⚠️ Προσοχή: ακολουθεί μεγάλο κεφάλαιο⚠️
- Καλά ρε, τον άνθρωπο που είναι ίδιος ο άγγελος και μου έχει σταθεί στις πιο δύσκολες μου στιγμές δεν θα θυμάμαι; Τι κάνει, καλά είναι;
- Καλά είναι. Αυτός με έστειλε για να του κάνεις μια χάρη και δεν δέχεται αντιρρήσεις κατάλαβες;
- Και που ξέρω εγώ, ότι δεν μου λες ψέματα; Θέλω να ακούσω τον ίδιο να μου το λέει.
- Ααα, αρχίζεις και με νευριάζεις!
- Παρτον τώρα κλήση, γιατί δεν το έχω σε τίποτα να τραβήξω τη σκανδάλη, κατάλαβες;
Είπε και μου έβαλε το όπλο στο κρόταφο. Χωρίς να μου αφήσει πολλά περιθώρια, ξανά πήρα τηλέφωνο τον Αχιλλέα.
Αχιλλέας Ποβ:
Καθώς γελούσα μόνος μου. Χτυπάει το κινητό μου και ήταν πάλι ο Άλεξ. Mercy, mercy, δεν μπορεί κανείς να αντέξει ούτε ένα λεπτό χωρίς εμένα.
- Τι θες πάλι;
- Αχιλλέα, εσύ;
- Όχι ρε, ο μπαμπούλας.
- Χαχα, τι κάνεις ρε, όλα καλά;
- Όχι, όλα σκατά.
- Χαχαχ, τι άλλα;
- Έκανες αυτό που σου είπε;
- Εμμ, όχι ακόμα.
- Σου δίνω δέκα λεπτά. Ο χρόνος σου αρχίζει από...τώρα!
Του είπα και διέκοψα τη κλήση μας.
Έκλεισα τα μάτια μου και εκεί που πήγα να χαλαρώσω...
- Αχιλλέααα.
Ωχ, όχι ο Ορέστης...
- Τι κάνεις Αχιλλέα; Είσαι καλά; Έχεις χαθεί τελευταία.
- Εμμ, καλά είμαι, είχα κάποιες δουλειές και ακόμα έχω. Οπότε πρέπει να φύγω.
Του είπα και έτρεξα προς την πόρτα αλλά με σταμάτησε η φωνή Στέφανου.
- Αχιλλέα, θέλω να σου πω κάτι που σκέφτομαι να κάνω εδώ και καιρό.
- Πες μου.
- Θέλω να αρχίσω ξανά το σχολείο.
- Τι;
- Και άμα το αρχίσω θα είμαι ίδια τάξη με αυτήν την κοπέλα που της ασκούν μπουλινγκ.
- Με την Άρια;
- Ναι!
- Τι ν-
Πήγα να του απαντήσω, αλλά ο θόρυβος της πόρτας με διέκοψε. Γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρυσα τον Μιχάλη και τους άλλους.
Ο Μάριος ήταν μέσα στα αίματα και οι άλλοι ήταν ελαφρώς τραυματισμένοι.
- Γρήγορα φέρτε το κουτί των πρώτον βοηθειών να τους περιποιηθούμε!
[...]
- Μπορείς να μου πεις, τι στο διάολο είχες στο γαμημένο κεφάλι σου; Τα λόγια μου ήταν σαφέστατα. Απλά αναλάμβανε τους, μην τους μπλέξεις με μπάτσους και ΜΗ φτιάξεις συμμορία!
Του φώναξα και με κοίταξε νευριασμένος.
- Την συμμορία την έφτιαξα για το καλό σου. Αλλά, σιγά που θα το εκτιμούσες. Μόνο τον εαυτούλη σου σκέφτεσαι!
Μου είπε ειρωνικά και χτύπησα δυνατά το χέρι μου στο τραπέζι.
- ΠΡΏΤΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΕΜΈΝΑ ΕΤΣΙ! ΚΑΙ ΑΝ ΣΚΕΦΤΌΜΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΕΙΧΑ ΑΦΉΣΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΛΕΊΣΟΥΝ ΟΙ ΜΠΆΤΣΟΙ ΜΕΣΑ! ΑΛΛΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΈΚΑΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΝΟΙΆΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΆΣ!
- Κανείς δεν σου ζήτησε βοήθεια! Μπορούσαμε να τα καταφέρουμε και μόνοι μας!
- Ααα, αλήθεια; Γι'αυτό με πήρε τηλέφωνο ο Άλεξ και μου ζήτησε να έρθω να σας βοηθήσω και να σε πλακώσω στο ξύλο επειδή το έπαιζες αρχηγός;
- Τι; Μαλάκα Άλεξ, θα σε γαμήσω! Γιατί το έκανες αυτό;
Είπε έτοιμος να επιτεθεί στον Άλεξ.
- Δεν χρειάζεται να τα βάλεις με τον Άλεξ . Απλά βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί... Τους φέρθηκα σαν να είναι κατώτεροι μου ή σαν να ήμασταν ίσης δύναμης και αξίας;
- Ξέρεις κάτι όμως ρε Αχιλλέα; Κι'εσύ αργά ή γρήγορα θα είχες δημιουργήσει μια συμμορία με τους καλύτερους αναρχικούς...
- Τι σημαίνει καλύτεροι αναρχικοί; Ότι κάποιοι είναι πιο άχρηστοι από κάποιους άλλους; Ολοι αξίζουν μια ευκαιρία! Ακόμα κι'αν κάποιοι είναι πιο " αδύναμοι" σωματικά από κάποιους άλλους!
- Ξέρεις κάτι Αχιλλέα; Βλέπω φιρί, φιρί το πας να με διώξεις! Πες το μου ρε φίλε και εγώ θα φύγω, δεν υπάρχει πρόβλημα!
- Τι λες ρε μαλάκα; Για ποιο γαμημένο λόγο να το κάνω αυτό; Είσαι τρελός;
- Να σου πω εγώ κάτι, σίγουρα όλα αυτά τα κάνεις για να τα φτιάξεις με την αδερφή μου. Αλλά μάθε κάτι... Ποτέ, μα ΠΟΤΕ, δεν θα την έχεις! Γιατί πάντα θα είμαι εγώ εκεί, για να εμποδίσω αυτή τη σχέση. Θες να μάθεις και κάτι άλλο; Μη σου πω ότι σκέφτομαι να της κάνω κονέ με τον Ντίλαν κιόλας!
Μου είπε ειρωνικά και εκείνη την στιγμή τα νεύρα μου χτύπησαν κόκκινο! Έσφιξα τα δόντια μου και άρχισα να τον χτυπάω.
- Αχιλλέα, ηρέμησε!
Μου είπαν και με τράβηξαν μακριά του. Ο Μάριος έφτυσε το αίμα από το στόμα και με το ίδιο ειρωνικό χαμόγελο να κοσμεί στα χείλη του μου είπε.
- Για ποιο από όλα νευριάζεις Αχιλλέα; Με το ότι, δεν θα τα φτιάξεις ποτέ με την αδερφή μου ή με το γεγονός ότι θα της κάνω κονέ με τον Ντίλαν;
Είπε και γέλασε ειρωνικά.
- Με κανένα απ' τα δύο. Εγώ απλά την λυπάμαι μωρέ την καημένη, που δεν έχει κανέναν να την προστατεύει. Δεν πάει να τα φτιάξει με τον Ντίλαν και τον κάθε Ντίλαν; Στο τέλος απλά θα την ρίξει στο κρεβάτι και μετά θα την παρατήσει. Όπως, ακριβώς σκέφτομαι να κάνω και εγώ... Τι νομίζει η καημένη, ότι θα την ερωτευτώ κιόλας; Χαχα, ας γελάσω, εγώ δεν ερωτεύομαι! Ειδικά κακόμοιρα κοριτσάκια σαν αυτήν.
Είπα ειρωνικά και είδα τον Μάριο να χαμογελάει στραβά.
- Σ'ευχαριστώ ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ! Έκανες την δουλειά μου πιο εύκολη. Αχιλλέα θα σε πονέσω, θα σε πονέσω εκεί που φοβάσαι να παραδεχτείς ότι πονάς! Καληνύχτα.
Είπε και έφυγε από την αποθήκη.
Τα λόγια του επαναλαμβάνονταν στο μυαλό μου:
" Θα σε πονέσω,θα σε πονέσω εκεί που φοβάσαι να παραδεχτείς ότι πονάς..ότι πονάς..πονάς..πονάς..νας..νας..νας... "
Τι εννοούσε;
Την επόμενη ημέρα:
Άρια Ποβ:
Ξύπνησα χαρούμενη και κατέβηκα στη κουζίνα αντικρίζοντας μόνο τον μπαμπά μου.
- Καλημέραα...
Του είπα και τον φίλησα στο μάγουλο.
Παίρνω ένα μήλο και εκεί που πάω να φύγω, θυμήθηκα ότι πρέπει να πάρω το σακουλάκι που βρήκα στο δωμάτιο μου εχθές το βράδυ. Τρέχω και παίρνω το σακουλάκι στο χέρι μου πέφτω πάνω στον Μάριο και μου χαμογελάει αγκαλιάζοντας με.
- Καλημέρα μικρή μου.
"Καλημέρα Μάριε"
Του είπα και με σταμάτησε κοιτώντας το σακουλάκι που κρατούσα.
- Τι είναι αυτό Άρια;
- Δ- δεν ξ-ξέρω το βρήκα εχθές στο δωμάτιο μου, στο πάτωμα.
Του είπα τραυλίζοντας.
Μου πήρε το σακουλάκι από τα χέρια και το γύρισε από μια μεριά που έγραφε Α με μαύρα γράμματα.
- Τι είναι;
- Ρώτα τον Αχιλλέα καλύτερα, αυτός θα ξέρει. Α, επίσης θέλω να σου δείξω κάτι. Έλα στο δωμάτιο μου.
Είπε και με τράβηξε στο δωμάτιο του. Έκατσα στο κρεβάτι του και αυτός έκατσε δίπλα μου. Έβγαλε το κινητό του και μου είπε.
- Μετά από αυτό που θα σου δείξω, μπορεί να μισήσεις τον Αχιλλέα. Αλλά ξέρεις κάτι; Είναι τα λόγια του.
Είπε και μπερδεύτηκα λίγο. Πάτησε ένα κουμπάκι και κάποιος άρχισε να μιλάει.
"Εγώ απλά την λυπάμαι μωρέ την καημένη, που δεν έχει κανέναν να την προστατεύει. Δεν πάει να τα φτιάξει με τον Ντίλαν και τον κάθε Ντίλαν; Στο τέλος απλά θα την ρίξει στο κρεβάτι και μετά θα την παρατήσει. Όπως, ακριβώς σκέφτομαι να κάνω και εγώ... Τι νομίζει η καημένη, ότι θα την ερωτευτώ κιόλας; Χαχα, ας γελάσω, εγώ δεν ερωτεύομαι! Ειδικά κακόμοιρα κοριτσάκια σαν αυτήν."
Αυτή η φωνή... Όχι, όχι, δεν είναι του Αχιλλέα, ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ!
----------------------------------------