"Kim jestem? Co ja tutaj robię?Jaki jest cel mojego życia?" te pytania są najczęściej zadawane, aby określić osobowość ludzką - tłumaczyła liderka klubu teatralnego - A ja wiem, że właśnie WY jesteście wstanie na nie odpowiedzieć!
Zamyślona Kora patrzyła się cały czas w okno. Dopiero spojrzała na liderkę, gdy ta gestykulując tłumaczyła zadanie domowe. Uważała te zajęcia za nudne i bezwartościowe. To mama namówiła ją na nie. Na szczęście zadzwonił dzwonek. Była to ostatnia lekcja, dlatego szybko zarzuciła plecak na plecy i pognała w stronę drzwi wyjściowych.
Szurając nogami i nadeptując na pomarańczowo-brązowe liście myślała tylko co napisać w zadaniu domowym, aby szybko je skończyć i mieć czas, by odwiedzić IceHope. Zrobiło jej się zimno. Poczuła lodowaty powiew, z północnej strony Valledale. Spojrzała się w góry. W te wielkie góry, których się bała, gdy była mała. Czuła się malutka i niepewna stojąc tak i czekając na dalszy ciąg wydarzeń. Chłód ustał. Co jest ze mną nie tak? Ruszyła dalej w stronę domu. Przez jakiś czas szła odwrócona wpatrując się w lodowe szczyty gór. Cofając się wpadła na przypadkowego mężczyznę. Kulturalnie przeprosiła i wtedy dopiero zorientowała się która jest godzina. Była już 18.45. O tej godzinie powinna być już w domu i jeść kolację. Pobiegła do domu.
Po cichu weszła do domu. Przebrała się i przywitała z matką. Złapała w pośpiechu jabłko i już miała wychodzić, gdy nagle mama zapytała ją czemu się tak ociągała z powrotem. Dziewczyna wzruszyła ramionami i udała się do swojego pokoju. Od razu zabrała się do pracy.
''Mam na imię Kora Mystictrail i mam 17 lat. Mieszkam w Valledale z moją mamą. Tata odszedł od nas, gdy byłam bardzo mała. Nie pamiętam go. Uczę się w liceum im. Jona Jarla w Valledale. Mam jednego,zaufanego przyjaciela. Jest to koń rasy Fiord o imieniu IceHope. Moim celem życiowym jest odkrywać to co nieodkryte i pokazać światu na co mnie stać!"
Nie wiedziała co więcej napisać, więc skończyła. Zmęczona dzisiejszym dniem, położyła się na łóżku i momentalnie zasnęła.