικά είναι έτοιμο."
SJ: "Χρειάζεσαι κάποια βοήθεια;"
Μ: "Όχι, είναι όλα έτοιμα και μένει το σερβίρισμα."
Jin's pov
Καθίσαμε στο τραπέζι να φάμε. Το φαγητό ήταν πολύ νόστιμο, όπως το περίμενα. Άδειασα όλο το πιάτο μου και όχι από ευγένεια, και φάνηκε να χάρηκε πολύ.
SJ: "Πως και επέλεξες να δουλέψεις εδώ;"
M: "Ήρθα μέσω ενός προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών με την Ελλάδα. Είμαι τελειώφοιτη, και απλώς κάνω την πρακτική μου εδώ."
SJ: "Πωπω η Ελλάδα έχω ακούσει ότι είναι μια υπέροχη χώρα. Θα ήθελα πολύ να την επισκεφτώ. Εσύ το περίμενες ποτέ ότι θα έρθεις στην Κορέα για αυτό τον λόγο;"
M: "Δεν το περίμενα με τίποτα ότι θα έρθω με αυτό τον τρόπο. Ήθελα από πιο παλιό να έρθω εδώ έστω για διακοπές αλλά δεν τα είχα καταφέρει. Και τελικά η μοίρα τα έφερε έτσι που είναι εδώ για επαγγελματικό σκοπό."
M: "Θα ήθελα να σε ρωτήσω oppa.. Πώς και μου ζήτησες να βγούμε εχθές ενώ δεν γνωριζόμαστε και τόσο πολύ;" με ρώτησε.
Χαμογέλασα😏.
SJ: "Ένιωσα οικεία μαζί σου από την πρώτη στιγμή... Αρχικά μου έδωσες την εντύπωση ότι δεν είσαι τόσο ανοιχτή σαν χαρακτήρας και ίσως να μην αφήνεις εύκολα να σε προσεγγίσουν, όμως όταν κάποιος το κάνει θα δει κάτι τελείως διαφορετικό... Δεν ξέρω αν μπορώ να σου μεταδώσω σωστά αυτό που έχω στο μυαλό μου αλλά ελπίζω να κατάλαβες τι εννοώ. Εσύ πώς και είχες δεκτεί να βγεις μαζί μου..;"😌
M: "Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και αυτό που λες, με το ότι δεν είμαι τόσο ανοιχτός χαρακτήρας ισχύει κάπως. Ομολογώ ότι δεν μου έχει ξανά τύχει να νιώσω άνετα με κάποιον τόσο γρήγορα και να βγω έξω μαζί του. Απλά ήθελα πολύ να σε γνωρίζω περισσότερο και έτσι δεν το σκέφτηκα και παραπάνω."
SJ: "Για κάποιο λόγο ήξερα ότι κι εσύ νιώθεις έτσι βλέποντας σε στα μάτια."
M: "Χμμμ μάλιστα, είμαι τόσο προβλέψιμη δηλαδή..."😛
SJ: "Πες το ένστικτό χαχα."
M: "Χαχ Εσύ με τί ασχολείσαι;" είπε χαμογελώντας.
SJ: "Εγώ.. δουλεύω για μια μουσική βιομηχανία με kpop δηλαδή."
M: "Οου.. και σαν τι δουλεύεις εκεί;"
SJ: "Είμαι.. kpop idol... σε ένα predebuted boy group."
M: "Ουάου τέλειο! Και γιατί το λες κατ' αυτό τον τρόπο;"
SJ: "Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι δεν μας επιτρέπεται να βγαίνουμε με κοπέλες και γενικότερα έχουμε κάποιους περιορισμούς..." ψέλλισα λίγο αβέβαιος για αυτό που είπα.
M: "Καταλαβαίνω. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για αυτό. Ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να πω κάτι και σε διαβεβαιώνω ότι δεν θα αλλάξει ο τρόπος που σε βλέπω ακόμα και αν group σου γίνει πιο γνωστό, αν αυτό σκέφτεσαι."
Μου εξήγησε και έπιασε το χέρι μου, που το είχα πάνω στο τραπέζι.
Κοίταξα τα χέρια μας και χαμογέλασα.
Όταν το συνειδητοποίσε τράβηξε λίγο αμήχανα το χέρι της και κοκκίνισε.
SJ: "Δεν σου κρύβω ότι δεν περίμενα αυτή την απάντηση. Χαίρομαι ακόμα περισσότερο που σε γνωρίζω."
M: "Jin, ξέρω πως είναι να έχεις γύρω σου ανθρώπους που πάντα θέλουν κάτι από σένα. Ίσως όχι με τον ίδιο τρόπο που το έχεις βιώσει εσύ, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να φερθώ έτσι σε κάποιον." είπε κοιτώντας με στα μάτια.
Μαρία's pov
Μετά το φαγητό καθίσαμε και είδαμε μία ταινία μαζί.
Καθώς είχαμε καθίσει στον καναπέ έκανε μία δυστακτική κίνηση να βάλει το χέρι μου γύρω από τον ώμο μου.
Όταν το πήρα χαμπάρι έπιασα το χέρι του και σηκώνοντας το χώθηκα στην αγκαλιά του.
Παρατήρησα ότι ξαφνιάστηκε λίγο, όμως πολύ γρήγορα χαλάρωσε και αυτό φάνηκε από το πρώσοπό του.
Ήταν τόσο ζεστά και άνετα να ξαπλώνω πάνω του. Ήθελα να μη βγω ποτέ από την αγκαλιά του.
Όταν πλέον τελείωσε η ταινία η ώρα είχε πάει 2:00.
Έχασα το χρόνο μετην παρέα του και ξέχασα τελείως την κούραση που ένιωθα.
SJ: "Μαρία μου πέρασα πολύ όμορφα απόψε μαζί σου, όμως νομίζω πρέπει να γυρίσω και σπίτι μου... Είναι ήδη πολύ αργά και πρέπει να σε αφήσω να ξεκουραστείς."
Μ: "Κι εγώ πέρασα τέλεια μαζί σου απόψε oppa."
SJ: "Αύριο πως είναι το πρόγραμμα σου;"
Μ: " Δουλειά μέχρι μέχρι τις 16:00. Αν δεν τύχει πάλι κάτι δηλαδή. Γιατί;"
SJ: "Καλώς θα σε πάρω. Δεν λέω κάτι παραπάνω. Καληνύχτα σου."
Μου χαμογέλασε κι έφυγε.