Ημέρα Πέμπτη.
Οι μέρες στη δουλειά γίνονταν όλο και πιο απαιτητικές και η Jiwon της έβαζε μια με δυο ώρες υπερωρία.
Σήμερα όμως, η Μαρία δούλευε 16:00-21:30 οπότε το πρωί κάθισε σπίτι της να κάνει ορισμένες δουλειές.
Ωστόσο διάφορες ανακατεμένες σκέψεις περνούσα από το μυαλό της... Αυτές τις μέρες γνώρισε αρκετά νέα άτομα αλλά ο Kim Seokjin της άφησε μια ιδιαίτερη εντύπωση από την αρχή που τον είχε δει στο ασανσέρ. Τώρα σκεφτόταν την σκηνή στο ιατρείο... Που ανάσαινε στον λαιμό της, ενώ ήταν χωρίς μπλούζα, καθώς εκείνη είχε πλησιάσει το σώμα της στο δικό του για να τον ακροαστεί. Αν και μεταξύ μας θα μπορούσε να πλησιάσει λιγότερο ή να πάρει τον σφυγμό του απο τον καρπό... Αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση.
Άφηνε για λίγο τη φαντασία της ελεύθερη για το πως θα μπορούσαν τα πράγματα να έχουν παρεκτραπεί σε άλλη περίπτωση...
Ένιωσε ξαφνικά ότι ξεφεύγει και επανέφερε τον εαυτό της στην πραγματικότητα. Γενικά δεν ήθελε να αφήσει τον εαυτό της να παρασυρθεί, διότι την είχε πατήσει έτσι και άρα ήξερε που θα κατέληγε αυτό.
Καθώς είχε ξαπλώσει για λίγο στο κρεβάτι της να ξεκουραστεί, ακούστηκε το κινητό της. Ήταν ο Min Junki.
M: "Ναι παρακαλώ." απάντησε στο τηλεφώνημα.
MJ: "Χαίρεται ελπίζω να μην σε διακόπτω από κάτι."
M: "Όχι πες μου, πως μπορώ να σε βοηθήσω;"
MJ: "Ο αδερφός μου είναι άρρωστος με πυρετό και θα ήθελα σε παρακαλώ, αν μπορείς βέβαια, να πας στο διαμέρισμά του να τον εξετάσεις."
M: "Εννοείται μπορώ! Σε δυο λεπτά θα είμαι εκεί." είπε κι έκλεισαν το τηλέφωνο.
Πράγματι λίγα λεπτά αργότερα βρισκόταν έξω από το 510 κρατώντας τον κατάλληλο εξοπλισμό.
OOTD:
Ανοίγοντας η πόρτα είδε τον Seokjin...
Ξαφνιάστηκε βλέποντας.
M: "Καλημέρα! Με.. έστειλε ο Min Junki σε αυτό το διαμέρισμα να εξετάσω τον αδελφό του που είναι άρρωστος. Να φανταστώ δεν είσαι ο αδερφός του...;" είπε χαμογελαστά.
Εκείνος γέλασε.
SJ: "Καλημέρα! Πράγματι δεν είμαι. Ο αδελφός του είναι μέσα." Της έκανε νεύμα να περάσει.
Την οδήγησε, λοιπόν, στο δωμάτιο του συγκάτοικού του, όποιος ήταν κουκουλωμένος με μια κουβέρτα κι ένα πακέτο χαρτομάντιλα δίπλα του. Από την πόρτα φαίνονταν μόνο τα ασπροξανθά μαλλιά του.
Πλησιάζοντας είδε ότι ήταν χλωμός και με κόκκινη μύτη.
??: "Καλημέρα γιατρέ. Εγώ να ξέρεις τους είπα ότι έχω ένα απλό συνάχι και δεν χρειάζεται να σε καλέσουν άλλα ο Jin hyung επέμεινε."
M: "Χαχαχ Καλημέρα και σε σένα. Με λένε Μαρία εσένα;"
YG: "Min Yoongi"
M: "Λοιπόν, Yoongi πως αισθάνεσαι; Είχες πυρετό;"
YG: "Δεν έχω ελέγξει για πυρετό όμως αισθάνομαι να κρυώνω, τρέχει συνεχώς η μύτη μου και έχω πονόκοιλο όλη μέρα"
M: "Κοίτα το ότι έχεις κρυάδες σημαίνει πως λογικά έχει και πυρετό. Οπότε θα σου δώσω το θερμόμετρο να το βάλεις. Τώρα όσο για το άλλο που μου είπες μπορεί να έχεις κάποια μορφή γαστρεντερίτιδας."
Εκείνος έβαλε το θερμόμετρο ενώ τον εξέταζε.
Το θερμόμετρο έδειξε 39°C.
M: "Έχεις πυρετό απ' ότι φαίνεται άρα καλό θα ήταν να κάνεις ένα κρύο ντούζ ή να βάλεις μια βρεγμένη πετσέτα στο μέτωπό σου. Κοίτα να δεις, εγώ θα σου γράψω δυο φάρμακα τα οποία θα πρέπει να παίρνεις κάθε βράδυ για 10 ημέρες και μετά θα έρθω να ξαναδώ πως πηγαίνεις. Δεν είναι τίποτα ανησυχητικό απλώς μια ίωση." του είπε.
YG: "Εντάξει τότε ευχαριστώ που ήρθες!"της είπε και σκεπάστηκαν πάλι με την κουβέρτα του.
Βγήκε από το δωμάτιο όπου απ' έξω καθόταν ο Seokjin.
SJ: "Πώς τον είδες;" την ρώτησε.
M: "Έχει γαστρεντερίτιδα και αυτή τη στιγμή έχει πυρετό. Του εξήγησα τι χρειάζεται να κάνει και του έγραψα μια συνταγή με φάρμακα."
SJ: "Πότε θα αρχίσει να συνέρχεται;"
M: "Θα ξανά έρθω σε 10 μέρες. Σε μια εβδομάδα θα υπάρχει σημαντική διαφορά αν πάρει σωστά τα φάρμακα που του είπα."
SJ: "Ωραία τότε. Θα ήθελες μήπως να σου προσφέρω κάτι;"
M: "Όχι, σ'ευχαριστώ πολύ πάντως. Πρέπει να πηγαίνω άλλωστε, έχω αφήσει μερικές δουλειές στη μέση."
Φαινόταν σα να ήθελε κάτι να της πει αλλά δίσταζε.
SJ: "Είναι κάτι που ήθελα να σου πω κιόλας.."
M: "Εννοείται. Πες μου."
Έκανε μια μικρή παύση.
SJ: "Είχες χρόνο σήμερα το βράδυ να βγούμε για ένα ποτό; Για.. να γνωριστούμε καλύτερα."
Από την έκφραση της φάνηκε ότι δεν το περίμενε.
M: "Θα το ήθελα, βέβαια σήμερα δουλεύω μέχρι τις 21:30... Αν δεν έχεις πρόβλημα μπορούμε να πάμε μετά." του απάντησε.
SJ: "Τέλεια. Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μπορώ να περάσω από το σπίτι σου στις 22:00 να σε πάρω."
M: "Εντάξει , μένω στο 507. Ελπίζω μόνο να σχολάσω στην ώρα μου απόψε."
SJ: "Αυτό είναι το νούμερο μου να το έχεις." είπε δίνοντας της το σε μια καρτούλα.
M: "Ωραία τότε θα τα πούμε Seokjin oppa^^."
SJ: "Μπορείς να με λες Jin. Είμαι 27."
M: "Εγώ είμαι 24." πρόσθεσε εκείνη καθώς προχωρούσαν προς την πόρτα.
SJ: "Χμμ μάλιστα." χαμογέλασε στραβά.
M: "Τα λέμε στις 22:00 λοιπόν." του χαμογέλασε πίσω με νάζι καθώς έφευγε.
Ο Jin την χαιρέτησε κλείνοντας της το μάτι.
Έκλεισε η πόρτα και πέντε δευτερόλεπτα μετά ακούστηκε η φωνή του Yoongi από μέσα.
YG: "Jin hyung~"
Ο Seokjin έβαλε το κεφάλι του από την πόρτα.
SJ: "Ναι;"
Ο Yoongi σήκωσε το κεφάλι του από εκεί που ήταν σκεπασμένος.
YG: "Πλησίασε."
Εκείνος μπήκε μέσα και πλησίασε το κρεβάτι.
SJ: "Νιώθεις καλύτερα;" τον ρώτησε.
YG: "Ναι άστα αυτά. Πες μου τι τρέχει με την γιατρό." είπε κι ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του.
SJ: "Δεν κατάλαβα τι εννοείς... Είχες βάλει θερμόμετρο πριν;"
YG: "Μην αλλάζεις θέμα.😑 "
SJ: "Της είπα απλώς να βγούμε για να γνωριστούμε καλύτερα. Μετακόμισε στην πολυκατοικία μας πριν λίγες μέρες. Και είχα πάει στο νοσοκομείο που δουλεύει για εξετάσεις."
YG: "Άρα την ξέρεις πολύ λίγο... Ελπίζω να μην της είπες για εμάς ακόμα τουλάχιστον."
SJ: "Δεν ξέρει κάτι για αυτό. Και το ξέρω ότι είναι λίγο νωρίς αλλά η κοπέλα αυτή μου βγάζει κάτι διαφορετικό. Ούτως ή άλλως θα πάμε απλώς για ένα ποτό να γνωριστούμε καλύτερα."
YG: "Εσύ ξέρεις θα κάνεις. Πάντως δεν μας αναγνώρισε. Πώς βρήκες το τηλέφωνο της να την πάρεις για να έρθει."
SJ: "Ρώτησα στη reception του νοσοκομείου πριν φύγω με αφορμή κάτι χαρτιά αν η γιατρός που με εξυπηρέτησε είναι μόνιμη και μου είπε ότι είναι εκπαιδευόμενη από την Ελλάδα. Και μάντεψε ποιός είναι ο συμβόλος της..."
YG: "Ο αδερφός μου;!😮"
SJ: "Σωστά! Έτσι, λοιπόν, είπα στον Junki ότι είσαι άρρωστος και ρώτησα αν ξέρει κάποιον γιατρό εδώ κοντά. Και πόσο ποιο κοντά από την ίδια πολυκατοικία;!"
YG: "Μισό. Που ήξερες ότι μένει στην ίδια πολυκατοικία με εμάς;"
SJ: "Την είχα ξαναδεί και μάλιστα την είχα ρωτήσει. Όταν κάποιος θέλει πάντα μαθαίνει..."
YG: "Με αφήνεις άφωνο.. Που την έκρυβες αυτή την εξυπνάδα τόσο καιρό; Τέλος πάντων αν πετύχει αυτό θα σε συγχωρέσω που με χρησιμοποίησες... Αλλά προς το παρόν βγες από το δωμάτιό θέλω να κοιμηθώ." του ειπε ο Yoongi δείχνοντας του την πόρτα και άλλαξε πλευρό.
Από τα επόμενα κεφάλαια θα γράφω την ιστορία σε πρώτο πρόσωπο.
I Jhope u like it💞