ႏွလံုးသားစည္ဗဟုိသံ
---------------------
"သား……ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
"ဘားးးးးမွမေတြးပါဘူးေမေမရယ္……"
"ငါ႔သားေလး ရည္းစားရေနျပီလားးးး"
"မဟုတ္တာ……ေမေမကလည္း သားကနက္ျဖန္အလွဴဘာဝတ္ရမလဲစဥ္းစားေနတာပါ……"
ခန္႔မင္း၏မိခင္ ေဒၚမိုးေကာင္းမွာ သားျဖစ္သူခန္႔မင္း
အား တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလးမို႔ အလြန္တရာမွခ်စ္ေလသည္။
"မသိပါဘူးးးးးးးေမေမကေခ်ြးမရေတာ့မယ္ထင္ေနတာ"
"ဟာ……ေမေမကေတာ့ လုပ္ျပီ"
ေနာက္ရက္တြင္ ခန္႔မင္း ကိုေဇ့ကိုေခၚကာ အိမ္နီးခ်င္းအလွဴအိမ္သို႔ လုပ္ကူကိုင္ကူ ဒါနျပဳရန္ သြားေလသည္။
အလွဴသြားသည္မို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ယခင္ေန႔မ်ားႏွင့္မတူ။
သန္႔ျပန္႔ခန္႔ညားေနေလသည္။
"ကိုခန္႔ ငါဒီေန႔ေတာ္ေတာ္ေလးေခ်ာမေနဘူးလား"
😁😁😁
"ဆုေတာင္း ဥေညာင္းေနရံုပဲရွိမယ္ကိုေဇ"
"Haha…Hahaပဲရမယ္"
😂😂😂
"ငလူး……မင္းအလွည့္ေတြ႔မယ္ငခန္႔"
ေနာက္ေျပာင္ စကားေကာင္းရင္း အလွဴအိမ္သို႔
ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ အလွဴအိမ္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သားအႀကိတ္
အနယ္ဆြဲျပီးလ်ွင္ ဧည့္သည္မ်ားအား ဧည့္ခံကာကူညီေနေလ
သည္။
"ေဟ်ာင့္ငခန္႔…ဟိုမွာဟိုအေျခာက္ေလးမဟုတ္လား"
"ဘယ္မွာလဲ ဘယ္ကအေျခာက္လဲဟ"
"ဟားးး……ဟိုေန႔ကခေလးပါလား"
"ငလူး……ဘာအေျခာက္လဲ"
"မင္းငါ႔ကိုခုနက ေျပာထားတာေလ အခုမွတ္ျပီ
မဟုတ္လားငခန္႔"
"ထားပါေတာ့။ ေရာ့ ဒါခဏကိုင္ထား"
ခန္႔မင္း လက္ထဲမွ မုန္႔ဟင္းခါးဟင္းလိုက္ခ်ိဳင့္ကို
ကိုေဇ႔ထံေပးကာ ေကာင္ေလးအနားရစ္သီေလေတာ့သည္။
ေကာင္ေလးမွာ ေယာပုဆိုးအျပာေရာင္ကေလးႏွင့္
လည္ကတံုးလက္႐ွည္အျဖဴကေလးဝတ္ထားရာ စြန္းသန္႔ျပီး
so cute ေနေလသည္။ Tom ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္
တူေနေလသည္။
"ေသာ္တာ……ညီေလး"
"အစ္ကို႔ကိုမွတ္မိပါတယ္ေနာ္"
"ဗ်ာ! က်ြန္ေတာ့္ကိုသိလို႔လား"
( အဲ့ဒါမွ uke လို႔ေခၚတယ္ အက္လဲ့ )
😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏
ခန္႔မင္းတစ္ေယာက္ ေသာ္တာေလး၏ အေခ်ခံ
လိုက္ရေလျပီ။
"ဟို…ဟို ပင္လယ္ဓါးျပေလညီ"
"ဟင္ အစ္ကိုကပင္လယ္ဓါးျပလား"
"ဟာ……ညီကလည္းမေနာက္ပါနဲ႔"
"ဟိုေလ……ဟို"
"ခဏ ညီစားလိုက္ဦးမယ္"
(အေသပဲရမယ္ဘာမွတ္ေနလဲ ခပ္ေခ်ေခ်ပဲ)
😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝
ခန္႔မင္း၏စကားမဆံုးခင္ ေသာ္တာေလး၏တားလိုက္
မႈေၾကာင့္ခန္႔မင္းတစ္ေယာက္႐ွက္သြားေလသည္။ သို႔ေသာ္
ေယာက္်ားေကာင္းတို႔ ဇြဲ ေသခါမွေလ်ာ့မည္ဟု အံတင္းကာ
"အစ္ကိုထိုင္မယ္ေနာ္ညီ"
"ဟုတ္"
"အစ္ကို႔နာမည္ ခန္႔မင္းေမာင္ပါညီ"
"ေမးမိလို႔လား"
( ဒါေတာ့မ်ားသြားျပီ )
😒😒😒😒😒😒😒😒
ခန္႔မင္း အထာနပ္သြားေလျပီ။ ဂရုမမူေတာ့။ မိမိစကားကိုသာဆက္ေျပာေနေလသည္။
" သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ကိုခန္႔လို႔ေခၚတယ္"
"ညီလည္း အစ္ကို႔ကို ကိုကိုလို႔ ေခၚႏိုင္ပါတယ္"
"ဘာကိုကို…အဟြတ္ အဟြတ္ အဟြတ္"
"ေသာ္တာ ဘာျဖစ္တာလဲ ဒီမွာဒီမွာေရေသာက္
လိုက္ဦး"
"ရရဲ႕လားေသာ္တာ"
"ရတယ္ ! မလိုဘူး"
ခန္႔မင္းတစ္ေယာက္ က႐ုဏာသက္ဟန္ အျပံဳးေလးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး ေသာ္တာေလးရဲ႕ေခါင္းကို ႏွစ္ႀကိ္မ္
သံုးႀကိမ္ ပုပ္လိုက္ေလသည္။
"ဟိတ္လူ ေခါင္းကိုမထိနဲ႔က်ြန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူးဗ်"
ခန္႔မင္း၏လက္ကိုဖယ္ကာ စူးရွလွစြာ ေစာင္းကန္းကန္းေလးလွန္ၾကည့္ ေနေသာေသာ္တာေလးကား ခ်စ္စရာ။
ခန္႔မင္းကား ေလွာင္ျပံဳးေလးတစ္ခ်က္ ျပံဳးလိုက္ကာ
"Uke ေတြအစားပုပ္တယ္ဆိုတာ တယ္မွန္သကိုး"
"ခုမွပဲ လက္ေတြ႔ျမင္ဖူးေတာ့တယ္"
ခန္႔မင္း ေသာ္တာေလးအနားမွ ထထြက္သြားေလသည္။
ဟိဏ္းေသာ္တာ ဆိုေသာခေလးစုတ္ေလးကား
အေတြးကမာၻထဲ၌ ဇြန္းတန္းလန္းကိုင္ကာက်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
"ဟင္ ! ငါuke မွန္းသူဘယ္လိုသိေနပါလိမ့္"
"သူသိေနတယ္………"
"ဒါဆိုသူကေကာဘာလဲ ?"
"Uke ? Seme? Fudanshi?"
"ဟို…………ငါဘာေတြေတြးေနပါလိမ့္"
"သူကဘာကမွာလဲ ေသာက္ရူးပဲေနမွာေပါ႔ ဟင့္!"
ေျပာသာေျပာရေလသည္ ။ ေသာ္တာေလး၏ မ်က္လံုးအစံုကား ခန္႔မင္း၏ လႈပ္ရွားမႈပံုရိပ္မ်ားေနာက္သို႔ တရြတ္တိုက္
ပါေနေလသည္။
ထိုအခိုက္ ခန္႔မင္း၏မ်က္ဝန္းအစံုကလည္း ဧည့္ခံရင္းႏွင့္
ေသာ္တာေလးကိုၾကည့္မိလိုက္ရာ အၾကည့္ခ်င္းစံု ရင္ေတြခုန္
သြားၾကေလသည္။
ခန္႔မင္းက ေသာ္တာေလးအားျပံဳးျပကာ မ်က္လံုးေလးတစ္ဖက္မွိတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ "မြ"ဟုစလိုက္ေလသည္။
😮😮😮😮😮😮😮😮😮😮
ေသာ္တာေလးမွာ ဖိုးသိုးဖက္သက္ျဖစ္သြားရကာ ရွက္
လြန္း၍ေခါင္းကို ခ်က္ခ်င္းငံု႔လိုက္ေလသည္။ ျဖဴေဖြးႏုရြေန
ေသာ ပါးျပင္ကေလးသည္လည္း ရဲေတာက္နီျမန္းသြားေလ
ေတာ့သည္။ ရွက္လွေသာေၾကာင့္ ထိုင္ေနရာက ခ်က္ခ်င္း
ထကာ အိမ္ေပၚမွ ေျပးဆင္းသြားေလသည္။
( ukeဆိုတာ အဲ့လိုရွက္တတ္တာ)
😊😊😊😊😊😊
"ေသာ္တာ ခဏ ျပန္ေတာ့မို႔လား"
"အစ္ကိုေမးစရာေလး႐ွိလို႔"
ေသာ္တာေလးမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဆက္၍ သြားေနေသာေၾကာင့္ ခန္႔မင္းကေျပးလိုက္ေနရေလသည္။
"အားးးးးးးး"
"ဒုတ္ဒုတ္……ဒုတ္ဒုတ္……ဒုတ္ဒုတ္"
ေသာ္တာေလးမွာ ဗြက္အိုင္ကိုနင္းမိျပီးေလ်ာ္လဲရာမွ ခန္႔မင္း၏ရင္ခြင္နန္းေတာ္၌ စံျမန္းခြင့္ရလိုက္ေလသည္။
(အာ့လာ့ တယ္ေတာ္တဲ့ Straight အခ်ိန္ကိုက္ပဲ)
😁😁😁😁😁😁😁😁
" ေသာ္တာ အဆင္ေျပရဲ႕လားညီ"
ျပန္မေျဖနိုင္။ ေသာ္တာေလးမွာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး
အေတာင့္လိုက္ ျဖစ္ကာ မ်က္လံုးအစံုကလည္း ခန္႔မင္း၏မ်က္
ႏွာေပၚကမဆင္း………။
ခန္႔မင္း၏ရင္ခြင္နန္းေတာ္က ႏွလံုးသားစည္ဗဟိုသံကိုသာ
ေသာ္တာေလး စည္းခ်က္ညီညီၾကားေနရေလသည္။ အျခားဘာကိုမ်ွသူနားမဝင္ေခ်………"
"ဒုတ္…ဒုတ္…ဒုတ္…ဒုတ္……"